Font Size
Fjórða bók Móse 8-10
Icelandic Bible
Fjórða bók Móse 8-10
Icelandic Bible
8 Drottinn talaði við Móse og sagði:
2 "Tala þú við Aron og seg við hann: Þá er þú setur upp lampana, skulu lamparnir sjö varpa ljósi sínu fram undan ljósastikunni."
3 Og Aron gjörði svo. Hann setti lampana upp framan á ljósastikuna, eins og Drottinn hafði boðið Móse.
4 Þetta var smíðið á ljósastikunni: Hún var gjör af gulli með drifnu smíði, bæði stétt hennar og blóm var drifið smíði. Hafði hann gjört ljósastikuna eftir fyrirmynd þeirri, er Drottinn hafði sýnt Móse.
5 Drottinn talaði við Móse og sagði:
6 "Skil þú levítana úr Ísraelsmönnum og hreinsa þá.
7 Og þetta skalt þú við þá gjöra til þess að hreinsa þá: Stökk þú á þá syndhreinsunarvatni, og þeir skulu láta rakhníf ganga yfir allan líkama sinn og þvo klæði sín og hreinsa sig.
8 Og þeir skulu taka ungneyti og matfórn, er því fylgir, fínt mjöl olíublandað, og annað ungneyti skalt þú taka í syndafórn.
9 Síðan skalt þú leiða levítana fram fyrir samfundatjaldið og safna saman öllum söfnuði Ísraelsmanna.
10 Og þú skalt leiða levítana fram fyrir Drottin, og Ísraelsmenn skulu leggja hendur sínar yfir þá.
11 Og Aron skal helga levítana sem fórn frammi fyrir Drottni af hendi Ísraelsmanna, og skulu þeir takast á hendur að gegna þjónustu Drottins.
12 En levítarnir skulu leggja hendur sínar á höfuð nautanna. Öðru skal fórna í syndafórn og hinu í brennifórn Drottni til handa til þess að friðþægja fyrir levítana.
13 Og þú skalt leiða þá fram fyrir Aron og fram fyrir sonu hans og helga þá sem fórn Drottni til handa.
14 Og þú skalt greina þá frá Ísraelsmönnum, svo að þeir heyri mér.
15 Því næst skulu levítarnir ganga inn til þess að gegna þjónustu við samfundatjaldið, og þú skalt hreinsa þá og helga þá sem fórn,
16 því að þeir eru gefnir mér til fullkominnar eignar af Ísraelsmönnum. Í stað alls þess er opnar móðurlíf, í stað allra frumburða meðal Ísraelsmanna hefi ég tekið þá mér til eignar,
17 því að ég á alla frumburði meðal Ísraelsmanna, bæði menn og skepnur. Á þeim degi, er ég laust alla frumburði í Egyptalandi, helgaði ég mér þá.
18 Og ég tók levítana í stað allra frumburða meðal Ísraelsmanna.
19 Og ég gaf þá Aroni og sonum hans til eignar af Ísraelsmönnum, til þess að þeir gegni þjónustu fyrir Ísraelsmenn í samfundatjaldinu og til þess að þeir friðþægi fyrir Ísraelsmenn, svo að eigi komi plága yfir Ísraelsmenn, þá er Ísraelsmenn koma nærri helgidóminum."
20 Móse og Aron og allur söfnuður Ísraelsmanna gjörði svo við levítana. Gjörðu Ísraelsmenn að öllu leyti svo við þá sem Drottinn hafði boðið Móse um þá.
21 Levítarnir syndhreinsuðu sig og þvoðu klæði sín, og Aron helgaði þá sem fórn frammi fyrir Drottni, og Aron friðþægði fyrir þá til þess að hreinsa þá.
22 Gengu levítarnir því næst inn til þess að gegna þjónustu sinni í samfundatjaldinu fyrir augliti Arons og fyrir augliti sona hans. Gjörðu þeir svo við levítana sem Drottinn hafði boðið Móse um þá.
23 Drottinn talaði við Móse og sagði:
24 "Þetta gildir um levítana: Frá því þeir eru tuttugu og fimm ára og þaðan af eldri skulu þeir koma til þess að gegna herþjónustu með þjónustu í samfundatjaldinu.
