Psalmen 58-65

Het Boek

² Machtigen, spreekt u werkelijk recht?
Leidt u de mensen op de juiste weg?
³ Nee, u zet de mensen juist aan tot slechte daden.
Hoe meer geweld op aarde hoe beter, vindt u.
⁴ De ongelovigen willen al vanaf hun geboorte
Gods wegen niet volgen.
De leugenaars liegen al
sinds zij hun moeders lichaam verlieten.
⁵ Zij zijn venijnig als slangen
en luisteren met dovemansoren.
⁶ Zij luisteren naar niemand,
hoe wijs iemand ook is.
⁷ O God, vernietig hen toch,
maak hen machteloos als een jonge leeuw
waarvan de hoektanden verwijderd zijn, Here.
⁸ Laat niets van hen overblijven,
zoals ook niets overblijft van water
dat in de grond wegzakt.
Laat hun wapens onbruikbaar zijn.
⁹ Laat hen vergaan als een smeltende slak
die zijn weg niet kan vervolgen,
of als een misgeboorte
die nooit het daglicht heeft kunnen zien.
¹⁰ God vernietigt hen,
eerder dan een kookpot de hitte opmerkt
van het vuur van brandende dorens.
¹¹ De rechtvaardige is blij als hij ziet
hoe alles wordt gewroken,
hij wast zijn voeten
in het bloed van de goddelozen.
¹² Iedereen zal dan bevestigen
dat er toch een beloning is voor wie God volgt.
Er is op aarde maar één God
en Hij zorgt voor recht en gerechtigheid.

² O mijn God, bevrijd mij toch van mijn vijanden.
Bescherm mij tegen hen die mij naar het leven staan.
³ Red mij uit de handen van deze zondaars
en bewaar mij voor deze mannen die mijn bloed willen zien.
⁴ Kijk maar, zij staan mij naar het leven,
zij sturen de sterksten eropuit om mij te vermoorden.
Ik heb toch niet tegen U gezondigd, Here?
⁵ Zonder dat er aanleiding toe is,
komen zij op mij af.
Word toch wakker, kijk dan en kom mij te hulp.
⁶ Here, U bent de God van de hemelse legers,
de God van mijn volk Israël.
Kom en straf alle ongelovigen.
Schenk uw genade niet aan verraderlijke zondaars.
⁷ Elke avond komen zij terug
en lopen als huilende honden door de stad.
⁸ Zij bespotten U en mij,
hun woorden zijn een aanval op wat heilig is.
Zij denken dat niemand dat hoort.
⁹ U, Here, lacht hen uit!
U bespot al die ongelovigen.
¹⁰ U bent al mijn kracht!
Ik let alleen op U,
want God is als een burcht voor mij,
bij Hem kan ik schuilen.
¹¹ Mijn God van liefde en trouw zal mij tegemoetkomen.
God, laat mij met blijdschap neerzien
op al die mensen die het mij moeilijk maakten.
¹² Dood hen niet, want dan zou mijn volk hen vergeten.
Maar laat hen door uw ingrijpen doelloos ronddwalen.
Laat hen maar vallen, o Here,
achter U kunnen wij wegschuilen.
¹³ Alles wat zij zeggen, is zonde.
Zij denken dat zij onaantastbaar zijn.
Neem hen gevangen om die hoogmoed,
maar ook om de vloeken en leugens die zij uitspreken.
¹⁴ Vernietig hen in uw toorn,
dood hen zodat wij hen nooit meer zullen zien
en zij er niet meer zijn.
Dan zullen zij beseffen dat God regeert in Israël
en ook in de rest van de wereld.
¹⁵ Elke avond komen zij terug
en lopen als huilende honden door de stad.
¹⁶ Zij zwerven rond om eten te vinden
en als zij niet genoeg vinden,
worden zij agressief.
¹⁷ Maar ik wil uw kracht bezingen.
Reeds ʼs morgens vroeg jubel ik het uit
over uw goedheid en trouw.
Want U bent voor mij als een burcht,
een wijkplaats voor als het mij te moeilijk wordt.
¹⁸ Mijn God, U bent mijn sterkte,
voor U wil ik lofliederen zingen.
God is voor mij een veilige burcht,
Hij betoont mij zijn goedheid en trouw.

