Añadir traducción en paralelo Imprimir Opciones de la página

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

23 ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".

"A nuk kryen vallë një punë të rëndë njeriu mbi tokë dhe ditët e tij a nuk janë si ditët e një argati?

Ashtu si skllavi dëshiron fort hijen dhe ashtu si argati pret mëditjen e tij,

kështu edhe mua më ranë muaj fatkeqësie dhe m’u caktuan net me dhembje.

Sa shtrihem, them: "Kur do të ngrihem?". Por nata është e gjatë dhe jam vazhdimisht i shqetësuar deri në agim.

Mishi im është i mbuluar me krimba dhe me buca dheu, lëkura ime plasaritet dhe është bërë e pështirë.

Ditët e mia janë më të shpejta se masuri i një endësi dhe po harxhohen pa shpresë.

Kujto që jeta ime është një frymë; syri im nuk do të shohë më të mirën.

Syri i atij që më shikon nuk do të më shohë më; sytë e tu do të jenë mbi mua, por unë nuk do të jem më.

Ashtu si reja davaritet dhe nuk duket më, kështu ai që zbret në Sheol nuk kthehet më;

10 nuk do të kthehet më në shtëpinë e tij, dhe banesa e tij nuk do ta njohë më.

11 Prandaj nuk do ta mbaj gojën të mbyllur do të flas në ankthin e frymës time; do të ankohem në hidhërimin e shpirtit tim.

12 A jam vallë deti apo një përbindësh i detit që ti më ruan me një roje?

13 Kur unë them: "Shtrati im do të më japë një lehtësim, shtroja ime do ta zbusë dhembjen time,"

14 ti më tremb me ëndrra dhe më tmerron me vegime;

15 kështu shpirtit tim i parapëlqen të mbytet dhe të vdesë se sa të bëjë këtë jetë.

16 Unë po shpërbëhem; nuk kam për të jetuar gjithnjë; lërmë të qetë; ditët e mia nuk janë veçse një frymë.

17 Ç’është njeriu që ti ta bësh të madh dhe të kujdesesh për të,

18 dhe ta vizitosh çdo mëngjes duke e vënë në provë në çdo çast?

19 Kur do ta heqësh shikimin tënd nga unë dhe do të më lësh të përcjell pështymën time?

20 Në rast se kam mëkatuar, çfarë të kam bërë ty, o rojtar i njerëzve? Pse më ke bërë objekt të goditjeve të tua, aq sa i jam bërë barrë vetes sime?

21 Pse nuk i fal shkeljet e mia dhe nuk e kapërcen paudhësinë time? Sepse shpejt do të jem pluhur; ti do të më kërkosh, por unë nuk do të jem më".

Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

"Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

10 A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

11 A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

12 Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

13 Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

14 Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

15 Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

16 Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

17 dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

18 Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: "Nuk të kam parë kurrë!".

19 Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

20 Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

21 Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

22 Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket".

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

"Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: Çfarë po bën??".

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

27 Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar,"

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

Job

Then Job replied:

“If only my anguish could be weighed
    and all my misery be placed on the scales!(A)
It would surely outweigh the sand(B) of the seas—
    no wonder my words have been impetuous.(C)
The arrows(D) of the Almighty(E) are in me,(F)
    my spirit drinks(G) in their poison;(H)
    God’s terrors(I) are marshaled against me.(J)
Does a wild donkey(K) bray(L) when it has grass,
    or an ox bellow when it has fodder?(M)
Is tasteless food eaten without salt,
    or is there flavor in the sap of the mallow[a]?(N)
I refuse to touch it;
    such food makes me ill.(O)

“Oh, that I might have my request,
    that God would grant what I hope for,(P)
that God would be willing to crush(Q) me,
    to let loose his hand and cut off my life!(R)
10 Then I would still have this consolation(S)
    my joy in unrelenting pain(T)
    that I had not denied the words(U) of the Holy One.(V)

11 “What strength do I have, that I should still hope?
    What prospects, that I should be patient?(W)
12 Do I have the strength of stone?
    Is my flesh bronze?(X)
13 Do I have any power to help myself,(Y)
    now that success has been driven from me?