25 En frá því þeir eru fimmtugir skulu þeir láta af þjónustunni og eigi þjóna framar.
26 Þeir mega veita bræðrum sínum aðstoð í samfundatjaldinu og annast það, sem annast ber, en þjónustu skulu þeir eigi gegna. Þannig skalt þú fara með levítana, að því er kemur til sýslunar þeirra."
9 Drottinn talaði við Móse í Sínaí-eyðimörk á öðru ári eftir brottför þeirra af Egyptalandi, í fyrsta mánuðinum, og sagði:
2 "Ísraelsmenn skulu halda páska á tilteknum tíma.
3 Á fjórtánda degi þessa mánaðar um sólsetur skuluð þér halda þá á hinum tiltekna tíma. Eftir öllum skipunum og öllum ákvæðum um þá skuluð þér halda þá."
4 Móse bauð Ísraelsmönnum að halda páskana.
5 Og þeir héldu páska í fyrsta mánuðinum, hinn fjórtánda dag mánaðarins, um sólsetur, í Sínaí-eyðimörk. Ísraelsmenn gjörðu að öllu leyti svo sem Drottinn hafði boðið Móse.
6 En þar voru menn, er saurgast höfðu af líki framliðins manns og gátu því eigi haldið páska þennan dag. Gengu þeir fyrir Móse og Aron þennan dag
7 og sögðu við hann: "Vér erum óhreinir af líki framliðins manns; hví skulum vér verða út undan og eigi mega bera fram fórnargjöf Drottins meðal Ísraelsmanna á tilteknum tíma?"
8 Móse sagði við þá: "Bíðið þér, ég ætla að heyra, hvað Drottinn skipar fyrir um yður."
9 Drottinn talaði við Móse og sagði:
10 "Tala þú til Ísraelsmanna og seg: Ef einhver meðal yðar eða meðal niðja yðar er óhreinn af líki eða hann er í langferð, þá skal hann þó halda Drottni páska.
11 Á fjórtánda degi hins annars mánaðar, um sólsetur, skulu þeir halda þá; með ósýrðu brauði og beiskum jurtum skulu þeir eta páskalambið.
12 Engu skulu þeir leifa af því til morguns, og ekkert bein í því skulu þeir brjóta; skulu þeir halda páska eftir öllum páskalögunum.
13 En hver sem er hreinn og ekki á ferð og vanrækir að halda páska, hann skal upprættur verða úr þjóð sinni, því að hann færði Drottni eigi fórnargjöf á tilteknum tíma. Sá maður skal bera synd sína.
14 Nú dvelur útlendur maður hjá yður, og vill hann halda Drottni páska, skal hann þá svo gjöra sem fyrir er mælt í páskalögunum og ákvæðunum um þá. Skulu vera ein lög hjá yður bæði fyrir útlenda menn og innborna."
15 Á þeim degi, sem búðin var reist, huldi skýið búðina _ sáttmálstjaldið _ og um kveldið var það yfir búðinni eins og eldbjarmi allt til morguns.
16 Svo var það ávallt: Skýið huldi hana um daga og eldbjarmi um nætur.
17 Og í hvert sinn, er skýið hófst upp frá tjaldinu, lögðu Ísraelsmenn upp, og þar sem skýið nam staðar, þar settu Ísraelsmenn herbúðir sínar.
18 Að boði Drottins lögðu Ísraelsmenn upp, og að boði Drottins settu þeir herbúðir sínar. Alla þá stund, er skýið hvíldi yfir búðinni, héldu þeir kyrru fyrir í herbúðunum.
19 Þegar skýið var yfir búðinni marga daga samfleytt, gættu Ísraelsmenn skipunar Drottins og lögðu ekki upp.
20 Stundum var skýið aðeins fáa daga yfir búðinni; að boði Drottins héldu þeir kyrru fyrir í herbúðunum og að boði Drottins lögðu þeir upp.
21 Stundum var skýið frá kveldi allt til morguns, og er skýið hófst upp með morgninum, lögðu þeir upp, eða það var daginn og nóttina: Þegar skýið hófst, þá lögðu þeir upp.
