Psalmen 120-132

Het Boek

Toen ik in nood zat,
riep ik naar de Here
en Hij gaf mij antwoord.
² Here,
neem mij in bescherming tegen de leugenaars!
³ Leugenaars,
wat denkt u van Hem te kunnen verwachten?
⁴ Pijlen van een scherpschutter
en brandend hout van de bremstruik.
Dat doet pijn.
⁵ Ik vind het zo erg
dat ik in een onbekend land moet verblijven
en moet wonen bij een ver en vreemd volk.
⁶ Ik woon al veel te lang tussen deze mensen
die zelfs vrede haten.
⁷ Zelf ben ik altijd op vrede uit,
maar als ik daarover spreek,
worden zij opstandig en willen zij vechten.

Ik kijk omhoog naar de bergen.
Waar vandaan kan ik hulp verwachten?
² De Here helpt mij.
Hij heeft immers de hemel en de aarde gemaakt?
³ Hij zal voorkomen dat u valt,
want Hij is uw beschermer en slaapt nooit.
⁴ Werkelijk, de beschermer van het volk Israël
slaapt nooit!
⁵ De Here is uw beschermer.
Zoals uw schaduw u nooit verlaat,
blijft ook Hij altijd bij u.
⁶ Overdag zal de zon u geen kwaad doen,
ʼs nachts de maan niet.
Altijd is Hij bij u.
⁷ De Here beschermt u tegen elk kwaad,
Hij beschermt uw leven.
⁸ De Here beschermt u, waar u ook gaat.
Niet alleen vandaag, maar altijd,
tot in eeuwigheid.

Wat was ik blij toen men mij voorstelde
samen naar het huis van de Here te gaan.
² Jeruzalem, wij staan in uw poorten.
³ Jeruzalem is een goed gebouwde stad,
⁴ waar de stammen van het volk naar toe gaan.
Alle stammen die bij de Here horen.
Het is een voorschrift voor het volk de Here te prijzen.
⁵ Want in Jeruzalem wordt rechtgesproken
en het huis van David is er gevestigd.
⁶ Bid voor de vrede van Jeruzalem,
dat ieder die van de stad houdt,
rust mag ervaren.
⁷ Laat er vrede heersen binnen de muren
en rust in elke stadswijk.
⁸ Ter wille van mijn broers
en vrienden zeg ik tot de stad:
‘laat er vrede in u zijn.’
⁹ En ter wille van het huis van onze Here God
zal ik het goede zoeken
voor de stad Jeruzalem.

Ik kijk omhoog naar mijn God,
die in de hemel woont.
² Zoals knechten wachten op het bevel van hun meester
en een dienstmeisje wacht op het teken van haar meesteres,
richten wij onze ogen op de Here, onze God,
en verwachten van Hem genade.
³ Geeft U ons genade, Here, en helpt U ons.
Want wij hebben al te veel minachting ontmoet.
⁴ Wij werden overladen met spot van ongelovigen
en trotse mensen hebben ons met minachting behandeld.
Meer kunnen wij niet verdragen.

Laat Israël het volgende zeggen:
was de Here niet steeds bij ons?
² Was de Here niet steeds bij ons,
toen wij werden aangevallen door vreemde mensen?
³ Zij hadden ons wel levend kunnen verslinden,
toen zij in hun woede op ons afkwamen.
⁴ Wij hadden kunnen verdrinken in een woeste rivier.
⁵ Het kolkende water had zich dan boven ons gesloten.
⁶ Maar prijs de Here!
Hij liet dat niet toe.
Dankzij Hem kregen zij ons niet te pakken.
⁷ Wij ontkwamen,
zoals een vogel wegglipt uit het net van de vogelvanger.
De valstrik is kapot
en wij zijn ontsnapt.
⁸ Wij vinden hulp bij de Here.
Hij heeft de hemel en de aarde gemaakt.

Wie in alles op de Here vertrouwt,
is onwankelbaar als de berg van Jeruzalem,
die er voor altijd is.
² Zoals rondom Jeruzalem bergen liggen,
zo is de Here rondom zijn volk.
Niet alleen nu,
maar altijd en tot in de eeuwigheid.
³ Want het land van de gelovigen zal niet
onder de tirannie van de goddeloze vijand blijven zuchten.
De gelovigen zullen dan ook niet komen tot onrechtmatige daden.
⁴ Here, wilt U het goede doen
voor eerlijke, goede mensen?
⁵ Als iemand echter van de rechte weg afdwaalt,
zal hij, samen met de ongelovigen,
door de Here worden vernietigd.
Laat er vrede zijn in Israël!

Als de Here de ballingen laat terugkomen in Jeruzalem,
zal het net zijn of wij dromen.
² Dan breken wij uit in gejuich
en iedereen lacht van blijdschap.
Dan zullen zelfs de ongelovige volken rondom ons zeggen
dat de Here wonderen bij ons doet.
³ De Here heeft inderdaad grote wonderen onder ons gedaan.
Wat waren wij blij!
⁴ Here, wilt U een ommekeer geven in onze situatie?
⁵ Wie met verdriet in het hart huilend hun akkers inzaaien,
ervaren tegen de oogsttijd vaak grote vreugde.
⁶ Ook al huilt iemand terwijl hij op pad is om te zaaien,
zeker is dat hij blij lachend de rijke schoven zal wegdragen.

