89 Unë do të këndoj përjetë mirësitë e Zotit, me gojën time do t’u shpall besnikërinë tënde të gjitha brezave.

² Sepse kam thënë: "Mirësia jote do të ekzistojë përjetë, ti do të vendosësh besnikërinë tënde në vetë qiejtë".

³ "Unë kam lidhur një besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim, duke thënë:

⁴ "Do t’i vendos pasardhësit e tu përjetë dhe do të ndërtoj fronin tënd për të gjitha brezat"". (Sela)

⁵ Dhe qiejtë do të kremtojnë mrekullitë e tua, o Zot, dhe besnikërinë tënde në kuvendin e shenjtorëve.

⁶ Sepse kush mund të krahasohet në qiell me Zotin? Dhe kush është i njëllojtë me Zotin midis bijve të të Fuqishmit?

⁷ Perëndisë ia kanë frikën shumë në kuvendin e shenjtorëve, dhe respektohet thellë nga tërë ata që e rrethojnë.

⁸ O Zot, Perëndi i ushtrive, kush është i fuqishëm si ti, o Zot? Besnikëria jote të rrethon kudo.

⁹ Ti e sundon tërbimin e detit; kur valët e tij ngrihen, ti i qetëson.

¹⁰ Ti e ke bërë copë-copë Egjiptin, duke e plagosur për vdekje; me krah të fuqishëm ke shpërndarë armiqtë e tu.

¹¹ Qiejtë janë të tutë, edhe toka është jotja; ti e ke krijuar botën dhe të gjitha atë që janë në të.

¹² Ti ke krijuar veriun dhe jugun; Tabori dhe Hermoni lëshojnë britma gëzimi kur dëgjojnë emrin tënd.

¹³ Ti ke krah të fuqishëm; dora jote është e fortë, e djathta jote ngrihet në qiell.

¹⁴ Drejtësia dhe e drejta përbëjnë bazën e fronit tënd; mirësia dhe e vërteta shkojnë përpara fytyrës sate.

¹⁵ Lum ai popull që njeh britmën e gëzimit, o Zot, sepse ai do të ecë në dritën e fytyrës sate;

¹⁶ do të ngazëllojë tërë ditën me emrin tënd dhe do të gëzohet shumë në drejtësinë tënde.

¹⁷ Po, ti je mburrja e forcës së tyre, dhe me favorin tënd ti e shton fuqinë tonë.

¹⁸ Sepse mburoja jonë i përket Zotit dhe mbreti ynë të Shenjtit të Izraelit.

¹⁹ Ti i fole atëherë në vegim të dashurit tënd dhe the: "Ndihmova një të fuqishëm, përlëvdova një të zgjedhur nga populli.

²⁰ Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, dhe e vajosa me vajin tim të shenjtë.

²¹ Dora ime do ta përkrahë me vendosmëri dhe krahu im do ta forcojë.

²² Armiku nuk do ta shtypë dhe i ligu nuk do ta pikëllojë.

²³ Do të asgjesoj para tij armiqtë e tij dhe do të godas ata që e urrejnë.

²⁴ Besnikëria ime dhe mirësia ime do të jenë me të, dhe me emrin tim do të bëhet i fuqishëm.

²⁵ Do ta shtrij dorën e tij mbi detin dhe dorën e djathtë të tij mbi lumenjtë.

²⁶ Ai do të kërkojë ndihmën time, duke thënë: "Ti je Ati im, Perëndia im dhe Kështjella ime e shpëtimit".

²⁷ Do ta bëj gjithashtu të parëlindurin tim, më të shkëlqyerin ndër mbretërit e dheut.

²⁸ Do të përdor mirësi ndaj tij përjetë, dhe besëlidhja ime me të do të mbetet e qëndrueshme.

²⁹ Do t’i bëj gjithashtu pasardhësit e tij të përjetshem dhe fronin e tij si ditët e qiejve.