22 Eða að skýið var tvo daga eða mánuð eða lengri tíma: Þegar það var langdvölum yfir búðinni og hvíldi yfir henni, héldu Ísraelsmenn kyrru fyrir í herbúðunum og lögðu ekki upp, en er það hófst, lögðu þeir upp.
23 Að boði Drottins settu þeir herbúðir sínar, og að boði Drottins lögðu þeir upp. Skipunar Drottins gættu þeir að boði Drottins, er Móse flutti.
10 Drottinn talaði við Móse og sagði:
2 "Gjör þér tvo lúðra af silfri. Með drifnu smíði skalt þú gjöra þá. Skalt þú hafa þá til að kalla saman söfnuðinn og þá er herinn tekur sig upp.
3 Og þegar blásið er í þá báða, skal allur söfnuðurinn koma saman hjá þér fyrir dyrum samfundatjaldsins.
4 En sé eigi blásið nema í annan þeirra, þá skulu foringjarnir koma til þín, höfuðsmenn Ísraels þúsunda.
5 Þegar þér blásið hvellt, skal herinn, sem tjaldar að austanverðu, leggja upp.
6 Og þegar þér blásið hvellt í annað sinn, skal herinn, sem tjaldar að sunnanverðu, leggja upp. Skal blása hvellt, þegar leggja skal upp.
7 En þegar safna á saman söfnuðinum, skuluð þér blása, en þó eigi hvellt.
8 Synir Arons, prestarnir, skulu blása í lúðrana, og skal það vera ævarandi lögmál fyrir yður frá kyni til kyns.
9 Þá er þér farið í stríð í landi yðar móti óvinum yðar, sem á yður herja, skuluð þér blása hvellt í lúðrana, og mun yðar minnst verða af Drottni, Guði yðar, og þér frelsaðir verða frá fjandmönnum yðar.
10 Á gleðidögum yðar, á löghátíðum yðar og í mánaðarbyrjun skuluð þér og blása í lúðrana við brennifórnir yðar og heillafórnir, og skulu þeir vera yður til minningar frammi fyrir Guði yðar. Ég er Drottinn, Guð yðar."
11 Á öðru ári, í öðrum mánuðinum, á tuttugasta degi mánaðarins hófst skýið upp frá sáttmálsbúðinni.
12 Tóku Ísraelsmenn sig þá upp eftir röð úr Sínaí-eyðimörk, og skýið nam staðar í Paran-eyðimörk.
13 Þannig lögðu þeir upp í fyrsta skiptið að boði Drottins, er Móse flutti.
14 Tók merki herbúða Júda sona sig fyrst upp eftir hersveitum þeirra, en fyrir her hans var Nakson Ammínadabsson.
15 Og fyrir her ættkvíslar Íssakars sona var Netanel Súarsson.
16 Og fyrir her ættkvíslar Sebúlons sona var Elíab Helónsson.
17 Er búðin var ofan tekin, tóku Gersons synir og Merarí synir sig upp. Báru þeir búðina.
18 Merki Rúbens herbúða tók sig upp eftir hersveitum þeirra, en fyrir her hans var Elísúr Sedeúrsson.
19 Og fyrir her ættkvíslar Símeons sona var Selúmíel Súrísaddaíson.
20 Og fyrir her ættkvíslar Gaðs sona var Eljasaf Degúelsson.
21 Þá tóku Kahatítar sig upp. Báru þeir hina helgu dóma. En búðin skyldi sett upp, áður en þeir kæmu.
22 Merki herbúða Efraíms sona tók sig upp eftir hersveitum þeirra, en fyrir her hans var Elísama Ammíhúdsson.
23 Og fyrir her ættkvíslar Manasse sona var Gamlíel Pedasúrsson.
24 Og fyrir her ættkvíslar Benjamíns sona var Abídan Gídeóníson.
25 Merki herbúða Dans sona tók sig upp eftir hersveitum þeirra. Fór það síðast allra herbúðanna, en fyrir her hans var Akíeser Ammísaddaíson.
26 Og fyrir her ættkvíslar Assers sona var Pagíel Ókransson.
27 Og fyrir her ættkvíslar Naftalí sona var Akíra Enansson.
28 Þessi var röðin á Ísraelsmönnum eftir hersveitum þeirra, er þeir lögðu upp.
29 Þá sagði Móse við Hóbab Regúelsson Midíaníta, tengdaföður Móse: "Vér leggjum nú upp áleiðis til þess staðar, sem Drottinn hét, að hann mundi gefa oss. Kom þú með oss, og munum vér gjöra vel við þig, því að Drottinn hefir heitið Ísrael góðu."
30 Hóbab svaraði: "Eigi vil ég fara, heldur mun ég halda heim í land mitt og til ættfólks míns."
31 En Móse sagði: "Eigi mátt þú yfirgefa oss, af því að þú veist, hvar vér getum tjaldað í eyðimörkinni, og skalt þú vera oss sem auga.
32 Og farir þú með oss og oss hlotnast þau gæði, sem Drottinn vill veita oss, þá munum vér gjöra vel við þig."
33 Héldu þeir nú frá fjalli Drottins þrjár dagleiðir, en sáttmálsörk Drottins fór á undan þeim þrjár dagleiðir til þess að velja hvíldarstað handa þeim.
34 Og ský Drottins var yfir þeim á daginn, er þeir tóku sig upp úr herbúðunum.
35 En er örkin tók sig upp, sagði Móse: "Rís þú upp, Drottinn, svo að óvinir þínir tvístrist og fjendur þínir flýi fyrir þér."
36 Og er hún nam staðar, sagði hann: "Hverf þú aftur, Drottinn, til hinna tíu þúsund þúsunda Ísraels."
Numbers 8-10
New International Version
Numbers 8-10
New International Version
Setting Up the Lamps
8 The Lord said to Moses, 2 “Speak to Aaron and say to him, ‘When you set up the lamps, see that all seven light up the area in front of the lampstand.(A)’”
3 Aaron did so; he set up the lamps so that they faced forward on the lampstand, just as the Lord commanded Moses. 4 This is how the lampstand was made: It was made of hammered gold(B)—from its base to its blossoms. The lampstand was made exactly like the pattern(C) the Lord had shown Moses.
The Setting Apart of the Levites
5 The Lord said to Moses: 6 “Take the Levites from among all the Israelites and make them ceremonially clean.(D) 7 To purify them, do this: Sprinkle the water of cleansing(E) on them; then have them shave their whole bodies(F) and wash their clothes.(G) And so they will purify themselves.(H) 8 Have them take a young bull with its grain offering of the finest flour mixed with olive oil;(I) then you are to take a second young bull for a sin offering.[a](J) 9 Bring the Levites to the front of the tent of meeting(K) and assemble the whole Israelite community.(L) 10 You are to bring the Levites before the Lord, and the Israelites are to lay their hands on them.(M) 11 Aaron is to present the Levites before the Lord as a wave offering(N) from the Israelites, so that they may be ready to do the work of the Lord.
12 “Then the Levites are to lay their hands on the heads of the bulls,(O) using one for a sin offering(P) to the Lord and the other for a burnt offering,(Q) to make atonement(R) for the Levites. 13 Have the Levites stand in front of Aaron and his sons and then present them as a wave offering(S) to the Lord. 14 In this way you are to set the Levites apart from the other Israelites, and the Levites will be mine.(T)
15 “After you have purified the Levites and presented them as a wave offering,(U) they are to come to do their work at the tent of meeting.(V) 16 They are the Israelites who are to be given wholly to me. I have taken them as my own in place of the firstborn,(W) the first male offspring(X) from every Israelite woman. 17 Every firstborn male in Israel, whether human or animal,(Y) is mine. When I struck down all the firstborn in Egypt, I set them apart for myself.(Z) 18 And I have taken the Levites in place of all the firstborn sons in Israel.(AA) 19 From among all the Israelites, I have given the Levites as gifts to Aaron and his sons(AB) to do the work at the tent of meeting on behalf of the Israelites(AC) and to make atonement for them(AD) so that no plague will strike the Israelites when they go near the sanctuary.”
20 Moses, Aaron and the whole Israelite community did with the Levites just as the Lord commanded Moses. 21 The Levites purified themselves and washed their clothes.(AE) Then Aaron presented them as a wave offering before the Lord and made atonement(AF) for them to purify them.(AG) 22 After that, the Levites came to do their work(AH) at the tent of meeting under the supervision of Aaron and his sons. They did with the Levites just as the Lord commanded Moses.
23 The Lord said to Moses, 24 “This applies to the Levites: Men twenty-five years old or more(AI) shall come to take part in the work at the tent of meeting,(AJ) 25 but at the age of fifty,(AK) they must retire from their regular service and work no longer. 26 They may assist their brothers in performing their duties at the tent of meeting, but they themselves must not do the work.(AL) This, then, is how you are to assign the responsibilities of the Levites.”
The Passover
9 The Lord spoke to Moses in the Desert of Sinai in the first month(AM) of the second year after they came out of Egypt.(AN) He said, 2 “Have the Israelites celebrate the Passover(AO) at the appointed time.(AP) 3 Celebrate it at the appointed time, at twilight on the fourteenth day of this month,(AQ) in accordance with all its rules and regulations.(AR)”
4 So Moses told the Israelites to celebrate the Passover,(AS) 5 and they did so in the Desert of Sinai(AT) at twilight on the fourteenth day of the first month.(AU) The Israelites did everything just as the Lord commanded Moses.(AV)
6 But some of them could not celebrate the Passover on that day because they were ceremonially unclean(AW) on account of a dead body.(AX) So they came to Moses and Aaron(AY) that same day 7 and said to Moses, “We have become unclean because of a dead body, but why should we be kept from presenting the Lord’s offering with the other Israelites at the appointed time?(AZ)”
8 Moses answered them, “Wait until I find out what the Lord commands concerning you.”(BA)
9 Then the Lord said to Moses, 10 “Tell the Israelites: ‘When any of you or your descendants are unclean because of a dead body(BB) or are away on a journey, they are still to celebrate(BC) the Lord’s Passover, 11 but they are to do it on the fourteenth day of the second month(BD) at twilight. They are to eat the lamb, together with unleavened bread and bitter herbs.(BE) 12 They must not leave any of it till morning(BF) or break any of its bones.(BG) When they celebrate the Passover, they must follow all the regulations.(BH) 13 But if anyone who is ceremonially clean and not on a journey fails to celebrate the Passover, they must be cut off from their people(BI) for not presenting the Lord’s offering at the appointed time. They will bear the consequences of their sin.
14 “‘A foreigner(BJ) residing among you is also to celebrate the Lord’s Passover in accordance with its rules and regulations. You must have the same regulations for both the foreigner and the native-born.’”
The Cloud Above the Tabernacle
15 On the day the tabernacle, the tent of the covenant law,(BK) was set up,(BL) the cloud(BM) covered it. From evening till morning the cloud above the tabernacle looked like fire.(BN) 16 That is how it continued to be; the cloud covered it, and at night it looked like fire.(BO) 17 Whenever the cloud lifted from above the tent, the Israelites set out;(BP) wherever the cloud settled, the Israelites encamped.(BQ) 18 At the Lord’s command the Israelites set out, and at his command they encamped. As long as the cloud stayed over the tabernacle, they remained(BR) in camp. 19 When the cloud remained over the tabernacle a long time, the Israelites obeyed the Lord’s order(BS) and did not set out.(BT) 20 Sometimes the cloud was over the tabernacle only a few days; at the Lord’s command they would encamp, and then at his command they would set out. 21 Sometimes the cloud stayed only from evening till morning, and when it lifted in the morning, they set out. Whether by day or by night, whenever the cloud lifted, they set out. 22 Whether the cloud stayed over the tabernacle for two days or a month or a year, the Israelites would remain in camp and not set out; but when it lifted, they would set out. 23 At the Lord’s command they encamped, and at the Lord’s command they set out. They obeyed the Lord’s order, in accordance with his command through Moses.
