Add parallel Print Page Options

Páll postuli _ ekki sendur af mönnum né að tilhlutun manns, heldur að tilhlutun Jesú Krists og Guðs föður, sem uppvakti hann frá dauðum _

og allir bræðurnir, sem með mér eru, heilsa söfnuðunum í Galatalandi.

Náð sé með yður og friður frá Guði föður og Drottni vorum Jesú Kristi,

sem gaf sjálfan sig fyrir syndir vorar, til þess að frelsa oss frá hinni yfirstandandi vondu öld, samkvæmt vilja Guðs vors og föður.

Honum sé dýrð um aldir alda, amen.

Mig furðar, að þér svo fljótt látið snúast frá honum, sem kallaði yður í náð Krists, til annars konar fagnaðarerindis,

sem þó er ekki til; heldur eru einhverjir að trufla yður og vilja umhverfa fagnaðarerindinu um Krist.

En þótt jafnvel vér eða engill frá himni færi að boða yður annað fagnaðarerindi en það, sem vér höfum boðað yður, þá sé hann bölvaður.

Eins og vér höfum áður sagt, eins segi ég nú aftur: Ef nokkur boðar yður annað fagnaðarerindi en það, sem þér hafið veitt viðtöku, þá sé hann bölvaður.

10 Er ég nú að reyna að sannfæra menn eða Guð? Er ég að leitast við að þóknast mönnum? Ef ég væri enn að þóknast mönnum, þá væri ég ekki þjónn Krists.

11 Það læt ég yður vita, bræður, að fagnaðarerindið, sem ég hef boðað, er ekki mannaverk.

12 Ekki hef ég tekið við því af manni né látið kenna mér það, heldur fengið það fyrir opinberun Jesú Krists.

13 Þér hafið heyrt um háttsemi mína áður fyrri í Gyðingdóminum, hversu ákaflega ég ofsótti söfnuð Guðs og vildi eyða honum.

14 Ég fór lengra í Gyðingdóminum en margir jafnaldrar mínir meðal þjóðar minnar og var miklu vandlætingasamari um erfikenningu forfeðra minna.

15 En þegar Guði, sem hafði útvalið mig frá móðurlífi og af náð sinni kallað,

16 þóknaðist að opinbera mér son sinn, til þess að ég boðaði fagnaðarerindið um hann meðal heiðingjanna, þá ráðgaðist ég eigi við neinn mann,

17 ekki fór ég heldur upp til Jerúsalem til þeirra, sem voru postular á undan mér, heldur fór ég jafnskjótt til Arabíu og sneri svo aftur til Damaskus.

18 Síðan fór ég eftir þrjú ár upp til Jerúsalem til að kynnast Kefasi og dvaldist hjá honum hálfan mánuð.

19 Engan af hinum postulunum sá ég, heldur aðeins Jakob, bróður Drottins.

20 Guð veit, að ég lýg því ekki, sem ég skrifa yður.

21 Síðan kom ég í héruð Sýrlands og Kilikíu.

22 Ég var persónulega ókunnur kristnu söfnuðunum í Júdeu.

23 Þeir höfðu einungis heyrt sagt: "Sá sem áður ofsótti oss, boðar nú trúna, sem hann áður vildi eyða."

24 Og þeir vegsömuðu Guð vegna mín.

Síðan fór ég að fjórtán árum liðnum aftur upp til Jerúsalem ásamt Barnabasi og tók líka Títus með mér.

Ég fór þangað eftir opinberun og lagði fram fyrir þá fagnaðarerindið, sem ég prédika meðal heiðingjanna. Ég lagði það einslega fyrir þá, sem í áliti voru; það mátti eigi henda, að ég hlypi og hefði hlaupið til einskis.

En ekki var einu sinni Títus, sem með mér var og var grískur maður, neyddur til að láta umskerast.

Það hefði þá verið fyrir tilverknað falsbræðranna, er illu heilli hafði verið hleypt inn og laumast höfðu inn til að njósna um frelsi vort, það er vér höfum í Kristi Jesú, til þess að þeir gætu hneppt oss í þrældóm.

Undan þeim létum vér ekki einu sinni eitt andartak, til þess að sannleiki fagnaðarerindisins skyldi haldast við hjá yður.

Og þeir, sem í áliti voru, _ hvað þeir einu sinni voru, skiptir mig engu, Guð fer ekki í manngreinarálit, _ þeir, sem í áliti voru, lögðu ekkert frekara fyrir mig.

