Font Size
Þriðja bók Móse 5-7
Icelandic Bible
Þriðja bók Móse 5-7
Icelandic Bible
5 Nú syndgar einhver, með því að hann hefir heyrt formælingu og getur vitni borið, hvort sem hann hefir séð það sjálfur eða orðið þess vísari, en segir eigi til, og bakar sér þannig sekt,
2 eða einhver snertir einhvern óhreinan hlut, hvort það er heldur hræ af óhreinu villidýri eða hræ af óhreinum fénaði eða hræ af óhreinu skriðkvikindi og hann veit ekki af því og verður þannig óhreinn og sekur,
3 eða hann snertir mann óhreinan, hverrar tegundar sem óhreinleikinn er, sem hann er óhreinn af, og hann veit eigi af því, en verður þess síðar vís og verður þannig sekur,
4 eða fleipri einhver þeim eiði af munni fram, að hann skuli gjöra eitthvað, illt eða gott, hvað sem það nú kann að vera, sem menn fleipra út úr sér með eiði, og hann veit eigi af því, en verður þess síðar vís og verður sekur fyrir eitthvað af þessu, _
5 verði nokkur sekur fyrir eitthvað af þessu, þá skal hann játa synd sína.
6 Og hann skal til sektarbóta fyrir synd þá, sem hann hefir drýgt, færa Drottni ásauð úr hjörðinni, ásauð eða geit, í syndafórn. Og presturinn skal friðþægja fyrir hann vegna syndar hans.
7 En ef hann á ekki fyrir kind, þá skal hann í sektarbætur fyrir misgjörð sína færa Drottni tvær turtildúfur eða tvær ungar dúfur, aðra í syndafórn, en hina í brennifórn.
8 Hann skal færa þær prestinum, og hann skal fram bera þá fyrr, er til syndafórnar er ætluð. Skal hann klípa höfuðið af hálsinum, en slíta þó eigi frá,
9 stökkva nokkru af blóði syndafórnarinnar á hlið altarisins, en það, sem eftir er af blóðinu, skal kreist úr og látið drjúpa niður við altarið. Það er syndafórn.
10 En hina skal hann tilreiða í brennifórn að réttum sið. Og presturinn skal friðþægja fyrir hann vegna syndar þeirrar, sem hann hefir drýgt, og mun honum fyrirgefið verða.
11 En ef hann á ekki fyrir tveimur turtildúfum eða tveimur ungum dúfum, þá skal hann fram bera að fórnargjöf fyrir misgjörð sína tíunda part úr efu af fínu mjöli í syndafórn. Skal hann eigi hella olíu á það né heldur láta á það reykelsiskvoðu, því að það er syndafórn.
12 Hann skal færa það prestinum, og presturinn skal taka af því hnefafylli sína sem ilmhluta fórnarinnar og brenna á altarinu ofan á eldfórnum Drottins. Það er syndafórn.
13 Og presturinn skal friðþægja fyrir hann fyrir synd þá, er hann hefir drýgt með einhverju þessu, og honum mun fyrirgefið verða. En hitt fái presturinn, eins og matfórnina."
14 Drottinn talaði við Móse og sagði:
15 "Nú sýnir einhver þá sviksemi, að draga undan eitthvað af því, sem Drottni er helgað, þá skal hann í sektarbætur færa Drottni hrút gallalausan úr hjörðinni, sem að þínu mati sé eigi minna en tveggja sikla virði, eftir helgidóms sikli, til sektarfórnar.
16 Og það, sem hann hefir dregið undan af helgum hlutum, skal hann að fullu bæta og gjalda fimmtungi meira. Skal hann færa það prestinum, og presturinn skal friðþægja fyrir hann með sektarfórnarhrútnum, og mun honum fyrirgefið verða.
17 Nú syndgar einhver og gjörir eitthvað, sem Drottinn hefir bannað, og veit eigi af því og verður þannig sekur og misgjörð hvílir á honum,
18 þá skal hann færa prestinum hrút gallalausan úr hjörðinni, eftir mati þínu, til sektarfórnar. Og presturinn skal friðþægja fyrir hann fyrir vangæslusynd þá, er hann hefir óafvitandi drýgt, og mun honum fyrirgefið verða.
