Font Size
Jósúabók 1-4
Icelandic Bible
Jósúabók 1-4
Icelandic Bible
1 Eftir andlát Móse, þjóns Drottins, mælti Drottinn við Jósúa Núnsson, þjónustumann Móse, á þessa leið:
2 "Móse, þjónn minn, er andaður. Rís þú nú upp og far yfir ána Jórdan með allan þennan lýð, inn í landið, sem ég gef þeim, Ísraelsmönnum.
3 Hvern þann stað, er þér stígið fæti á, mun ég gefa yður, eins og ég sagði Móse.
4 Frá eyðimörkinni og Líbanon allt til fljótsins mikla, Efratfljótsins, allt land Hetíta, allt til hafsins mikla mót sólar setri skal land yðar ná.
5 Enginn mun standast fyrir þér alla ævidaga þína. Svo sem ég var með Móse, svo mun ég og með þér vera. Ég mun eigi sleppa af þér hendinni né yfirgefa þig.
6 Ver þú hughraustur og öruggur, því að þú skalt skipta meðal þessa lýðs landi því, er ég sór feðrum þeirra að gefa þeim.
7 Ver þú aðeins hughraustur og harla öruggur að gæta þess að breyta eftir öllu lögmálinu, því er Móse þjónn minn fyrir þig lagði. Vík eigi frá því, hvorki til hægri né vinstri, til þess að þér lánist vel allt, sem þú tekur þér fyrir hendur.
8 Eigi skal lögmálsbók þessi víkja úr munni þínum, heldur skalt þú hugleiða hana um daga og nætur, til þess að þú gætir þess að gjöra allt það, sem í henni er skrifað, því að þá munt þú gæfu hljóta á vegum þínum og breyta viturlega.
9 Hefi ég ekki boðið þér: Ver þú hughraustur og öruggur? Lát eigi hugfallast og óttast eigi, því að Drottinn Guð þinn er með þér í öllu, sem þú tekur þér fyrir hendur."
10 Þá bauð Jósúa tilsjónarmönnum lýðsins á þessa leið:
11 "Farið um allar herbúðirnar og bjóðið lýðnum og segið: ,Búið yður veganesti, því að þrem dögum liðnum skuluð þér fara yfir ána Jórdan, svo að þér komist inn í og fáið til eignar landið, sem Drottinn, Guð yðar, gefur yður til eignar."`
12 En við Rúbeníta, Gaðíta og hálfa ættkvísl Manasse mælti Jósúa á þessa leið:
13 "Minnist þess, sem Móse, þjónn Drottins, bauð yður, er hann sagði: ,Drottinn, Guð yðar, mun veita yður hvíld og gefa yður þetta land.`
14 Konur yðar, börn yðar og búsmali skal eftir verða í landi því, er Móse gaf yður hinumegin Jórdanar, en þér skuluð fara hertygjaðir fyrir bræðrum yðar, allir þér sem vopnfærir eruð, og veita þeim fulltingi,
15 þar til er Drottinn veitir bræðrum yðar hvíld eins og yður, og þeir hafa líka tekið til eignar land það, sem Drottinn, Guð yðar, gefur þeim. Þá skuluð þér snúa aftur í eignarland yðar og setjast þar að, í landinu, sem Móse, þjónn Drottins, gaf yður hinumegin Jórdanar, austanmegin."
16 Þeir svöruðu Jósúa á þessa leið: "Vér skulum gjöra allt sem þú býður oss, og fara hvert sem þú sendir oss.
17 Eins og vér í öllu hlýddum Móse, svo viljum vér og hlýða þér. Veri Drottinn, Guð þinn, með þér, eins og hann var með Móse.
18 Hver sá er þverskallast gegn skipun þinni og hlýðir ekki orðum þínum í öllu, sem þú býður oss, skal líflátinn verða. Vertu aðeins hughraustur og öruggur."
2 Jósúa Núnsson sendi tvo njósnarmenn leynilega frá Sittím og sagði: "Farið og skoðið landið og Jeríkó!" Þeir fóru og komu í hús portkonu einnar, er Rahab hét, og tóku sér þar gistingu.
