81 I këndoni me gëzim Perëndisë, forcës sonë; lëshoni britma gëzimi për Perëndinë e Jakobit.

² Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.

³ I bini borisë ditën e hënës së re, ditën e hënës së plotë, ditën e festës sonë.

⁴ Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.

⁵ Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;

⁶ "O Izrael, unë e hoqa barrën nga shpatullat e tua; duart e tua e kanë lënë shportën.

⁷ Kur ishe keq ti më klithe mua dhe unë të çlirova; t’u përgjigja i fshehur në bubullimë, të vura në provë në ujërat e Meribas. (Sela)

⁸ Dëgjo, o populli im, dhe unë do të qortoj. O Izrael, sikur ti të më dëgjoje!

⁹ Mos pastë në mesin tënd asnjë perëndi të huaj dhe mos adhuro asnjë perëndi të huaj.

¹⁰ Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të nxori nga vendi i Egjiptit; hap gojën tënde dhe unë do të ta mbush.

¹¹ Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.

¹² Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.

¹³ Ah, sikur populli im të më dëgjonte, sikur Izraeli të ecte në rrugët e mia!

¹⁴ Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.

¹⁵ Ata që urrejnë Zotin do t’i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.

¹⁶ Dhe unë do ta ushqeja (Izraelin) me grurin më të mirë dhe do ta ngopja me mjaltin që pikon nga shkëmbi".

88 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.

² Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,

³ sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol.

⁴ Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.

⁵ Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.

⁶ Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.

⁷ Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)

⁸ Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.

⁹ Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.

¹⁰ A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)

¹¹ A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?

¹² A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?

¹³ Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.

¹⁴ Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?

¹⁵ Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.

¹⁶ Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,

¹⁷ më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.

¹⁸ Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.

92 Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;

² të shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,

³ me një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.

⁴ Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.

⁵ Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!

⁶ Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:

⁷ që të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.

⁸ Por ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.

⁹ Sepse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.

¹⁰ Por ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.

¹¹ Dhe sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.

¹² I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.

¹³ Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.

¹⁴ Do të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,

¹⁵ për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.

93 Zoti mbretëron; ai është veshur me madhështi; Zoti është mbuluar me mantel, është ngjeshur me forca. Po, bota është e qëndrueshme nuk do të tundet kurrë.

² Froni yt është nga përjetësia i qëndrueshëm; ti je i tillë nga përjetësia.

³ Lumenjtë kanë ngritur, o Zot, lumenjtë kanë ngritur zërin e tyre; lumenjtë kanë ngritur valët e tyre plot zhurmë;

⁴ por Zoti në vëndet shumë të larta është më i fuqishëm së zërat e ujërave të mëdha, më i fuqishëm se baticat e detit.

⁵ Statutet e tua janë jashtëzakonisht të qëndrueshme. Shenjtëria i shkon shtëpisë sate, o Zot, përjetë.