19 Það er sektarfórn. Hann er sannlega sekur orðinn við Drottin."
6 Drottinn talaði við Móse og sagði:
2 "Nú syndgar einhver og sýnir sviksemi gegn Drottni og þrætir við náunga sinn fyrir það, sem honum hefir verið trúað fyrir, eða honum hefir verið í hendur selt, eða hann hefir rænt, eða hann hefir haft með ofríki af náunga sínum,
3 eða hann hefir fundið eitthvað, sem týnst hefir, og þrætir fyrir það, eða hann með meinsæri synjar fyrir einhvern þann verknað, er menn fremja sér til syndar, _
4 þegar hann syndgar þannig og verður sekur, þá skal hann skila því aftur, sem hann hefir rænt eða með ofríki haft af öðrum eða honum hefir verið trúað fyrir, eða hinu týnda, sem hann hefir fundið,
5 eða hverju því, er hann hefir synjað fyrir með meinsæri, og skal hann bæta það fullu verði og gjalda fimmtungi meira. Skal hann greiða það eiganda á þeim degi, er hann færir sektarfórn sína.
6 En í bætur Drottni til handa skal hann færa prestinum hrút gallalausan úr hjörðinni, eftir þínu mati, til sektarfórnar.
7 Og presturinn skal friðþægja fyrir hann frammi fyrir Drottni, og honum mun fyrirgefið verða, _ hvað sem menn fremja sér til sektar."
8 Drottinn talaði við Móse og sagði:
9 "Bjóð Aroni og sonum hans á þessa leið: Þessi eru ákvæðin um brennifórnina: Brennifórnin skal vera á eldstæði altarisins alla nóttina til morguns, og skal altariseldinum haldið lifandi með því.
10 Og presturinn skal færa sig í línklæði sín og draga línbrækur yfir hold sitt, taka síðan burt öskuna eftir brennifórnina, er eldurinn hefir eytt á altarinu, og steypa henni niður við hlið altarisins.
11 Þá skal hann færa sig úr klæðum sínum og fara í önnur klæði og bera öskuna út fyrir herbúðirnar á hreinan stað.
12 Og eldinum á altarinu skal haldið lifandi með því. Hann skal eigi slokkna. Og presturinn skal á hverjum morgni leggja við að eldinum, og hann skal raða brennifórninni ofan á hann og brenna mörinn úr heillafórnunum á honum.
13 Eldurinn skal sífellt brenna á altarinu og aldrei slokkna.
14 Þessi eru ákvæðin um matfórnina: Synir Arons skulu fram bera hana fyrir Drottin, að altarinu.
15 Og hann skal taka af því hnefafylli sína, af fínamjöli matfórnarinnar og olíunni, og alla reykelsiskvoðuna, sem er á matfórninni, og brenna á altarinu til þægilegs ilms, sem ilmhluta hennar fyrir Drottin.
16 En það, sem eftir er af henni, skulu Aron og synir hans eta. Ósýrt skal það etið á helgum stað, í forgarði samfundatjaldsins skulu þeir eta það.
17 Eigi má baka það með súrdeigi. Ég gef þeim það í þeirra hluta af eldfórnum mínum. Það er háheilagt, eins og syndafórnin og sektarfórnin.
18 Allt karlkyn meðal Arons niðja má eta það, frá kyni til kyns ber yður það af eldfórnum Drottins um aldur og ævi. Hver sem snertir það skal vera heilagur."
19 Drottinn talaði við Móse og sagði:
20 "Þessi er fórnargjöf Arons og sona hans, sem þeir skulu færa Drottni á smurningardegi sínum: tíundi partur úr efu af fínu mjöli í stöðuga matfórn, helmingurinn af því að morgni og helmingurinn að kveldi.
21 Skal tilreiða hana á pönnu með olíu. Þú skalt fram bera hana samanhrærða. Þú skalt brjóta hana í stykki og fórna henni til þægilegs ilms fyrir Drottin.
22 Og presturinn, sá af sonum hans, sem smurður er í hans stað, skal tilreiða hana. Er það ævarandi lögmál Drottins, öll skal hún brennd.
23 Allar matfórnir presta skulu vera alfórnir. Þær má ekki eta."
24 Drottinn talaði við Móse og sagði:
25 "Mæl til Arons og sona hans og seg: Þessi eru ákvæðin um syndafórnina: Á þeim stað, sem brennifórnunum er slátrað, skal syndafórninni slátrað, frammi fyrir Drottni. Hún er háheilög.
26 Presturinn, sem fram ber syndafórnina, skal eta hana, á helgum stað skal hún etin, í forgarði samfundatjaldsins.
27 Hver sá, er snertir kjöt hennar, skal vera heilagur. Og þegar eitthvað af blóðinu spýtist á klæðin, þá skalt þú þvo það, sem spýtst hefir á, á helgum stað.
28 Og leirkerið, sem hún hefir verið soðin í, skal brjóta, en hafi hún verið soðin í eirkeri, þá skal fægja það og skola í vatni.
29 Allt karlkyn meðal prestanna má eta hana. Hún er háheilög.
30 En enga syndafórn má eta, hafi nokkuð af blóði hennar verið borið inn í samfundatjaldið til friðþægingar í helgidóminum, heldur skal hún brennd í eldi.
7 Þessi eru ákvæðin um sektarfórnina: Hún er háheilög.
2 Þar sem brennifórninni er slátrað, skal og sektarfórninni slátrað, og skal stökkva blóði hennar allt í kring utan á altarið.
3 Og öllum mörnum úr henni skal fórna: rófunni, netjunni, sem hylur iðrin,
4 báðum nýrunum, nýrnamörnum, sem liggur innan á mölunum, og stærra lifrarblaðinu. Við nýrun skal taka það frá.
5 Og presturinn skal brenna þetta á altarinu sem eldfórn Drottni til handa. Er það sektarfórn.
6 Allt karlkyn meðal prestanna má eta hana; á helgum stað skal hún etin; hún er háheilög.
7 Skal með sektarfórn farið á sama hátt og syndafórn; eru sömu ákvæði um báðar: Presturinn, sem með þeim friðþægir, skal fá þær.
8 Presturinn, sem fram ber brennifórn einhvers manns, skal fá skinnið af brennifórninni, sem hann fram ber.
9 Og sérhverja matfórn, sem í ofni er bökuð eða tilreidd í suðupönnu eða á steikarpönnu, fái presturinn, sem fram ber hana.
10 En sérhver matfórn, olíublönduð eða þurr, skal tilheyra öllum sonum Arons, svo einum sem öðrum.
11 Þessi eru ákvæðin um heillafórnina, sem Drottni er færð:
12 Ef einhver fram ber hana til þakkargjörðar, þá skal hann auk þakkarfórnarinnar fram bera ósýrðar kökur olíublandaðar og ósýrð flatbrauð olíusmurð og olíublandaðar kökur, hrærðar úr fínu mjöli.
13 Ásamt kökum úr sýrðu deigi skal hann fram bera þessa fórnargáfu sína, auk heilla-þakkarfórnarinnar.
14 Og hann skal af henni fram bera eina köku af hverri tegund fórnargáfunnar sem fórnargjöf Drottni til handa. Skal presturinn, er stökkvir blóði heillafórnarinnar, fá hana.
15 En kjötið af heilla-þakkarfórninni skal etið sama dag sem fórnin er fram borin. Eigi skal geyma neitt af því til morguns.
16 Sé sláturfórn hans heitfórn eða sjálfviljug fórn, þá skal hún etin sama dag sem hann fram ber sláturfórn sína. Þó má eta það, sem af gengur, daginn eftir.
17 En það, sem verður eftir af kjöti sláturfórnarinnar á þriðja degi, skal brenna í eldi.
18 En sé á þriðja degi nokkuð etið af kjöti heillafórnarinnar, þá mun það eigi verða velþóknanlegt, það skal eigi tilreiknast þeim, er fram bar það. Það skal talið skemmt kjöt. Á hverjum þeim, er etur af því, skal misgjörð hvíla.
19 Og það kjöt, sem komið hefir við eitthvað óhreint, skal eigi eta, heldur skal brenna það í eldi. Hvað kjötið að öðru leyti snertir, þá má hver, sem hreinn er, kjöt eta.
20 En hver sá, sem etur kjöt af heillafórn, sem Drottni er færð, á meðan hann er óhreinn, hann skal upprættur verða úr þjóð sinni.