Þvert á móti, þeir sáu, að mér var trúað fyrir fagnaðarerindinu til óumskorinna manna, eins og Pétri til umskorinna,

því að sá, sem hefur eflt Pétur til postuladóms meðal hinna umskornu, hefur einnig eflt mig til postuladóms meðal heiðingjanna.

Og er þeir höfðu komist að raun um, hvílík náð mér var veitt, þá réttu þeir Jakob, Kefas og Jóhannes, sem álitnir voru máttarstólparnir, mér og Barnabasi hönd sína til bræðralags: Við skyldum fara til heiðingjanna, en þeir til hinna umskornu.

10 Það eitt var til skilið, að við skyldum minnast hinna fátæku, og einmitt þetta hef ég líka kappkostað að gjöra.

11 En þegar Kefas kom til Antíokkíu, andmælti ég honum upp í opið geðið, því hann var sannur að sök.

12 Áður en menn nokkrir komu frá Jakob, hafði hann setið að borði með heiðingjunum, en er þeir komu, dró hann sig í hlé og tók sig út úr af ótta við þá, sem héldu fram umskurninni.

13 Hinir Gyðingarnir tóku einnig að hræsna með honum, svo að jafnvel Barnabas lét dragast með af hræsni þeirra.

14 En þegar ég sá, að þeir gengu ekki beint eftir sannleika fagnaðarerindisins, sagði ég við Kefas í allra áheyrn: "Úr því að þú, sem ert Gyðingur, lifir að heiðingja siðum, en eigi Gyðinga, hvernig ferst þér þá að neyða heiðingja til að lifa að Gyðinga siðum?"

15 Vér erum fæddir Gyðingar, ekki syndarar af heiðnu bergi brotnir.

16 En vér vitum, að maðurinn réttlætist ekki af lögmálsverkum, heldur fyrir trú á Jesú Krist. Og vér tókum trú á Krist Jesú, til þess að vér réttlættumst af trú á Krist, en ekki af lögmálsverkum. Enda réttlætist enginn lifandi maður af lögmálsverkum.

17 En ef vér nú sjálfir reynumst syndarar þegar vér leitumst við að réttlætast í Kristi, er þá Kristur orðinn þjónn syndarinnar? Fjarri fer því.

18 Fari ég að byggja upp aftur það, sem ég braut niður, þá sýni ég og sanna, að ég er sjálfur brotlegur.

19 Því að af völdum lögmálsins er ég dáinn lögmálinu til þess að lifa Guði.

20 Ég er krossfestur með Kristi. Sjálfur lifi ég ekki framar, heldur lifir Kristur í mér. Lífinu, sem ég lifi nú hér á jörð, lifi ég í trúnni á Guðs son, sem elskaði mig og lagði sjálfan sig í sölurnar fyrir mig.

21 Ég ónýti ekki náð Guðs. Ef réttlæting fæst fyrir lögmál, þá hefur Kristur dáið til einskis.

Þér óskynsömu Galatar! Hver hefur töfrað yður? Þér hafið þó fengið skýra mynd af Jesú Kristi á krossinum, málaða fyrir augum yðar.

Um þetta eitt vil ég fræðast af yður: Öðluðust þér andann fyrir lögmálsverk eða við að hlýða á fagnaðarerindið og trúa?

Eruð þér svo óskynsamir? Þér sem byrjuðuð í anda, ætlið þér nú að enda í holdi?

Hafið þér til einskis reynt svo mikið? _ ef það þá er til einskis!

Hvað um það, _ sá sem veitir yður andann og framkvæmir máttarverk meðal yðar, gjörir hann það vegna lögmálsverka yðar eða vegna þess að þér heyrið og trúið?

Svo var og um Abraham, "hann trúði Guði, og það var honum til réttlætis reiknað."

Þér sjáið þá, að þeir sem byggja á trúnni, þeir eru einmitt synir Abrahams.

Ritningin sá það fyrir, að Guð mundi réttlæta heiðingjana fyrir trú, og því boðaði hún Abraham fyrirfram þann fagnaðarboðskap: "Af þér skulu allar þjóðir blessun hljóta."

Þannig hljóta þeir, sem byggja á trúnni, blessun ásamt hinum trúaða Abraham.

10 En bölvun hvílir á öllum þeim, sem byggja á lögmálsverkum, því að ritað er: "Bölvaður er sá, sem ekki heldur fast við allt það, sem í lögmálsbókinni er ritað, og breytir eftir því."

11 En það er augljóst að fyrir Guði réttlætist enginn með lögmáli, því að "hinn réttláti mun lifa fyrir trú."

12 En lögmálið spyr ekki um trú. Það segir: "Sá, sem breytir eftir boðum þess, mun lifa fyrir þau."

13 Kristur keypti oss undan bölvun lögmálsins með því að verða bölvun fyrir oss, því að ritað er: "Bölvaður er hver sá, sem á tré hangir."

14 Þannig skyldi heiðingjunum hlotnast blessun Abrahams í Kristi Jesú, og vér öðlast fyrir trúna andann, sem fyrirheitið var.

15 Bræður, ég tek dæmi úr mannlegu lífi: Enginn ónýtir eða eykur við staðfesta arfleiðsluskrá, enda þótt hún sé aðeins af manni gjörð.

16 Nú voru fyrirheitin gefin Abraham og afkvæmi hans, _ þar stendur ekki "og afkvæmum", eins og margir ættu í hlut, heldur "og afkvæmi þínu", eins og þegar um einn er að ræða, og það er Kristur.

17 Með þessu vildi ég sagt hafa: Sáttmála, sem áður var staðfestur af Guði, getur lögmálið, sem kom fjögur hundruð og þrjátíu árum síðar, ekki ónýtt, svo að það felli fyrirheitið úr gildi.

18 Sé því þá svo farið, að arfurinn fáist með lögmáli, þá fæst hann ekki framar með fyrirheiti, en Guð veitti Abraham náð sína með fyrirheiti.

19 Hvað er þá lögmálið? Vegna afbrotanna var því bætt við, þangað til afkvæmið kæmi, sem fyrirheitið hljóðaði um. Fyrir umsýslan engla er það til orðið, fyrir tilstilli meðalgangara.

20 En meðalgangara gjörist ekki þörf þar sem einn á í hlut, en Guð er einn.

21 Er þá lögmálið gegn fyrirheitum Guðs? Fjarri fer því. Ef vér hefðum fengið lögmál, sem veitt gæti líf, þá fengist réttlætið vissulega með lögmáli.

22 En ritningin segir, að allt sé hneppt undir vald syndarinnar, til þess að fyrirheitið veitist þeim, sem trúa, fyrir trú á Jesú Krist.

23 Áður en trúin kom, vorum vér í gæslu lögmálsins innilokaðir, þangað til trúin, sem í vændum var, opinberaðist.

24 Þannig hefur lögmálið orðið tyftari vor, þangað til Kristur kom, til þess að vér réttlættumst af trú.

25 En nú, eftir að trúin er komin, erum vér ekki lengur undir tyftara.

26 Þér eruð allir Guðs börn fyrir trúna á Krist Jesú.

27 Allir þér, sem eruð skírðir til samfélags við Krist, þér hafið íklæðst Kristi.

28 Hér er enginn Gyðingur né grískur, þræll né frjáls maður, karl né kona. Þér eruð allir eitt í Kristi Jesú.

29 En ef þér tilheyrið Kristi, þá eruð þér niðjar Abrahams, erfingjar eftir fyrirheitinu.

Paul, an apostle(A)—sent not from men nor by a man,(B) but by Jesus Christ(C) and God the Father,(D) who raised him from the dead(E) and all the brothers and sisters[a] with me,(F)

To the churches in Galatia:(G)

Grace and peace to you from God our Father and the Lord Jesus Christ,(H) who gave himself for our sins(I) to rescue us from the present evil age,(J) according to the will of our God and Father,(K) to whom be glory for ever and ever. Amen.(L)

No Other Gospel

I am astonished that you are so quickly deserting the one who called(M) you to live in the grace of Christ and are turning to a different gospel(N) which is really no gospel at all. Evidently some people are throwing you into confusion(O) and are trying to pervert(P) the gospel of Christ. But even if we or an angel from heaven should preach a gospel other than the one we preached to you,(Q) let them be under God’s curse!(R) As we have already said, so now I say again: If anybody is preaching to you a gospel other than what you accepted,(S) let them be under God’s curse!

10 Am I now trying to win the approval of human beings, or of God? Or am I trying to please people?(T) If I were still trying to please people, I would not be a servant of Christ.

Paul Called by God

11 I want you to know, brothers and sisters,(U) that the gospel I preached(V) is not of human origin. 12 I did not receive it from any man,(W) nor was I taught it; rather, I received it by revelation(X) from Jesus Christ.(Y)

13 For you have heard of my previous way of life in Judaism,(Z) how intensely I persecuted the church of God(AA) and tried to destroy it.(AB) 14 I was advancing in Judaism beyond many of my own age among my people and was extremely zealous(AC) for the traditions of my fathers.(AD) 15 But when God, who set me apart from my mother’s womb(AE) and called me(AF) by his grace, was pleased 16 to reveal his Son in me so that I might preach him among the Gentiles,(AG) my immediate response was not to consult any human being.(AH) 17 I did not go up to Jerusalem to see those who were apostles before I was, but I went into Arabia. Later I returned to Damascus.(AI)

18 Then after three years,(AJ) I went up to Jerusalem(AK) to get acquainted with Cephas[b] and stayed with him fifteen days. 19 I saw none of the other apostles—only James,(AL) the Lord’s brother. 20 I assure you before God(AM) that what I am writing you is no lie.(AN)

21 Then I went to Syria(AO) and Cilicia.(AP) 22 I was personally unknown to the churches of Judea(AQ) that are in Christ.(AR) 23 They only heard the report: “The man who formerly persecuted us is now preaching the faith(AS) he once tried to destroy.”(AT) 24 And they praised God(AU) because of me.

Paul Accepted by the Apostles

Then after fourteen years, I went up again to Jerusalem,(AV) this time with Barnabas.(AW) I took Titus(AX) along also. I went in response to a revelation(AY) and, meeting privately with those esteemed as leaders, I presented to them the gospel that I preach among the Gentiles.(AZ) I wanted to be sure I was not running and had not been running my race(BA) in vain. Yet not even Titus,(BB) who was with me, was compelled to be circumcised, even though he was a Greek.(BC) This matter arose because some false believers(BD) had infiltrated our ranks to spy on(BE) the freedom(BF) we have in Christ Jesus and to make us slaves. We did not give in to them for a moment, so that the truth of the gospel(BG) might be preserved for you.

As for those who were held in high esteem(BH)—whatever they were makes no difference to me; God does not show favoritism(BI)—they added nothing to my message.(BJ) On the contrary, they recognized that I had been entrusted with the task(BK) of preaching the gospel to the uncircumcised,[c](BL) just as Peter(BM) had been to the circumcised.[d] For God, who was at work in Peter as an apostle(BN) to the circumcised, was also at work in me as an apostle(BO) to the Gentiles. James,(BP) Cephas[e](BQ) and John, those esteemed as pillars,(BR) gave me and Barnabas(BS) the right hand of fellowship when they recognized the grace given to me.(BT) They agreed that we should go to the Gentiles,(BU) and they to the circumcised. 10 All they asked was that we should continue to remember the poor,(BV) the very thing I had been eager to do all along.

Paul Opposes Cephas

11 When Cephas(BW) came to Antioch,(BX) I opposed him to his face, because he stood condemned. 12 For before certain men came from James,(BY) he used to eat with the Gentiles.(BZ) But when they arrived, he began to draw back and separate himself from the Gentiles because he was afraid of those who belonged to the circumcision group.(CA) 13 The other Jews joined him in his hypocrisy, so that by their hypocrisy even Barnabas(CB) was led astray.

14 When I saw that they were not acting in line with the truth of the gospel,(CC) I said to Cephas(CD) in front of them all, “You are a Jew, yet you live like a Gentile and not like a Jew.(CE) How is it, then, that you force Gentiles to follow Jewish customs?(CF)

15 “We who are Jews by birth(CG) and not sinful Gentiles(CH) 16 know that a person is not justified by the works of the law,(CI) but by faith in Jesus Christ.(CJ) So we, too, have put our faith in Christ Jesus that we may be justified by faith in[f] Christ and not by the works of the law, because by the works of the law no one will be justified.(CK)

17 “But if, in seeking to be justified in Christ, we Jews find ourselves also among the sinners,(CL) doesn’t that mean that Christ promotes sin? Absolutely not!(CM) 18 If I rebuild what I destroyed, then I really would be a lawbreaker.

19 “For through the law I died to the law(CN) so that I might live for God.(CO) 20 I have been crucified with Christ(CP) and I no longer live, but Christ lives in me.(CQ) The life I now live in the body, I live by faith in the Son of God,(CR) who loved me(CS) and gave himself for me.(CT) 21 I do not set aside the grace of God, for if righteousness could be gained through the law,(CU) Christ died for nothing!”[g]

Faith or Works of the Law

You foolish(CV) Galatians!(CW) Who has bewitched you?(CX) Before your very eyes Jesus Christ was clearly portrayed as crucified.(CY) I would like to learn just one thing from you: Did you receive the Spirit(CZ) by the works of the law,(DA) or by believing what you heard?(DB) Are you so foolish? After beginning by means of the Spirit, are you now trying to finish by means of the flesh?[h] Have you experienced[i] so much in vain—if it really was in vain? So again I ask, does God give you his Spirit and work miracles(DC) among you by the works of the law, or by your believing what you heard?(DD) So also Abraham “believed God, and it was credited to him as righteousness.”[j](DE)