³⁰ Në rast se bijtë e tij braktisin ligjin tim dhe nuk ecin, sipas urdhërimeve të mia,

³¹ në rast se shkelin statutet e mia dhe nuk respektojnë urdhërimet e mia,

³² unë do ta dënoj shkeljen e tyre me shufër dhe paudhësinë e tyre me të rrahura,

³³ por nuk do ta heq mirësinë time prej tij dhe nuk do të lë që besnikëria ime të jetë e mangët.

³⁴ Nuk do të shkel besëlidhjen time dhe nuk do t’i ndryshoj fjalët që kanë dalë nga goja ime.

³⁵ Jam betuar një herë për shenjtërinë time dhe nuk do ta gënjej Davidin;

³⁶ pasardhësit e tij do të jenë përjetë dhe froni i tij do të jetë si dielli para meje,

³⁷ do të jenë të qëndrueshëm si hëna, dhe dëshmitari në qiell është besnik". (Sela)

³⁸ Por ti na ke braktisur dhe na ke kthyer; je zemëruar shumë kundër të vajosurin tënd.

³⁹ Ti ke përçmuar besëlidhjen e lidhur me shërbëtorin tënd dhe ke përdhosur kurorën e tij, duke bërë që të bjerë për tokë.

⁴⁰ Ke shembur gjithë mbrojtjet e tij dhe i ke katandisur në gërmadha kalatë e tij.

⁴¹ Tërë kalimtarët e kanë plaçkitur dhe ai është bërë gazi i fqinjëve të tij.

⁴² Ke lavdëruar dorën e djathtë të kundërshtarëve të tij dhe ke bërë të gëzohen tërë armiqtë e tu.

⁴³ Ke prishur tehun e shpatës së tij dhe nuk e ke ndihmuar në betejë.

⁴⁴ I ke dhënë fund madhështisë së tij dhe ke hedhur për tokë fronin e tij.

⁴⁵ Ke shkurtuar ditët e rinisë së tij dhe e ke mbuluar me turp. (Sela)

⁴⁶ Deri kur, o Zot? A do të fshihesh ti përjetë? A do të flakërojë si zjarr zemërimi yt?

⁴⁷ Kujto sa e shkurtër është jeta ime. Për çfarë kotësie ke krijuar gjithë bijtë e njerëzve?

⁴⁸ Cili është njeriu që jeton, pa parë vdekjen dhe që mund ta shkëputë jetën e tij nga pushteti Sheolit? (Sela)

⁴⁹ Ku janë, o Zot, mirësitë e tua të lashta, për të cilat iu betove Davidit në besnikërinë tënde?

⁵⁰ Kujto, o Zot, fyerjen që iu bë shërbëtorëve të tu, dhe si unë mbaj në zemër fyerjen e rëndë të të gjitha kombeve,

⁵¹ me të cilën armiqtë e tu kanë fyer, o Zot, me të cilën kanë fyer hapat e të vajosurit tënd.

⁵² I bekuar qoftë Zoti përjetë. Amen, po, amen!

96 Këndojini Zotit një këngë të re, këndojini Zotit, o banorë të të gjithë tokës!

² Këndojini Zotit, bekoni emin e tij; lajmëroni çdo ditë shpëtimin e tij.

³ Shpallni lavdinë e tij midis kombeve dhe mekullitë e tij midis tërë popujve.

⁴ Sepse Zoti është i madh dhe i denjë për lëvdimin më të lartë; nga ai duhet të kemi frikë përmbi gjithë perënditë e tjera.

⁵ Sepse gjithë perënditë e kombeve janë idhuj, por Zoti ka bërë qiejtë.

⁶ Shkëlqimi dhe madhështia janë para tij, forca dhe bukuria janë në shenjtëroren e tij.

⁷ Jepini Zotit, o familje të popujve, jepini Zotit lavdi dhe forcë.

⁸ Jepini Zotit lavdinë që i takon emrit të tij, çojini oferta dhe ejani në oborret e tij.

⁹ Bini përmbys përpara Zotit në shkëlqimin e shenjtërisë së tij, dridhuni para tij, o banorë të të gjithë tokës.

¹⁰ U thoni gjithë kombeve: "Zoti mbretëron; bota është vendosur mirë dhe nuk do të luajë nga vendi; ai do t’i gjykojë popujt me drejtësi".

¹¹ Le të gëzohen qiejtë dhe të gëzohet toka; le të zhurmojë deti dhe gjithçka gjindet në të.

¹² Le të ngazëllohet fusha dhe gjithçka gjindet në të. Atëherë tërë drurët e pyllit do të lëshojnë britma gëzimi përpara Zotit,

¹³ sepse ai vjen, vjen për të gjykuar tokën. Ai do ta gjykojë botën me drejtësi dhe popujt në besnikërinë e tij.

100 Dërgojini klithma gëzimi Zotit, o banorë të të gjithë tokës!

² I shërbeni Zotit me gaz, ejani para tij me këngë gëzimi.

³ Pranoni që Zoti është Perëndia; na ka bërë ai dhe jo ne vetë; ne jemi populli i tij dhe kopeja e kullotës së tij.

⁴ Hyni në portat e tij me falenderim dhe në oborret e tij me lavde; kremtojeni, bekoni emrin e tij.

⁵ Sepse Zoti është i mirë; mirësia e tij është e përjetshme dhe besnikëria e tij vlen për të gjitha brezat.

101 Unë do të këndoj mirësinë tënde dhe drejtësinë tënde; do të këndoj lavdet e tua, o Zot.

² Do të kujdesem të bëj një jetë të ndershme. Kur do të vish tek unë? Do të ec me zemër të pastër brenda shtëpisë sime.

³ Nuk do të vë para syve të mi asgjë të keqe; unë e urrej sjelljen e atyre që dënojnë; nuk do lejoj të bëhem si ata.

⁴ Zemra e çoroditur do të largohet nga unë; nuk dua t’ia di për të keqen.

⁵ Do të shfaros atë që shpif tinëz kundër të afërmit; nuk do të duroj njeriun hundëpërpjetë dhe zemërkrenar.

⁶ Sytë e mi do të jenë mbi besnikët e vendit dhe do t’i mbaj afër vetes; ai që do të ecë me ndershmëri do të jetë shërbëtori im.

⁷ Kush vepron me mashtrim, nuk ka për të banuar në shtëpinë time; kush thotë gënjeshtra nuk do të qëndrojë para syve të mi.

⁸ Çdo mëngjes do të asgjesoj gjithë të pabesët e vendit, për të çrrënjosur nga qyteti i Zotit të gjithë ata që kryejnë paudhësi.

105 Kremtoni Zotin, lutjuni për ndihmë emrit të tij, bëni të njohura veprat e tij midis popujve.

² Këndojini atij, këndojini lavde atij, mendoni thellë tërë mrekullitë e tij.

³ Mburruni me emrin e tij të shenjtë; le të kënaqet zemra e tërë atyre që kërkojnë Zotin.

⁴ Kërkoni Zotin dhe forcën e tij; kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij.

⁵ Mbani mend çuditë që ai ka bërë, mrekullitë dhe gjykimet e gojës së tij,

⁶ ju, o pasardhës së Abrahamit, shërbëtorit të tij, o bij të Jakobit, të zgjedhur të tij.

⁷ Ai është Zoti, Perëndia ynë; gjykimet e tij janë mbi gjithë tokën.

⁸ Ai mban mend përjetë besëlidhjen e tij dhe për një mijë breza fjalën e komanduar prej tij,

⁹ besëlidhjen që lidhi me Abrahamin dhe betimin që i bëri Isakut,

¹⁰ që i konfirmoi Jakobit si statut të tij dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme,

¹¹ duke thënë: "Unë do të të jap vendin e Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj,"

¹² kur nuk ishin veçse një numër i vogël, shumë të pakët dhe të huaj në vend,

¹³ dhe shkonin nga një komb te tjetri, nga një mbretëri te një popull tjetër.

¹⁴ Ai nuk lejoi që t’i shtypte njeri; përkundrazi ndëshkoi disa mbretër për hir të tyre,

¹⁵ dhe tha: "Mos prekni të vajosurit e mi dhe mos bëni asnjë të keqe profetëve të mi".

