86 Davíðs-bæn. Hneig eyra þitt, Drottinn, og bænheyr mig, því að ég er hrjáður og snauður.

² Vernda líf mitt, því að ég er helgaður þér, hjálpa þú, Guð minn, þjóni þínum, er treystir þér.

³ Ver mér náðugur, Drottinn, því þig ákalla ég allan daginn.

⁴ Gleð þú sál þjóns þíns, því að til þín, Drottinn, hef ég sál mína.

⁵ Þú, Drottinn, ert góður og fús til að fyrirgefa, gæskuríkur öllum þeim er ákalla þig.

⁶ Hlýð, Drottinn, á bæn mína og gef gaum grátbeiðni minni.

⁷ Þegar ég er í nauðum staddur ákalla ég þig, því að þú bænheyrir mig.

⁸ Enginn er sem þú meðal guðanna, Drottinn, og ekkert er sem þín verk.

⁹ Allar þjóðir, er þú hefir skapað, munu koma og falla fram fyrir þér, Drottinn, og tigna nafn þitt.

¹⁰ Því að þú ert mikill og gjörir furðuverk, þú einn, ó Guð!

¹¹ Vísa mér veg þinn, Drottinn, lát mig ganga í sannleika þínum, gef mér heilt hjarta, að ég tigni nafn þitt.

¹² Ég vil lofa þig, Drottinn, Guð minn, af öllu hjarta og heiðra nafn þitt að eilífu,

¹³ því að miskunn þín er mikil við mig, og þú hefir frelsað sál mína frá djúpi Heljar.

¹⁴ Ofstopamenn hefjast gegn mér, ó Guð, og hópur ofríkismanna sækist eftir lífi mínu, eigi hafa þeir þig fyrir augum.

¹⁵ En þú, Drottinn, ert miskunnsamur og líknsamur Guð, þolinmóður og gæskuríkur og harla trúfastur.

¹⁶ Snú þér að mér og ver mér náðugur, veit þjóni þínum kraft þinn og hjálpa syni ambáttar þinnar.

¹⁷ Gjör þú tákn til góðs fyrir mig, að hatursmenn mínir megi horfa á það sneyptir, að þú, Drottinn, hjálpar mér og huggar mig.

87 Kóraíta-sálmur. Ljóð.

² Drottinn grundvallaði borg sína á heilögum fjöllum, hann elskar hlið Síonar framar öllum bústöðum Jakobs.

³ Dýrlega er talað um þig, þú borg Guðs. [Sela]

⁴ Ég nefni Egyptaland og Babýlon vegna játenda minna þar, hér er Filistea og Týrus, ásamt Blálandi, einn er fæddur hér, annar þar.

⁵ En Síon kallast móðirin, hver þeirra er fæddur í henni, og hann, Hinn hæsti, verndar hana.

⁶ Drottinn telur saman í þjóðaskránum, einn er fæddur hér, annar þar. [Sela]

⁷ Og menn syngja eins og þeir er stíga dans: "Allar uppsprettur mínar eru í þér."

88 Ljóð. Kóraíta-sálmur. Til söngstjórans. Syngist með Makalat-lagi. Hemans-maskíl Esraíta.

² Drottinn, Guð minn, ég kalla um daga, um nætur hrópa ég frammi fyrir þér.

³ Lát bæn mína koma fyrir þig, hneig eyra að hrópi mínu,

⁴ því að sál mín er mett orðin af böli, og líf mitt nálægist Hel.

⁵ Ég er talinn með þeim, sem gengnir eru til grafar, ég er sem magnþrota maður.

⁶ Mér er fenginn bústaður með framliðnum, eins og vegnum mönnum, er liggja í gröfinni, er þú minnist eigi framar, því að þeir eru hrifnir burt úr hendi þinni.

⁷ Þú hefir lagt mig í gryfju undirheima, í myrkrið niðri í djúpinu.

