Sefanias 3
Ang Biblia, 2001
Ang Kasamaan at Katubusan ng Israel
3 Kahabag-habag siya na marumi, nadungisan at mapang-aping lunsod!
2 Siya'y hindi nakinig sa tinig ninuman;
siya'y hindi tumanggap ng pagtutuwid.
Siya'y hindi nagtiwala sa Panginoon;
siya'y hindi lumapit sa kanyang Diyos.
3 Ang mga pinunong kasama
niya ay mga leong umuungal;
ang mga hukom niya ay mga asong ligaw sa gabi;
sila'y walang inilalabi hanggang sa kinaumagahan.
4 Ang kanyang mga propeta ay walang kabuluhan at mga taksil;
nilapastangan ng kanyang mga pari ang bagay na banal,
sila'y nagsigawa ng karahasan sa kautusan.
5 Ang Panginoon sa gitna niya ay matuwid;
siya'y hindi gumagawa ng mali;
tuwing umaga'y kanyang ipinapakita ang kanyang katarungan,
siya'y hindi nagkukulang bawat madaling-araw;
ngunit walang kahihiyan ang di-matuwid.
6 “Ako'y nag-alis ng mga bansa;
ang kanilang mga kuta ay sira.
Aking winasak ang kanilang mga lansangan,
na anupa't walang dumaraan sa mga iyon;
ang kanilang mga lunsod ay giba, kaya't walang tao,
walang naninirahan.
7 Aking sinabi, ‘Tiyak na ikaw ay matatakot sa akin,
siya'y tatanggap ng pagtutuwid;
sa gayo'y ang kanyang tahanan ay hindi mahihiwalay
ayon sa aking itinakda sa kanya.’
Ngunit sila'y lalong naging masigasig
na pasamain ang lahat nilang mga gawa.”
8 “Kaya't hintayin ninyo ako,” sabi ng Panginoon,
“sa araw na ako'y bumangon bilang saksi.
Sapagkat ang aking pasiya ay tipunin ang mga bansa,
upang aking matipon ang mga kaharian,
upang maibuhos ko sa kanila ang aking galit,
lahat ng init ng aking galit;
sapagkat ang buong lupa ay tutupukin,
ng apoy ng aking naninibughong poot.
9 “Oo, sa panahong iyon ay babaguhin ko ang pananalita ng mga tao,
upang maging dalisay na pananalita,
upang silang lahat ay makatawag sa pangalan ng Panginoon;
at paglingkuran siya na may pagkakaisa.
10 Mula sa kabila ng mga ilog ng Etiopia,
ang mga sumasamba sa akin,
ang anak na babae na aking pinapangalat,
ay magdadala ng handog sa akin.
11 “Sa araw na iyon ay hindi ka mapapahiya
ng dahil sa mga gawa,
na iyong ipinaghimagsik laban sa akin;
sapagkat kung magkagayon aking aalisin sa gitna mo
ang iyong mga taong nagsasayang may pagmamataas,
at hindi ka na magmamalaki pa
sa aking banal na bundok.
12 Sapagkat aking iiwan sa gitna mo
ang isang mapagpakumbaba at maamong bayan.
Sila'y manganganlong sa pangalan ng Panginoon,
13 Ang(A) mga nalabi sa Israel
ay hindi gagawa ng kasamaan,
ni magsasalita man ng mga kasinungalingan;
ni matatagpuan man
ang isang mandarayang dila sa kanilang bibig.
sapagkat sila'y manginginain at hihiga,
at walang tatakot sa kanila.”
Isang Awit ng Kagalakan
14 Umawit ka nang malakas, O anak na babae ng Zion;
Sumigaw ka, O Israel!
Ikaw ay matuwa at magalak nang buong puso,
O anak na babae ng Jerusalem!
15 Inalis ng Panginoon ang mga hatol laban sa iyo,
kanyang iwinaksi ang iyong mga kaaway.
Ang Hari ng Israel, ang Panginoon, ay nasa gitna mo;
hindi ka na matatakot pa sa kasamaan.
16 Sa araw na iyon ay sasabihin sa Jerusalem;
“Huwag kang matakot;
O Zion, huwag manghina ang iyong mga kamay.
17 Ang Panginoon mong Diyos ay nasa gitna mo,
isang mandirigma na nagbibigay ng tagumpay;
siya'y magagalak sa iyo na may kagalakan;
siya'y tatahimik sa kanyang pag-ibig;
siya'y magagalak sa iyo na may malakas na awitan,
18 aking pipisanin ang namamanglaw dahil sa
takdang kapistahan.[a]
“Sila'y nagmula sa iyo, aalisin ang kakutyaan sa kanya.
