Font Size
Gjoni 9-10
Albanian Bible
Gjoni 9-10
Albanian Bible
9 Kur po kalonte, pa një njeri që ishte i verbër që nga lindja.
2 Dhe dishepujt e tij e pyetën duke thënë: “Mësues, kush ka mëkatuar, ai apo prindërit e tij, që ai ka lindur i verbër?.”
3 Jezusi u përgjigj: “As ai, as prindërit e tij s’kanë mëkatuar, por kjo ndodhi që tek ai të dëftohen veprat e Perëndisë.
4 Unë duhet t’i kryej veprat e atij që më ka dërguar sa është ditë; vjen nata kur askush nuk mund të veprojë.
5 Derisa jam në botë, unë jam drita e botës.”
6 Pasi kishte thënë këto gjëra, pështyu përdhe, bëri baltë me pështymë dhe leu sytë e të verbrit me të.
7 Pastaj i tha: “Shko, lahu në pellgun e Siloamit” (që do të thotë: dërguar); dhe ai shkoi atje, u la dhe u kthye duke parë.
8 Atëherë fqinjtë dhe ata që më parë e kishin parë të verbër, thanë: “A s’është ky ai që rrinte ulur dhe lypte?.”
9 Disa thoshnin: “Ai është.” Të tjerë: “I përngjan atij.” Dhe ai thoshte: “Unë jam.”
10 I thanë pra: “Si të janë hapur sytë?.”
11 Ai u përgjigj dhe tha: “Një njeri, që quhet Jezus, ka bërë baltë, m’i leu sytë dhe më tha: "Shko te pellgu i Siloamit dhe lahu". Dhe unë shkova atje, u lava dhe m’u kthye drita e syve.”
12 Dhe ata i thanë: “Ku është ai?.” Ai u përgjigj: “Nuk e di.”
13 Atëherë ata e çuan te farisenjtë atë që më parë kishte qenë i verbër.
14 Dhe ishte e shtunë kur Jezusi bëri baltën dhe ia hapi sytë.
15 Edhe farisenjtë, pra, e pyesnin përsëri si e fitoi dritën e syve. Dhe ai u tha atyre: “Më vuri baltë mbi sy, u lava dhe shoh.”
16 Atëherë disa farisenj thanë: “Ky njeri nuk është nga Perëndia, sepse nuk e respekton të shtunën!.” Të tjerë thoshnin: “Si mund të kryejë shenja të tilla një njeri mëkatar?.” Dhe kishte përçarje midis tyre.
17 E pyetën, pra, përsëri të verbrin: “Po ti, ç’thua për atë për faktin që t’i ka hapur sytë?.” Ai tha: “Éshtë një profet.”
18 Por Judenjtë nuk besuan se ai kishte qenë i verbër dhe se kishte fituar dritën e syve, derisa thirrën prindërit e atij që kishte fituar dritën e syve.
19 Dhe i pyetën ata: “A është ky djali juaj, për të cilin ju thoni se ka lindur i verbër? Vallë si sheh tani?.”
20 Prindërit e tij, duke u përgjigjur atyre, thanë: “E dimë se ky është djali ynë dhe se ka lindur i verbër,
21 por ne nuk dimë se si sheh tani ose se kush ia ka hapur sytë; pyeteni atë; ai moshë ka, do t’ju flasë për veten e vet.”
22 Këto thanë prindërit e tij, sepse kishin frikë nga Judenjtë; sepse Judenjtë kishin vendosur që, nëse dikush do ta rrëfente Jezusin si Krishti, do të përjashtohej nga sinagoga.
23 Prandaj prindërit e tij thanë: “Moshë ka, pyeteni atë.”
24 Atëherë ata e thirrën përsëri njeriun që kishte qenë i verbër dhe i thanë: “Jepi lavdi Perëndisë; ne e dimë se ai njeri është mëkatar.”
25 Ai atëherë u përgjigj dhe tha: “Në është mëkatar, nuk e di, por di një gjë, që isha i verbër dhe tani shoh.”
26 E pyetën përsëri: “Ç’të bëri? Si t’i ka hapur sytë?.”
27 Ai u përgjigj atyre: “Unë tashmë ua kam thënë dhe ju nuk keni dëgjuar; pse doni ta dëgjoni përsëri? Doni ndoshta të bëheni edhe ju dishepuj të tij?.”
