Font Size
Fyrsta bók Móse 7-9
Icelandic Bible
Fyrsta bók Móse 7-9
Icelandic Bible
7 Drottinn sagði við Nóa: "Gakk þú og allt fólk þitt í örkina, því að þig hefi ég séð réttlátan fyrir augliti mínu í þessari kynslóð.
2 Tak þú til þín af öllum hreinum dýrum sjö og sjö, karldýr og kvendýr, en af þeim dýrum, sem ekki eru hrein, tvö og tvö, karldýr og kvendýr.
3 Einnig af fuglum loftsins sjö og sjö, karlkyns og kvenkyns, til að viðhalda lífsstofni á allri jörðinni.
4 Því að sjö dögum liðnum mun ég láta rigna á jörðina fjörutíu daga og fjörutíu nætur, og ég mun afmá af jörðinni sérhverja skepnu, sem ég hefi gjört."
5 Og Nói gjörði allt eins og Drottinn bauð honum.
6 En Nói var sex hundruð ára gamall, þegar vatnsflóðið kom yfir jörðina.
7 Og Nói gekk í örkina, og synir hans og kona hans og sonakonur hans með honum, undan vatnsflóðinu.
8 Af hreinum dýrum og af þeim dýrum, sem ekki voru hrein, og af fuglum og af öllu, sem skríður á jörðinni,
9 kom tvennt og tvennt til Nóa í örkina, karlkyns og kvenkyns, eins og Guð hafði boðið Nóa.
10 Eftir sjö daga kom vatnsflóðið yfir jörðina.
11 Á sexhundraðasta aldursári Nóa, í öðrum mánuðinum, á seytjánda degi mánaðarins, á þeim degi opnuðust allar uppsprettur hins mikla undirdjúps og flóðgáttir himinsins lukust upp.
12 Og steypiregn dundi yfir jörðina fjörutíu daga og fjörutíu nætur.
13 Einmitt á þeim degi gekk Nói og Sem, Kam og Jafet, synir Nóa, og kona Nóa og þrjár sonakonur hans með þeim í örkina,
14 þau og öll villidýrin eftir sinni tegund og allur fénaðurinn eftir sinni tegund og öll skriðkvikindin, sem skríða á jörðinni, eftir sinni tegund, og allir fuglarnir eftir sinni tegund, allir smáfuglar, allt fleygt.
15 Og þau komu til Nóa í örkina tvö og tvö af öllu holdi, sem lífsandi var í.
16 Og þau, sem komu, gengu inn, karlkyns og kvenkyns af öllu holdi, eins og Guð hafði boðið honum. Og Drottinn læsti eftir honum.
17 Og flóðið var á jörðinni fjörutíu daga. Vatnið óx og lyfti örkinni, og hún hófst yfir jörðina.
18 Og vötnin mögnuðust og uxu stórum á jörðinni, en örkin flaut ofan á vatninu.
19 Og vötnin mögnuðust ákaflega á jörðinni, svo að öll hin háu fjöll, sem eru undir öllum himninum, fóru í kaf.
20 Fimmtán álna hátt óx vatnið, svo að fjöllin fóru í kaf.
21 Þá dó allt hold, sem hreyfðist á jörðinni, bæði fuglar, fénaður, villidýr og allir ormar, sem skriðu á jörðinni, og allir menn.
22 Allt sem hafði lífsanda í nösum sínum, allt sem var á þurrlendinu, það dó.
23 Og þannig afmáði hann sérhverja skepnu, sem var á jörðinni, bæði menn og fénað, skriðkvikindi og fugla loftsins. Það var afmáð af jörðinni. En Nói einn varð eftir, og það sem með honum var í örkinni.
24 Og vötnin mögnuðust á jörðinni hundrað og fimmtíu daga.
8 Þá minntist Guð Nóa og allra dýranna og alls fénaðarins, sem með honum var í örkinni, og Guð lét vind blása yfir jörðina, svo að vatnið sjatnaði.