19 Narito, sa panahong iyon ay aking parurusahan ang lahat ng mga umaapi sa iyo.
At aking ililigtas ang pilay at titipunin ang pinalayas;
at aking papalitan ng kapurihan ang kanilang kahihiyan,
at kabantugan sa buong daigdig.
20 Sa panahong iyon kayo'y aking ipapasok,
sa panahon na kayo'y aking tinitipon;
oo, aking gagawin kayong bantog at pinupuri
ng lahat ng mga bayan sa daigdig,
kapag ibinalik ko ang inyong mga kapalaran
sa harapan ng inyong paningin,” sabi ng Panginoon.
Footnotes
- Sefanias 3:18 Hindi malinaw ang kahulugan sa Hebreo.
Sofonías 3
Dios Habla Hoy
Pecado y redención de Jerusalén
3 ¡Ay de Jerusalén, la ciudad rebelde,
manchada y opresora!
2 No escuchó la voz del Señor
ni aceptó ser corregida;
no confió en él;
no recurrió a su Dios.
3 Sus jefes son como leones que rugen;
sus jueces, como lobos del desierto
que no dejan ni un hueso para la mañana.
4 Sus profetas son insolentes, traidores;
sus sacerdotes profanan el santuario
y violan la ley del Señor.
5 Pero el Señor está en la ciudad;
él hace lo bueno, no lo malo.
Cada mañana, sin falta, establece su juicio.
En cambio, el malo
ni siquiera conoce la vergüenza.
6 Dice el Señor:
«He destruido naciones,
he arrasado las torres de sus murallas
y he dejado desiertas sus calles,
sin gente que pase por ellas.
¡En sus solitarias ciudades
no queda un solo habitante!
7 Pensé: “Así Jerusalén me temerá
y aceptará que la corrija;
así no quedará destruido su hogar
por haberla yo castigado.”
Pero ellos se apresuraron a cometer
toda clase de maldades.
8 Por eso, espérenme ustedes el día
en que me levante a hablar en su contra.
Yo, el Señor, lo afirmo:
He decidido reunir las naciones y los reinos
para descargar sobre ellos mi enojo,
mi ardiente ira.
¡Toda la tierra va a quedar destruida
por el fuego de mi furor!
9 »Cuando eso llegue, purificaré
el lenguaje de los pueblos,
para que todos me invoquen,
para que todos a una me sirvan.
10 Del otro lado de los ríos de Etiopía,
mi pueblo disperso vendrá suplicante
a traerme ofrendas.
11 En aquel tiempo, pueblo mío,
ya no te avergonzarás
de ninguna de las acciones
con que te rebelaste contra mí,
pues entonces quitaré de ti
a los altaneros y orgullosos,
y nunca volverás a mostrar orgullo
en mi santo monte.
12 Yo dejaré en ti gente humilde y sencilla,
que pondrá su confianza en mi nombre.
13 Los sobrevivientes del pueblo de Israel
no cometerán injusticias,
ni dirán mentiras,
ni llenarán de embustes su boca.
Podrán alimentarse
y descansar sin miedo alguno.»
Canto de alegría por Jerusalén
14 ¡Canta, ciudad de Sión!
¡Da voces de alegría, pueblo de Israel!
¡Alégrate, Jerusalén,
alégrate de todo corazón!
15 El Señor ha retirado la sentencia contra ti
y ha rechazado a tus enemigos.
El Señor, el Rey de Israel, está en medio de ti:
ya no tendrás que temer mal alguno.
16 En aquel tiempo se dirá a Jerusalén:
«¡No tengas miedo, Sión,
ni dejes que tus manos queden sin fuerzas!»
17 El Señor tu Dios está en medio de ti;
¡él es poderoso, y te salvará!
El Señor estará contento de ti.
Con su amor te dará nueva vida;
en su alegría cantará
18 como en día de fiesta.
El regreso de los desterrados
Dice el Señor:
«Yo te libraré entonces del mal que te amenace,
de la vergüenza que pese sobre ti.
19 En aquel tiempo actuaré
en contra de todos los que te oprimen.
Ayudaré a la oveja que cojea
y recogeré a la extraviada;
convertiré en honor y fama,
en toda la tierra,
los desprecios que les hicieron.
20 En aquel tiempo
los traeré a ustedes, los reuniré;
haré que cambie su suerte,
y les daré fama y honor
entre todos los pueblos de la tierra.
Yo, el Señor, lo he dicho.»
Dios habla hoy ®, © Sociedades Bíblicas Unidas, 1966, 1970, 1979, 1983, 1996.