21 Og hver sem snertir nokkuð óhreint, hvort heldur það er óhreinn maður eða óhrein skepna, eða hvaða óhrein viðurstyggð sem er, og etur þó af heillafórnarkjöti, sem Drottni er fært, hann skal upprættur verða úr þjóð sinni."
22 Drottinn talaði við Móse og sagði:
23 "Tala þú til Ísraelsmanna og seg: Engan mör úr nautum, sauðum eða geitum megið þér eta.
24 En mör úr sjálfdauðum skepnum eða dýrrifnum má nota til hvers sem vera skal, en með engu móti megið þér eta hann.
25 Því að hver sá, sem etur mör úr þeirri skepnu, sem Drottni er færð eldfórn af, sá sem etur hann skal upprættur verða úr þjóð sinni.
26 Eigi skuluð þér heldur nokkurs blóðs neyta í neinum af bústöðum yðar, hvorki úr fuglum né fénaði.
27 Hver sá, er nokkurs blóðs neytir, hann skal upprættur verða úr þjóð sinni."
28 Drottinn talaði við Móse og sagði:
29 "Tala til Ísraelsmanna og seg: Sá sem færir Drottni heillafórn skal sjálfur fram bera fórnargjöf sína fyrir Drottin af heillafórninni.
30 Með sínum eigin höndum skal hann fram bera eldfórnir Drottins: Mörinn ásamt bringunni skal hann fram bera, bringuna til þess að veifa henni sem veififórn frammi fyrir Drottni,
31 og skal presturinn brenna mörinn á altarinu, en bringuna skal Aron og synir hans fá.
32 Og af heillafórnum yðar skuluð þér gefa prestinum hægra lærið að fórnargjöf.
33 Sá af sonum Arons, er fram ber blóðið úr heillafórninni og mörinn, skal fá hægra lærið í sinn hluta.
34 Því að bringuna, sem veifa skal, og lærið, sem fórna skal, hefi ég tekið af Ísraelsmönnum, af heillafórnum þeirra, og gefið það Aroni presti og sonum hans. Er það ævinleg skyldugreiðsla, sem á Ísraelsmönnum hvílir.
35 Þetta er hluti Arons og hluti sona hans af eldfórnum Drottins, á þeim degi, sem hann leiddi þá fram til þess að þjóna Drottni í prestsembætti,
36 sem Drottinn bauð að Ísraelsmenn skyldu greiða þeim, á þeim degi, sem hann smurði þá. Er það ævinleg skyldugreiðsla hjá þeim frá kyni til kyns."
37 Þetta eru ákvæðin um brennifórnir, matfórnir, syndafórnir, sektarfórnir, vígslufórnir og heillafórnir,
38 sem Drottinn setti Móse á Sínaífjalli, þá er hann bauð Ísraelsmönnum, að þeir skyldu færa Drottni fórnargjafir sínar í Sínaí-eyðimörk.
Leviticus 5-7
New International Version
Leviticus 5-7
New International Version
5 “‘If anyone sins because they do not speak up when they hear a public charge to testify(A) regarding something they have seen or learned about, they will be held responsible.(B)
2 “‘If anyone becomes aware that they are guilty—if they unwittingly touch anything ceremonially unclean (whether the carcass of an unclean animal, wild or domestic, or of any unclean creature that moves along the ground)(C) and they are unaware that they have become unclean,(D) but then they come to realize their guilt; 3 or if they touch human uncleanness(E) (anything that would make them unclean)(F) even though they are unaware of it, but then they learn of it and realize their guilt; 4 or if anyone thoughtlessly takes an oath(G) to do anything, whether good or evil(H) (in any matter one might carelessly swear about) even though they are unaware of it, but then they learn of it and realize their guilt— 5 when anyone becomes aware that they are guilty in any of these matters, they must confess(I) in what way they have sinned. 6 As a penalty for the sin they have committed, they must bring to the Lord a female lamb or goat(J) from the flock as a sin offering[a];(K) and the priest shall make atonement(L) for them for their sin.