Understand, then, that those who have faith(DF) are children of Abraham.(DG) Scripture foresaw that God would justify the Gentiles by faith, and announced the gospel in advance to Abraham: “All nations will be blessed through you.”[k](DH) So those who rely on faith(DI) are blessed along with Abraham, the man of faith.(DJ)

10 For all who rely on the works of the law(DK) are under a curse,(DL) as it is written: “Cursed is everyone who does not continue to do everything written in the Book of the Law.”[l](DM) 11 Clearly no one who relies on the law is justified before God,(DN) because “the righteous will live by faith.”[m](DO) 12 The law is not based on faith; on the contrary, it says, “The person who does these things will live by them.”[n](DP) 13 Christ redeemed us from the curse of the law(DQ) by becoming a curse for us, for it is written: “Cursed is everyone who is hung on a pole.”[o](DR) 14 He redeemed us in order that the blessing given to Abraham might come to the Gentiles through Christ Jesus,(DS) so that by faith we might receive the promise of the Spirit.(DT)

The Law and the Promise

15 Brothers and sisters,(DU) let me take an example from everyday life. Just as no one can set aside or add to a human covenant that has been duly established, so it is in this case. 16 The promises were spoken to Abraham and to his seed.(DV) Scripture does not say “and to seeds,” meaning many people, but “and to your seed,”[p](DW) meaning one person, who is Christ. 17 What I mean is this: The law, introduced 430 years(DX) later, does not set aside the covenant previously established by God and thus do away with the promise. 18 For if the inheritance depends on the law, then it no longer depends on the promise;(DY) but God in his grace gave it to Abraham through a promise.

19 Why, then, was the law given at all? It was added because of transgressions(DZ) until the Seed(EA) to whom the promise referred had come. The law was given through angels(EB) and entrusted to a mediator.(EC) 20 A mediator,(ED) however, implies more than one party; but God is one.

21 Is the law, therefore, opposed to the promises of God? Absolutely not!(EE) For if a law had been given that could impart life, then righteousness would certainly have come by the law.(EF) 22 But Scripture has locked up everything under the control of sin,(EG) so that what was promised, being given through faith in Jesus Christ, might be given to those who believe.

Children of God

23 Before the coming of this faith,[q] we were held in custody(EH) under the law, locked up until the faith that was to come would be revealed.(EI) 24 So the law was our guardian until Christ came(EJ) that we might be justified by faith.(EK) 25 Now that this faith has come, we are no longer under a guardian.(EL)

26 So in Christ Jesus you are all children of God(EM) through faith, 27 for all of you who were baptized into Christ(EN) have clothed yourselves with Christ.(EO) 28 There is neither Jew nor Gentile, neither slave nor free,(EP) nor is there male and female,(EQ) for you are all one in Christ Jesus.(ER) 29 If you belong to Christ,(ES) then you are Abraham’s seed,(ET) and heirs(EU) according to the promise.(EV)

Footnotes

  1. Galatians 1:2 The Greek word for brothers and sisters (adelphoi) refers here to believers, both men and women, as part of God’s family; also in verse 11; and in 3:15; 4:12, 28, 31; 5:11, 13; 6:1, 18.
  2. Galatians 1:18 That is, Peter
  3. Galatians 2:7 That is, Gentiles
  4. Galatians 2:7 That is, Jews; also in verses 8 and 9
  5. Galatians 2:9 That is, Peter; also in verses 11 and 14
  6. Galatians 2:16 Or but through the faithfulness of … justified on the basis of the faithfulness of
  7. Galatians 2:21 Some interpreters end the quotation after verse 14.
  8. Galatians 3:3 In contexts like this, the Greek word for flesh (sarx) refers to the sinful state of human beings, often presented as a power in opposition to the Spirit.
  9. Galatians 3:4 Or suffered
  10. Galatians 3:6 Gen. 15:6
  11. Galatians 3:8 Gen. 12:3; 18:18; 22:18
  12. Galatians 3:10 Deut. 27:26
  13. Galatians 3:11 Hab. 2:4
  14. Galatians 3:12 Lev. 18:5
  15. Galatians 3:13 Deut. 21:23
  16. Galatians 3:16 Gen. 12:7; 13:15; 24:7
  17. Galatians 3:23 Or through the faithfulness of Jesus … 23 Before faith came