Tamaño de la fuente
Fimmta bók Móse 30-31
Icelandic Bible
Fimmta bók Móse 30-31
Icelandic Bible
30 Þegar allt þetta, blessunin og bölvunin, sem ég hefi lagt fyrir þig í dag, kemur fram við þig, og þú hugfestir það meðal allra þeirra þjóða, er Drottinn Guð þinn rekur þig til,
2 og þú snýr þér aftur til Drottins Guðs þíns og hlýðir raustu hans í öllu, sem ég býð þér í dag, bæði þú og börn þín, af öllu hjarta þínu og af allri sálu þinni,
3 þá mun Drottinn Guð þinn snúa við högum þínum og miskunna þér og safna þér aftur saman frá öllum þjóðum, þeim er Drottinn Guð þinn hefir dreift þér á meðal.
4 Þótt þínir brottreknu væru yst við skaut himins, þá mun Drottinn Guð þinn saman safna þér þaðan og sækja þig þangað.
5 Og Drottinn Guð þinn mun leiða þig inn í landið, sem feður þínir áttu, og þú skalt taka það til eignar, og hann mun gjöra enn betur til þín og fjölga þér enn meir en feðrum þínum.
6 Drottinn Guð þinn mun umskera hjarta þitt og hjarta niðja þinna, svo að þú elskir Drottin Guð þinn af öllu hjarta þínu og af allri sálu þinni, til þess að þú megir lifa.
7 Og Drottinn Guð þinn mun láta allar þessar bölvanir bitna á óvinum þínum og fjendum, þeim er hafa ofsótt þig.
8 En þú munt aftur hlýða raustu Drottins og halda allar skipanir hans, þær er ég legg fyrir þig í dag.
9 Drottinn Guð þinn mun veita þér gnægð gæða í öllu, sem þú tekur þér fyrir hendur, í ávexti kviðar þíns og í ávexti fénaðar þíns og í ávexti lands þíns, því að Drottinn mun aftur gleðjast yfir þér, þér til heilla, eins og hann gladdist yfir feðrum þínum,
10 ef þú hlýðir raustu Drottins Guðs þíns og varðveitir skipanir hans og lög, sem rituð eru í þessari lögmálsbók, ef þú snýr þér til Drottins Guðs þíns af öllu hjarta þínu og af allri sálu þinni.
11 Þetta boðorð, sem ég legg fyrir þig í dag, er þér eigi um megn, og það er eigi fjarlægt þér.
12 Ekki er það uppi í himninum, svo að þú þurfir að segja: "Hver ætli fari fyrir oss upp í himininn og sæki það handa oss og kunngjöri oss það, svo að vér megum breyta eftir því?"
13 Og það er eigi hinumegin hafsins, svo að þú þurfir að segja: "Hver ætli fari fyrir oss yfir hafið og sæki það handa oss og kunngjöri oss það, svo að vér megum breyta eftir því?"
14 Heldur er orðið harla nærri þér, í munni þínum og hjarta þínu, svo að þú getur breytt eftir því.
15 Sjá, ég hefi í dag lagt fyrir þig líf og heill, dauða og óheill.
16 Ef þú hlýðir skipunum Drottins Guðs þíns, þeim er ég legg fyrir þig í dag, að elska Drottin Guð þinn, ganga á hans vegum og varðveita skipanir hans, lög og ákvæði, þá munt þú lifa og margfaldast, og Drottinn Guð þinn mun blessa þig í landi því, er þú heldur nú inn í til þess að taka það til eignar.
17 En ef hjarta þitt gjörist fráhverft og þú verður óhlýðinn og lætur tælast til að falla fram fyrir öðrum guðum og dýrka þá,
18 þá boða ég yður í dag, að þér munuð gjörsamlega farast. Þér munuð þá eigi lifa mörg árin í landi því, er þér haldið nú inn í yfir Jórdan til þess að taka það til eignar.