2 Konunginum í Jeríkó var sagt: "Sjá, hingað komu menn nokkrir í kveld af Ísraelsmönnum til þess að kanna landið."
3 Sendi þá konungurinn í Jeríkó til Rahab og lét segja henni: "Sel fram mennina, sem til þín eru komnir, þá er komnir eru í hús þitt, því að þeir eru komnir til þess að kanna allt landið."
4 En konan tók mennina báða og leyndi þeim. Og hún sagði: "Satt er það, menn komu til mín, en eigi vissi ég hvaðan þeir voru,
5 og er loka skyldi borgarhliðinu í rökkrinu, fóru mennirnir burt. Eigi veit ég hvert þeir hafa farið. Veitið þeim eftirför sem skjótast, þá munuð þér ná þeim."
6 En hún hafði leitt þá upp á þakið og falið þá undir hörjurtarleggjum, sem breiddir voru á þakið.
7 Menn konungs veittu þeim eftirför veginn til Jórdanar, að vöðunum. Og borgarhliðinu var lokað, þá er leitarmennirnir voru út farnir.
8 Áður en njósnarmennirnir gengu til hvílu, gekk hún til þeirra upp á þakið
9 og sagði við þá: "Ég veit, að Drottinn hefir gefið yður land þetta og að ótti við yður er yfir oss kominn og að allir landsbúar hræðast yður.
10 Því að frétt höfum vér, að Drottinn þurrkaði fyrir yður vatnið í Sefhafi, þá er þér fóruð af Egyptalandi, og hvað þér hafið gjört við Amorítakonungana tvo, þá Síhon og Óg, hinumegin Jórdanar, að þér eydduð þeim með öllu.
11 Síðan vér heyrðum þetta, er æðra komin í brjóst vor, og enginn hugur er í nokkrum manni, þegar yður skal mæta, því að Drottinn, Guð yðar, er Guð á himnum uppi og á jörðu niðri.
12 Sverjið mér nú við Drottin, að fyrst ég sýndi ykkur miskunn, þá skuluð þið og miskunn sýna húsi föður míns og gefið mér um það óbrigðult merki,
13 að þið viljið láta föður minn og móður, bræður mína og systur halda lífi, og alla, sem þeim heyra, og frelsa oss frá dauða!"
14 Mennirnir svöruðu henni: "Við setjum líf okkar í veð fyrir yður, ef þú lætur ekki vitnast erindi okkar. Og þegar Drottinn gefur oss land þetta, þá skulum vér auðsýna þér miskunn og trúfesti."
15 Þá lét hún þá síga í festi út um gluggann, því að hús hennar stóð við borgarmúrinn og sjálf bjó hún úti við múrinn.
16 Og hún sagði við þá: "Haldið til fjalla, svo að leitarmennirnir finni ykkur ekki, og leynist þar þrjá daga, uns leitarmennirnir eru aftur horfnir. Eftir það getið þið farið leiðar ykkar."
17 Mennirnir sögðu við hana: "Lausir viljum við vera eiðs þess, er þú lést okkur sverja þér,
18 nema svo verði, að þegar vér komum inn í landið, þá bindir þú í gluggann, þann er þú lést okkur síga út um, festina þessa rauðu, og kallir saman í hús þitt föður þinn og móður og bræður þína og allt heimilisfólk föður þíns,
19 en gangi nokkur út fyrir húsdyr þínar, þá er hann sjálfur valdur að dauða sínum, en við sýknir, en verði hönd lögð á nokkurn þann, sem í þínu húsi er, þá skal dauði hans verða gefinn okkur að sök.
20 Og ef þú lætur vitnast erindi okkar, þá erum við lausir þess eiðs, er þú lést okkur sverja þér."
21 Hún sagði: "Svo skal vera sem þið segið!" Lét hún þá síðan fara, og þeir gengu burt, en hún batt rauðu festina í gluggann.
22 Gengu þeir þá á burt og héldu til fjalla og dvöldust þar þrjá daga, uns leitarmennirnir voru aftur heim horfnir. Höfðu leitarmennirnir leitað þeirra alla leiðina, en ekki fundið.
23 Hurfu þá þessir tveir menn aftur og gengu niður af fjöllunum og fóru yfir um og komu til Jósúa Núnssonar og sögðu honum frá öllu, er fyrir þá hafði komið.