⁸ Reiði þín hvílir á mér, og alla boða þína hefir þú látið skella á mér. [Sela]

⁹ Þú hefir fjarlægt frá mér kunningja mína, gjört mig að andstyggð í augum þeirra. Ég er byrgður inni og kemst ekki út,

¹⁰ augu mín eru döpruð af eymd. Ég ákalla þig, Drottinn, dag hvern, breiði út hendurnar í móti þér.

¹¹ Gjörir þú furðuverk vegna framliðinna, eða munu hinir dauðu rísa upp til þess að lofa þig? [Sela]

¹² Er sagt frá miskunn þinni í gröfinni, frá trúfesti þinni í undirdjúpunum?

¹³ Eru furðuverk þín kunngjörð í myrkrinu eða réttlæti þitt í landi gleymskunnar?

¹⁴ En ég hrópa til þín, Drottinn, og á morgnana kemur bæn mín fyrir þig.

¹⁵ Hví útskúfar þú, Drottinn, sálu minni, hylur auglit þitt fyrir mér?

¹⁶ Ég er hrjáður og aðþrengdur frá æsku, ég ber skelfingar þínar og er ráðþrota.

¹⁷ Reiðiblossar þínir ganga yfir mig, ógnir þínar eyða mér.

¹⁸ Þær umkringja mig eins og vötn allan liðlangan daginn, lykja um mig allar saman.

¹⁹ Þú hefir fjarlægt frá mér ástvini og félaga og gjört myrkrið að kunningja mínum.

89 Etans-maskíl Esraíta.

² Um náðarverk Drottins vil ég syngja að eilífu, kunngjöra trúfesti þína með munni mínum frá kyni til kyns,

³ því að ég hefi sagt: Náð þín er traust að eilífu, á himninum grundvallaðir þú trúfesti þína.

⁴ Ég hefi gjört sáttmála við minn útvalda, unnið Davíð þjóni mínum svolátandi eið:

⁵ "Ég vil staðfesta ætt þína að eilífu, reisa hásæti þitt frá kyni til kyns." [Sela]

⁶ Þá lofuðu himnarnir dásemdarverk þín, Drottinn, og söfnuður heilagra trúfesti þína.

⁷ Því að hver er í himninum jafn Drottni, hver er líkur Drottni meðal guðasonanna?

⁸ Guð er ægilegur í hópi heilagra, mikill er hann og óttalegur öllum þeim, sem eru umhverfis hann.

⁹ Drottinn, Guð hersveitanna, hver er sem þú? Þú ert voldugur, Drottinn, og trúfesti þín er umhverfis þig.

¹⁰ Þú ræður yfir ofstopa hafsins, þegar öldur þess hefjast, stöðvar þú þær.

¹¹ Þú knosaðir skrímslið eins og veginn mann, með þínum volduga armi tvístraðir þú óvinum þínum.

¹² Þinn er himinninn, þín er og jörðin, þú hefir grundvallað veröldina og allt sem í henni er.

¹³ Þú hefir skapað norðrið og suðrið, Tabor og Hermon fagna yfir nafni þínu.

¹⁴ Þú hefir máttugan armlegg, hönd þín er sterk, hátt upphafin hægri hönd þín.

¹⁵ Réttlæti og réttvísi er grundvöllur hásætis þíns, miskunn og trúfesti ganga frammi fyrir þér.

¹⁶ Sæll er sá lýður, sem þekkir fagnaðarópið, sem gengur í ljósi auglitis þíns, Drottinn.

¹⁷ Þeir gleðjast yfir nafni þínu alla daga og fagna yfir réttlæti þínu,

¹⁸ því að þú ert þeirra máttug prýði, og sakir velþóknunar þinnar munt þú hefja horn vort,

¹⁹ því að Drottni heyrir skjöldur vor, konungur vor Hinum heilaga í Ísrael.