19 Ég kveð í dag bæði himin og jörð til vitnis móti yður, að ég hefi lagt fyrir þig lífið og dauðann, blessunina og bölvunina. Veldu þá lífið, til þess að þú og niðjar þínir megi lifa,
20 með því að elska Drottin Guð þinn, hlýða raustu hans og halda þér fast við hann, því að undir því er líf þitt komið og langgæður aldur þinn, svo að þú megir búa í landinu, sem Drottinn sór feðrum þínum, Abraham, Ísak og Jakob, að gefa þeim.
31 Móse fór og flutti öllum Ísrael þessi orð
2 og sagði við þá: "Ég er nú hundrað og tuttugu ára. Ég get ekki lengur gengið út og inn, og Drottinn hefir sagt við mig: ,Þú skalt ekki komast yfir hana Jórdan.`
3 Drottinn Guð þinn fer sjálfur yfir um fyrir þér, hann mun sjálfur eyða þessum þjóðum fyrir þér, svo að þú getir tekið lönd þeirra til eignar. Jósúa skal fara yfir um fyrir þér, eins og Drottinn hefir sagt.
4 Og Drottinn mun fara með þær eins og hann fór með Síhon og Óg, konunga Amoríta, og land þeirra, sem hann eyddi.
5 Og Drottinn mun gefa þær yður á vald, og þér skuluð fara með þær nákvæmlega eftir skipun þeirri, er ég hefi fyrir yður lagt.
6 Verið hughraustir og öruggir, óttist eigi og hræðist þá eigi, því að Drottinn Guð þinn fer sjálfur með þér. Hann mun ekki sleppa af þér hendinni né yfirgefa þig."
7 Móse kallaði þá á Jósúa og sagði við hann í augsýn alls Ísraels: "Vertu hughraustur og öruggur, því að þú munt leiða þetta fólk inn í landið, sem Drottinn sór feðrum þeirra að gefa þeim, og þú munt skipta því milli þeirra.
8 Og Drottinn mun sjálfur fara fyrir þér, hann mun vera með þér, hann mun eigi sleppa af þér hendinni né yfirgefa þig. Óttast þú eigi og lát eigi hugfallast."
9 Móse ritaði lögmál þetta og fékk það í hendur prestunum, sonum Leví, er bera sáttmálsörk Drottins, og öllum öldungum Ísraels.
10 Og Móse lagði svo fyrir þá: "Sjöunda hvert ár, umlíðunarárið, á laufskálahátíðinni,
11 þegar allur Ísrael kemur til að birtast fyrir augliti Drottins Guðs þíns á þeim stað, sem hann velur, þá skalt þú lesa lögmál þetta fyrir öllum Ísrael í heyranda hljóði.
12 Safna þú saman lýðnum, bæði körlum, konum og börnum, og útlendingum þeim, sem hjá þér eru innan borgarhliða þinna, til þess að þeir hlýði á og til þess að þeir læri að óttast Drottin Guð yðar og gæti þess að halda öll orð þessa lögmáls.
13 Og börn þeirra, þau er enn ekki þekkja það, skulu hlýða á og læra að óttast Drottin Guð yðar alla þá daga, sem þér lifið í því landi, er þér haldið nú inn í yfir Jórdan til þess að taka það til eignar."
14 Drottinn sagði við Móse: "Sjá, andlátstími þinn nálgast. Kalla þú á Jósúa og gangið inn í samfundatjaldið, svo að ég megi leggja fyrir hann skipanir mínar." Þá fóru þeir Móse og Jósúa og gengu inn í samfundatjaldið.
15 En Drottinn birtist í tjaldinu í skýstólpa, og skýstólpinn nam staðar við tjalddyrnar.
16 Drottinn sagði við Móse: "Sjá, þú munt nú leggjast til hvíldar hjá feðrum þínum. Þá mun lýður þessi rísa upp og taka fram hjá með útlendum guðum lands þess, er hann heldur nú inn í, en yfirgefa mig og rjúfa sáttmála minn, þann er ég við hann gjörði.