24 Og þeir sögðu við Jósúa: "Drottinn hefir gefið allt landið oss í hendur, enda hræðast allir landsbúar oss."
3 Morguninn eftir reis Jósúa árla. Lögðu þeir nú upp frá Sittím og komu að Jórdan, hann og allir Ísraelsmenn, og voru þar um nóttina, áður þeir færu yfir um.
2 En að þremur dögum liðnum fóru tilsjónarmennirnir um allar herbúðirnar
3 og buðu lýðnum og sögðu: "Þegar þér sjáið sáttmálsörk Drottins, Guðs yðar, og levítaprestana bera hana, þá leggið upp frá yðar stað og farið á eftir henni.
4 Látið þó vera um tveggja þúsund álna bil millum yðar og hennar og komið ekki nærri henni. Megið þér þá vita, hvaða veg þér eigið að fara, því að þér hafið aldrei farið þann veg áður."
5 Þá sagði Jósúa við lýðinn: "Helgið yður, því að á morgun mun Drottinn gjöra undursamlega hluti meðal yðar."
6 Og við prestana sagði Jósúa: "Takið upp sáttmálsörkina og farið yfir um á undan lýðnum." Þeir tóku þá upp sáttmálsörkina og fóru yfir um á undan lýðnum.
7 Drottinn sagði við Jósúa: "Í dag mun ég taka til að mikla þig í augsýn alls Ísraels, svo að þeir megi vita, að ég er með þér, eins og ég var með Móse.
8 En bjóð þú prestunum, sem bera sáttmálsörkina, á þessa leið: Þegar þér komið í vatnsbrúnina í Jórdan, þá nemið þar staðar í ánni."
9 Og Jósúa sagði við Ísraelsmenn: "Komið hingað og heyrið orð Drottins, Guðs yðar!"
10 Og Jósúa mælti: "Af þessu skuluð þér vita mega, að lifandi Guð er á meðal yðar og að hann vissulega mun stökkva burt undan yður Kanaanítum, Hetítum, Hevítum, Peresítum, Gírgasítum, Amorítum og Jebúsítum:
11 Sjá, sáttmálsörk hans, sem er Drottinn allrar veraldar, mun fara á undan yður út í Jórdan.
12 Veljið yður nú tólf menn af ættkvíslum Ísraels, einn mann af ættkvísl hverri.
13 Og þegar prestarnir, sem bera sáttmálsörk Drottins, hans sem er Drottinn allrar veraldar, stíga fæti í vatn Jórdanar, þá mun vatnið í Jórdan stöðvast, vatnið, sem ofan að kemur, og standa sem veggur."
14 Fólkið tók sig nú upp úr tjöldum sínum til þess að fara yfir um Jórdan, og prestarnir, sem báru sáttmálsörkina, fóru fyrir lýðnum.
15 Og er þeir, sem örkina báru, komu að Jórdan, og prestarnir, sem báru örkina, drápu fótum sínum í vatnsbrúnina (en Jórdan flóði yfir alla bakka allan kornskurðartímann),
16 þá stóð vatnið kyrrt, það er ofan að kom, og hófst upp sem veggur mjög langt burtu, við Adam, borgina, sem liggur hjá Sartan. En það sem rann niður til vatnsins á sléttlendinu, Saltasjós, rann allt til þurrðar. Og lýðurinn fór yfir um gegnt Jeríkó.
17 En prestarnir, sem báru sáttmálsörk Drottins, stóðu kyrrir á þurru mitt í Jórdan, meðan allur Ísrael fór yfir um á þurru, þar til er allt fólkið var komið yfir um Jórdan.
4 Er allt fólkið var komið yfir um Jórdan, mælti Drottinn við Jósúa á þessa leið:
2 "Veljið yður tólf menn af lýðnum, einn mann af ættkvísl hverri,
3 og bjóðið þeim og segið: Takið upp tólf steina hér úr Jórdan miðri, á þeim stað, þar sem prestarnir stóðu kyrrir, og berið þá yfir um með yður og setjið þá niður þar sem þér hafið náttstað í nótt."