14 “Anyone who withholds kindness from a friend(Z)
    forsakes the fear of the Almighty.(AA)
15 But my brothers are as undependable as intermittent streams,(AB)
    as the streams that overflow
16 when darkened by thawing ice
    and swollen with melting snow,(AC)
17 but that stop flowing in the dry season,
    and in the heat(AD) vanish from their channels.
18 Caravans turn aside from their routes;
    they go off into the wasteland and perish.
19 The caravans of Tema(AE) look for water,
    the traveling merchants of Sheba(AF) look in hope.
20 They are distressed, because they had been confident;
    they arrive there, only to be disappointed.(AG)
21 Now you too have proved to be of no help;
    you see something dreadful and are afraid.(AH)
22 Have I ever said, ‘Give something on my behalf,
    pay a ransom(AI) for me from your wealth,(AJ)
23 deliver me from the hand of the enemy,
    rescue me from the clutches of the ruthless’?(AK)

24 “Teach me, and I will be quiet;(AL)
    show me where I have been wrong.(AM)
25 How painful are honest words!(AN)
    But what do your arguments prove?
26 Do you mean to correct what I say,
    and treat my desperate words as wind?(AO)
27 You would even cast lots(AP) for the fatherless(AQ)
    and barter away your friend.

28 “But now be so kind as to look at me.
    Would I lie to your face?(AR)
29 Relent, do not be unjust;(AS)
    reconsider, for my integrity(AT) is at stake.[b](AU)
30 Is there any wickedness on my lips?(AV)
    Can my mouth not discern(AW) malice?

“Do not mortals have hard service(AX) on earth?(AY)
    Are not their days like those of hired laborers?(AZ)
Like a slave longing for the evening shadows,(BA)
    or a hired laborer waiting to be paid,(BB)
so I have been allotted months of futility,
    and nights of misery have been assigned to me.(BC)
When I lie down I think, ‘How long before I get up?’(BD)
    The night drags on, and I toss and turn until dawn.(BE)
My body is clothed with worms(BF) and scabs,
    my skin is broken and festering.(BG)

“My days are swifter than a weaver’s shuttle,(BH)
    and they come to an end without hope.(BI)
Remember, O God, that my life is but a breath;(BJ)
    my eyes will never see happiness again.(BK)
The eye that now sees me will see me no longer;
    you will look for me, but I will be no more.(BL)
As a cloud vanishes(BM) and is gone,
    so one who goes down to the grave(BN) does not return.(BO)
10 He will never come to his house again;
    his place(BP) will know him no more.(BQ)

11 “Therefore I will not keep silent;(BR)
    I will speak out in the anguish(BS) of my spirit,
    I will complain(BT) in the bitterness of my soul.(BU)
12 Am I the sea,(BV) or the monster of the deep,(BW)
    that you put me under guard?(BX)
13 When I think my bed will comfort me
    and my couch will ease my complaint,(BY)
14 even then you frighten me with dreams
    and terrify(BZ) me with visions,(CA)
15 so that I prefer strangling and death,(CB)
    rather than this body of mine.(CC)
16 I despise my life;(CD) I would not live forever.(CE)
    Let me alone;(CF) my days have no meaning.(CG)

17 “What is mankind that you make so much of them,
    that you give them so much attention,(CH)
18 that you examine them every morning(CI)
    and test them(CJ) every moment?(CK)
19 Will you never look away from me,(CL)
    or let me alone even for an instant?(CM)
20 If I have sinned, what have I done to you,(CN)
    you who see everything we do?
Why have you made me your target?(CO)
    Have I become a burden to you?[c](CP)
21 Why do you not pardon my offenses
    and forgive my sins?(CQ)
For I will soon lie down in the dust;(CR)
    you will search for me, but I will be no more.”(CS)

Bildad

Then Bildad the Shuhite(CT) replied:

“How long will you say such things?(CU)
    Your words are a blustering wind.(CV)
Does God pervert justice?(CW)
    Does the Almighty pervert what is right?(CX)
When your children sinned against him,
    he gave them over to the penalty of their sin.(CY)
But if you will seek God earnestly
    and plead(CZ) with the Almighty,(DA)
if you are pure and upright,
    even now he will rouse himself on your behalf(DB)
    and restore you to your prosperous state.(DC)
Your beginnings will seem humble,
    so prosperous(DD) will your future be.(DE)

“Ask the former generation(DF)
    and find out what their ancestors learned,
for we were born only yesterday and know nothing,(DG)
    and our days on earth are but a shadow.(DH)
10 Will they not instruct(DI) you and tell you?
    Will they not bring forth words from their understanding?(DJ)
11 Can papyrus grow tall where there is no marsh?(DK)
    Can reeds(DL) thrive without water?
12 While still growing and uncut,
    they wither more quickly than grass.(DM)
13 Such is the destiny(DN) of all who forget God;(DO)
    so perishes the hope of the godless.(DP)
14 What they trust in is fragile[d];
    what they rely on is a spider’s web.(DQ)
15 They lean on the web,(DR) but it gives way;
    they cling to it, but it does not hold.(DS)
16 They are like a well-watered plant in the sunshine,
    spreading its shoots(DT) over the garden;(DU)
17 it entwines its roots around a pile of rocks
    and looks for a place among the stones.
18 But when it is torn from its spot,
    that place disowns(DV) it and says, ‘I never saw you.’(DW)
19 Surely its life withers(DX) away,
    and[e] from the soil other plants grow.(DY)