17 Þá mun reiði mín upptendrast gegn þeim, og ég mun yfirgefa þá og byrgja auglit mitt fyrir þeim, og lýðurinn mun eyddur verða og margs konar böl og þrengingar yfir hann koma. Þá mun hann segja: ,Vissulega er þetta böl yfir mig komið, af því að Guð minn er ekki hjá mér.`
18 En á þeim degi mun ég byrgja auglit mitt vandlega vegna allrar þeirrar illsku, sem hann hefir í frammi haft, er hann sneri sér til annarra guða.
19 Skrifa þú nú upp kvæði þetta og kenn það Ísraelsmönnum, legg þeim það í munn, til þess að kvæði þetta megi verða mér til vitnisburðar gegn Ísraelsmönnum.
20 Því að ég mun leiða þá inn í landið, sem ég sór feðrum þeirra, sem flýtur í mjólk og hunangi, og þeir munu eta og verða saddir og feitir og snúa sér til annarra guða og dýrka þá, en mér munu þeir hafna og rjúfa sáttmála minn.
21 Og þegar margs konar böl og þrengingar koma yfir þá, þá mun kvæði þetta bera vitni gegn þeim, því að það mun eigi gleymast í munni niðja þeirra. Því að ég veit, hvað þeim býr innanbrjósts nú þegar, áður en ég hefi leitt þá inn í landið, sem ég sór feðrum þeirra."
22 Og Móse skrifaði upp kvæði þetta þann hinn sama dag og kenndi það Ísraelsmönnum.
23 Drottinn lagði skipanir sínar fyrir Jósúa Núnsson og sagði: "Vertu hughraustur og öruggur, því að þú munt leiða Ísraelsmenn inn í landið, sem ég sór þeim, og ég mun vera með þér."
24 Þegar Móse hafði algjörlega lokið því að rita orð þessa lögmáls í bók,
25 þá bauð hann levítunum, sem bera sáttmálsörk Drottins, og sagði:
26 "Takið lögmálsbók þessa og leggið hana við hliðina á sáttmálsörk Drottins Guðs yðar, svo að hún geymist þar til vitnisburðar gegn þér.
27 Því að ég þekki mótþróa þinn og þrjósku. Sjá, meðan ég enn er lifandi hjá yður í dag, hafið þér óhlýðnast Drottni, og hvað mun þá síðar verða að mér dauðum!
28 Safnið saman til mín öllum öldungum ættkvísla yðar og tilsjónarmönnum yðar, að ég megi flytja þeim þessi orð í heyranda hljóði og kveðja himin og jörð til vitnis móti þeim.
29 Því að ég veit, að eftir dauða minn munuð þér gjörspillast og víkja af þeim vegi, sem ég hefi boðið yður. Þá mun og ógæfan koma yfir yður á komandi tímum, er þér gjörið það sem illt er í augum Drottins, svo að þér egnið hann til reiði með athæfi yðar."
30 Móse flutti þá öllum söfnuði Ísraels orð þessa kvæðis, uns því var lokið:
Deuteronomy 30-31
New International Version
Deuteronomy 30-31
New International Version
Prosperity After Turning to the Lord
30 When all these blessings and curses(A) I have set before you come on you and you take them to heart wherever the Lord your God disperses you among the nations,(B) 2 and when you and your children return(C) to the Lord your God and obey him with all your heart(D) and with all your soul according to everything I command you today, 3 then the Lord your God will restore your fortunes[a](E) and have compassion(F) on you and gather(G) you again from all the nations where he scattered(H) you.(I) 4 Even if you have been banished to the most distant land under the heavens,(J) from there the Lord your God will gather(K) you and bring you back.(L) 5 He will bring(M) you to the land that belonged to your ancestors, and you will take possession of it. He will make you more prosperous and numerous(N) than your ancestors. 6 The Lord your God will circumcise your hearts and the hearts of your descendants,(O) so that you may love(P) him with all your heart and with all your soul, and live. 7 The Lord your God will put all these curses(Q) on your enemies who hate and persecute you.(R) 8 You will again obey the Lord and follow all his commands I am giving you today. 9 Then the Lord your God will make you most prosperous in all the work of your hands and in the fruit of your womb, the young of your livestock and the crops of your land.(S) The Lord will again delight(T) in you and make you prosperous, just as he delighted in your ancestors, 10 if you obey the Lord your God and keep his commands and decrees that are written in this Book of the Law(U) and turn to the Lord your God with all your heart and with all your soul.(V)
The Offer of Life or Death
11 Now what I am commanding you today is not too difficult for you or beyond your reach.(W) 12 It is not up in heaven, so that you have to ask, “Who will ascend into heaven(X) to get it and proclaim it to us so we may obey it?”(Y) 13 Nor is it beyond the sea,(Z) so that you have to ask, “Who will cross the sea to get it and proclaim it to us so we may obey it?”(AA) 14 No, the word is very near you; it is in your mouth and in your heart so you may obey it.(AB)
15 See, I set before you today life(AC) and prosperity,(AD) death(AE) and destruction.(AF) 16 For I command you today to love(AG) the Lord your God, to walk in obedience to him, and to keep his commands, decrees and laws; then you will live(AH) and increase, and the Lord your God will bless you in the land you are entering to possess.
17 But if your heart turns away and you are not obedient, and if you are drawn away to bow down to other gods and worship them, 18 I declare to you this day that you will certainly be destroyed.(AI) You will not live long in the land you are crossing the Jordan to enter and possess.
19 This day I call the heavens and the earth as witnesses against you(AJ) that I have set before you life and death, blessings and curses.(AK) Now choose life, so that you and your children may live 20 and that you may love(AL) the Lord your God, listen to his voice, and hold fast to him. For the Lord is your life,(AM) and he will give(AN) you many years in the land(AO) he swore to give to your fathers, Abraham, Isaac and Jacob.
Joshua to Succeed Moses
31 Then Moses went out and spoke these words to all Israel: 2 “I am now a hundred and twenty years old(AP) and I am no longer able to lead you.(AQ) The Lord has said to me, ‘You shall not cross the Jordan.’(AR) 3 The Lord your God himself will cross(AS) over ahead of you.(AT) He will destroy these nations(AU) before you, and you will take possession of their land. Joshua also will cross(AV) over ahead of you, as the Lord said. 4 And the Lord will do to them what he did to Sihon and Og,(AW) the kings of the Amorites, whom he destroyed along with their land. 5 The Lord will deliver(AX) them to you, and you must do to them all that I have commanded you. 6 Be strong and courageous.(AY) Do not be afraid or terrified(AZ) because of them, for the Lord your God goes with you;(BA) he will never leave you(BB) nor forsake(BC) you.”
7 Then Moses summoned Joshua and said(BD) to him in the presence of all Israel, “Be strong and courageous, for you must go with this people into the land that the Lord swore to their ancestors to give them,(BE) and you must divide it among them as their inheritance. 8 The Lord himself goes before you and will be with you;(BF) he will never leave you nor forsake you.(BG) Do not be afraid; do not be discouraged.”
Public Reading of the Law
9 So Moses wrote(BH) down this law and gave it to the Levitical priests, who carried(BI) the ark of the covenant of the Lord, and to all the elders of Israel. 10 Then Moses commanded them: “At the end of every seven years, in the year for canceling debts,(BJ) during the Festival of Tabernacles,(BK) 11 when all Israel comes to appear(BL) before the Lord your God at the place he will choose,(BM) you shall read this law(BN) before them in their hearing. 12 Assemble the people—men, women and children, and the foreigners residing in your towns—so they can listen and learn(BO) to fear(BP) the Lord your God and follow carefully all the words of this law. 13 Their children,(BQ) who do not know this law, must hear it and learn to fear the Lord your God as long as you live in the land you are crossing the Jordan to possess.”