2 Og uppsprettur undirdjúpsins luktust aftur og flóðgáttir himinsins, og steypiregninu úr loftinu linnti.
3 Og vatnið rénaði meir og meir á jörðinni og þvarr eftir hundrað og fimmtíu daga.
4 Og örkin nam staðar í sjöunda mánuðinum, á seytjánda degi mánaðarins, á Araratsfjöllunum.
5 Og vatnið var að réna allt til hins tíunda mánaðar. Í tíunda mánuðinum, á fyrsta degi mánaðarins, sáust fjallatindarnir.
6 Eftir fjörutíu daga lauk Nói upp glugga arkarinnar, sem hann hafði gjört,
7 og lét út hrafn. Hann flaug fram og aftur, þangað til vatnið þornaði á jörðinni.
8 Þá sendi hann út frá sér dúfu til að vita, hvort vatnið væri þorrið á jörðinni.
9 En dúfan fann ekki hvíldarstað fæti sínum og hvarf til hans aftur í örkina, því að vatn var enn yfir allri jörðinni. Og hann rétti út hönd sína og tók hana og fór með hana inn til sín í örkina.
10 Og hann beið enn aðra sjö daga og sendi svo dúfuna aftur úr örkinni.
11 Þá kom dúfan til hans aftur undir kveld og var þá með grænt olíuviðarblað í nefinu. Þá sá Nói, að vatnið var þorrið á jörðinni.
12 Og enn beið hann aðra sjö daga og lét þá dúfuna út, en hún hvarf ekki framar til hans aftur.
13 Og á sexhundraðasta og fyrsta ári, í fyrsta mánuðinum, á fyrsta degi mánaðarins, var vatnið þornað á jörðinni. Og Nói tók þakið af örkinni og litaðist um, og var þá yfirborð jarðarinnar orðið þurrt.
14 Í öðrum mánuðinum, á tuttugasta og sjöunda degi mánaðarins, var jörðin þurr.
15 Þá talaði Guð við Nóa og mælti:
16 "Gakk þú úr örkinni, þú og kona þín og synir þínir og sonakonur þínar með þér.
17 Og láttu fara út með þér öll dýr, sem með þér eru, af öllu holdi, bæði fuglana og fénaðinn og öll skriðkvikindin, sem skríða á jörðinni. Verði krökkt af þeim á jörðinni, verði þau frjósöm og fjölgi á jörðinni."
18 Þá gekk Nói út og synir hans og kona hans og sonakonur hans með honum.
19 Öll dýr, öll skriðkvikindi, allir fuglar, allt, sem bærist á jörðinni, hvað eftir sinni tegund, gekk út úr örkinni.
20 Nói reisti þá Drottni altari og tók af öllum hreinum dýrum og hreinum fuglum og fórnaði brennifórn á altarinu.
21 Og Drottinn kenndi þægilegan ilm, og Drottinn sagði við sjálfan sig: "Ég vil upp frá þessu ekki bölva jörðinni framar vegna mannsins, því að hugrenningar mannshjartans eru illar frá bernsku hans, og ég mun upp frá þessu ekki framar deyða allt, sem lifir, eins og ég hefi gjört.
22 Meðan jörðin stendur, skal ekki linna sáning og uppskera, frost og hiti, sumar og vetur, dagur og nótt."
9 Guð blessaði Nóa og sonu hans og sagði við þá: "Verið frjósamir, margfaldist og uppfyllið jörðina.
2 Ótti við yður og skelfing skal vera yfir öllum dýrum jarðarinnar, yfir öllum fuglum loftsins, yfir öllu, sem hrærist á jörðinni, og yfir öllum fiskum sjávarins. Á yðar vald er þetta gefið.
3 Allt sem hrærist og lifir, skal vera yður til fæðu, ég gef yður það allt, eins og grænu jurtirnar.
4 Aðeins hold, sem sálin, það er blóðið, er í, skuluð þér ekki eta.
5 En yðar eigin blóðs mun ég hins vegar krefjast. Af hverri skepnu mun ég þess krefjast, og af manninum, af bróður hans, mun ég krefjast lífs mannsins.
