Add parallel Print Page Options

Papuri sa Dios na Lumikha

104 Pupurihin ko ang Panginoon!

    Panginoon kong Dios, kayo ay dakila sa lahat.
    Nadadamitan kayo ng kadakilaan at karangalan.
Nababalutan kayo ng liwanag na parang inyong damit.
    At inilaladlad nʼyo na parang tolda ang langit.
Itinayo nʼyo ang inyong tahanan sa itaas pa ng kalawakan.
    Ginawa nʼyo ang mga alapaap na inyong sasakyan,
    at inililipad ng hangin habang kayoʼy nakasakay.
Ginagawa nʼyong tagapaghatid ng balita ang hangin,
    at ang kidlat na inyong utusan.
Inilagay nʼyo ang mundo sa matibay na pundasyon,
    kaya hindi ito matitinag magpakailanman.
Ang tubig ay ginawa nʼyong parang tela na ipinambalot sa mundo,
    at umapaw hanggang sa kabundukan.
Sa inyong pagsaway na parang kulog, nahawi ang tubig,
at itoʼy umagos sa mga kabundukan at mga kapatagan,
    hanggang sa mga lugar na inyong inilaan na dapat nitong kalagyan.
Nilagyan nʼyo ito ng hangganan, upang hindi umapaw ang tubig,
    para hindi na muling matabunan ang mundo.
10 Lumikha ka ng mga bukal sa mga lambak,
    at umagos ang tubig sa pagitan ng mga bundok.
11 Kaya lahat ng mga hayop sa gubat,
    pati mga asnong-gubat ay may tubig na maiinom.
12 At malapit sa tubig, may mga pugad ang mga ibon, at sa mga sanga ng punongkahoy silaʼy nagsisiawit.

13 Mula sa langit na inyong luklukan, ang bundok ay inyong pinapaulanan.
    At dahil sa inyong ginawa, tumatanggap ang mundo ng pagpapala.
14 Pinatutubo nʼyo ang mga damo para sa mga hayop,
    at ang mga tanim ay para sa mga tao
    upang silaʼy may maani at makain –
15 may alak na maiinom na magpapasaya sa kanila,
    may langis na pampakinis ng mukha,
    at may tinapay na makapagpapalakas sa kanila.
16 Nadidiligang mabuti ang inyong mga punongkahoy,
    ang puno ng sedro sa Lebanon na kayo rin ang nagtanim.
17 Doon nagpupugad ang mga ibon,
    at ang mga tagak ay tumatahan sa mga puno ng abeto.
18 Ang kambing-gubat ay nakatira sa matataas na kabundukan.
    Ang mga hayop na badyer[a] ay naninirahan sa mababatong lugar.

19 Nilikha nʼyo ang buwan bilang tanda ng panahon;
    at ang araw namaʼy lumulubog sa oras na inyong itinakda.
20 Nilikha nʼyo ang kadiliman na tinawag na gabi;
    at kung gabiʼy gumagala ang maraming hayop sa kagubatan.
21 Umaatungal ang mga leon habang naghahanap ng kanilang makakain na sa inyo nagmumula.
22 At pagsapit ng umaga, bumabalik sila sa kanilang mga lungga,
    at doon nagpapahinga.
23 Ang mga tao naman ay lumalabas papunta sa kanilang gawain, at nagtatrabaho hanggang takip-silim.

24 Kay dami ng inyong mga ginawa, Panginoon.
    Nilikha nʼyo ang lahat ayon sa inyong karunungan.
    Ang buong mundo ay puno ng inyong nilikha.
25 Ang dagat ay napakalawak,
    at hindi mabilang ang inyong mga nilalang dito, may malalaki at maliliit.
26 Ang mga barko ay parooʼt parito sa karagatan,
    at doon din lumalangoy-langoy ang nilikha nʼyong dragon na Leviatan.
27 Lahat ng inyong nilikha ay umaasa sa inyo ng kanilang pagkain, sa oras na kanilang kailanganin.
28 Binibigyan nʼyo sila ng pagkain at kinakain nila ito,
    at silaʼy nabubusog.
29 Ngunit kung pababayaan nʼyo sila, matatakot sila;
    at kapag binawi nʼyo ang kanilang buhay, silaʼy mamamatay at babalik sa lupa.
30 Nalilikha sila kapag binigyan mo ng hininga,
    at sa ganoong paraan, binibigyan nʼyo ng bagong nilalang ang mundo.