Israel’s Rebellion Predicted
14 The Lord said to Moses, “Now the day of your death(BR) is near. Call Joshua(BS) and present yourselves at the tent of meeting, where I will commission him.(BT)” So Moses and Joshua came and presented themselves at the tent of meeting.(BU)
15 Then the Lord appeared at the tent in a pillar of cloud, and the cloud stood over the entrance to the tent.(BV) 16 And the Lord said to Moses: “You are going to rest with your ancestors,(BW) and these people will soon prostitute(BX) themselves to the foreign gods of the land they are entering. They will forsake(BY) me and break the covenant I made with them. 17 And in that day I will become angry(BZ) with them and forsake(CA) them; I will hide(CB) my face(CC) from them, and they will be destroyed. Many disasters(CD) and calamities will come on them, and in that day they will ask, ‘Have not these disasters come on us because our God is not with us?’(CE) 18 And I will certainly hide my face in that day because of all their wickedness in turning to other gods.
19 “Now write(CF) down this song and teach it to the Israelites and have them sing it, so that it may be a witness(CG) for me against them. 20 When I have brought them into the land flowing with milk and honey, the land I promised on oath to their ancestors,(CH) and when they eat their fill and thrive, they will turn to other gods(CI) and worship them,(CJ) rejecting me and breaking my covenant.(CK) 21 And when many disasters and calamities come on them,(CL) this song will testify against them, because it will not be forgotten by their descendants. I know what they are disposed to do,(CM) even before I bring them into the land I promised them on oath.” 22 So Moses wrote(CN) down this song that day and taught it to the Israelites.
23 The Lord gave this command(CO) to Joshua son of Nun: “Be strong and courageous,(CP) for you will bring the Israelites into the land I promised them on oath, and I myself will be with you.”
24 After Moses finished writing(CQ) in a book the words of this law(CR) from beginning to end, 25 he gave this command to the Levites who carried(CS) the ark of the covenant of the Lord: 26 “Take this Book of the Law and place it beside the ark of the covenant of the Lord your God. There it will remain as a witness against you.(CT) 27 For I know how rebellious(CU) and stiff-necked(CV) you are. If you have been rebellious against the Lord while I am still alive and with you, how much more will you rebel after I die! 28 Assemble before me all the elders of your tribes and all your officials, so that I can speak these words in their hearing and call the heavens and the earth to testify against them.(CW) 29 For I know that after my death you are sure to become utterly corrupt(CX) and to turn from the way I have commanded you. In days to come, disaster(CY) will fall on you because you will do evil in the sight of the Lord and arouse his anger by what your hands have made.”
The Song of Moses
30 And Moses recited the words of this song from beginning to end in the hearing of the whole assembly of Israel:
Notas al pie
- Deuteronomy 30:3 Or will bring you back from captivity
Markúsarguðspjall 15:1-25
Icelandic Bible
Markúsarguðspjall 15:1-25
Icelandic Bible
15 Þegar að morgni gjörðu æðstu prestarnir samþykkt með öldungunum, fræðimönnunum og öllu ráðinu. Þeir létu binda Jesú og færa brott og framseldu hann Pílatusi.
2 Pílatus spurði hann: "Ert þú konungur Gyðinga?" Hann svaraði: "Þú segir það."
3 En æðstu prestarnir báru á hann margar sakir.
4 Pílatus spurði hann aftur: "Svarar þú engu? Þú heyrir, hve þungar sakir þeir bera á þig."
5 En Jesús svaraði engu framar, og undraðist Pílatus það.
6 En á hátíðinni var hann vanur að gefa þeim lausan einn bandingja, þann er þeir báðu um.
7 Maður að nafni Barabbas var þá í böndum ásamt upphlaupsmönnum. Höfðu þeir framið manndráp í upphlaupinu.
8 Nú kom mannfjöldinn og tók að biðja, að Pílatus veitti þeim hið sama og hann væri vanur.
9 Pílatus svaraði þeim: "Viljið þér, að ég gefi yður lausan konung Gyðinga?"
10 Hann vissi, að æðstu prestarnir höfðu fyrir öfundar sakir framselt hann.
11 En æðstu prestarnir æstu múginn til að heimta, að hann gæfi þeim heldur Barabbas lausan.
12 Pílatus tók enn til máls og sagði við þá: "Hvað á ég þá að gjöra við þann, sem þér kallið konung Gyðinga?"
13 En þeir æptu á móti: "Krossfestu hann!"
14 Pílatus spurði: "Hvað illt hefur hann þá gjört?" En þeir æptu því meir: "Krossfestu hann!"
15 En með því að Pílatus vildi gjöra fólkinu til hæfis, gaf hann þeim Barabbas lausan. Hann lét húðstrýkja Jesú og framseldi hann til krossfestingar.
16 Hermennirnir fóru með hann inn í höllina, aðsetur landshöfðingjans, og kölluðu saman alla hersveitina.
17 Þeir færa hann í purpuraskikkju, flétta þyrnikórónu og setja á höfuð honum.
18 Þá tóku þeir að heilsa honum: "Heill þú, konungur Gyðinga!"
19 Og þeir slógu höfuð hans með reyrsprota og hræktu á hann, féllu á kné og hylltu hann.
20 Þegar þeir höfðu spottað hann, færðu þeir hann úr purpuraskikkjunni og í hans eigin klæði. Þá leiddu þeir hann út til að krossfesta hann.
21 En maður nokkur átti leið þar hjá og var að koma utan úr sveit. Hann neyða þeir til að bera kross Jesú. Það var Símon frá Kýrene, faðir þeirra Alexanders og Rúfusar.
22 Þeir fara með hann til þess staðar, er heitir Golgata, það þýðir "hauskúpustaður."
23 Þeir báru honum vín, blandað myrru, en hann þáði ekki.
24 Þá krossfestu þeir hann. Og þeir skiptu með sér klæðum hans og köstuðu hlutum um, hvað hver skyldi fá.
25 En það var um dagmál, er þeir krossfestu hann.
Read full chapter
Mark 15:1-25
New International Version
Mark 15:1-25
New International Version
Jesus Before Pilate(A)
15 Very early in the morning, the chief priests, with the elders, the teachers of the law(B) and the whole Sanhedrin,(C) made their plans. So they bound Jesus, led him away and handed him over to Pilate.(D)
2 “Are you the king of the Jews?”(E) asked Pilate.
“You have said so,” Jesus replied.
3 The chief priests accused him of many things. 4 So again Pilate asked him, “Aren’t you going to answer? See how many things they are accusing you of.”
5 But Jesus still made no reply,(F) and Pilate was amazed.
6 Now it was the custom at the festival to release a prisoner whom the people requested. 7 A man called Barabbas was in prison with the insurrectionists who had committed murder in the uprising. 8 The crowd came up and asked Pilate to do for them what he usually did.
9 “Do you want me to release to you the king of the Jews?”(G) asked Pilate, 10 knowing it was out of self-interest that the chief priests had handed Jesus over to him. 11 But the chief priests stirred up the crowd to have Pilate release Barabbas(H) instead.
12 “What shall I do, then, with the one you call the king of the Jews?” Pilate asked them.
13 “Crucify him!” they shouted.
14 “Why? What crime has he committed?” asked Pilate.
But they shouted all the louder, “Crucify him!”
15 Wanting to satisfy the crowd, Pilate released Barabbas to them. He had Jesus flogged,(I) and handed him over to be crucified.
The Soldiers Mock Jesus(J)
16 The soldiers led Jesus away into the palace(K) (that is, the Praetorium) and called together the whole company of soldiers. 17 They put a purple robe on him, then twisted together a crown of thorns and set it on him. 18 And they began to call out to him, “Hail, king of the Jews!”(L) 19 Again and again they struck him on the head with a staff and spit on him. Falling on their knees, they paid homage to him. 20 And when they had mocked him, they took off the purple robe and put his own clothes on him. Then they led him out(M) to crucify him.
The Crucifixion of Jesus(N)
21 A certain man from Cyrene,(O) Simon, the father of Alexander and Rufus,(P) was passing by on his way in from the country, and they forced him to carry the cross.(Q) 22 They brought Jesus to the place called Golgotha (which means “the place of the skull”). 23 Then they offered him wine mixed with myrrh,(R) but he did not take it. 24 And they crucified him. Dividing up his clothes, they cast lots(S) to see what each would get.
25 It was nine in the morning when they crucified him.
Icelandic Bible (ICELAND)
by Icelandic Bible Society
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.