6 Hver sem úthellir mannsblóði, hans blóði skal af manni úthellt verða. Því að eftir Guðs mynd gjörði hann manninn.
7 En ávaxtist þér og margfaldist og vaxið stórum á jörðinni og margfaldist á henni."
8 Og Guð mælti þannig við Nóa og sonu hans, sem voru með honum:
9 "Sjá, ég gjöri minn sáttmála við yður og við niðja yðar eftir yður
10 og við allar lifandi skepnur, sem með yður eru, bæði við fuglana og fénaðinn og öll villidýrin, sem hjá yður eru, allt, sem út gekk úr örkinni, það er öll dýr jarðarinnar.
11 Minn sáttmála vil ég gjöra við yður: Aldrei framar skal allt hold tortímast af vatnsflóði, og aldrei framar mun flóð koma til að eyða jörðina."
12 Og Guð sagði: "Þetta er merki sáttmálans, sem ég gjöri milli mín og yðar og allra lifandi skepna, sem hjá yður eru, um allar ókomnar aldir:
13 Boga minn set ég í skýin, að hann sé merki sáttmálans milli mín og jarðarinnar.
14 Og þegar ég dreg ský saman yfir jörðinni og boginn sést í skýjunum,
15 þá mun ég minnast sáttmála míns, sem er milli mín og yðar og allra lifandi sálna í öllu holdi, og aldrei framar skal vatnið verða að flóði til að tortíma öllu holdi.
16 Og boginn skal standa í skýjunum, og ég mun horfa á hann til þess að minnast hins eilífa sáttmála milli Guðs og allra lifandi sálna í öllu holdi, sem er á jörðinni."
17 Og Guð sagði við Nóa: "Þetta er teikn sáttmálans, sem ég hefi gjört milli mín og alls holds, sem er á jörðinni."
18 Synir Nóa, sem gengu úr örkinni, voru þeir Sem, Kam og Jafet, en Kam var faðir Kanaans.
19 Þessir eru synir Nóa þrír, og frá þeim byggðist öll jörðin.
20 Nói gjörðist akuryrkjumaður og plantaði víngarð.
21 Og hann drakk af víninu og varð drukkinn og lá nakinn í tjaldi sínu.
22 Og Kam, faðir Kanaans, sá nekt föður síns og sagði báðum bræðrum sínum frá, sem úti voru.
23 Þá tóku þeir Sem og Jafet skikkjuna og lögðu á herðar sér og gengu aftur á bak og huldu nekt föður síns, en andlit þeirra sneru undan, svo að þeir sáu ekki nekt föður síns.
24 Er Nói vaknaði af vímunni, varð hann þess áskynja, hvað sonur hans hinn yngri hafði gjört honum.
25 Þá mælti hann: Bölvaður sé Kanaan, auvirðilegur þræll sé hann bræðra sinna.
26 Og hann sagði: Lofaður sé Drottinn, Sems Guð, en Kanaan sé þræll þeirra.
27 Guð gefi Jafet mikið landrými, og hann búi í tjaldbúðum Sems, en Kanaan sé þræll þeirra.
28 Nói lifði eftir flóðið þrjú hundruð og fimmtíu ár.
29 Og allir dagar Nóa voru níu hundruð og fimmtíu ár. Þá andaðist hann.
Genesis 7-9
New International Version
Genesis 7-9
New International Version
7 The Lord then said to Noah, “Go into the ark, you and your whole family,(A) because I have found you righteous(B) in this generation. 2 Take with you seven pairs of every kind of clean(C) animal, a male and its mate, and one pair of every kind of unclean animal, a male and its mate, 3 and also seven pairs of every kind of bird, male and female, to keep their various kinds alive(D) throughout the earth. 4 Seven days from now I will send rain(E) on the earth(F) for forty days(G) and forty nights,(H) and I will wipe from the face of the earth every living creature I have made.(I)”
5 And Noah did all that the Lord commanded him.(J)
6 Noah was six hundred years old(K) when the floodwaters came on the earth. 7 And Noah and his sons and his wife and his sons’ wives entered the ark(L) to escape the waters of the flood. 8 Pairs of clean and unclean(M) animals, of birds and of all creatures that move along the ground, 9 male and female, came to Noah and entered the ark, as God had commanded Noah.(N) 10 And after the seven days(O) the floodwaters came on the earth.