²⁰ Þá talaðir þú í sýn til dýrkanda þíns og sagðir: "Ég hefi sett kórónu á kappa, ég hefi upphafið útvaldan mann af lýðnum.

²¹ Ég hefi fundið Davíð þjón minn, smurt hann með minni heilögu olíu.

²² Hönd mín mun gjöra hann stöðugan og armleggur minn styrkja hann.

²³ Óvinurinn skal eigi ráðast að honum, og ekkert illmenni skal kúga hann,

²⁴ heldur skal ég gjöra út af við fjendur hans að honum ásjáandi, og hatursmenn hans skal ég ljósta.

²⁵ Trúfesti mín og miskunn skulu vera með honum, og fyrir sakir nafns míns skal horn hans gnæfa hátt.

²⁶ Ég legg hönd hans á hafið og hægri hönd hans á fljótin.

²⁷ Hann mun segja við mig: Þú ert faðir minn, Guð minn og klettur hjálpræðis míns.

²⁸ Og ég vil gjöra hann að frumgetning, að hinum hæsta meðal konunga jarðarinnar.

²⁹ Ég vil varðveita miskunn mína við hann að eilífu, og sáttmáli minn við hann skal stöðugur standa.

³⁰ Ég læt niðja hans haldast við um aldur og hásæti hans meðan himinninn er til.

³¹ Ef synir hans hafna lögmáli mínu og ganga eigi eftir boðum mínum,

³² ef þeir vanhelga lög mín og varðveita eigi boðorð mín,

³³ þá vil ég vitja afbrota þeirra með vendinum og misgjörða þeirra með plágum,

³⁴ en miskunn mína mun ég ekki frá honum taka og eigi bregða trúfesti minni.

³⁵ Ég vil eigi vanhelga sáttmála minn og eigi breyta því, er mér hefir af vörum liðið.

³⁶ Ég hefi einu sinni svarið við heilagleik minn og mun aldrei svíkja Davíð:

³⁷ Niðjar hans skulu haldast við um aldur og hásæti hans sem sólin fyrir mér.

³⁸ Það skal standa stöðugt að eilífu sem tunglið, svo sannarlega sem áreiðanlegt vitni er á himnum." [Sela]

³⁹ Og þó hefir þú útskúfað og hafnað og reiðst þínum smurða.

⁴⁰ Þú hefir riftað sáttmálanum við þjón þinn, vanhelgað kórónu hans og fleygt henni til jarðar.

⁴¹ Þú hefir brotið niður alla múrveggi hans og lagt virki hans í eyði.

⁴² Allir vegfarendur ræna hann, hann er til háðungar orðinn nágrönnum sínum.

⁴³ Þú hefir hafið hægri hönd fjenda hans, glatt alla óvini hans.

⁴⁴ Þú hefir og látið sverðseggjar hans hörfa undan og eigi látið hann standast í bardaganum.

⁴⁵ Þú hefir látið endi á verða vegsemd hans og hrundið hásæti hans til jarðar.

⁴⁶ Þú hefir stytt æskudaga hans og hulið hann skömm. [Sela]

⁴⁷ Hversu lengi, Drottinn, ætlar þú að dyljast, á reiði þín ætíð að brenna sem eldur?

⁴⁸ Minnst þú, Drottinn, hvað ævin er, til hvílíks hégóma þú hefir skapað öll mannanna börn.

⁴⁹ Hver er sá, er lifi og sjái eigi dauðann, sá er bjargi sálu sinni úr greipum Heljar. [Sela]

⁵⁰ Hvar eru þín fyrri náðarverk, ó Drottinn, þau er þú í trúfesti þinni sórst Davíð?

⁵¹ Minnst, ó Drottinn, háðungar þjóna þinna, að ég verð að bera í skauti smánan margra þjóða,

⁵² er óvinir þínir, Drottinn, smána mig með, smána fótspor þíns smurða. _________

⁵³ Lofaður sé Drottinn að eilífu. Amen. Amen.