Jobsbók 38-39

Icelandic Bible

38 Þá svaraði Drottinn Job úr stormviðrinu og sagði:

² Hver er sá, sem myrkvar ráðsályktun Guðs með óskynsamlegum orðum?

³ Gyrð lendar þínar eins og maður, þá mun ég spyrja þig, og þú skalt fræða mig.

⁴ Hvar varst þú, þegar ég grundvallaði jörðina? Seg fram, ef þú hefir þekkingu til.

⁵ Hver ákvað mál hennar _ þú veist það! _ eða hver þandi mælivaðinn yfir hana?

⁶ Á hvað var stólpum hennar hleypt niður, eða hver lagði hornstein hennar,

⁷ þá er morgunstjörnurnar sungu gleðisöng allar saman og allir guðssynir fögnuðu?

⁸ Og hver byrgði hafið inni með hurðum, þá er það braust fram, gekk út af móðurkviði,

⁹ þá er ég fékk því skýin að klæðnaði og svartaþykknið að reifum?

¹⁰ þá er ég braut því takmörk og setti slagbranda fyrir og hurðir

¹¹ og mælti: "Hingað skaltu komast og ekki lengra, hér skulu þínar hreyknu hrannir brotna!"

¹² Hefir þú nokkurn tíma á ævi þinni boðið út morgninum, vísað morgunroðanum á stað hans,

¹³ til þess að hann gripi í jaðar jarðarinnar og hinir óguðlegu yrðu hristir af henni?

¹⁴ Hún breytist eins og leir undir signeti, og allt kemur fram eins og á klæði.

¹⁵ Og hinir óguðlegu verða sviptir ljósinu og hinn upplyfti armleggur sundur brotinn.

¹⁶ Hefir þú komið að uppsprettum hafsins og gengið á botni undirdjúpsins?

¹⁷ Hafa hlið dauðans opnast fyrir þér og hefir þú séð hlið svartamyrkursins?

¹⁸ Hefir þú litið yfir breidd jarðarinnar? Seg fram, fyrst þú veist það allt saman.

¹⁹ Hvar er vegurinn þangað sem ljósið býr, og myrkrið _ hvar á það heima,

²⁰ svo að þú gætir flutt það heim í landareign þess og þekktir göturnar heim að húsi þess?

²¹ Þú veist það, því að þá fæddist þú, og tala daga þinna er há!

²² Hefir þú komið til forðabúrs snjávarins og séð forðabúr haglsins,

²³ sem ég hefi geymt til tíma neyðarinnar, til orustu- og ófriðardagsins?

²⁴ Hvar er vegurinn þangað sem ljósið skiptist og austanvindurinn dreifist yfir jörðina?

²⁵ Hver hefir búið til rennu fyrir steypiregnið og veg fyrir eldingarnar

²⁶ til þess að láta rigna yfir mannautt land, yfir eyðimörkina, þar sem enginn býr,

²⁷ til þess að metta auðnir og eyðilönd og láta grængresi spretta?

²⁸ Á regnið föður eða hver hefir getið daggardropana?

²⁹ Af kviði hverrar er ísinn útgenginn, og hrím himinsins _ hver fæddi það?

³⁰ Vötnin þéttast eins og steinn, og yfirborð fljótsins verður samfrosta.

³¹ Getur þú þrengt sjöstirnis-böndin eða fær þú leyst fjötra Óríons?

³² Lætur þú stjörnumerki dýrahringsins koma fram á sínum tíma og leiðir þú Birnuna með húnum hennar?

³³ Þekkir þú lög himinsins eða ákveður þú yfirráð hans yfir jörðunni?

³⁴ Getur þú lyft raust þinni upp til skýsins, svo að vatnaflaumurinn hylji þig?

³⁵ Getur þú sent eldingarnar, svo að þær fari og segi við þig: "Hér erum vér!"

³⁶ Hver hefir lagt vísdóm í hin dimmu ský eða hver hefir gefið loftsjónunum vit?