4 Þá kallaði Jósúa tólf menn, sem hann kvaddi til af Ísraelsmönnum, einn mann af ættkvísl hverri.
5 Og Jósúa sagði við þá: "Farið fyrir örk Drottins, Guðs yðar, út í Jórdan miðja, og taki hver yðar einn stein sér á herðar, eftir tölu ættkvísla Ísraelsmanna.
6 Skal þetta vera tákn meðal yðar. Þegar synir yðar spyrja á síðan og segja: ,Hvað eiga steinar þessir að jarteina?`
7 þá skuluð þér segja við þá: ,Það, að vatnið í Jórdan stöðvaðist fyrir sáttmálsörk Drottins, þá er hún fór yfir Jórdan. Vatnið í Jórdan stöðvaðist, og þessir steinar skulu vera Ísraelsmönnum til minningar ævinlega."`
8 Og Ísraelsmenn gjörðu svo sem Jósúa bauð, og tóku tólf steina upp úr Jórdan miðri, eins og Drottinn hafði lagt fyrir Jósúa, eftir tölu ættkvísla Ísraelsmanna, og báru þá yfir um með sér, þangað er þeir höfðu náttstað, og settu þá þar niður.
9 Og Jósúa reisti tólf steina í Jórdan miðri á þeim stað, sem prestarnir, þeir er sáttmálsörkina báru, höfðu staðið, og eru þeir þar enn í dag.
10 En prestarnir, sem örkina báru, stóðu í Jórdan miðri, uns öllu því var lokið, sem Drottinn hafði boðið Jósúa að segja lýðnum samkvæmt öllu því, sem Móse hafði boðið Jósúa. Og lýðurinn flýtti sér að fara yfir um.
11 Og er allur lýðurinn var kominn yfir um, þá fór og örk Drottins yfir um og prestarnir, sem fóru fyrir lýðnum.
12 Rúbens synir, Gaðs synir og hálf ættkvísl Manasse fóru hertygjaðir fyrir Ísraelsmönnum, eins og Móse hafði fyrir þá lagt.
13 Um fjörutíu þúsundir vígbúinna manna að tölu héldu þeir yfir á Jeríkóvöllu fyrir augliti Drottins til hernaðar.
14 Á þeim degi miklaði Drottinn Jósúa í augsýn alls Ísraels, og þeir óttuðust hann alla ævi hans, eins og þeir höfðu óttast Móse.
15 Drottinn sagði við Jósúa:
16 "Bjóð þú prestunum, sem bera sáttmálsörkina, að stíga upp úr Jórdan."
17 Bauð Jósúa þá prestunum og mælti: "Stígið upp úr Jórdan!"
18 Og jafnskjótt sem prestarnir, er báru sáttmálsörk Drottins, voru komnir upp úr Jórdan og þeir höfðu stigið fótum á þurrt land, féll vatnið í Jórdan aftur í farveg sinn, og hún flóði sem áður yfir alla bakka.
19 Lýðurinn kom upp úr Jórdan á tíunda degi hins fyrsta mánaðar og setti búðir sínar í Gilgal, við austurtakmörkin á Jeríkó.
20 Og steinana tólf, er þeir höfðu tekið upp úr Jórdan, reisti Jósúa í Gilgal.
21 Mælti hann þá til Ísraelsmanna á þessa leið: "Þegar synir yðar á síðan spyrja feður sína og segja: ,Hvað eiga steinar þessir að jarteina?`
22 þá skuluð þér gjöra það kunnugt og segja: ,Ísrael gekk á þurru yfir ána Jórdan,
23 með því að Drottinn Guð yðar þurrkaði vatnið í Jórdan fyrir yður, þar til er þér voruð komnir yfir um, eins og Drottinn Guð yðar gjörði við Sefhafið, er hann þurrkaði það fyrir oss, þar til er vér vorum komnir yfir um,
24 til þess að allar þjóðir á jörðu mættu vita, að hönd Drottins er sterk, svo að þær óttuðust Drottin Guð yðar alla daga."`
Joshua 1-4
New International Version
Joshua 1-4
New International Version
Joshua Installed as Leader
1 After the death of Moses the servant of the Lord,(A) the Lord said to Joshua(B) son of Nun, Moses’ aide: 2 “Moses my servant is dead. Now then, you and all these people, get ready to cross the Jordan River(C) into the land(D) I am about to give to them(E)—to the Israelites. 3 I will give you every place where you set your foot,(F) as I promised Moses.(G) 4 Your territory will extend from the desert to Lebanon,(H) and from the great river, the Euphrates(I)—all the Hittite(J) country—to the Mediterranean Sea in the west.(K) 5 No one will be able to stand against you(L) all the days of your life. As I was with(M) Moses, so I will be with you; I will never leave you nor forsake(N) you. 6 Be strong(O) and courageous,(P) because you will lead these people to inherit the land I swore to their ancestors(Q) to give them.