11 In the six hundredth year of Noah’s life,(P) on the seventeenth day of the second month(Q)—on that day all the springs of the great deep(R) burst forth, and the floodgates of the heavens(S) were opened. 12 And rain fell on the earth forty days and forty nights.(T)
13 On that very day Noah and his sons,(U) Shem, Ham and Japheth, together with his wife and the wives of his three sons, entered the ark.(V) 14 They had with them every wild animal according to its kind, all livestock according to their kinds, every creature that moves along the ground according to its kind and every bird according to its kind,(W) everything with wings. 15 Pairs of all creatures that have the breath of life in them came to Noah and entered the ark.(X) 16 The animals going in were male and female of every living thing, as God had commanded Noah.(Y) Then the Lord shut him in.
17 For forty days(Z) the flood kept coming on the earth, and as the waters increased they lifted the ark high above the earth. 18 The waters rose and increased greatly on the earth, and the ark floated on the surface of the water. 19 They rose greatly on the earth, and all the high mountains under the entire heavens were covered.(AA) 20 The waters rose and covered the mountains to a depth of more than fifteen cubits.[a][b] (AB) 21 Every living thing that moved on land perished—birds, livestock, wild animals, all the creatures that swarm over the earth, and all mankind.(AC) 22 Everything on dry land that had the breath of life(AD) in its nostrils died. 23 Every living thing on the face of the earth was wiped out; people and animals and the creatures that move along the ground and the birds were wiped from the earth.(AE) Only Noah was left, and those with him in the ark.(AF)
24 The waters flooded the earth for a hundred and fifty days.(AG)
8 But God remembered(AH) Noah and all the wild animals and the livestock that were with him in the ark, and he sent a wind over the earth,(AI) and the waters receded. 2 Now the springs of the deep and the floodgates of the heavens(AJ) had been closed, and the rain(AK) had stopped falling from the sky. 3 The water receded steadily from the earth. At the end of the hundred and fifty days(AL) the water had gone down, 4 and on the seventeenth day of the seventh month(AM) the ark came to rest on the mountains(AN) of Ararat.(AO) 5 The waters continued to recede until the tenth month, and on the first day of the tenth month the tops of the mountains became visible.
6 After forty days(AP) Noah opened a window he had made in the ark 7 and sent out a raven,(AQ) and it kept flying back and forth until the water had dried up from the earth.(AR) 8 Then he sent out a dove(AS) to see if the water had receded from the surface of the ground. 9 But the dove could find nowhere to perch because there was water over all the surface of the earth; so it returned to Noah in the ark. He reached out his hand and took the dove and brought it back to himself in the ark. 10 He waited seven more days and again sent out the dove from the ark. 11 When the dove returned to him in the evening, there in its beak was a freshly plucked olive leaf! Then Noah knew that the water had receded from the earth.(AT) 12 He waited seven more days and sent the dove out again, but this time it did not return to him.
13 By the first day of the first month of Noah’s six hundred and first year,(AU) the water had dried up from the earth. Noah then removed the covering from the ark and saw that the surface of the ground was dry. 14 By the twenty-seventh day of the second month(AV) the earth was completely dry.
15 Then God said to Noah, 16 “Come out of the ark, you and your wife and your sons and their wives.(AW) 17 Bring out every kind of living creature that is with you—the birds, the animals, and all the creatures that move along the ground—so they can multiply on the earth and be fruitful and increase in number on it.”(AX)
18 So Noah came out, together with his sons and his wife and his sons’ wives.(AY) 19 All the animals and all the creatures that move along the ground and all the birds—everything that moves on land—came out of the ark, one kind after another.
20 Then Noah built an altar to the Lord(AZ) and, taking some of all the clean animals and clean(BA) birds, he sacrificed burnt offerings(BB) on it. 21 The Lord smelled the pleasing aroma(BC) and said in his heart: “Never again will I curse the ground(BD) because of humans, even though[c] every inclination of the human heart is evil from childhood.(BE) And never again will I destroy(BF) all living creatures,(BG) as I have done.
22 “As long as the earth endures,
seedtime and harvest,(BH)
cold and heat,
summer and winter,(BI)
day and night
will never cease.”(BJ)
God’s Covenant With Noah
9 Then God blessed Noah and his sons, saying to them, “Be fruitful and increase in number and fill the earth.(BK) 2 The fear and dread of you will fall on all the beasts of the earth, and on all the birds in the sky, on every creature that moves along the ground, and on all the fish in the sea; they are given into your hands.(BL) 3 Everything that lives and moves about will be food for you.(BM) Just as I gave you the green plants, I now give you everything.(BN)
4 “But you must not eat meat that has its lifeblood still in it.(BO) 5 And for your lifeblood I will surely demand an accounting.(BP) I will demand an accounting from every animal.(BQ) And from each human being, too, I will demand an accounting for the life of another human being.(BR)
6 “Whoever sheds human blood,
by humans shall their blood be shed;(BS)
for in the image of God(BT)
has God made mankind.
7 As for you, be fruitful and increase in number; multiply on the earth and increase upon it.”(BU)
8 Then God said to Noah and to his sons with him: 9 “I now establish my covenant with you(BV) and with your descendants after you 10 and with every living creature that was with you—the birds, the livestock and all the wild animals, all those that came out of the ark with you—every living creature on earth. 11 I establish my covenant(BW) with you:(BX) Never again will all life be destroyed by the waters of a flood; never again will there be a flood to destroy the earth.(BY)”
12 And God said, “This is the sign of the covenant(BZ) I am making between me and you and every living creature with you, a covenant for all generations to come:(CA) 13 I have set my rainbow(CB) in the clouds, and it will be the sign of the covenant between me and the earth. 14 Whenever I bring clouds over the earth and the rainbow(CC) appears in the clouds, 15 I will remember my covenant(CD) between me and you and all living creatures of every kind. Never again will the waters become a flood to destroy all life.(CE) 16 Whenever the rainbow(CF) appears in the clouds, I will see it and remember the everlasting covenant(CG) between God and all living creatures of every kind on the earth.”
17 So God said to Noah, “This is the sign of the covenant(CH) I have established between me and all life on the earth.”
The Sons of Noah
18 The sons of Noah who came out of the ark were Shem, Ham and Japheth.(CI) (Ham was the father of Canaan.)(CJ) 19 These were the three sons of Noah,(CK) and from them came the people who were scattered over the whole earth.(CL)
20 Noah, a man of the soil, proceeded[d] to plant a vineyard. 21 When he drank some of its wine,(CM) he became drunk and lay uncovered inside his tent. 22 Ham, the father of Canaan, saw his father naked(CN) and told his two brothers outside. 23 But Shem and Japheth took a garment and laid it across their shoulders; then they walked in backward and covered their father’s naked body. Their faces were turned the other way so that they would not see their father naked.
24 When Noah awoke from his wine and found out what his youngest son had done to him, 25 he said,
26 He also said,
“Praise be to the Lord, the God of Shem!(CR)
May Canaan be the slave(CS) of Shem.
27 May God extend Japheth’s[e] territory;(CT)
may Japheth live in the tents of Shem,(CU)
and may Canaan be the slave of Japheth.”
28 After the flood Noah lived 350 years. 29 Noah lived a total of 950 years, and then he died.(CV)
Footnotes
- Genesis 7:20 That is, about 23 feet or about 6.8 meters
- Genesis 7:20 Or rose more than fifteen cubits, and the mountains were covered
- Genesis 8:21 Or humans, for
- Genesis 9:20 Or soil, was the first
- Genesis 9:27 Japheth sounds like the Hebrew for extend.
Matteusarguðspjall 3
Icelandic Bible
Matteusarguðspjall 3
Icelandic Bible
3 Á þeim dögum kemur Jóhannes skírari fram og prédikar í óbyggðum Júdeu.
2 Hann sagði: "Gjörið iðrun, himnaríki er í nánd."
3 Jóhannes er sá sem svo er um mælt hjá Jesaja spámanni: Rödd hrópanda í eyðimörk: Greiðið veg Drottins, gjörið beinar brautir hans.
4 Jóhannes bar klæði úr úlfaldahári og leðurbelti um lendar sér og hafði til matar engisprettur og villihunang.
5 Menn streymdu til hans frá Jerúsalem, allri Júdeu og Jórdanbyggð,
6 létu skírast af honum í ánni Jórdan og játuðu syndir sínar.