³ O God, U hebt ons verstoten, uiteengescheurd,
uw toorn over ons uitgestort:
keer U weer naar ons toe!
⁴ U hebt het land laten trillen en scheuren.
Het staat te wankelen.
⁵ Ons volk heeft door U zwaar geleden,
U hebt ons bedwelmde wijn laten drinken.
⁶ Aan hen die ontzag voor U hebben,
hebt U een eigen vaandel gegeven
zodat zij zich kunnen verzamelen
om te strijden tegen de boogschutters.
⁷ Zo zijn uw volgelingen gereed voor de strijd.
Laat ons overwinnen,
want dat hangt alleen van U af.
Geef ons toch antwoord!
⁸ God heeft vanuit zijn heilige plaats
tot ons gesproken.
Ik juich van vreugde
en zal Sichem verdelen.
Ik ga het dal van Sukkot opmeten.
⁹ Gilead en Manasse zijn van mij
en Efraïm is mijn helm.
Juda is de staf waarmee ik regeer.
¹⁰ Moab is mijn wasbak,
Edom vertrap ik met mijn sandalen
en over Filistea triomfeer ik.
¹¹ Wie brengt mij naar de versterkte vesting?
Wie begeleidt mij naar Edom?
¹² U bent het, o God,
U die ons eerst had verstoten.
Wilt U, o God, optrekken met onze legers?
¹³ Help ons tegen de vijand,
want hulp van mensen stelt niets voor.
¹⁴ Met de hulp van God kunnen wij dapper strijden,
Hij zal onze vijanden verslaan.

² Hoort U mijn smeken wel, o God?
Luister toch naar mijn gebed.
³ Vanuit de verste uithoek van het land
roep ik U, ik kan niet meer!
Wilt U mij naar een plaats brengen
waar ik zelf niet kan komen?
Een plaats waar ik veilig ben?
⁴ U hebt mij immers altijd beschermd,
bij U schuilde ik altijd tegen de vijand.
⁵ Laat mij toch altijd in uw huis mogen blijven.
Laat mij bij U mogen schuilen,
veilig onder uw vleugels.
⁶ O God, U hebt mijn geloften gehoord,
al uw volgelingen ontvangen uw erfenis.
⁷ Geef de koning een lang leven
en laat zijn nageslacht altijd regeren.
⁸ Geef dat hij U ook altijd trouw zal volgen,
laten uw goedheid, liefde en trouw
hem altijd beschermen.
⁹ Dan zal ik voortdurend uw lof zingen
en elke dag mijn geloften nakomen.

Voor Jeduthun.
² Ja, mijn hart keert zich naar God,
mijn redding komt uit zijn hand.
³ Hij is werkelijk mijn rots en mijn bevrijder,
Hij is als een burcht voor mij,
niets krijgt mij uit mijn evenwicht.
⁴ Hoe lang blijft de vijand nog aanvallen?
Zij zullen allemaal omvergelopen worden,
als een muur die omvalt en neerstort.
⁵ Ja, zij overleggen met elkaar
hoe zij hem kunnen neervellen.
Zij houden van de leugen,
met hun mond spreken zij vriendelijke taal,
maar in hun binnenste vervloeken zij mij.
⁶ O, mijn ziel, zoek uw rust alleen bij God.
Van Hem verwacht ik alles.
⁷ Hij is werkelijk mijn rots en bevrijder,
Hij is als een burcht voor mij,
niets krijgt mij uit mijn evenwicht.
⁸ God zorgt voor mijn redding
en redt ook mijn eer.
Hij is mijn sterke rots.
Alleen bij God kan ik altijd schuilen.
Hij beschermt mij.
⁹ Volk, stel altijd uw vertrouwen alleen op Hem.
Vertel Hem alles
en houd niets voor Hem verborgen.
Bij God kunnen wij altijd schuilen.
Hij beschermt ons.
¹⁰ Mensen stellen in Gods ogen zo weinig voor:
armen zijn als een ademtocht
en rijken vaak onwaarachtig.
Als Hij hen weegt,
gaat de weegschaal omhoog,
zo gering is de mens vergeleken bij Hem.
¹¹ Hecht geen waarde aan verdrukking,
verwacht niets van onrechtmatige opbrengsten,
en als u rijk wordt,
laat het uw leven met God dan niet beïnvloeden.
¹² God heeft het Zelf gezegd,
meermalen heb ik het gehoord:
alle kracht komt van God.
¹³ Here, ook de goedheid en trouw
komen alleen van U.
Iedereen ontvangt van U loon naar werken.

