Add parallel Print Page Options

Silotan sa Ginoo ang Lebanon ug ang Basan

11 Kamong mga lumulupyo sa Lebanon, ablihi ninyo ang mga pultahan sa inyong mga siyudad aron lamyon sa kalayo ang inyong mga kahoyng sedro. Ug sa samang paagi nangapukan ang matahom ug labong nga mga kahoyng sedro, nangapukan usab ang mga kahoyng sipres ug ang mga kahoyng terebinto (tugas) sa Basan.[a] Nanghilak ang mga magbalantay sa karnero kay nangadaot ang ilang tambok nga mga sabsabanan.[b] Nagngulob ang mga liyon kay nangadaot ang kalasangan sa Jordan nga ilang gipuy-an.

Ang Duha ka Magbalantay sa Karnero

Mao kini ang giingon sa Ginoo nga akong Dios:

“Atimana ang mga karnerong ihawonon.[c] Ang mga nagapalit ug nagaihaw kanila dili silotan. Ang mga nagabaligya kanila nagaingon, ‘Dalaygon ang Ginoo! Adunahan na ako!’ Bisan ang ilang mga magbalantay wala malooy kanila.

Atimana ang akong katawhan kay ako, ang Ginoo, nagaingon nga dili ko na kaloy-an ang mga tawo sa kalibotan. Ako mismo ang motugyan sa matag tawo nga masakop sa iyang isigka-tawo ug sa iyang hari. Ug kini sila ang magadala ug kalaglagan sa kalibotan, ug wala akoy luwason gikan sa ilang mga kamot.”

Busa giatiman ko ang mga karnerong ihawonon alang sa mga nagabaligya ug mga karnero.[d] Nagkuha ako ug duha ka baston; ang usa gitawag ko ug Kaayo[e] ug ang usa gitawag ko ug Paghiusa.

Nawad-an akog pasensya sa tulo ka magbalantay sa karnero nga nasuko kanako. Busa gipapahawa ko silang tanan sulod lang sa usa ka bulan. Unya miingon ako sa mga karnero, “Dili na ako moatiman kaninyo. Pasagdi nga mamatay ang kamatyonon ug malaglag ang kalaglagon. Ug ang mahibilin pasagdi nga magkinan-anay sa unod sa usag usa.”

10 Unya gikuha ko ang baston nga gitawag ug Kaayo, ug gibali ko kini isip simbolo nga gibawi na sa Ginoo ang iyang kasabotan sa tanang mga katawhan. 11 Busa nianang adlawa nawad-an ug bili ang kasabotan. Ang mga nagabaligya sa mga karnero[f] nga nagtan-aw kanako nahibalo nga may mensahe ang Ginoo pinaagi niining akong gihimo. 12 Giingnan ko sila, “Kon sa inyong hunahuna angay akong suholan, ihatag kanako ang akong suhol. Apan kon dili, inyo na lang kana.” Busa gibayran nila ako ug 30 ka buok nga pilak isip akong suhol. 13 Miingon ang Ginoo kanako, “Ihulog kanang kuwartaha sa tagoanan sa kuwarta[g] sa templo.” Busa gikuha ko ang 30 ka buok nga pilak, nga alang kanila dako na kaayo nga isuhol kanako, ug gihulog ko kini sa tagoanan sa kuwarta sa templo sa Ginoo. 14 Unya gibali ko ang ikaduha nga baston nga gitawag ug Paghiusa isip simbolo nga naputol na ang maayong relasyon sa Juda ug Israel.

15 Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, “Pagpakaaron-ingnon nga usa ikaw ka walay pulos nga magbalantay sa karnero. 16 Kay magbutang ako ug pangulo sa Israel nga sama sa usa ka walay pulos nga magbalantay sa karnero nga dili moatiman sa mga himalatyon,[h] ni mangita sa mga nangawala,[i] o motambal sa mga samdan, o mopasabsab sa mga niwang. Apan mokaon siya sa karne sa tambok nga karnero ug laksion pa gani niya ang mga kuko niini aron daginuton. 17 Alaot kanang walay pulos nga magbalantay sa karnero nga mibiya sa akong mga karnero! Tigbason ug espada ang iyang kamot ug tuslokon ang iyang tuong mata. Dili na gayod mapuslan ang iyang kamot ug dili na makakita ang iyang tuong mata.”

Footnotes

  1. 11:2 Ang mga kahoy dinhi nagarepresentar sa gamhanang mga nasod o sa mga hari niini.
  2. 11:3 mga magbalantay sa karnero… sabsabanan: o, mga pangulo nga nawad-an ug gahom.
  3. 11:4 mga karnerong ihawonon: Ang buot ipasabot, mga Israelinhon.
  4. 11:7 alang… karnero: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, labi na gayod ang huyang nga karnero.
  5. 11:7 Kaayo: o, Katahom.
  6. 11:11 mga nagabaligya sa mga karnero: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, huyang nga mga karnero.
  7. 11:13 tagoanan sa kuwarta: Mao kini sa Syriac; apan sa Hebreo, tighimo ug kolon.
  8. 11:16 himalatyon: o, nawala.
  9. 11:16 nangawala: Mao kini sa Septuagint ug sa Latin Vulgate; apan sa Hebreo, batan-on.

11 Open your doors, Lebanon,(A)
    so that fire(B) may devour your cedars!
Wail, you juniper, for the cedar has fallen;
    the stately trees are ruined!
Wail, oaks(C) of Bashan;
    the dense forest(D) has been cut down!(E)
Listen to the wail of the shepherds;
    their rich pastures are destroyed!
Listen to the roar of the lions;(F)
    the lush thicket of the Jordan is ruined!(G)

Two Shepherds

This is what the Lord my God says: “Shepherd the flock marked for slaughter.(H) Their buyers slaughter them and go unpunished. Those who sell them say, ‘Praise the Lord, I am rich!’ Their own shepherds do not spare them.(I) For I will no longer have pity on the people of the land,” declares the Lord. “I will give everyone into the hands of their neighbors(J) and their king. They will devastate the land, and I will not rescue anyone from their hands.”(K)

So I shepherded the flock marked for slaughter,(L) particularly the oppressed of the flock. Then I took two staffs and called one Favor and the other Union, and I shepherded the flock. In one month I got rid of the three shepherds.

The flock detested(M) me, and I grew weary of them and said, “I will not be your shepherd. Let the dying die, and the perishing perish.(N) Let those who are left eat(O) one another’s flesh.”

10 Then I took my staff called Favor(P) and broke it, revoking(Q) the covenant I had made with all the nations. 11 It was revoked on that day, and so the oppressed of the flock who were watching me knew it was the word of the Lord.

12 I told them, “If you think it best, give me my pay; but if not, keep it.” So they paid me thirty pieces of silver.(R)

13 And the Lord said to me, “Throw it to the potter”—the handsome price at which they valued me! So I took the thirty pieces of silver(S) and threw them to the potter at the house of the Lord.(T)

14 Then I broke my second staff called Union, breaking the family bond between Judah and Israel.

15 Then the Lord said to me, “Take again the equipment of a foolish shepherd. 16 For I am going to raise up a shepherd over the land who will not care for the lost, or seek the young, or heal the injured, or feed the healthy, but will eat the meat of the choice sheep, tearing off their hooves.

17 “Woe to the worthless shepherd,(U)
    who deserts the flock!
May the sword strike his arm(V) and his right eye!
    May his arm be completely withered,
    his right eye totally blinded!”(W)