The Silver Trumpets
10 The Lord said to Moses: 2 “Make two trumpets(BU) of hammered silver, and use them for calling the community(BV) together and for having the camps set out.(BW) 3 When both are sounded, the whole community is to assemble before you at the entrance to the tent of meeting. 4 If only one is sounded, the leaders(BX)—the heads of the clans of Israel—are to assemble before you. 5 When a trumpet blast is sounded, the tribes camping on the east are to set out.(BY) 6 At the sounding of a second blast, the camps on the south are to set out.(BZ) The blast will be the signal for setting out. 7 To gather the assembly, blow the trumpets,(CA) but not with the signal for setting out.(CB)
8 “The sons of Aaron, the priests, are to blow the trumpets. This is to be a lasting ordinance for you and the generations to come.(CC) 9 When you go into battle in your own land against an enemy who is oppressing you,(CD) sound a blast on the trumpets.(CE) Then you will be remembered(CF) by the Lord your God and rescued from your enemies.(CG) 10 Also at your times of rejoicing—your appointed festivals and New Moon feasts(CH)—you are to sound the trumpets(CI) over your burnt offerings(CJ) and fellowship offerings,(CK) and they will be a memorial for you before your God. I am the Lord your God.(CL)”
The Israelites Leave Sinai
11 On the twentieth day of the second month of the second year,(CM) the cloud lifted(CN) from above the tabernacle of the covenant law.(CO) 12 Then the Israelites set out from the Desert of Sinai and traveled from place to place until the cloud came to rest in the Desert of Paran.(CP) 13 They set out, this first time, at the Lord’s command through Moses.(CQ)
14 The divisions of the camp of Judah went first, under their standard.(CR) Nahshon son of Amminadab(CS) was in command. 15 Nethanel son of Zuar was over the division of the tribe(CT) of Issachar,(CU) 16 and Eliab son of Helon(CV) was over the division of the tribe of Zebulun.(CW) 17 Then the tabernacle was taken down, and the Gershonites and Merarites, who carried it, set out.(CX)
18 The divisions of the camp of Reuben(CY) went next, under their standard.(CZ) Elizur son of Shedeur(DA) was in command. 19 Shelumiel son of Zurishaddai was over the division of the tribe of Simeon,(DB) 20 and Eliasaph son of Deuel was over the division of the tribe of Gad.(DC) 21 Then the Kohathites(DD) set out, carrying the holy things.(DE) The tabernacle was to be set up before they arrived.(DF)
22 The divisions of the camp of Ephraim(DG) went next, under their standard. Elishama son of Ammihud(DH) was in command. 23 Gamaliel son of Pedahzur was over the division of the tribe of Manasseh,(DI) 24 and Abidan son of Gideoni was over the division of the tribe of Benjamin.(DJ)
25 Finally, as the rear guard(DK) for all the units, the divisions of the camp of Dan set out under their standard. Ahiezer son of Ammishaddai(DL) was in command. 26 Pagiel son of Okran was over the division of the tribe of Asher,(DM) 27 and Ahira son of Enan was over the division of the tribe of Naphtali.(DN) 28 This was the order of march for the Israelite divisions as they set out.
29 Now Moses said to Hobab(DO) son of Reuel(DP) the Midianite, Moses’ father-in-law,(DQ) “We are setting out for the place about which the Lord said, ‘I will give it to you.’(DR) Come with us and we will treat you well, for the Lord has promised good things to Israel.”
30 He answered, “No, I will not go;(DS) I am going back to my own land and my own people.(DT)”
31 But Moses said, “Please do not leave us. You know where we should camp in the wilderness, and you can be our eyes.(DU) 32 If you come with us, we will share with you(DV) whatever good things the Lord gives us.(DW)”
33 So they set out(DX) from the mountain of the Lord and traveled for three days. The ark of the covenant of the Lord(DY) went before them during those three days to find them a place to rest.(DZ) 34 The cloud of the Lord was over them by day when they set out from the camp.(EA)
35 Whenever the ark set out, Moses said,
36 Whenever it came to rest, he said,
Footnotes
- Numbers 8:8 Or purification offering; also in verse 12
Icelandic Bible (ICELAND)
by Icelandic Bible Society
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.