² God, onze ouders hebben ons steeds weer verteld
hoe U in de geschiedenis met ons volk hebt gehandeld.
Wij hebben het zelf gehoord.
³ Eigenhandig hebt U de volken weggejaagd
en onze voorouders in het land gezet.
U hebt andere volken verdrukt
en onze voorouders sterker laten worden.
⁴ Zij hebben echt niet
zelf het land veroverd,
noch hun zwaard,
noch hun lichamelijke kracht
heeft hen bevrijd.
Uw kracht
en uw zorg
hebben dat gedaan,
omdat U hen liefhad.
⁵ God, U bent mijn Koning,
zorgt U toch voor de verlossing van uw volk!
⁶ In uw kracht vellen wij onze tegenstanders
en in uw naam lopen wij hen die tegen ons in opstand komen
onder de voet.
⁷ Ik vertrouw niet op mijn boog
en verwacht geen verlossing van mijn zwaard.
⁸ U hebt ons bevrijd van onze vijanden,
hen die ons haten hebt U voor schut gezet.
⁹ Wij beroemen ons voortdurend op onze God,
uw naam zullen wij altijd prijzen.
¹⁰ Toch hebt U ons weggestuurd en vernederd,
U bent niet meegegaan met onze legers toen die optrokken.
¹¹ U zorgde ervoor dat wij voor onze vijanden moesten wijken,
zij konden alles bij ons plunderen.
¹² U hebt ons overgeleverd als vee dat wordt geslacht.
Wij zijn onder andere volken verdeeld geraakt.
¹³ U hebt uw volk voor een spotprijs van de hand gedaan,
van dat geld bent U niet rijk geworden.
¹⁴ Onze buren roddelen over ons,
U hebt ons bespottelijk gemaakt voor hen die rondom ons wonen.
¹⁵ Onze schande is spreekwoordelijk geworden bij andere volken,
ze schudden het hoofd om ons.
¹⁶ Dag in, dag uit denk ik aan mijn schande,
ik durf mij niet meer te vertonen
¹⁷ vanwege de woorden van de roddelaars
en de blikken van mijn vijanden en hen die op wraak uit zijn.
¹⁸ Ondanks dit alles hebben wij U niet vergeten.
Ook hebben wij het verbond met U nooit ontkend.
¹⁹ Ons hart bleef op U gericht,
wij bleven op het rechte pad.
²⁰ Desondanks hebt U ons op gevaarlijke plaatsen gebracht
en tastten wij soms geheel in het duister.
²¹ Als wij uw naam hadden vergeten
en vreemde goden vereerd zouden hebben,
²² zou God dat immers altijd merken?
Hij kent immers elke uithoek van het menselijk hart?
²³ Werkelijk, ter wille van U zijn wij voortdurend in levensgevaar,
wij worden beschouwd als schapen op weg naar het slachthuis.
²⁴ Word wakker! Waarom slaapt U, Here? Word toch wakker!
Laat ons toch niet meer in de steek.
²⁵ Waarom keert U ons de rug toe?
Waarom trekt U Zich onze ellende en moeiten niet aan?
²⁶ Wij stellen zelf niets meer voor
en liggen hulpeloos op de grond.
²⁷ Sta op, Here, en help ons, bevrijd ons ter wille van uw goedheid en liefde.

² Mijn hart trilt van vreugde.
Ik lees mijn gedicht voor aan een koning.
Mijn stem klinkt als de pen van een begaafde dichter.
³ U bent mooier dan welk mens ook
en wat u zegt is een lust voor het oor:
het is duidelijk dat God u heeft gezegend.
⁴ Gesp uw wapens aan, o held,
alles wat uw eer en waardigheid onderstreept.
⁵ Trek op en strijd voor eervolle zaken
als waarheid, recht en nederigheid.
Wij verwachten grote daden van u!
⁶ U bent klaar voor de strijd, u beheerst de volken.
Uw pijlen dringen tot in het hart van uw vijanden.
⁷ Uw troon, o goddelijke koning,
staat tot in eeuwigheid vast,
uw bewind is een rechtvaardig bewind.
⁸ U houdt van rechtvaardigheid en haat wetteloosheid.
Daarom heeft uw God u met vreugdeolie gezalfd,
u verkozen boven uw metgezellen.
⁹ U bent gekleed in pracht en praal,
u verheugt zich in lieflijke muziek uit prachtige paleizen.
¹⁰ Prinsessen zijn uw geliefden,
uw vrouw staat in het fijnste goud gehuld naast u.
¹¹ Luister goed, mijn dochter, denk niet meer aan uw volk
en vergeet uw ouderlijk huis.
¹² Laat het verlangen van de koning naar u uitgaan.
Hij is uw meester, voeg u naar hem.
¹³ Dan zullen de rijken der aarde u, dochter van Tyrus,
geschenken geven en naar uw gunst dingen.
¹⁴ De koningsdochter is oogverblindend gekleed,
haar gewaad is van goudbrokaat.
¹⁵ Wanneer zij naar de koning gaat,
draagt zij kleurrijk geborduurde japonnen.
In haar gevolg zijn haar vriendinnen en meisjes van adel.
¹⁶ Onder gezang en vreugdevol gejubel
worden zij het paleis van de koning binnengebracht.
¹⁷ Waar eens uw vaders stonden, zullen uw zonen staan.
U zult hen aanstellen tot heersers in het hele land.
¹⁸ Ik zal uw naam aan alle volgende generaties doorgeven,
men zal u altijd blijven prijzen.