Zacarias 10-11

Ang Pulong Sa Dios

Ang Kalooy sa Ginoo sa Juda ug Israel

10 Pangayo sa Ginoo ug ulan sa panahon sa tingtubo sa mga tanom, kay siya ang nagahimo sa dag-om. Siya ang nagahatag ug ulan ngadto sa mga tawo ug sa tanom sa kaumahan.

² Sa pagkatinuod, dili matuohan ang mga dios-dios ug ang mga manalagna. Nagahatag sila ug sayop nga kahulogan sa mga damgo. Walay pulos ang ilang mga pulong sa pagdasig. Busa naglatagaw ang katawhan sa Israel sama sa karnero. Nagaantos sila tungod kay wala silay pangulo.^[a]

³ Miingon ang Ginoo, “Nasuko ako pag-ayo sa mga taga-laing dapit nga nangulo sa akong katawhan; silotan ko gayod sila. Kay hinumdoman ko ang mga karnero, nga mao ang katawhan sa Juda. Himuon ko ang Juda nga daw mga kabayo nga panggira nga makahatag ug kadungganan. ⁴ Magagikan kanila ang mga pangulo nga daw pundasyon, ugsok sa tolda, ug pana nga alang sa gira. ⁵ Maghiusa ang katawhan sa Juda ug mahisama sila sa kusgang mga sundalo nga mobuntog sa ilang mga kaaway nga daw mga lapok lang nga tunob-tunoban nila diha sa kadalanan. Makiggira sila tungod kay kauban nila ako, ug buntogon nila ang mga tigkabayo.

⁶ “Lig-onon ko ang katawhan sa Juda ug luwason ko ang katawhan sa Israel.^[b] Pabalikon ko sila sa ilang dapit tungod kay nalooy ako kanila. Ug tungod kay ako ang Ginoo nga ilang Dios, tubagon ko ang ilang pag-ampo. Busa daw sama ra nga wala ko sila isalikway. ⁷ Ang katawhan sa Israel^[c] mahisama sa kusgang mga sundalo. Magmalipayon sila sama sa tawo nga nakainom ug bino. Kini nga kadaogan mahinumdoman sa ilang mga kaliwat ug maglipay sila tungod sa akong gihimo. ⁸ Tawgon ko ang akong katawhan ug tigomon ko sila. Luwason ko gayod sila, ug modaghan sila sama kaniadto. ⁹ Bisan gipatibulaag ko sila sa ubang mga nasod, mahinumdoman nila ako didto. Magpabilin sila nga buhi apil ang ilang kabataan, ug mopauli sila sa ilang dapit. ¹⁰ Papaulion ko sila gikan sa Ehipto ug Asiria, ug papuy-on ko sila sa Gilead ug sa Lebanon. Manobra ang ilang gidaghanon hangtod dili na sila moigo sa ilang yuta. ¹¹ Motabok sila ug dagat nga baloron apan moundang ang mga balod. Ug bisan ang Suba sa Nilo momala. Ang mapasigarbohon nga Asiria ipaubos ug ang gahom sa Ehipto mahanaw. ¹² Lig-onon ko ang akong katawhan tungod kay anaa sila kanako, ug mosunod sila kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Silotan sa Ginoo ang Lebanon ug ang Basan

11 Kamong mga lumulupyo sa Lebanon, ablihi ninyo ang mga pultahan sa inyong mga siyudad aron lamyon sa kalayo ang inyong mga kahoyng sedro. ² Ug sa samang paagi nangapukan ang matahom ug labong nga mga kahoyng sedro, nangapukan usab ang mga kahoyng sipres ug ang mga kahoyng terebinto (tugas) sa Basan.^{[d] 3} Nanghilak ang mga magbalantay sa karnero kay nangadaot ang ilang tambok nga mga sabsabanan.^[e] Nagngulob ang mga liyon kay nangadaot ang kalasangan sa Jordan nga ilang gipuy-an.

Ang Duha ka Magbalantay sa Karnero

⁴ Mao kini ang giingon sa Ginoo nga akong Dios:

“Atimana ang mga karnerong ihawonon.^{[f] 5} Ang mga nagapalit ug nagaihaw kanila dili silotan. Ang mga nagabaligya kanila nagaingon, ‘Dalaygon ang Ginoo! Adunahan na ako!’ Bisan ang ilang mga magbalantay wala malooy kanila.

⁶ “Atimana ang akong katawhan kay ako, ang Ginoo, nagaingon nga dili ko na kaloy-an ang mga tawo sa kalibotan. Ako mismo ang motugyan sa matag tawo nga masakop sa iyang isigka-tawo ug sa iyang hari. Ug kini sila ang magadala ug kalaglagan sa kalibotan, ug wala akoy luwason gikan sa ilang mga kamot.”

⁷ Busa giatiman ko ang mga karnerong ihawonon alang sa mga nagabaligya ug mga karnero.^[g] Nagkuha ako ug duha ka baston; ang usa gitawag ko ug Kaayo^[h] ug ang usa gitawag ko ug Paghiusa.

⁸ Nawad-an akog pasensya sa tulo ka magbalantay sa karnero nga nasuko kanako. Busa gipapahawa ko silang tanan sulod lang sa usa ka bulan. ⁹ Unya miingon ako sa mga karnero, “Dili na ako moatiman kaninyo. Pasagdi nga mamatay ang kamatyonon ug malaglag ang kalaglagon. Ug ang mahibilin pasagdi nga magkinan-anay sa unod sa usag usa.”

¹⁰ Unya gikuha ko ang baston nga gitawag ug Kaayo, ug gibali ko kini isip simbolo nga gibawi na sa Ginoo ang iyang kasabotan sa tanang mga katawhan. ¹¹ Busa nianang adlawa nawad-an ug bili ang kasabotan. Ang mga nagabaligya sa mga karnero^[i] nga nagtan-aw kanako nahibalo nga may mensahe ang Ginoo pinaagi niining akong gihimo. ¹² Giingnan ko sila, “Kon sa inyong hunahuna angay akong suholan, ihatag kanako ang akong suhol. Apan kon dili, inyo na lang kana.” Busa gibayran nila ako ug 30 ka buok nga pilak isip akong suhol. ¹³ Miingon ang Ginoo kanako, “Ihulog kanang kuwartaha sa tagoanan sa kuwarta^[j] sa templo.” Busa gikuha ko ang 30 ka buok nga pilak, nga alang kanila dako na kaayo nga isuhol kanako, ug gihulog ko kini sa tagoanan sa kuwarta sa templo sa Ginoo. ¹⁴ Unya gibali ko ang ikaduha nga baston nga gitawag ug Paghiusa isip simbolo nga naputol na ang maayong relasyon sa Juda ug Israel.

¹⁵ Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, “Pagpakaaron-ingnon nga usa ikaw ka walay pulos nga magbalantay sa karnero. ¹⁶ Kay magbutang ako ug pangulo sa Israel nga sama sa usa ka walay pulos nga magbalantay sa karnero nga dili moatiman sa mga himalatyon,^[k] ni mangita sa mga nangawala,^[l] o motambal sa mga samdan, o mopasabsab sa mga niwang. Apan mokaon siya sa karne sa tambok nga karnero ug laksion pa gani niya ang mga kuko niini aron daginuton. ¹⁷ Alaot kanang walay pulos nga magbalantay sa karnero nga mibiya sa akong mga karnero! Tigbason ug espada ang iyang kamot ug tuslokon ang iyang tuong mata. Dili na gayod mapuslan ang iyang kamot ug dili na makakita ang iyang tuong mata.”