³⁷ Hver telur skýin með visku, og vatnsbelgir himinsins _ hver hellir úr þeim,

³⁸ þegar moldin rennur saman í kökk og hnausarnir loða hver við annan?

³⁹ Veiðir þú bráðina fyrir ljónynjuna, og seður þú græðgi ungljónanna,

⁴⁰ þá er þau kúra í bæli sínu og vaka yfir veiði í þéttum runni?

⁴¹ Hver býr hrafninum fæðu hans, þá er ungar hans hrópa til Guðs, flögra til og frá ætislausir?

39 Veist þú tímann, nær steingeiturnar bera? Gefur þú gaum að fæðingarhríðum hindanna?

² Telur þú mánuðina, sem þær ganga með, og veist þú tímann, nær þær bera?

³ Þær leggjast á knén, fæða kálfa sína, þær losna fljótt við kvalir sínar.

⁴ Kálfar þeirra verða sterkir, vaxa í haganum, fara burt og koma ekki aftur til þeirra.

⁵ Hver hefir látið skógarasnann ganga lausan og hver hefir leyst fjötra villiasnans,

⁶ sem ég hefi gefið eyðivelli að bústað og saltsléttu að heimkynni?

⁷ Hann hlær að hávaða borgarinnar, hann heyrir ekki köll rekstrarmannsins.

⁸ Það sem hann leitar uppi á fjöllunum, er haglendi hans, og öllu því sem grænt er, sækist hann eftir.

⁹ Mun vísundurinn vera fús til að þjóna þér eða mun hann standa um nætur við stall þinn?

¹⁰ Getur þú bundið vísundinn með bandinu við plógfarið eða mun hann herfa dalgrundirnar á eftir þér?

¹¹ Reiðir þú þig á hann, af því að kraftur hans er mikill, og trúir þú honum fyrir arði þínum?

¹² Treystir þú honum til að flytja sáð þitt heim og til að safna því á þreskivöll þinn?

¹³ Strúthænan baðar glaðlega vængjunum, en er nokkurt ástríki í þeim vængjum og flugfjöðrum?

¹⁴ Nei, hún fær jörðinni egg sín og lætur þau hitna í moldinni

¹⁵ og gleymir, að fótur getur brotið þau og dýr merkurinnar troðið þau sundur.

¹⁶ Hún er hörð við unga sína, eins og hún ætti þá ekki, þótt fyrirhöfn hennar sé árangurslaus, þá er hún laus við ótta,

¹⁷ því að Guð synjaði henni um visku og veitti henni enga hlutdeild í hyggindum.

¹⁸ En þegar hún sveiflar sér í loft upp, þá hlær hún að hestinum og þeim sem á honum situr.

¹⁹ Gefur þú hestinum styrkleika, klæðir þú makka hans flaksandi faxi?

²⁰ Lætur þú hann stökkva eins og engisprettu? Fagurlega frýsar hann, en hræðilega!

²¹ Hann krafsar upp grundina og kætist af styrkleikanum, hann fer út á móti hertygjunum.

²² Hann hlær að hræðslunni og skelfist ekki og hopar ekki fyrir sverðinu.

²³ Á baki hans glamrar í örvamælinum, spjót og lensa leiftra.

²⁴ Með hávaða og harki hendist hann yfir jörðina og eigi verður honum haldið, þá er lúðurinn gellur.

²⁵ Í hvert sinn er lúðurinn gellur, hvíar hann, og langar leiðir nasar hann bardagann, þrumurödd fyrirliðanna og herópið.

²⁶ Er það fyrir þín hyggindi að haukurinn lyftir flugfjöðrunum, breiðir út vængi sína í suðurátt?

²⁷ Er það eftir þinni skipun að örninn flýgur svo hátt og byggir hreiður sitt hátt uppi?

²⁸ Á klettunum á hann sér býli og ból, á klettasnösum og fjallatindum.

²⁹ Þaðan skyggnist hann að æti, augu hans sjá langar leiðir.

³⁰ Og ungar hans svelgja blóð, og hvar sem vegnir menn liggja, þar er hann.