² God, mijn God, ik zoek U overal,
mijn hart dorst naar U.
Ook mijn lichaam verlangt naar U
in dit dorre, droge land, waar geen water is.
³ Ik heb U in uw heiligdom gezien,
ik zag uw kracht en majesteit.
⁴ Uw goedheid en trouw overtreffen het leven zelf.
Ik zal met mijn mond uw naam grootmaken.
⁵ Mijn leven lang wil ik U prijzen,
mijn handen naar U opheffen wanneer ik bid.
⁶ Er is niets anders waarnaar ik verlang,
er komen prachtige lofliederen over mijn lippen,
⁷ ook ʼs nachts als ik wakker lig en over U nadenk.
⁸ Want U bent mij altijd te hulp gekomen.
Ik jubel het uit vanuit de beschermde plaats
waar U mij in leven houdt.
⁹ Alles in mij richt zich op U.
Ik kan niet zonder U,
uw hand houdt mij vast.
¹⁰ Maar de mensen die op mijn ondergang uit zijn,
zullen in de diepte van de aarde worden neergelaten.
¹¹ Zij zullen omkomen door het zwaard
en ten prooi vallen aan de wilde dieren.
¹² Maar de koning verheugt zich in God,
ieder die bij Hem zweert,
zal reden tot vreugde hebben
en zich op Hem kunnen beroemen,
want Hij brengt de leugenaar tot zwijgen.

² Luister naar mij, o God,
als ik met mijn zorgen bij U kom.
Bescherm mijn leven
tegen de aanvallen van de vijand.
³ Verberg mij
als de misdadigers iets tegen mij beramen,
als de zondaars het op mij gemunt hebben.
⁴ Zij scherpen hun tong alsof het een zwaard is
en schieten hun boosaardige taal als pijlen op mij af.
⁵ Vanuit hun schuilplaats schieten zij op onschuldigen.
Niets en niemand ontzien zij.
⁶ Zij wagen het kwade dingen te doen
en spreken er zelfs over valstrikken te zetten.
Zij denken dat niemand hen ziet.
⁷ Zij zijn op slechte dingen uit en zeggen:
‘Nu is het zover, het plan is goed doordacht.’
Ja, het hart van de mens is ondoorgrondelijk.
⁸ Maar God kan hen onverwacht treffen.
Als Hij een pijl afschiet,
is het altijd raak, zij zijn gewond.
⁹ Zij struikelen over hun eigen woorden.
Wie hen ziet, schudt misprijzend het hoofd.
¹⁰ Dan zullen alle mensen ontzag hebben
voor God en voor alles wat Hij doet.
Met ontzag zien zij op naar zijn werk.
¹¹ De oprechte mens verheugt zich in de Here
en vindt bij Hem bescherming.
Alle eerlijke mensen beroemen zich op Hem.

² U komt toe dat wij in stille verwondering
naar U opzien, o God.
Wij willen U in Jeruzalem lofliederen zingen.
Geloften willen wij U betalen.
³ U hoort al onze gebeden
en alles wat leeft, mag dan ook tot U komen.
⁴ Het kwaad dreigde mij te overmeesteren,
maar U vergeeft mij mijn zonden.
⁵ Gelukkig is de man die U uitkiest.
U laat hem bij U komen en bij U wonen.
Al het goede van uw huis zal ons
in overvloed ten deel vallen,
al het heilige in uw tempel.
⁶ U antwoordt ons in oprechtheid met grote daden,
God, U bevrijdt ons.
De hele aarde kan op U vertrouwen,
U bent er tot in de verste zeeën.
⁷ Met uw kracht hebt U de bergen stevig geplant,
vastgezet door uw sterkte.
⁸ U laat de zeeën tot kalmte komen,
zowel het bruisen van de golven
als het geschreeuw van de volken.
⁹ Daarom zijn alle mensen,
tot in de uithoeken van de aarde,
bang voor de tekenen die U doet.
Van oost tot west brengt men U eer en lof.
¹⁰ U komt naar ons toe
en geeft ons land een overvloedige oogst.
U maakt ons rijk.
De beek van God is gevuld met water.
U laat het koren groeien,
zoals U alles laat groeien.
¹¹ U geeft het water op de akkers,
doordrenkt de voren op het land.
Uw regen laat onze gewassen groeien.
U zegent de gewassen.
¹² Door uw goedheid wordt onze oogst bekroond,
U geeft ons overvloed.
¹³ De rijpe gewassen golven op de akker,
de heuvels juichen over U.
¹⁴ De vruchtbare streken zijn bezaaid met kudden,
in de dalen groeit welig het koren.
Heel het land jubelt en zingt.
Heel deze overvloed is er dankzij U.