108 Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.

² Zgjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.

³ Unë do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.

⁴ Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.

⁵ Qofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,

⁶ me qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.

⁷ Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: "Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

⁸ Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;

⁹ Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi".

¹⁰ Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

¹¹ A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?

¹² Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.

¹³ Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.

109 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

² sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

³ më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

⁴ Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

⁵ Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

⁶ Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

⁷ Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

⁸ Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

⁹ Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

¹⁰ U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

¹¹ Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

¹² Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

¹³ U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

¹⁴ U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

¹⁵ U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

¹⁶ Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

¹⁷ Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

¹⁸ Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

¹⁹ Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

²⁰ Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

²¹ Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

²² sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

²³ Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

²⁴ Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

²⁵ Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

²⁶ Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

²⁷ dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

²⁸ Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

²⁹ U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

³⁰ Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

³¹ sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

110 Zoti i thotë Zotërisë time: "Ulu në të djathtën time deri sa t’i bëj armiqtë e tu stol të këmbëve të tua".

² Zoti do ta shtrijë nga Sioni skeptrin e fuqisë sate. Ai sundon në mes të armiqve të tu.

³ Populli yt do të afrohet vullnetarisht ditën e pushtetit tënd; në madhështinë e shenjtërisë, nga gjiri i agimit, ti do të kesh vesën e rinisë sate.

⁴ Zoti është betuar dhe nuk do të pendohet: "Ti je prift përjetë sipas urdhërit të Melkisedekut".

⁵ Zoti është në të djathtën tënde. Ai ka për të zhdukur disa mbretër ditën e zemërimit të tij.

⁶ Ai do të gjykojë kombet, do t’i mbushë me kufoma dhe do të zhdukë qeveritarët e pjesës më të madhe të tokës.

⁷ Rrugës do të pijë ujë nga përroi dhe si pasojë do të ngrerë kokën.

111 Aleluja. Unë do të kremtoj Zotin me gjithë zemër në këshillën e të drejtëve dhe në kuvend.

² Të mëdha janë veprat e Zotit, të kërkuara nga të gjithë ata që kënaqen me to.

³ Veprat e tij janë madhështore dhe drejtësia e tij vazhdon përjetë.

⁴ Ai bën që mrekullitë e tij të kujtohen; Zoti është i dhemshur dhe plot mëshirë.

⁵ Ai u jep ushqime atyre që kanë frikë prej tij dhe do ta mbajë mend gjithnjë besëlidhjen e tij.

⁶ Ai i tregoi popullit të tij fuqinë e veprave të tij, duke i dhënë trashëgiminë e kombeve.

⁷ Veprat e duarve të tij janë e vërteta dhe drejtësia; tërë urdhërimet e tij janë të qëndrueshme,

⁸ të patundura përjetë, për gjithnjë, të kryera me vërtetësi dhe drejtësi.

⁹ Ai i dërgoi popullit të tij shpëtimin, ka vendosur besëlidhjen e tij përjetë; i shenjtë dhe i tmerrshëm është emri i tij.

¹⁰ Frika e Zotit është zanafilla e diturisë; kanë dituri të madhe ata që zbatojnë në praktikë urdhërimet e tij; lëvdimi i tij vazhdon në përjetësi.

112 Aleluja. Lum njeriu që ka frikë nga Zoti dhe gjen një gëzim të madh në urdhërimet e tij.

² Pasardhësit e tij do të jenë të fuqishëm mbi tokë, brezat e njerëzve të drejtë do të jenë të bekuar.

³ Në shtëpinë e tij ka bollëk dhe pasuri dhe drejtësia e tij vazhdon përjetë.

⁴ Drita lind në terr për ata që janë të drejtë, për njeriun e dhemshur, të mëshirshëm dhe të drejtë.

⁵ Do të jetë i lumtur njeriu që ka dhemshuri dhe jep hua, dhe i drejton punët e tij me drejtësi,

⁶ sepse nuk do të lëvizet kurrë; i drejti do të kujtohet gjithnjë.

⁷ Ai nuk do t’u trëmbet lajmeve të këqia; zemra e tij është e fortë, me besim tek Zoti.

⁸ Zemra e tij është e sigurt; ai nuk do të ketë fare frikë, deri sa të mos shikojë triumfues mbi armiqtë e tij.

⁹ Ai ka shpërndarë lirisht, u ka dhënë nevojtarëve, drejtësia e tij vazhdon përjetë dhe fuqia e tij do të ngrihet në lavdi.

¹⁰ I pabesi do ta shohë dhe do të zemërohet, do të kërcëllijë dhëmbët dhe do të konsumohet; dëshira e të pabesëve nuk do të realizohet kurrë.

113 Aleluja. Lëvdoni, o shërbëtorë të Zotit, lëvdoni emrin e Zotit.

² Qoftë i bekuar emri i Zotit tani dhe përjetë.

³ Nga lindja e diellit deri në perëndim të tij u lëvdoftë emri i Zotit.

⁴ Zoti shkëlqen mbi tërë kombet, lavdia e tij ndodhet përmbi qiejtë.

⁵ Kush i përngjan Zotit, Perëndisë tonë, që banon në vende shumë të larta,

⁶ kush ulet për të parë gjërat që ndodhen në qiejtë dhe mbi tokë?

⁷ Ai e ngre të mjerin nga pluhuri dhe nevojtarin nga plehrat,

⁸ për ta bërë të ulet me princat, me princat e popullit të tij.

⁹ Ai bën që gruaja shterpe të banojë në familje, si nënë e lumtur e fëmijëve. Aleluja.

114 Kur Izraeli doli nga Egjipti dhe shtëpia e Jakobit nga një popull që fliste një gjuhë të huaj,

² Juda u bë shenjtorja e tij dhe Izraeli zotërimi i tij.

³ Deti e pa dhe iku, Jordani u kthye prapa.

⁴ Malet u hodhën si desh dhe kodrat si qengja.

⁵ Ç’pate ti, o det, që ike, dhe ti, o Jordan, që u ktheve prapa?

⁶ Dhe ju, o male, që u hodhët si desh, dhe ju, o kodra, si qengja?

⁷ Dridhu, o tokë, në prani të Zotit, në prani të Perëndisë të Jakobit,

⁸ që e shndërroi shkëmbin në liqen, shkrepin në një burim uji.