Add parallel Print Page Options

Kur Sanballati, Tobiahu dhe Geshem Arabi dhe armiqtë tanë të tjerë mësuan që unë kisha rindërtuar muret dhe që nuk kishte mbetur asnjë e çarë në to (megjithëse atëherë nuk i kisha vënë akoma kanatet e portave),

Sanballati dhe Geshemi më çuan për të thënë: "Eja dhe takohemi bashkë me një nga fshatrat e luginës së Onos". Por ata mendonin të ma punonin.

Kështu unë u dërgova atyre lajmëtarë për t’u thënë: "Jam duke bërë një punë të madhe dhe nuk mund të zbres. Pse duhet ta ndërpresim punën, kur unë po e lë për të zbritur tek ju?".

Plot katër herë ata më çuan njerëz për të thënë të njëjtën gjë, dhe unë u përgjigja në të njëjtën mënyrë.

Atëherë Sanballati më dërgoi shërbëtorin e tij që të më thotë po atë gjë për të pestën herë me një letër të hapur në dorë,

në të cilën ishte shkruar: "Éshtë përhapur fjala midis kombeve, dhe Gashmu e pohon këtë, që ti dhe Judejtë po kurdisni një rebelim; prandaj, sipas këtyre zërave, ti po rindërton muret, për t’u bërë mbreti i tyre,

dhe ke caktuar madje profetë për të bërë shpalljen tënde në Jeruzalem, duke thënë: "Ka një mbret në Judë!". Tani, këto gjëra do t’i njoftohen mbretit. Prandaj eja dhe të këshillohemi bashkë".

Por unë i çova për të thënë: "Punët nuk janë ashtu si thua ti, por ti i shpik në mendjen tënde".

Tërë këta njerëz në fakt donin të na trembnin dhe thonin: "Duart e tyre do ta lënë punën që do të mbetet e papërfunduar". Prandaj tani, o Perëndi, forco duart e mia!

10 Atëherë unë shkova në shtëpinë e Shemajahut, birit të Delajahut, që ishte bir i Mehetabeelit, që ishte mbyllur aty brenda; ai më tha: "Takohemi bashkë në shtëpinë e Perëndisë, brenda tempullit, dhe mbyllim portat e tempullit, sepse do të vinë të të vrasin; ata do të vijnë natën të të vrasin".

11 Por unë u përgjigja: "A mundet një njeri si unë të marrë arratinë? A mundet një njeri si unë të hyjë në tempull për të shpëtuar jetën? Jo, unë nuk do të hyj".

12 Kuptova pastaj që Perëndia nuk e kishte dërguar, por kishte shqiptuar atë profeci kundër meje, sepse Tobiahu dhe Sanbalati e kishin paguar.

13 Ishte paguar pikërisht për këtë: për të më trembur dhe për të më shtyrë të veproj në atë mënyrë dhe të mëkatoj, dhe kështu të më dilte një nam i keq dhe të mbulohesha me turp.

14 O Perëndia im, kujtoje Tobiahun dhe Sanbalatin, për këto vepra të tyre, si edhe profeteshën Noadiah dhe profetët e tjerë që kanë kërkuar të më trembin!

15 Muret u përfunduan ditën e njëzetepestë të muajit Elul, brenda pesëdhjetë e dy ditëve.

16 Kur tërë armiqtë tanë e mësuan këtë gjë dhe tërë kombet që na rrethonin e panë, e ndjenë veten shumë të dëshpëruar, sepse e kuptuan që kjo vepër ishte kryer me ndihmën e Perëndisë tonë.

17 Në ato ditë edhe paria e Judës i dërgonte shpesh letra Tobiahut dhe merrte letra prej Tobiahut.

18 Shumë në Judë ishin në fakt të lidhur me të me anë të betimit, sepse ai ishte dhëndër i Shekanijahut, birit të Arahut, dhe biri i tij Jehohanan ishte martuar me bijën e Meshulamit, birit të Berekiahut.

19 Edhe në praninë time ata flisnin mirë për të dhe ia njoftonin fjalët e mia. Dhe Tobiahu dërgonte letra për të më trembur.

Kur muret përfunduan dhe unë vura në vend portat, dhe derëtarët, këngëtarët dhe Levitët u caktuan në funksionet e tyre,

komandën e Jeruzalemit ia dhashë Hananit, vëllait tim, dhe Hananiahut, qeveritarit të fortesës, sepse ishte njeri besnik dhe kishte frikë nga Perëndia më tepër se shumë të tjerë.