¹⁶ Pastaj solli zinë e bukës në vend dhe shkatërroi çdo burim ushqimesh.

¹⁷ Dërgoi para tyre një njeri, Jozefin, që u shit si skllav.

¹⁸ I shtrënguan këmbët me pranga dhe u rëndua me zinxhirë hekuri.

¹⁹ Fjala e Zotit e vuri në provë, deri sa u plotësua ajo që kishte thënë.

²⁰ Atëherë mbreti dërgoi ta zgjidhnin, sunduesi i popujve dërgoi ta çlironin,

²¹ dhe e bëri zot të shtëpisë së tij dhe qeveritar mbi të gjitha pasuritë e tij,

²² për t’i lidhur princat e tij me gjykimin e tij dhe për t’u mësuar pleqve të tij diturinë.

²³ Edhe Izraeli erdhi në Egjipt dhe Jakobi qëndroi për ca kohë në vendin e Kamit.

²⁴ Dhe Perëndia e shumëzoi shumë popullin e tij dhe e bëri më të fuqishëm se armiqtë e tij.

²⁵ Pastaj ndryshoi zemrën e tyre, me qëllim që të urrenin popullin e tij dhe të kurdisnin mashtrime kundër shërbëtorëve të tij.

²⁶ Atëherë ai dërgoi Moisiun, shërbëtorin e tij, dhe Aaronin që ai kishte zgjedhur.

²⁷ Ata kryen midis tyre mrekullitë e urdhëruara prej tij dhe bënë çudira në tokën e Kamit.

²⁸ Dërgoi terrin dhe e bëri vendin të binte në errësirë, dhe ata nuk kundërshtuan fjalën e tij.

²⁹ I ndryshoi ujërat e tij në gjak dhe bëri që të ngordhnin peshqit e tij.

³⁰ Vendi i tyre u mbush me bretkosa të cilat hynë deri në dhomat e mbretërve të tyre.

³¹ Me fjalën e tij erdhën një shumicë e madhe insektesh dhe mushkonjash në të gjithë territorin e tyre.

³² U dërgoi breshër në vend të shiut dhe flakë zjarri në vendin e tyre;

³³ goditi edhe vreshtat e tyre dhe drurët e fikut, shkatërroi drurët e territorit të tyre.

³⁴ Ai foli, dhe erdhën karkaleca dhe vemje në numër të madh,

³⁵ që përpinë tërë bimësinë e vendit të tyre dhe hëngrën frytin e tokës së tyre.

³⁶ Ai goditi edhe të gjithë të parëlindurit në vendin e tyre, prodhimet e para në tërë fuqinë e tyre;

³⁷ dhe e nxori popullin e tij me argjend dhe me ar, dhe nuk pati asnjeri ndër fiset e tij që të tronditej.

³⁸ Egjiptasit u gëzuan nga ikja e tyre, sepse tmerri i Izraelit kishte rënë mbi ta.

³⁹ Ai shpalosi një re për t’i mbuluar dhe ndezi një zjarr për t’i ndriçuar natën.

⁴⁰ Me kërkesën e tyre ai solli shkurtat dhe i ngopi me bukën e qiellit.

⁴¹ Çau shkëmbin dhe dolën prej tij ujëra; këto rridhnin në shketëtirë si një lumë.

⁴² Sepse atij iu kujtua premtimi i shenjtë që i kishte bërë Abrahamit, shërbëtorit të tij;

⁴³ pastaj nxori popullin e tij me gëzim dhe njerëzit e tij të zgjedhur me britma gëzimi,

⁴⁴ dhe u dha atyre vendet e kombeve, dhe ata trashëguan frytin e mundit të popujve,

⁴⁵ me qëllim që të respektonin statutet e tij dhe t’u bindeshin ligjeve të tij. Aleluja.

132 Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

² ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

³ "Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

⁴ nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

⁵ deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit".

⁶ Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

⁷ Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

⁸ Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

⁹ Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

¹⁰ Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

¹¹ Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: "Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

¹² Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd".

¹³ Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

¹⁴ "Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

¹⁵ Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

¹⁶ do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

¹⁷ Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

¹⁸ Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij".