Awit 136
Ang Dating Biblia (1905)
136 Oh mangagpasalamat kayo sa Panginoon; sapagka't siya'y mabuti: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
2 Oh mangagpasalamat kayo sa Dios ng mga dios: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
3 Oh mangagpasalamat kayo sa Panginoon ng mga panginoon: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
4 Sa kaniya na gumagawang magisa ng mga dakilang kababalaghan: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
5 Sa kaniya na gumawa ng mga langit sa pamamagitan ng unawa: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
6 Sa kaniya na naglalatag ng lupa sa ibabaw ng tubig: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
7 Sa kaniya na gumawa ng mga dakilang tanglaw; sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
8 Ng araw upang magpuno sa araw: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
9 Ng buwan at mga bituin upang magpuno sa gabi: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
10 Sa kaniya na sumakit sa Egipto sa kanilang mga panganay: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
11 At kinuha ang Israel sa kanila: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
12 Sa pamamagitan ng malakas na kamay, at ng unat na bisig: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
13 Sa kaniya na humawi ng Dagat na Mapula: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
14 At nagparaan sa Israel sa gitna niyaon: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
15 Nguni't tinabunan si Faraon at ang kaniyang hukbo sa Dagat na Mapula: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
16 Sa kaniya na pumatnubay ng kaniyang bayan sa ilang: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
17 Sa kaniya na sumakit sa mga dakilang hari: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
18 At pumatay sa mga bantog na hari: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
19 Kay Sehon na hari ng mga Amorrheo; sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
20 At kay Og na hari sa Basan: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
21 At ibinigay ang kanilang lupain na pinakamana. Sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
22 Sa makatuwid baga'y pinakamana sa Israel na kaniyang lingkod: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
23 Na siyang umalaala sa atin sa ating mababang kalagayan: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
24 At iniligtas tayo sa ating mga kaaway: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man:
25 Siya'y nagbibigay ng pagkain sa lahat ng kinapal: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
26 Oh mangagpasalamat kayo sa Dios ng langit: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
Psalm 136
Wycliffe Bible
136 Alleluia. Acknowledge ye to the Lord, for he is good; for his mercy is [into] without end. (Alleluia. Give ye thanks to the Lord, for he is good; for his love is forever.)
2 Acknowledge ye to the God of gods. (Give ye thanks to the God of gods.)
3 Acknowledge ye to the Lord of lords. (Give ye thanks to the Lord of lords.)
4 Which alone maketh great marvels. (Who alone doeth marvellous deeds, or great miracles.)
5 Which made heavens by understanding. (Who made the heavens by his wisdom.)
6 Which made steadfast [the] earth on waters. (Who made the earth firm upon the waters.)
7 Which made great lights. (Who made the great lights.)
8 The sun into the power of the day. (The sun to have power over the day.)
9 The moon and the stars into power of the night. (The moon and the stars to have power over the night.)
10 Which smote Egypt with the first engendered things of them. (Who struck down the first-born of the Egyptians.)
11 Which led out Israel from the midst of them. (Who led out Israel from their midst.)
12 In a mighty hand, and in an high arm. (Yea, with a mighty hand, and a powerful arm.)
13 Which parted the Red Sea into partings. (Who divided the Red Sea, or the Sea of Reeds, in two.)
14 And led out Israel through the midst thereof.
15 And he cast adown Pharaoh and his power, or virtue, in the Red Sea. (And he threw down Pharaoh, and his host, or his army, into the Red Sea, or the Sea of Reeds.)
16 Which led over his people through desert. (Who led his people through the wilderness.)
17 Which smote great kings. (Who struck down great kings.)
18 And killed strong kings.
19 Sihon, the king of Amorites.
20 And Og, the king of Bashan.
21 And he gave the land of them to be heritage. (And he gave their land for an inheritance to his people.)
22 Heritage to Israel, his servant. (Yea, for an inheritance to his servant Israel.)
23 For in our lowness he had mind on us. (For he remembered us in our defeat./For he remembered us when we were brought down so very low.)
24 And he again-bought us from our enemies. (And he redeemed us, or he rescued us, from our enemies.)
25 Which giveth meat to each flesh. (Who giveth food to all his creatures.)
26 Acknowledge ye to the God of heaven. Acknowledge ye to the Lord of lords; for his mercy is [into] without end. (Give ye thanks to the God of heaven. Give ye thanks to the Lord of lords; for his love is forever.)
2001 by Terence P. Noble