Dhe u thashë atyre: "Portat e Jeruzalemit nuk duhet të hapen deri sa të fillojë të djegë dielli; dhe ndërsa rojet janë akoma në vendroje, portat të mbahen të mbyllura dhe me shufra. Të vendosen roje nga banorët e Jeruzalemit, disa në vendin e tyre mbi muret dhe të tjerë përpara shtëpisë së tyre".

Qyteti ishte i madh dhe i gjerë, por brenda tij kishte pak njerëz dhe nuk ndërtoheshin shtëpi.

Atëherë Perëndia im më vuri në zemër detyrën të mbledh parinë, gjyqtarët dhe popullin, për t’i regjistruar sipas gjenealogjive të tyre. Dhe gjeta regjistrin gjenealogjik të atyre që ishin kthyer nga mërgimi herën e parë dhe në të gjeta të shkruar:

Këta janë ata të krahinës që u kthyen nga robëria, ata që Nebukadnetsari, mbret i Babilonisë, kishte internuar dhe që ishin kthyer në Jeruzalem dhe në Judë, secili në qytetin e tij.

Këta janë ata që u kthyen me Zorobabelin, Jeshuan, Nehemian, Azarian, Raamiahun, Nahamanin, Mardokeon, Bilshanin, Misperethin, Bigvain, Nehumin dhe Banaahun. Numri i njerëzve të popullit të Izraelit:

bijtë e Paroshit, dy mijë e njëqind shtatëdhjetë e dy veta.

Bijtë e Shefatiahut, treqind e shtatëdhjetë e dy veta.

10 Bijtë e Arahut, gjashtëqind e pesëdhjetë e dy veta.

11 Bijtë e Pahath-Moabit, bijtë e Jeshuas dhe të Joabit, dy mijë e tetëqind e tetëmbëdhjetë veta.

12 Bijtë e Elamit, një mijë e dyqind e pesëdhjetë e katër veta.

13 Bijtë e Zatujit, tetëqind e dyzet e pesë veta.

14 Bijtë e Zakait, shtatëqind e gjashtëdhjetë veta.

15 Bijtë e Binuit, gjashtëqind e dyzet e tetë veta.

16 Bijtë e Bebait, gjashtëqind e njëzet e tetë veta.

17 Bijtë e Azgadit, dy mijë e treqind e njëzet e dy veta.

18 Bijtë e Adonikamit, gjashtëqind e gjashtëdhjetë e shtatë veta.

19 Bijtë e Bigvait, dy mijë e gjashtëdhjetë e shtatë veta.

20 Bijtë e Adinit, gjashtëqind e pesëdhjetë e pesë veta.

21 Bijtë e Aterit, nga familja e Ezekias, nëntëdhjetë e tetë veta.

22 Bijtë e Hashumit, treqind e njëzet e tetë veta.

23 Bijtë e Bezait, treqind e njëzet e katër veta.

24 Bijtë e Harifit, njëqind e dymbëdhjetë veta.

25 Bijtë e Gabaonit, nëntëdhjetë e pesë veta.

26 Burrat e Betlemit dhe të Netofahut, njëqind e tetëdhjetë e tetë veta.

27 Burrat e Anathothit, njëqind e njëzet e tetë veta.

28 Burrat e Beth-Azmavethit, dyzet e dy veta.

29 Burrat e Kirjath-Jearimit, të Kefirahut dhe të Beerothit, shtatëqind e dyzet e tre veta.

30 Burrat e Ramahut dhe të Gebës, gjashtëqind e njëzet e një veta.

31 Burrat e Mikmasit, njëqind e njëzet e dy veta.

32 Burrat e Bethelit dhe të Ait, njëqind e njëzet e tre veta.

33 Burrat e një Nebos tjetër, pesëdhjetë e dy veta.

34 Bijtë e një Elami tjetër, një mijë e dyqind e pesëdhjetë e katër veta.

35 Bijtë e Harimit, treqind e njëzet veta.

36 Bijtë e Jerikos, treqind e dyzet e pesë veta.

37 Bijtë e Lodit, të Hadidit dhe të Onos, shtatëqind e njëzet e një veta.

38 Bijtë e Senaahut, tre mijë e nëntëqind e tridhjetë veta.

39 Priftërinjtë: bijtë e Jedajahut, nga shtëpia e Jeshuas, nëntëqind e gjashtëdhjetë e tre veta.

40 Bijtë e Imerit, një mijë e pesëdhjetë e dy veta.

41 Bijtë e Pashurit, një mijë e dyqind e dyzet e shtatë veta.

42 Bijtë e Harimit, një mijë e shtatëmbëdhjetë veta.

43 Levitët: bijtë e Jeshuas, nga familja e Kadmielit, bijtë e Hodevahut, shtatëdhjetë e katër veta.

44 Këngëtarët: bijtë e Asafit, njëqind e dyzet e tetë veta.

45 Derëtarët: bijtë e Shalumit, bijtë e Aterit, bijtë e Talmonit, bijtë e Akubit, bijtë e Hatitas, bijtë e Shobait, njëqind e tridhjetë e tetë veta.