7 “‘Anyone who cannot afford(M) a lamb(N) is to bring two doves or two young pigeons(O) to the Lord as a penalty for their sin—one for a sin offering and the other for a burnt offering. 8 They are to bring them to the priest, who shall first offer the one for the sin offering. He is to wring its head from its neck,(P) not dividing it completely,(Q) 9 and is to splash(R) some of the blood of the sin offering against the side of the altar;(S) the rest of the blood must be drained out at the base of the altar.(T) It is a sin offering. 10 The priest shall then offer the other as a burnt offering in the prescribed way(U) and make atonement(V) for them for the sin they have committed, and they will be forgiven.(W)
11 “‘If, however, they cannot afford(X) two doves or two young pigeons,(Y) they are to bring as an offering for their sin a tenth of an ephah[b](Z) of the finest flour(AA) for a sin offering. They must not put olive oil or incense on it, because it is a sin offering. 12 They are to bring it to the priest, who shall take a handful of it as a memorial[c] portion(AB) and burn it on the altar(AC) on top of the food offerings presented to the Lord. It is a sin offering. 13 In this way the priest will make atonement(AD) for them for any of these sins they have committed, and they will be forgiven. The rest of the offering will belong to the priest,(AE) as in the case of the grain offering.(AF)’”
The Guilt Offering
14 The Lord said to Moses: 15 “When anyone is unfaithful to the Lord by sinning unintentionally(AG) in regard to any of the Lord’s holy things, they are to bring to the Lord as a penalty(AH) a ram(AI) from the flock, one without defect and of the proper value in silver, according to the sanctuary shekel.[d](AJ) It is a guilt offering.(AK) 16 They must make restitution(AL) for what they have failed to do in regard to the holy things, pay an additional penalty of a fifth of its value(AM) and give it all to the priest. The priest will make atonement for them with the ram as a guilt offering, and they will be forgiven.
17 “If anyone sins and does what is forbidden in any of the Lord’s commands, even though they do not know it,(AN) they are guilty and will be held responsible.(AO) 18 They are to bring to the priest as a guilt offering(AP) a ram from the flock, one without defect and of the proper value. In this way the priest will make atonement for them for the wrong they have committed unintentionally, and they will be forgiven.(AQ) 19 It is a guilt offering; they have been guilty of[e] wrongdoing against the Lord.”(AR)
6 [f]The Lord said to Moses: 2 “If anyone sins and is unfaithful to the Lord(AS) by deceiving a neighbor(AT) about something entrusted to them or left in their care(AU) or about something stolen, or if they cheat(AV) their neighbor, 3 or if they find lost property and lie about it,(AW) or if they swear falsely(AX) about any such sin that people may commit— 4 when they sin in any of these ways and realize their guilt, they must return(AY) what they have stolen or taken by extortion, or what was entrusted to them, or the lost property they found, 5 or whatever it was they swore falsely about. They must make restitution(AZ) in full, add a fifth of the value to it and give it all to the owner on the day they present their guilt offering.(BA) 6 And as a penalty they must bring to the priest, that is, to the Lord, their guilt offering,(BB) a ram from the flock, one without defect and of the proper value.(BC) 7 In this way the priest will make atonement(BD) for them before the Lord, and they will be forgiven for any of the things they did that made them guilty.”
The Burnt Offering
8 The Lord said to Moses: 9 “Give Aaron and his sons this command: ‘These are the regulations for the burnt offering(BE): The burnt offering is to remain on the altar hearth throughout the night, till morning, and the fire must be kept burning on the altar.(BF) 10 The priest shall then put on his linen clothes,(BG) with linen undergarments next to his body,(BH) and shall remove the ashes(BI) of the burnt offering that the fire has consumed on the altar and place them beside the altar. 11 Then he is to take off these clothes and put on others, and carry the ashes outside the camp to a place that is ceremonially clean.(BJ) 12 The fire on the altar must be kept burning; it must not go out. Every morning the priest is to add firewood(BK) and arrange the burnt offering on the fire and burn the fat(BL) of the fellowship offerings(BM) on it. 13 The fire must be kept burning on the altar continuously; it must not go out.