7 “Be strong and very courageous. Be careful to obey(R) all the law(S) my servant Moses(T) gave you; do not turn from it to the right or to the left,(U) that you may be successful wherever you go.(V) 8 Keep this Book of the Law(W) always on your lips;(X) meditate(Y) on it day and night, so that you may be careful to do everything written in it. Then you will be prosperous and successful.(Z) 9 Have I not commanded you? Be strong and courageous. Do not be afraid;(AA) do not be discouraged,(AB) for the Lord your God will be with you wherever you go.”(AC)
10 So Joshua ordered the officers of the people:(AD) 11 “Go through the camp(AE) and tell the people, ‘Get your provisions(AF) ready. Three days(AG) from now you will cross the Jordan(AH) here to go in and take possession(AI) of the land the Lord your God is giving you for your own.’”
12 But to the Reubenites, the Gadites and the half-tribe of Manasseh,(AJ) Joshua said, 13 “Remember the command that Moses the servant of the Lord gave you after he said, ‘The Lord your God will give you rest(AK) by giving you this land.’ 14 Your wives,(AL) your children and your livestock may stay in the land(AM) that Moses gave you east of the Jordan, but all your fighting men, ready for battle,(AN) must cross over ahead of your fellow Israelites.(AO) You are to help them 15 until the Lord gives them rest, as he has done for you, and until they too have taken possession of the land the Lord your God is giving them. After that, you may go back and occupy your own land, which Moses the servant of the Lord gave you east of the Jordan toward the sunrise.”(AP)
16 Then they answered Joshua, “Whatever you have commanded us we will do, and wherever you send us we will go.(AQ) 17 Just as we fully obeyed Moses, so we will obey you.(AR) Only may the Lord your God be with you as he was with Moses. 18 Whoever rebels against your word and does not obey(AS) it, whatever you may command them, will be put to death. Only be strong and courageous!(AT)”
Rahab and the Spies
2 Then Joshua son of Nun secretly sent two spies(AU) from Shittim.(AV) “Go, look over(AW) the land,” he said, “especially Jericho.(AX)” So they went and entered the house of a prostitute named Rahab(AY) and stayed there.
2 The king of Jericho was told, “Look, some of the Israelites have come here tonight to spy out the land.” 3 So the king of Jericho sent this message to Rahab:(AZ) “Bring out the men who came to you and entered your house, because they have come to spy out the whole land.”
4 But the woman had taken the two men(BA) and hidden them.(BB) She said, “Yes, the men came to me, but I did not know where they had come from. 5 At dusk, when it was time to close the city gate,(BC) they left. I don’t know which way they went. Go after them quickly. You may catch up with them.”(BD) 6 (But she had taken them up to the roof and hidden them under the stalks of flax(BE) she had laid out on the roof.)(BF) 7 So the men set out in pursuit of the spies on the road that leads to the fords of the Jordan,(BG) and as soon as the pursuers(BH) had gone out, the gate was shut.
8 Before the spies lay down for the night, she went up on the roof(BI) 9 and said to them, “I know that the Lord has given you this land and that a great fear(BJ) of you has fallen on us, so that all who live in this country are melting in fear because of you. 10 We have heard how the Lord dried up(BK) the water of the Red Sea[a] for you when you came out of Egypt,(BL) and what you did to Sihon and Og,(BM) the two kings of the Amorites(BN) east of the Jordan,(BO) whom you completely destroyed.[b](BP) 11 When we heard of it, our hearts melted in fear(BQ) and everyone’s courage failed(BR) because of you,(BS) for the Lord your God(BT) is God in heaven above and on the earth(BU) below.
12 “Now then, please swear to me(BV) by the Lord that you will show kindness(BW) to my family, because I have shown kindness to you. Give me a sure sign(BX) 13 that you will spare the lives of my father and mother, my brothers and sisters, and all who belong to them(BY)—and that you will save us from death.”
14 “Our lives for your lives!”(BZ) the men assured her. “If you don’t tell what we are doing, we will treat you kindly and faithfully(CA) when the Lord gives us the land.”
15 So she let them down by a rope(CB) through the window,(CC) for the house she lived in was part of the city wall. 16 She said to them, “Go to the hills(CD) so the pursuers(CE) will not find you. Hide yourselves there three days(CF) until they return, and then go on your way.”(CG)
17 Now the men had said to her, “This oath(CH) you made us swear will not be binding on us 18 unless, when we enter the land, you have tied this scarlet cord(CI) in the window(CJ) through which you let us down, and unless you have brought your father and mother, your brothers and all your family(CK) into your house. 19 If any of them go outside your house into the street, their blood will be on their own heads;(CL) we will not be responsible. As for those who are in the house with you, their blood will be on our head(CM) if a hand is laid on them. 20 But if you tell what we are doing, we will be released from the oath you made us swear.(CN)”
21 “Agreed,” she replied. “Let it be as you say.”
So she sent them away, and they departed. And she tied the scarlet cord(CO) in the window.(CP)
22 When they left, they went into the hills and stayed there three days,(CQ) until the pursuers(CR) had searched all along the road and returned without finding them. 23 Then the two men started back. They went down out of the hills, forded the river and came to Joshua son of Nun and told him everything that had happened to them. 24 They said to Joshua, “The Lord has surely given the whole land into our hands;(CS) all the people are melting in fear(CT) because of us.”
Crossing the Jordan
3 Early in the morning Joshua and all the Israelites set out from Shittim(CU) and went to the Jordan,(CV) where they camped before crossing over. 2 After three days(CW) the officers(CX) went throughout the camp,(CY) 3 giving orders to the people: “When you see the ark of the covenant(CZ) of the Lord your God, and the Levitical(DA) priests(DB) carrying it, you are to move out from your positions and follow it. 4 Then you will know which way to go, since you have never been this way before. But keep a distance of about two thousand cubits[c](DC) between you and the ark; do not go near it.”
5 Joshua told the people, “Consecrate yourselves,(DD) for tomorrow the Lord will do amazing things(DE) among you.”
6 Joshua said to the priests, “Take up the ark of the covenant and pass on ahead of the people.” So they took it up and went ahead of them.
7 And the Lord said to Joshua, “Today I will begin to exalt you(DF) in the eyes of all Israel, so they may know that I am with you as I was with Moses.(DG) 8 Tell the priests(DH) who carry the ark of the covenant: ‘When you reach the edge of the Jordan’s waters, go and stand in the river.’”