46 Nethinejtë: bijtë e Tsihas, bijtë e Hasufas, bijtë e Taboathit,

47 bijtë e Keros, bijtë e Sias, bijtë e Padonit,

48 bijtë e Lebanas, bijtë e Hagabas, bijtë e Salmait,

49 bijtë e Hananit, bijtë e Gidelit, bijtë e Gaharit,

50 bijtë e Reajahut, bijtë e Retsinit, bijtë e Nekodës,

51 bijtë e Gazamit, bijtë e Uzas, bijtë e Paseahut,

52 bijtë e Besait, bijtë e Meunimit, bijtë e Nefishesimit,

53 bijtë e Bakbukut, bijtë e Hakufas, bijtë e Harhurit,

54 bijtë e Bazlithit, bijtë e Mehidas, bijtë e Harshas,

55 bijtë e Barkos, bijtë e Siseras, bijtë e Tamahut,

56 bijtë e Netsiahut, bijtë e Hatifas.

57 Bijtë e shërbëtorëve të Salomonit: bijtë e Sotait, bijtë e Soferethit, bijtë e Peridas,

58 bijtë e Jaalas, bijtë e Darkonit, bijtë e Gidelit,

59 bijtë e Shefatiahut, bijtë e Hatilit, bijtë e Pokerethit nga Tsebaimi, bijtë e Amonit.

60 Shuma e Nethinejve dhe bijve të shërbëtorëve të Salomonit, treqind e nëntëdhjetë e dy veta.

61 Këta janë ata që u kthyen nga Tel-Melahu, nga Tel-Harsha, nga Kerubi, nga Adoni dhe nga Imeri, dhe që nuk qenë në gjendje të përcaktonin shtëpinë e tyre atërore ose pasardhjen e tyre, për të vërtetuar që i përkisnin Izraelit;

62 bijtë e Delajahut, bijtë e Tobiahut, bijtë e Nekodas, gjashtëqind e dyzet e dy veta.

63 Midis priftërinjve: bijtë e Habajahut, bijtë e Kotsit, bijtë e Barzilait; i cili ishte martuar me një nga bijat e Barzijlait, Galaaditit, dhe mori emrin e tyre.

64 Këta kërkuan listat e tyre midis atyre që ishin regjistruar në gjenealogjitë, por nuk i gjetën; prandaj u përjashtuan nga priftëria si të papastër;

65 qeveritari i urdhëroi që të mos hanin gjëra shumë të shenjta deri sa të paraqitej një prift me Urimin dhe me Thumimin.

66 E tërë asambleja kishte gjithsej dyzet e dy mijë e treqind e gjashtëdhjetë veta,

67 përveç shërbëtorëve të tyre dhe shërbëtoreve të tyre, që ishin shtatë mijë e treqind e tridhjetë e shtatë veta. Kishin gjithashtu dyqind e dyzet e pesë këngëtarë dhe këngëtare.

68 Kishin shtatëqind e tridhjetë e gjashtë kuaj, dyqind e dyzet e pesë mushka,

69 katërqind e tridhjetë e pesë deve dhe gjashtë mijë e shtatëqind e njëzet gomarë.

70 Disa të parë të shtëpive atërore bënë dhurata për punën e ndërtimit. Qeveritari i dha thesarit një mijë darikë ari, pesëdhjetë kupa, pesëqind e tridhjetë rroba priftërinjsh.

71 Disa të parë të shtëpive atërore i dhanë thesarit për punën e ndërtimit njëzet mijë darikë ari dhe dy mijë mina argjendi.

72 Pjesa tjetër e popullit dha njëzet mijë darikë ari, dy mijë mina argjendi dhe gjashtëdhjetë e shtatë rroba priftërinjsh.

73 Kështu priftërinjtë, Levitët, derëtarët, këngëtarët, disa nga populli, Nethinejtë dhe tërë Izraelitët u vendosën në qytetet e tyre. Kur arriti muaji i shtatë, bijtë e Izraelit ishin në qytetet e tyre.