28 Por ata e fyen dhe thanë: “Ti je dishepull i tij, por ne jemi dishepuj të Moisiut!
29 Ne e dimë se Perëndia i foli Moisiut; sa për atë, nuk e dimë se nga është.”
30 Ai njeri u përgjigj dhe u tha atyre: “E pra, është e çuditshme që ju të mos dini nga është ai; megjithatë ai m’i hapi sytë!
31 Dhe ne e dimë se Perëndia nuk i dëgjon mëkatarët, por nëse dikush është i druajtshëm ndaj Perëndisë dhe bën vullnetin e tij, ai atë e dëgjon!
32 Që prej fillimit të botës nuk është dëgjuar që dikush t’ia ketë hapur sytë një të linduri të verbër.
33 Po të mos ishte ky nga Perëndia, nuk do të mund të bënte asgjë.”
34 Ata u përgjigjën dhe i thanë: “Ti ke lindur i tëri në mëkate e don të na mësosh?.” Dhe e nxorën jashtë.
35 Jezusi e mori vesh se e nxorën jashtë dhe, kur e gjeti, i tha: “A beson ti në Birin e Perëndisë?.”
36 Ai u përgjigj dhe tha: “Kush është, Zot, që unë të besoj në të?.”
37 Dhe Jezusi i tha: “Ti e ke parë; është pikërisht ai që po të flet.”
38 Atëherë ai tha: “Unë besoj, o Zot”; dhe e adhuroi.
39 Pastaj Jezusi tha: “Unë kam ardhur në këtë botë për të bërë një gjyq, që ata që nuk shohin të shohin dhe ata që shohin të verbohen.”
40 Disa nga farisenjtë që ishin me të i dëgjuan këto gjëra dhe i thanë: “Jemi të verbër edhe ne?.”
41 Jezusi u përgjigj atyre: “Po të ishit të verbër, nuk do të kishit asnjë mëkat; por tani thoni: "Ne shohim," prandaj mëkati juaj mbetet.”
10 “Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Ai që nuk hyn nëpër derë të vathës së deleve, por ngjitet nga një anë tjetër, ai është vjedhës dhe kusar;
2 kurse kush hyn nëpër derë është bariu i deleve.
3 Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë zërin e tij, dhe ai i thërret delet e tij me emër dhe i prin jashtë.
4 Dhe, pasi i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre; dhe delet e ndjekin, sepse njohin zërin e tij.
5 Por nuk ndjekin asnjë të huaj, por do të ikin larg tij, sepse nuk e njohin zërin e të huajve.”
6 Jezusi u tha atyre këtë shëmbëlltyrë, por ata nuk morën vesh për çfarë po u fliste.
7 Prandaj Jezusi u tha atyre përsëri: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: unë jam dera e deleve.
8 Të gjithë ata që erdhën para meje janë vjedhës e kusarë; por delet nuk i kanë dëgjuar.
9 Unë jam dera; nëse dikush hyn nëpërmjet meje, do të shpëtohet; do të hyjë, do të dalë dhe do të gjejë kullotë.
10 Vjedhësi nuk vjen veçse për të vjedhur, për të vrarë e për të shkatërruar; por unë kam ardhur që të kenë jetë e ta kenë me bollëk.
11 Unë jam bariu i mirë; bariu i mirë jep jetën e vet për delet.
12 Kurse rrogëtari, që nuk është bari, dhe delet nuk janë të vetat, sheh ujkun që po vjen, i braktis delet dhe ikën; dhe ujku i rrëmben dhe i shpërndan delet.
13 Rrogëtari ikën, sepse është rrogëtar dhe nuk do t’ia dijë për delet.
14 Unë jam bariu i mirë, dhe i njoh delet e mia dhe ato më njohin mua,
15 ashtu siç më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin dhe lë jetën time për delet.
16 Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t’i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm.
17 Prandaj Ati më do, sepse unë e lë jetën time që ta marr përsëri.
18 Askush nuk mund të ma heqë, por e lë nga vetja; unë kam pushtet ta lë e pushtet ta marr përsëri; ky është urdhri që kam marrë nga Ati im.”