9 Joshua said to the Israelites, “Come here and listen to the words of the Lord your God. 10 This is how you will know that the living God(DI) is among you(DJ) and that he will certainly drive out before you the Canaanites, Hittites,(DK) Hivites, Perizzites,(DL) Girgashites, Amorites and Jebusites.(DM) 11 See, the ark of the covenant of the Lord of all the earth(DN) will go into the Jordan ahead of you.(DO) 12 Now then, choose twelve men(DP) from the tribes of Israel, one from each tribe. 13 And as soon as the priests who carry the ark of the Lord—the Lord of all the earth(DQ)—set foot in the Jordan, its waters flowing downstream(DR) will be cut off(DS) and stand up in a heap.(DT)”
14 So when the people broke camp to cross the Jordan, the priests carrying the ark of the covenant(DU) went ahead(DV) of them. 15 Now the Jordan(DW) is at flood stage(DX) all during harvest.(DY) Yet as soon as the priests who carried the ark reached the Jordan and their feet touched the water’s edge, 16 the water from upstream stopped flowing.(DZ) It piled up in a heap(EA) a great distance away, at a town called Adam in the vicinity of Zarethan,(EB) while the water flowing down(EC) to the Sea of the Arabah(ED) (that is, the Dead Sea(EE)) was completely cut off.(EF) So the people crossed over opposite Jericho.(EG) 17 The priests(EH) who carried the ark of the covenant of the Lord stopped in the middle of the Jordan and stood on dry ground,(EI) while all Israel passed by until the whole nation had completed the crossing on dry ground.(EJ)
4 When the whole nation had finished crossing the Jordan,(EK) the Lord said to Joshua, 2 “Choose twelve men(EL) from among the people, one from each tribe, 3 and tell them to take up twelve stones(EM) from the middle of the Jordan,(EN) from right where the priests are standing, and carry them over with you and put them down at the place where you stay tonight.(EO)”
4 So Joshua called together the twelve men(EP) he had appointed from the Israelites, one from each tribe, 5 and said to them, “Go over before the ark of the Lord your God into the middle of the Jordan.(EQ) Each of you is to take up a stone on his shoulder, according to the number of the tribes of the Israelites, 6 to serve as a sign(ER) among you. In the future, when your children(ES) ask you, ‘What do these stones mean?’(ET) 7 tell them that the flow of the Jordan was cut off(EU) before the ark of the covenant of the Lord. When it crossed the Jordan, the waters of the Jordan were cut off. These stones are to be a memorial(EV) to the people of Israel forever.”
8 So the Israelites did as Joshua commanded them. They took twelve stones(EW) from the middle of the Jordan,(EX) according to the number of the tribes of the Israelites, as the Lord had told Joshua;(EY) and they carried them over with them to their camp, where they put them down. 9 Joshua set up the twelve stones(EZ) that had been[d] in the middle of the Jordan at the spot where the priests who carried the ark of the covenant had stood. And they are there to this day.(FA)
10 Now the priests who carried the ark remained standing in the middle of the Jordan until everything the Lord had commanded Joshua was done by the people, just as Moses had directed Joshua. The people hurried over, 11 and as soon as all of them had crossed, the ark of the Lord and the priests came to the other side while the people watched. 12 The men of Reuben,(FB) Gad(FC) and the half-tribe of Manasseh(FD) crossed over, ready for battle, in front of the Israelites,(FE) as Moses had directed them.(FF) 13 About forty thousand armed for battle(FG) crossed over(FH) before the Lord to the plains of Jericho for war.
14 That day the Lord exalted(FI) Joshua in the sight of all Israel; and they stood in awe of him all the days of his life, just as they had stood in awe of Moses.
15 Then the Lord said to Joshua, 16 “Command the priests carrying the ark of the covenant law(FJ) to come up out of the Jordan.”
17 So Joshua commanded the priests, “Come up out of the Jordan.”
18 And the priests came up out of the river carrying the ark of the covenant of the Lord. No sooner had they set their feet on the dry ground than the waters of the Jordan returned to their place(FK) and ran at flood stage(FL) as before.
19 On the tenth day of the first month the people went up from the Jordan and camped at Gilgal(FM) on the eastern border of Jericho. 20 And Joshua set up at Gilgal the twelve stones(FN) they had taken out of the Jordan. 21 He said to the Israelites, “In the future when your descendants ask their parents, ‘What do these stones mean?’(FO) 22 tell them, ‘Israel crossed the Jordan on dry ground.’(FP) 23 For the Lord your God dried up the Jordan before you until you had crossed over. The Lord your God did to the Jordan what he had done to the Red Sea[e] when he dried it up before us until we had crossed over.(FQ) 24 He did this so that all the peoples of the earth might know(FR) that the hand of the Lord is powerful(FS) and so that you might always fear the Lord your God.(FT)”
Footnotes
- Joshua 2:10 Or the Sea of Reeds
- Joshua 2:10 The Hebrew term refers to the irrevocable giving over of things or persons to the Lord, often by totally destroying them.
- Joshua 3:4 That is, about 3,000 feet or about 900 meters
- Joshua 4:9 Or Joshua also set up twelve stones
- Joshua 4:23 Or the Sea of Reeds
Icelandic Bible (ICELAND)
by Icelandic Bible Society
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.