Add parallel Print Page Options

Ang Panalangin ng Taong Nagtitiis

102 Panginoon, pakinggan nʼyo ang aking dalangin.
    Ang paghingi ko sa inyo ng tulong ay inyong dinggin.
Sa oras ng aking paghihirap ay huwag sana kayong magtago sa akin.
    Pakinggan nʼyo ako at agad na sagutin.
Dahil ang buhay koʼy unti-unti nang naglalaho tulad ng usok;
    at ang katawan koʼy para nang sinusunog.
Akoʼy parang damong nalalanta na.
    Wala na akong ganang kumain
dahil sa labis na pagdaing.
    Parang butoʼt balat na lang ako.
Ang tulad koʼy mailap na ibon sa ilang,
    at kuwago sa mga lugar na walang tao.
Hindi ako makatulog; akoʼy parang ibon na nag-iisa sa bubungan.
Palagi akong iniinsulto ng aking mga kaaway.
    Ang mga kumukutya sa akin ay ginagamit ang aking pangalan sa pagsumpa.
Hindi ako kumakain;
    umuupo na lang ako sa abo at umiiyak hanggang sa ang luha koʼy humalo sa aking inumin,
10 dahil sa tindi ng inyong galit sa akin;
    dinampot nʼyo ako at itinapon.
11 Ang buhay koʼy nawawala na parang anino,
    at nalalantang gaya ng damo.

12 Ngunit kayo Panginoon ay naghahari magpakailanman;
    at hindi kayo makakalimutan sa lahat ng salinlahi.
13 Handa na kayong kahabagan ang Zion,
    dahil dumating na ang takdang panahon na ipapakita nʼyo ang inyong kabutihan sa kanya.
14 Sapagkat tunay na minamahal at pinagmamalasakitan pa rin ng inyong mga lingkod ang Zion,
    kahit itoʼy gumuho na at nawasak.

15 At ang mga bansang hindi kumikilala sa Dios ay matatakot sa Panginoon.
    At ang lahat ng hari sa mundo ay igagalang ang inyong kapangyarihan.
16 Dahil muling itatayo ng Panginoon ang Zion;
    ipapakita niya ang kanyang kaluwalhatian doon.
17 Sasagutin niya ang panalangin ng mga naghihirap,
    at hindi niya tatanggihan ang kanilang mga dalangin.

18 Isusulat ito para sa susunod na salinlahi,
    upang sila rin ay magpuri sa Panginoon:
19 Mula sa kanyang banal na lugar sa langit,
    tinitingnan ng Panginoon ang lahat sa mundo,
20 upang pakinggan ang daing ng kanyang mga mamamayan na binihag,
    at palayain ang mga nakatakdang patayin.
21 At dahil dito mahahayag ang ginawa ng Panginoon sa Zion,
    at siyaʼy papurihan sa lungsod ng Jerusalem
22 kapag nagtipon na ang mga tao mula sa mga bansa,
    at mga kaharian upang sumamba sa Panginoon.

23 Pinahina ng Panginoon ang aking katawan;
    at ang buhay koʼy kanyang pinaikli.
24 Kaya sinabi ko,
    “O aking Dios na buhay magpakailanman,
    huwag nʼyo muna akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay.
25 Sa simula, kayo ang lumikha ng mundo at ng kalangitan.
26 Maglalaho ang mga ito, ngunit mananatili kayo magpakailanman.
    Maluluma itong lahat tulad ng damit.
    At gaya ng damit, itoʼy inyong papalitan.
27 Ngunit hindi kayo magbabago,
    at mananatili kayong buhay magpakailanman.
28 Ang mga lahi ng inyong mga lingkod ay mamumuhay ng ligtas sa mga panganib at iingatan nʼyo sila.”

102 A prayer when overwhelmed with trouble.

Lord, hear my prayer! Listen to my plea!

Don’t turn away from me in this time of my distress. Bend down your ear and give me speedy answers, 3-4 for my days disappear like smoke. My health is broken, and my heart is sick; it is trampled like grass and is withered. My food is tasteless, and I have lost my appetite. I am reduced to skin and bones because of all my groaning and despair. I am like a vulture in a far-off wilderness or like an owl alone in the desert. I lie awake, lonely as a solitary sparrow on the roof.

My enemies taunt me day after day and curse at me. 9-10 I eat ashes instead of bread. My tears run down into my drink because of your anger against me, because of your wrath. For you have rejected me and thrown me out. 11 My life is passing swiftly as the evening shadows. I am withering like grass, 12 while you, Lord, are a famous King forever. Your fame will endure to every generation.

13 I know that you will come and have mercy on Jerusalem—and now is the time to pity her—the time you promised help. 14 For your people love every stone in her walls and feel sympathy for every grain of dust in her streets. 15 Now let the nations and their rulers tremble before the Lord, before his glory. 16 For Jehovah will rebuild Jerusalem! He will appear in his glory!

17 He will listen to the prayers of the destitute, for he is never too busy to heed their requests. 18 I am recording this so that future generations will also praise the Lord for all that he has done. And a people that shall be created shall praise the Lord. 19 Tell them that God looked down from his temple in heaven 20 and heard the groans of his people in slavery—they were children of death—and released them, 21-22 so that multitudes would stream to the Temple in Jerusalem to praise him, and his praises were sung throughout the city; and many rulers throughout the earth came to worship him.

23 He has cut me down in middle life, shortening my days. 24 But I cried to him, “O God, you live forever and forever! Don’t let me die halfway through my years! 25 In ages past you laid the foundations of the earth and made the heavens with your hands! 26 They shall perish, but you go on forever. They will grow old like worn-out clothing, and you will change them like a man putting on a new shirt and throwing away the old one! 27 But you yourself never grow old. You are forever, and your years never end.

28 “But our families will continue; generation after generation will be preserved by your protection.”