19 Atëherë lindi përsëri një përçarje midis Judenjve për shkak të këtyre fjalëve.
20 Dhe shumë nga ata thoshnin: “Ai ka një demon dhe nuk është në vete; përse e dëgjoni?.”
21 Të tjerë thoshnin: “Këto nuk janë fjalë të një të demonizuari; a mundet një demon t’ua hap sytë të verbërve?.”
22 U kremtua festa e Kushtimit në Jeruzalem, dhe ishte dimër.
23 Dhe Jezusi po ecte në tempull, nën portikun e Salomonit.
24 E rrethuan, pra, Judenjtë dhe i thanë: “Deri kur do të na mbash pezull? Nëse je Krishti, na e thuaj haptas.”
25 Jezusi u përgjigj atyre: “Unë jua kam thënë, por ju nuk besoni; veprat që bëj në emër të Atit tim, janë ato që dëshmojnë për mua.
26 Por ju nuk besoni, sepse nuk jeni nga delet e mia, siç jua kam thënë.
27 Delet e mia e dëgjojnë zërin tim, unë i njoh dhe ato më ndjekin;
28 dhe unë u jap atyre jetën e përjetshme dhe nuk do të humbasin kurrë, e askush nuk do t’i rrëmbejë nga dora ime.
29 Ati im, që m’i dha, është më i madh se të gjithë; dhe askush nuk mund t’i rrëmbejë nga dora e Atit tim.
30 Unë dhe Ati jemi një.”
31 Prandaj Judenjtë morën përsëri gurë për ta vrarë me gurë.
32 Jezusi u përgjigj atyre: “Ju tregova shumë vepra të mira nga Ati im; për cilën nga këto më vrisni me gurë?.”
33 Judenjtë u përgjigjën duke thënë: “Ne nuk të vrasim me gurë për asnjë vepër të mirë, po për blasfemi, dhe sepse ti, duke qenë njeri, e bën veten Perëndi.”
34 Jezusi u përgjigj atyre: “A nuk është shkruar në ligjin tuaj: "Unë thashë: Ju jeni perëndi"?
35 Nëse ai i quan perëndi ata, të cilëve u qe drejtuar fjala e Perëndisë (dhe Shkrimi nuk mund të bjerë poshtë),
36 ju thoni se ai, që Ati e ka shenjtëruar dhe e ka dërguar në botë, blasfemon, sepse ka thënë: "Unë jam Biri i Perëndisë"?
37 Nëse unë nuk bëj veprat e Atit tim, mos më besoni,
38 por nëse i bëj, edhe po të mos më besoni mua, u besoni të paktën veprave, që të njihni e të besoni se Ati është në mua dhe unë në atë.”
39 Për këtë arsye ata kërkonin përsëri ta kapnin, por ai ikte nga duart e tyre.
40 Dhe shkoi përsëri përtej Jordanit, në vendin ku më parë Gjoni pagëzonte; dhe ndaloi aty.
41 Dhe shumë veta erdhën tek ai dhe thoshnin: “Gjoni vërtet nuk bëri asnjë shenjë, por gjithçka që Gjoni tha për këtë ishte e vërtetë.”
42 Dhe atje shumë veta besuan në të.
John 9-10
New International Version
John 9-10
New International Version
Jesus Heals a Man Born Blind
9 As he went along, he saw a man blind from birth. 2 His disciples asked him, “Rabbi,(A) who sinned,(B) this man(C) or his parents,(D) that he was born blind?”
3 “Neither this man nor his parents sinned,” said Jesus, “but this happened so that the works of God might be displayed in him.(E) 4 As long as it is day,(F) we must do the works of him who sent me. Night is coming, when no one can work. 5 While I am in the world, I am the light of the world.”(G)
6 After saying this, he spit(H) on the ground, made some mud with the saliva, and put it on the man’s eyes. 7 “Go,” he told him, “wash in the Pool of Siloam”(I) (this word means “Sent”). So the man went and washed, and came home seeing.(J)
8 His neighbors and those who had formerly seen him begging asked, “Isn’t this the same man who used to sit and beg?”(K) 9 Some claimed that he was.
