Jobi 32-33
Albanian Bible
32 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.
2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.
3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.
4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.
5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.
6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: "Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.
7 Thoja: "Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë".
8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.
9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.
10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.
12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.
13 Mos thoni, pra: "Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!".
14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.
15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.
16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.
17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.
19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.
20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.
21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;
22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi".
33 "Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!
2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.
3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.
4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.
5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.
6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.
7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.
8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:
9 "Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.
10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;
11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia".
12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.
13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?
14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:
15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.
16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,
17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,
18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.
19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,
20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.
21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;
22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.
23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.
24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: "Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të".
25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.
26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.
27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: "Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.
28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën".
29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,
30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.
31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.
32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.
33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë".