32 Lum ai të cilit i kanë falur shkeljen, ai të cilit i kanë mbuluar mëkatin!

² Lum ai njeri të cilin Zoti nuk e padit për paudhësi dhe në frymën e të cilit nuk ka vend mashtrimi.

³ Ndërsa po heshtja, kockat e mia treteshin midis rënkimeve që kisha tërë ditën.

⁴ Sepse ditë e natë dora jote rëndonte mbi mua, fuqia ime i përngjante thatësisë së verës. (Sela)

⁵ Para teje pranova mëkatin tim, nuk e fsheha paudhësinë time. Thashë: "Do t’ia rrëfej shkeljet e mia Zotit," dhe ti e ke falur paudhësinë e mëkatit tim. (Sela)

⁶ Prandaj çdo njeri i përshpirtshëm do të të thërrase në kohën që mund të gjendesh; edhe sikur ujërat e mëdha të vërshojnë, ato nuk do të arrijnë deri tek ai.

⁷ Ti je vendi im i strehimit, ti do të më ruash nga fatkeqësia, ti do të më rrethosh me këngë çlirimi. (Sela)

⁸ Unë do të të edukoj dhe do të të mësoj rrugën, nëpër të cilën duhet të ecësh; unë do të të këshilloj dhe do ta mbaj syrin tim mbi ty.

⁹ Mos u bëni si kali dhe si mushka që nuk kanë mend, goja e të cilëve duhet të mbahet me fre dhe me kapistër, përndryshe nuk të afrohen.

¹⁰ Të shumta janë dhembjet e të pabesit, por ai që ka besim tek Zoti do të rrethohet nga mirësia e tij.

¹¹ Gëzohuni tek Zoti dhe ngazëlloni, o njerëz të drejtë; lëshoni britma gëzimi, ju të gjithë, o njerëz me zemër të drejtë.

51 Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembushurinë e madhe që ke fshiji të ligat që kam bërë.

² Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

³ Sepse i pranoj të ligat që kam bërë, dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara.

⁴ Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.

⁵ Ja, unë jam mbruajtur në paudhësi, dhe nëna ime më ka lindur në mëkat.

⁶ Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.

⁷ Më pastro me hisop dhe do të jem i pastruar; më laj dhe do të jem më i bardhë se bora.

⁸ Bëj që të ndjej gëzim dhe ngazëllim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.

⁹ Fshih fytyrën tënde nga mëkatet e mia dhe fshi të tëra paudhësitë e mia.

¹⁰ O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.

¹¹ Mos më largo nga prania jote dhe mos më hiq Frymën tënde të shenjtë.

¹² Kthemë gëzimin e shpëtimit dhe përkahmë me frymë dashamirës.

¹³ Atëherë do t’u mësoj rrugët e tua shkelësve dhe mëkatarët do të kthehen drejt teje.

¹⁴ Çliromë nga gjaku i derdhur, o Perëndi, Perëndi i shpëtimit tim, dhe gjuha ime do të kremtojë tërë gaz drejtësinë tënde.

¹⁵ O Zot, hap buzët e mia, dhe goja ime do të shpallë lëvdimin tënd.

¹⁶ Ti në fakt nuk ndjen ndonjë kënaqësi në flijim, përndryshe do ta ofroja, nuk të pëlqen as olokausti.

¹⁷ Flijimet e Perëndisë janë frymë e thyer; o Perëndi, ti nuk e përçmon zemrën e thyer dhe të penduar.

¹⁸ Bëj të mirën Sionit për dashamirësinë tënde, ndërto muret e Jeruzalemit.

¹⁹ Atëherë do të gëzohesh në flijimet e drejtësisë, në olokaustet dhe në ofertat që digjen tërësisht; atëherë do të ofrohen dema të rinj mbi altarin tënd.

86 Vëri veshin, o Zot, dhe përgjigjmu, sepse jam i dëshpëruar dhe nevojtar.

² Ruaje jetën time sepse jam i shenjtë; ti je Perëndia im; shpëtoje shërbëtorin tënd që ka besim te ti.

³ Ki mëshirë për mua, o Zot, sepse të këlthas ty tërë ditën.

⁴ Gëzoje shërbëtorin tënd, sepse te ti, o Zot e lartoj shpirtin tim.

⁵ Sepse ti, o Zot, je i mirë dhe i gatshëm të falësh, dhe tregon mirësi të madhe ndaj gjithë atyre që të kërkojnë.

⁶ Vëri veshin, o Zot, lutjes time, dhe trego kujdes për britmën e përgjërimeve të mia.

⁷ Unë të kërkoj në ditën e fatkeqësisë sime, sepse ti do të më përgjigjesh.

⁸ Nuk ka asnjë të barabartë me ty midis perëndive, o Zot, as ka vepra të njëllojta me të tuat.

⁹ Tërë kombet që ti ke krijuar do të vinë të bien përmbys para teje, o Zot, dhe do të përlëvdojnë emrin tënd.

¹⁰ Sepse ti je i madh dhe kryen mrekulli; vetëm ti je Perëndia.

¹¹ Mësomë rrugën tënde, o Zot, dhe unë do të ec në të vërtetën tënde; bashkoje zemrën time me frikën e emrit tënd.

¹² Unë do të të lëvdoj, o Zot, Perëndia im, me gjithë zemër, dhe do ta përlëvdoj emrin tënd përjetë.

¹³ Sepse e madhe është mirësia jote ndaj meje; ti ke shpëtuar shpirtin tim nga Sheoli.

¹⁴ O Perëndi, njerëz kryelartë kanë dalë kundër meje dhe një turmë njerëzish të dhunës kërkojnë jetën time dhe nuk të vë ty para syve të tyre.

¹⁵ Por ti, o Zot, je një Perëndi i mëshirshëm dhe i dhembshur që zemërohet ngadalë dhe që ka shumë mirësi dhe të vërtetë.

¹⁶ Kthehu nga unë dhe ki mëshirë për mua; jepi forcën tënde shërbëtorit tënd dhe shpëto birin e shërbëtores sate.

¹⁷ Tregomë një shenjë të dashamirësisë sate, me qëllim që ata që më urrejnë ta shohin dhe të mbeten të shushatur, duke parë që ti, o Zot, më ke ndihmuar dhe më ke ngushëlluar.

122 U gëzova kur më thanë: "Shkojmë në shtëpinë e Zotit".

² Këmbët tona u ndalën brenda portave të tua, o Jeruzalem.

³ Jeruzalemi është ndërtuar si një qytet i bashkuar mirë,

⁴ ku ngjiten fiset, fiset e Zotit, për të kremtuar emrin e Zotit.

⁵ Sepse aty janë vënë fronet për gjykimin, fronet e shtëpisë së Davidit.

⁶ Lutuni për paqen e Jeruzalemit, le të begatohen ata që të duan.

⁷ Pastë paqe brenda mureve të tua dhe begati në pallatet e tua.

⁸ Për hir të vëllezërve të mi dhe të miqve të mi tani do të them: "Paqja qoftë te ti".

⁹ Për hir të shtëpisë së Zotit, Perëndisë tonë, unë do të kërkoj të mirën tënde.