Others said, “No, he only looks like him.”
But he himself insisted, “I am the man.”
10 “How then were your eyes opened?” they asked.
11 He replied, “The man they call Jesus made some mud and put it on my eyes. He told me to go to Siloam and wash. So I went and washed, and then I could see.”(L)
12 “Where is this man?” they asked him.
“I don’t know,” he said.
The Pharisees Investigate the Healing
13 They brought to the Pharisees the man who had been blind. 14 Now the day on which Jesus had made the mud and opened the man’s eyes was a Sabbath.(M) 15 Therefore the Pharisees also asked him how he had received his sight.(N) “He put mud on my eyes,” the man replied, “and I washed, and now I see.”
16 Some of the Pharisees said, “This man is not from God, for he does not keep the Sabbath.”(O)
But others asked, “How can a sinner perform such signs?”(P) So they were divided.(Q)
17 Then they turned again to the blind man, “What have you to say about him? It was your eyes he opened.”
The man replied, “He is a prophet.”(R)
18 They(S) still did not believe that he had been blind and had received his sight until they sent for the man’s parents. 19 “Is this your son?” they asked. “Is this the one you say was born blind? How is it that now he can see?”
20 “We know he is our son,” the parents answered, “and we know he was born blind. 21 But how he can see now, or who opened his eyes, we don’t know. Ask him. He is of age; he will speak for himself.” 22 His parents said this because they were afraid of the Jewish leaders,(T) who already had decided that anyone who acknowledged that Jesus was the Messiah would be put out(U) of the synagogue.(V) 23 That was why his parents said, “He is of age; ask him.”(W)
24 A second time they summoned the man who had been blind. “Give glory to God by telling the truth,”(X) they said. “We know this man is a sinner.”(Y)
25 He replied, “Whether he is a sinner or not, I don’t know. One thing I do know. I was blind but now I see!”
26 Then they asked him, “What did he do to you? How did he open your eyes?”
27 He answered, “I have told you already(Z) and you did not listen. Why do you want to hear it again? Do you want to become his disciples too?”
28 Then they hurled insults at him and said, “You are this fellow’s disciple! We are disciples of Moses!(AA) 29 We know that God spoke to Moses, but as for this fellow, we don’t even know where he comes from.”(AB)
30 The man answered, “Now that is remarkable! You don’t know where he comes from, yet he opened my eyes. 31 We know that God does not listen to sinners. He listens to the godly person who does his will.(AC) 32 Nobody has ever heard of opening the eyes of a man born blind. 33 If this man were not from God,(AD) he could do nothing.”
34 To this they replied, “You were steeped in sin at birth;(AE) how dare you lecture us!” And they threw him out.(AF)
Spiritual Blindness
35 Jesus heard that they had thrown him out, and when he found him, he said, “Do you believe(AG) in the Son of Man?”(AH)
36 “Who is he, sir?” the man asked. “Tell me so that I may believe in him.”(AI)
37 Jesus said, “You have now seen him; in fact, he is the one speaking with you.”(AJ)
38 Then the man said, “Lord, I believe,” and he worshiped him.(AK)
39 Jesus said,[a] “For judgment(AL) I have come into this world,(AM) so that the blind will see(AN) and those who see will become blind.”(AO)
40 Some Pharisees who were with him heard him say this and asked, “What? Are we blind too?”(AP)
41 Jesus said, “If you were blind, you would not be guilty of sin; but now that you claim you can see, your guilt remains.(AQ)
The Good Shepherd and His Sheep
10 “Very truly I tell you Pharisees, anyone who does not enter the sheep pen by the gate, but climbs in by some other way, is a thief and a robber.(AR) 2 The one who enters by the gate is the shepherd of the sheep.(AS) 3 The gatekeeper opens the gate for him, and the sheep listen to his voice.(AT) He calls his own sheep by name and leads them out.(AU) 4 When he has brought out all his own, he goes on ahead of them, and his sheep follow him because they know his voice.(AV) 5 But they will never follow a stranger; in fact, they will run away from him because they do not recognize a stranger’s voice.” 6 Jesus used this figure of speech,(AW) but the Pharisees did not understand what he was telling them.(AX)
7 Therefore Jesus said again, “Very truly I tell you, I am(AY) the gate(AZ) for the sheep. 8 All who have come before me(BA) are thieves and robbers,(BB) but the sheep have not listened to them. 9 I am the gate; whoever enters through me will be saved.[b] They will come in and go out, and find pasture. 10 The thief comes only to steal and kill and destroy; I have come that they may have life,(BC) and have it to the full.(BD)
11 “I am(BE) the good shepherd.(BF) The good shepherd lays down his life for the sheep.(BG) 12 The hired hand is not the shepherd and does not own the sheep. So when he sees the wolf coming, he abandons the sheep and runs away.(BH) Then the wolf attacks the flock and scatters it. 13 The man runs away because he is a hired hand and cares nothing for the sheep.
14 “I am the good shepherd;(BI) I know my sheep(BJ) and my sheep know me— 15 just as the Father knows me and I know the Father(BK)—and I lay down my life for the sheep.(BL) 16 I have other sheep(BM) that are not of this sheep pen. I must bring them also. They too will listen to my voice, and there shall be one flock(BN) and one shepherd.(BO) 17 The reason my Father loves me is that I lay down my life(BP)—only to take it up again. 18 No one takes it from me, but I lay it down of my own accord.(BQ) I have authority to lay it down and authority to take it up again. This command I received from my Father.”(BR)
19 The Jews who heard these words were again divided.(BS) 20 Many of them said, “He is demon-possessed(BT) and raving mad.(BU) Why listen to him?”
21 But others said, “These are not the sayings of a man possessed by a demon.(BV) Can a demon open the eyes of the blind?”(BW)
Further Conflict Over Jesus’ Claims
22 Then came the Festival of Dedication[c] at Jerusalem. It was winter, 23 and Jesus was in the temple courts walking in Solomon’s Colonnade.(BX) 24 The Jews(BY) who were there gathered around him, saying, “How long will you keep us in suspense? If you are the Messiah, tell us plainly.”(BZ)
25 Jesus answered, “I did tell you,(CA) but you do not believe. The works I do in my Father’s name testify about me,(CB) 26 but you do not believe because you are not my sheep.(CC) 27 My sheep listen to my voice; I know them,(CD) and they follow me.(CE) 28 I give them eternal life,(CF) and they shall never perish;(CG) no one will snatch them out of my hand.(CH) 29 My Father, who has given them to me,(CI) is greater than all[d];(CJ) no one can snatch them out of my Father’s hand. 30 I and the Father are one.”(CK)
31 Again his Jewish opponents picked up stones to stone him,(CL) 32 but Jesus said to them, “I have shown you many good works from the Father. For which of these do you stone me?”
33 “We are not stoning you for any good work,” they replied, “but for blasphemy, because you, a mere man, claim to be God.”(CM)
34 Jesus answered them, “Is it not written in your Law,(CN) ‘I have said you are “gods”’[e]?(CO) 35 If he called them ‘gods,’ to whom the word of God(CP) came—and Scripture cannot be set aside(CQ)— 36 what about the one whom the Father set apart(CR) as his very own(CS) and sent into the world?(CT) Why then do you accuse me of blasphemy because I said, ‘I am God’s Son’?(CU) 37 Do not believe me unless I do the works of my Father.(CV) 38 But if I do them, even though you do not believe me, believe the works, that you may know and understand that the Father is in me, and I in the Father.”(CW) 39 Again they tried to seize him,(CX) but he escaped their grasp.(CY)
40 Then Jesus went back across the Jordan(CZ) to the place where John had been baptizing in the early days. There he stayed, 41 and many people came to him. They said, “Though John never performed a sign,(DA) all that John said about this man was true.”(DB) 42 And in that place many believed in Jesus.(DC)
Footnotes
- John 9:39 Some early manuscripts do not have Then the man said … 39 Jesus said.
- John 10:9 Or kept safe
- John 10:22 That is, Hanukkah
- John 10:29 Many early manuscripts What my Father has given me is greater than all
- John 10:34 Psalm 82:6
Albanian Bible (ALB)
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.