Als de Here de bouw van een huis niet zegent,
is alle moeite nutteloos.
Ook staat de wachter voor niets op wacht,
als niet de Here de werkelijke bescherming over de stad geeft.
² Het is zinloos als u vroeg opstaat
en tot diep in de nacht ploetert.
God geeft zijn kinderen wat zij nodig hebben in de slaap.
³ Kinderen zijn een geschenk van de Here.
Hij beloont u met een nageslacht.
⁴ Zoals de pijl in zijn hand de soldaat zekerheid geeft,
beloven ook uw kinderen veel voor de toekomst.
⁵ Gelukkig is degene wiens koker vol zit met zulk soort pijlen.
Hij heeft de zekerheid ook in zijn ouderdom veilig te zijn.

U bent een gelukkig mens
als u ontzag hebt voor de Here
en doet wat Hij wil.
² Uw werk zal u voldoende opleveren om van te leven.
Het gaat goed met u en u bent heel gelukkig.
³ Uw vrouw die bij u woont, zal vruchtbaar zijn.
Uw zonen zitten bij u aan tafel.
⁴ Luister, al die zegeningen zijn
voor wie diep ontzag heeft voor de Here.
⁵ Ik bid dat de Here u
vanuit Jeruzalem zal zegenen,
dan zult u zien hoe goed het met de stad is,
zolang u leeft.
⁶ En u zult zien hoe goed het is met uw kleinkinderen.
Laat er vrede zijn in Israël!

Laat Israël het volgende zeggen:
sinds de tijd dat ons volk ontstond,
zijn wij onderdrukt.
² Van het begin af aan
hebben zij ons in moeilijkheden gebracht,
maar zij hebben ons niet overwonnen.
³ Zij hebben ons onderdrukt
en zelfs gemarteld.
⁴ Maar de Here, die rechtvaardig oordeelt,
heeft de touwen waarmee de ongelovigen
ons hadden vastgebonden doorgesneden.
⁵ Alle volken die Jeruzalem haten,
zullen te kijk worden gezet en wegvluchten.
⁶ Zij lijken op gras dat op de daken groeit
en al is verdord voor het wordt uitgetrokken.
⁷ Het kan zelfs niet meer als hooi dienen.
⁸ Voor zulke mensen geldt niet de zegenwens:
‘Ik bid dat de Here u zegent.’
Ook niet:
‘Wij zegenen u in de naam van de Here.’

Ik zit zo diep in de put, Here,
en ik roep naar U.
² Luister naar mij, Here.
Laten uw oren naar mij luisteren.
³ Here, als U al onze zonden blijft onthouden,
kunnen wij immers niet blijven leven?
⁴ Maar ik weet dat U vergeeft,
zodat iedereen ontzag voor U zal hebben.
⁵ Ik verwacht alles van de Here.
Ik ken zijn woord en heb er alle vertrouwen in.
⁶ Ik zie uit naar de Here.
Ik zie naar Hem uit met nog meer verlangen
dan de nachtwachter uitkijkt naar de nieuwe morgen.
⁷ Laten de Israëlieten al hun vertrouwen op de Here stellen,
want de Here is rijk aan goedheid en liefde.
Hij zorgt voor de bevrijding.
⁸ Hij zal het volk Israël bevrijden
van al zijn zonden.

Here, ik stel mijzelf niet boven anderen
en kijk niet trots om mij heen.
Ik bemoei mij niet met zaken die te hoog gegrepen zijn
of die ik niet kan begrijpen.
² Innerlijk ben ik tot rust gekomen
en ik houd van de stilte.
Zo rustig als een kind zit op zijn moeders schoot,
zo rustig voel ik mij van binnen.
³ Laat het volk Israël al zijn vertrouwen op de Here stellen,
nu en voor altijd.

Here, denk toch aan alle moeite
die David heeft doorstaan.
² Hoe hij heeft gezworen aan de Here
en een belofte heeft gedaan aan de machtige God van Jakob.
³ Hij zei: ‘Ik meen het,
ik zal mijn huis niet meer binnengaan
en niet meer naar bed gaan,
⁴ en ik zal de slaap niet vatten
⁵ eer ik voor de Here een plaats heb gevonden,
waar Hij kan wonen.
Een woonplaats voor de machtige God van Jakob.’
⁶ Weet u,
wij hoorden in Efrata al
over zijn woning spreken
en vonden haar in de velden van Jaär.
⁷ Laten wij zijn huis binnengaan
en ons diep voor Hem buigen.
⁸ Here, sta op en ga naar uw rustplaats,
U en de ark die spreekt van uw kracht.
⁹ Laten uw priesters zich kleden in rechtvaardigheid
en uw volgelingen jubelen over uw grootheid.
¹⁰ Keer U niet af van uw uitverkorene,
ter wille van uw dienaar David.
¹¹ De Here heeft David een kostbare belofte gedaan
die Hij nooit zal verbreken.
Hij zei: een van uw eigen nakomelingen
zal Ik koning maken.
¹² Als uw zonen zich aan mijn wet houden
en spreken over alles wat Ik hun leer,
zullen ook hun kinderen weer regeren.
¹³ Want de Here heeft Jeruzalem uitgekozen.
Daar wilde Hij graag wonen.
¹⁴ Hij zei: ‘Dit is de plaats
waar Ik altijd rust zal vinden.
Hier wil ik graag wonen.
¹⁵ Het eten in deze stad zal Ik zegenen
en de armen die er wonen,
zal Ik volop te eten geven.
¹⁶ De priesters van Jeruzalem
zullen mijn bevrijding kennen
en de gelovigen zullen blij jubelen.
¹⁷ In Jeruzalem zal Ik David sterk maken.
Door hem die Ik uitkies,
zal het licht schijnen.
¹⁸ Zijn vijanden zal Ik met schande overladen,
maar hij zelf zal een stralende kroon dragen.’