20 “Surely God does not reject one who is blameless(DZ)
    or strengthen the hands of evildoers.(EA)
21 He will yet fill your mouth with laughter(EB)
    and your lips with shouts of joy.(EC)
22 Your enemies will be clothed in shame,(ED)
    and the tents(EE) of the wicked will be no more.”(EF)

Job

Then Job replied:

“Indeed, I know that this is true.
    But how can mere mortals prove their innocence before God?(EG)
Though they wished to dispute with him,(EH)
    they could not answer him one time out of a thousand.(EI)
His wisdom(EJ) is profound, his power is vast.(EK)
    Who has resisted(EL) him and come out unscathed?(EM)
He moves mountains(EN) without their knowing it
    and overturns them in his anger.(EO)
He shakes the earth(EP) from its place
    and makes its pillars tremble.(EQ)
He speaks to the sun and it does not shine;(ER)
    he seals off the light of the stars.(ES)
He alone stretches out the heavens(ET)
    and treads on the waves of the sea.(EU)
He is the Maker(EV) of the Bear[f] and Orion,
    the Pleiades and the constellations of the south.(EW)
10 He performs wonders(EX) that cannot be fathomed,
    miracles that cannot be counted.(EY)
11 When he passes me, I cannot see him;
    when he goes by, I cannot perceive him.(EZ)
12 If he snatches away, who can stop him?(FA)
    Who can say to him, ‘What are you doing?’(FB)
13 God does not restrain his anger;(FC)
    even the cohorts of Rahab(FD) cowered at his feet.

14 “How then can I dispute with him?
    How can I find words to argue with him?(FE)
15 Though I were innocent, I could not answer him;(FF)
    I could only plead(FG) with my Judge(FH) for mercy.(FI)
16 Even if I summoned him and he responded,
    I do not believe he would give me a hearing.(FJ)
17 He would crush me(FK) with a storm(FL)
    and multiply(FM) my wounds for no reason.(FN)
18 He would not let me catch my breath
    but would overwhelm me with misery.(FO)
19 If it is a matter of strength, he is mighty!(FP)
    And if it is a matter of justice, who can challenge him[g]?(FQ)
20 Even if I were innocent, my mouth would condemn me;
    if I were blameless, it would pronounce me guilty.(FR)

21 “Although I am blameless,(FS)
    I have no concern for myself;(FT)
    I despise my own life.(FU)
22 It is all the same; that is why I say,
    ‘He destroys both the blameless and the wicked.’(FV)
23 When a scourge(FW) brings sudden death,
    he mocks the despair of the innocent.(FX)
24 When a land falls into the hands of the wicked,(FY)
    he blindfolds its judges.(FZ)
    If it is not he, then who is it?(GA)

25 “My days are swifter than a runner;(GB)
    they fly away without a glimpse of joy.(GC)
26 They skim past(GD) like boats of papyrus,(GE)
    like eagles swooping down on their prey.(GF)
27 If I say, ‘I will forget my complaint,(GG)
    I will change my expression, and smile,’
28 I still dread(GH) all my sufferings,
    for I know you will not hold me innocent.(GI)
29 Since I am already found guilty,
    why should I struggle in vain?(GJ)
30 Even if I washed myself with soap(GK)
    and my hands(GL) with cleansing powder,(GM)
31 you would plunge me into a slime pit(GN)
    so that even my clothes would detest me.(GO)

32 “He is not a mere mortal(GP) like me that I might answer him,(GQ)
    that we might confront each other in court.(GR)
33 If only there were someone to mediate between us,(GS)
    someone to bring us together,(GT)
34 someone to remove God’s rod from me,(GU)
    so that his terror would frighten me no more.(GV)
35 Then I would speak up without fear of him,(GW)
    but as it now stands with me, I cannot.(GX)

Notas al pie

  1. Job 6:6 The meaning of the Hebrew for this phrase is uncertain.
  2. Job 6:29 Or my righteousness still stands
  3. Job 7:20 A few manuscripts of the Masoretic Text, an ancient Hebrew scribal tradition and Septuagint; most manuscripts of the Masoretic Text I have become a burden to myself.
  4. Job 8:14 The meaning of the Hebrew for this word is uncertain.
  5. Job 8:19 Or Surely all the joy it has / is that
  6. Job 9:9 Or of Leo
  7. Job 9:19 See Septuagint; Hebrew me.