31 Panginoon, sana ay magpatuloy ang inyong kaluwalhatian magpakailanman.
    Sanaʼy magalak kayo sa lahat ng inyong nilikha.
32 Nayayanig ang mundo kapag inyong tinitingnan.
    Kapag hinipo nʼyo ang bundok, itoʼy umuusok.

33 Aawit ako sa Panginoon habang nabubuhay.
    Aawit ako ng papuri sa aking Dios habang may hininga.
34 Sanaʼy matuwa siya sa aking pagbubulay-bulay.
    Akoʼy magagalak sa Panginoon.

35 Lipulin sana ang masasama, at ang mga makasalanan sa mundo ay tuluyan nang mawala.
    Pupurihin ko ang Panginoon.

    Purihin ang Panginoon!

Footnotes

  1. 104:18 badyer: sa Ingles, badger.

O Lord My God, You Are Very Great

104 (A)Bless the Lord, O my soul!
    O Lord my God, you are (B)very great!
(C)You are clothed with splendor and majesty,
    covering yourself with light as with a garment,
    (D)stretching out the heavens (E)like a tent.
He (F)lays the beams of his (G)chambers on the waters;
he makes (H)the clouds his chariot;
    he rides on (I)the wings of the wind;
he (J)makes his messengers winds,
    his (K)ministers (L)a flaming fire.

He (M)set the earth on its foundations,
    so that it should never be moved.
You (N)covered it with the deep as with a garment;
    the waters stood above the mountains.
At (O)your rebuke they fled;
    at (P)the sound of your thunder they (Q)took to flight.
The mountains rose, the valleys sank down
    to the place that you (R)appointed for them.
You set (S)a boundary that they may not pass,
    so that they (T)might not again cover the earth.

10 You make springs gush forth in the valleys;
    they flow between the hills;
11 they (U)give drink to every beast of the field;
    the wild donkeys quench their thirst.
12 Beside them the birds of the heavens dwell;
    they sing among the branches.
13 (V)From your lofty abode you (W)water the mountains;
    the earth is satisfied with the fruit of your work.

14 You cause (X)the grass to grow for the livestock
    and (Y)plants for man to cultivate,
that he may bring forth (Z)food from the earth
15     and (AA)wine to gladden the heart of man,
(AB)oil to make his face shine
    and bread to (AC)strengthen man's heart.

16 The trees of the Lord are watered abundantly,
    (AD)the cedars of Lebanon (AE)that he planted.
17 In them the birds build their nests;
    the stork has her home in the fir trees.
18 The high mountains are for (AF)the wild goats;
    the rocks are a refuge for (AG)the rock badgers.

19 He made the moon to mark the (AH)seasons;[a]
    the sun knows its time for setting.
20 (AI)You make darkness, and it is night,
    when all the beasts of the forest creep about.
21 (AJ)The young lions roar for their prey,
    seeking their food from God.
22 When the sun rises, they steal away
    and lie down in their (AK)dens.
23 (AL)Man goes out to his work
    and to his labor until the evening.

24 O Lord, how manifold are your works!
    In (AM)wisdom have you made them all;
    the earth is full of your creatures.
25 Here is the sea, great and wide,
    (AN)which teems with creatures innumerable,
    living things both small and great.
26 There go the ships,
    and (AO)Leviathan, which you formed to (AP)play in it.[b]

27 These (AQ)all look to you,
    to (AR)give them their food in due season.
28 When you give it to them, they gather it up;
    when you (AS)open your hand, they are filled with good things.
29 When you (AT)hide your face, they are (AU)dismayed;
    when you (AV)take away their breath, they die
    and (AW)return to their dust.
30 When you (AX)send forth your Spirit,[c] they are created,
    and you (AY)renew the face of the ground.

31 May the glory of the Lord (AZ)endure forever;
    may the Lord (BA)rejoice in his works,
32 who looks on the earth and it (BB)trembles,
    who (BC)touches the mountains and they smoke!
33 I will sing to the Lord (BD)as long as I live;
    I will sing praise to my God while I have being.
34 May my (BE)meditation be pleasing to him,
    for I rejoice in the Lord.
35 Let (BF)sinners be consumed from the earth,
    and let the wicked be no more!
(BG)Bless the Lord, O my soul!
(BH)Praise the Lord!

Footnotes

  1. Psalm 104:19 Or the appointed times (compare Genesis 1:14)
  2. Psalm 104:26 Or you formed to play with
  3. Psalm 104:30 Or breath