The Grain Offering
14 “‘These are the regulations for the grain offering:(BN) Aaron’s sons are to bring it before the Lord, in front of the altar. 15 The priest is to take a handful of the finest flour and some olive oil, together with all the incense(BO) on the grain offering,(BP) and burn the memorial[g] portion(BQ) on the altar as an aroma pleasing to the Lord. 16 Aaron and his sons(BR) shall eat the rest(BS) of it, but it is to be eaten without yeast(BT) in the sanctuary area;(BU) they are to eat it in the courtyard(BV) of the tent of meeting.(BW) 17 It must not be baked with yeast; I have given it as their share(BX) of the food offerings presented to me.(BY) Like the sin offering[h] and the guilt offering, it is most holy.(BZ) 18 Any male descendant of Aaron may eat it.(CA) For all generations to come(CB) it is his perpetual share(CC) of the food offerings presented to the Lord. Whatever touches them will become holy.[i](CD)’”
19 The Lord also said to Moses, 20 “This is the offering Aaron and his sons are to bring to the Lord on the day he[j] is anointed:(CE) a tenth of an ephah[k](CF) of the finest flour(CG) as a regular grain offering,(CH) half of it in the morning and half in the evening. 21 It must be prepared with oil on a griddle;(CI) bring it well-mixed and present the grain offering broken[l] in pieces as an aroma pleasing to the Lord. 22 The son who is to succeed him as anointed priest(CJ) shall prepare it. It is the Lord’s perpetual share and is to be burned completely.(CK) 23 Every grain offering of a priest shall be burned completely; it must not be eaten.”
The Sin Offering
24 The Lord said to Moses, 25 “Say to Aaron and his sons: ‘These are the regulations for the sin offering:(CL) The sin offering is to be slaughtered before the Lord(CM) in the place(CN) the burnt offering is slaughtered; it is most holy. 26 The priest who offers it shall eat it; it is to be eaten in the sanctuary area,(CO) in the courtyard(CP) of the tent of meeting.(CQ) 27 Whatever touches any of the flesh will become holy,(CR) and if any of the blood is spattered on a garment, you must wash it in the sanctuary area. 28 The clay pot(CS) the meat is cooked in must be broken; but if it is cooked in a bronze pot, the pot is to be scoured and rinsed with water. 29 Any male in a priest’s family may eat it;(CT) it is most holy.(CU) 30 But any sin offering whose blood is brought into the tent of meeting to make atonement(CV) in the Holy Place(CW) must not be eaten; it must be burned up.(CX)
The Guilt Offering
7 “‘These are the regulations for the guilt offering,(CY) which is most holy: 2 The guilt offering is to be slaughtered in the place where the burnt offering is slaughtered, and its blood is to be splashed against the sides of the altar. 3 All its fat(CZ) shall be offered: the fat tail and the fat that covers the internal organs, 4 both kidneys with the fat on them near the loins, and the long lobe of the liver, which is to be removed with the kidneys.(DA) 5 The priest shall burn them on the altar(DB) as a food offering presented to the Lord. It is a guilt offering. 6 Any male in a priest’s family may eat it,(DC) but it must be eaten in the sanctuary area; it is most holy.(DD)
7 “‘The same law applies to both the sin offering[m](DE) and the guilt offering:(DF) They belong to the priest(DG) who makes atonement with them.(DH) 8 The priest who offers a burnt offering for anyone may keep its hide(DI) for himself. 9 Every grain offering baked in an oven(DJ) or cooked in a pan(DK) or on a griddle(DL) belongs to the priest who offers it, 10 and every grain offering, whether mixed with olive oil or dry, belongs equally to all the sons of Aaron.