7 Þegar hann sá, að margir farísear og saddúkear komu til skírnar, sagði hann við þá: "Þér nöðru kyn, hver kenndi yður að flýja komandi reiði?
8 Berið þá ávöxt samboðinn iðruninni!
9 Látið yður ekki til hugar koma, að þér getið sagt með sjálfum yður: ,Vér eigum Abraham að föður.` Ég segi yður, að Guð getur vakið Abraham börn af steinum þessum.
10 Öxin er þegar lögð að rótum trjánna, og hvert það tré, sem ber ekki góðan ávöxt, verður upp höggvið og í eld kastað.
11 Ég skíri yður með vatni til iðrunar, en sá sem kemur eftir mig, er mér máttugri, og er ég ekki verður að bera skó hans. Hann mun skíra yður með heilögum anda og eldi.
12 Hann er með varpskófluna í hendi sér og mun gjörhreinsa láfa sinn og safna hveiti sínu í hlöðu, en hismið mun hann brenna í óslökkvanda eldi."
13 Þá kemur Jesús frá Galíleu að Jórdan til Jóhannesar að taka skírn hjá honum.
14 Jóhannes vildi varna honum þess og sagði: "Mér er þörf að skírast af þér, og þú kemur til mín!"
15 Jesús svaraði honum: "Lát það nú eftir. Þannig ber okkur að fullnægja öllu réttlæti." Og hann lét það eftir honum.
16 En þegar Jesús hafði verið skírður, sté hann jafnskjótt upp úr vatninu. Og þá opnuðust himnarnir, og hann sá anda Guðs stíga niður eins og dúfu og koma yfir sig.
17 Og rödd kom af himnum: "Þessi er minn elskaði sonur, sem ég hef velþóknun á."
Matthew 3
New International Version
Matthew 3
New International Version
John the Baptist Prepares the Way(A)
3 In those days John the Baptist(B) came, preaching in the wilderness of Judea 2 and saying, “Repent, for the kingdom of heaven(C) has come near.” 3 This is he who was spoken of through the prophet Isaiah:
“A voice of one calling in the wilderness,
‘Prepare the way for the Lord,
make straight paths for him.’”[a](D)
4 John’s(E) clothes were made of camel’s hair, and he had a leather belt around his waist.(F) His food was locusts(G) and wild honey. 5 People went out to him from Jerusalem and all Judea and the whole region of the Jordan. 6 Confessing their sins, they were baptized(H) by him in the Jordan River.
7 But when he saw many of the Pharisees and Sadducees coming to where he was baptizing, he said to them: “You brood of vipers!(I) Who warned you to flee from the coming wrath?(J) 8 Produce fruit in keeping with repentance.(K) 9 And do not think you can say to yourselves, ‘We have Abraham as our father.’(L) I tell you that out of these stones God can raise up children for Abraham. 10 The ax is already at the root of the trees, and every tree that does not produce good fruit will be cut down and thrown into the fire.(M)
11 “I baptize you with[b] water for repentance.(N) But after me comes one who is more powerful than I, whose sandals I am not worthy to carry. He will baptize you with[c] the Holy Spirit(O) and fire.(P) 12 His winnowing fork is in his hand, and he will clear his threshing floor, gathering his wheat into the barn and burning up the chaff with unquenchable fire.”(Q)
The Baptism of Jesus(R)
13 Then Jesus came from Galilee to the Jordan to be baptized by John.(S) 14 But John tried to deter him, saying, “I need to be baptized by you, and do you come to me?”
15 Jesus replied, “Let it be so now; it is proper for us to do this to fulfill all righteousness.” Then John consented.
16 As soon as Jesus was baptized, he went up out of the water. At that moment heaven was opened,(T) and he saw the Spirit of God(U) descending like a dove and alighting on him. 17 And a voice from heaven(V) said, “This is my Son,(W) whom I love; with him I am well pleased.”(X)
Footnotes
- Matthew 3:3 Isaiah 40:3
- Matthew 3:11 Or in
- Matthew 3:11 Or in
Icelandic Bible (ICELAND)
by Icelandic Bible Society
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.