The Fellowship Offering
11 “‘These are the regulations for the fellowship offering anyone may present to the Lord:
12 “‘If they offer it as an expression of thankfulness, then along with this thank offering(DM) they are to offer thick loaves(DN) made without yeast(DO) and with olive oil mixed in, thin loaves(DP) made without yeast and brushed with oil,(DQ) and thick loaves of the finest flour well-kneaded and with oil mixed in. 13 Along with their fellowship offering of thanksgiving(DR) they are to present an offering with thick loaves of bread made with yeast.(DS) 14 They are to bring one of each kind as an offering, a contribution to the Lord; it belongs to the priest who splashes the blood of the fellowship offering against the altar. 15 The meat of their fellowship offering of thanksgiving must be eaten on the day it is offered; they must leave none of it till morning.(DT)
16 “‘If, however, their offering is the result of a vow(DU) or is a freewill offering,(DV) the sacrifice shall be eaten on the day they offer it, but anything left over may be eaten on the next day.(DW) 17 Any meat of the sacrifice left over till the third day must be burned up.(DX) 18 If any meat of the fellowship offering(DY) is eaten on the third day, the one who offered it will not be accepted.(DZ) It will not be reckoned(EA) to their credit, for it has become impure; the person who eats any of it will be held responsible.(EB)
19 “‘Meat that touches anything ceremonially unclean must not be eaten; it must be burned up. As for other meat, anyone ceremonially clean may eat it. 20 But if anyone who is unclean(EC) eats any meat of the fellowship offering belonging to the Lord, they must be cut off from their people.(ED) 21 Anyone who touches something unclean(EE)—whether human uncleanness or an unclean animal or any unclean creature that moves along the ground[n]—and then eats any of the meat of the fellowship offering belonging to the Lord must be cut off from their people.’”
Eating Fat and Blood Forbidden
22 The Lord said to Moses, 23 “Say to the Israelites: ‘Do not eat any of the fat of cattle, sheep or goats.(EF) 24 The fat of an animal found dead or torn by wild animals(EG) may be used for any other purpose, but you must not eat it. 25 Anyone who eats the fat of an animal from which a food offering may be[o] presented to the Lord must be cut off from their people. 26 And wherever you live, you must not eat the blood(EH) of any bird or animal. 27 Anyone who eats blood(EI) must be cut off from their people.’”
The Priests’ Share
28 The Lord said to Moses, 29 “Say to the Israelites: ‘Anyone who brings a fellowship offering to the Lord is to bring part of it as their sacrifice to the Lord. 30 With their own hands they are to present the food offering to the Lord; they are to bring the fat, together with the breast, and wave the breast before the Lord as a wave offering.(EJ) 31 The priest shall burn the fat on the altar,(EK) but the breast belongs to Aaron and his sons.(EL) 32 You are to give the right thigh of your fellowship offerings to the priest as a contribution.(EM) 33 The son of Aaron who offers the blood and the fat of the fellowship offering shall have the right thigh as his share. 34 From the fellowship offerings of the Israelites, I have taken the breast that is waved and the thigh(EN) that is presented and have given them to Aaron the priest and his sons(EO) as their perpetual share from the Israelites.’”
35 This is the portion of the food offerings presented to the Lord that were allotted to Aaron and his sons on the day they were presented to serve the Lord as priests. 36 On the day they were anointed,(EP) the Lord commanded that the Israelites give this to them as their perpetual share for the generations to come.
37 These, then, are the regulations for the burnt offering,(EQ) the grain offering,(ER) the sin offering, the guilt offering, the ordination offering(ES) and the fellowship offering, 38 which the Lord gave Moses(ET) at Mount Sinai(EU) in the Desert of Sinai on the day he commanded the Israelites to bring their offerings to the Lord.(EV)
Footnotes
- Leviticus 5:6 Or purification offering; here and throughout this chapter
- Leviticus 5:11 That is, probably about 3 1/2 pounds or about 1.6 kilograms
- Leviticus 5:12 Or representative
- Leviticus 5:15 That is, about 2/5 ounce or about 12 grams
- Leviticus 5:19 Or offering; atonement has been made for their
- Leviticus 6:1 In Hebrew texts 6:1-7 is numbered 5:20-26, and 6:8-30 is numbered 6:1-23.
- Leviticus 6:15 Or representative
- Leviticus 6:17 Or purification offering; also in verses 25 and 30
- Leviticus 6:18 Or Whoever touches them must be holy; similarly in verse 27
- Leviticus 6:20 Or each
- Leviticus 6:20 That is, probably about 3 1/2 pounds or about 1.6 kilograms
- Leviticus 6:21 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
- Leviticus 7:7 Or purification offering; also in verse 37
- Leviticus 7:21 A few Hebrew manuscripts, Samaritan Pentateuch, Syriac and Targum (see 5:2); most Hebrew manuscripts any unclean, detestable thing
- Leviticus 7:25 Or offering is
Icelandic Bible (ICELAND)
by Icelandic Bible Society
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.