Add parallel Print Page Options

Pag-ampo alang sa Pagpanalipod sa Dios

141 Ginoo, nagatawag ako kanimo; pagdali ug tabangi ako!
Pamatia ang akong pagpanawag kanimo.
Dawata ang akong pag-ampo ingon nga insenso
ug ang pagbayaw sa akong mga kamot sa pag-ampo ingon nga halad sa kagabhion.[a]
Ginoo, tabangi ako nga dili makasulti ug daotan.
Ilikay ako sa paghimo ug daotan
ug sa pagpakig-uban sa mga tawo nga nagahimo ug daotan.
Ilikay ako sa pagpakig-ambit sa ilang mga kombira.
Dawaton ko ang pagbadlong o ang silot gikan sa usa ka tawong matarong;
dili ko kini balibaran kay gihimo niya kini sa pagpakita sa iyang paghigugma ug pagdawat kanako.[b]
Apan kanunay akong nagaampo batok sa mga tawong daotan ug sa daotan nilang mga binuhatan.
Kon ipanghulog na ang ilang mga pangulo sa pangpang, motuo na sila nga tinuod ang akong gipanulti.
Moingon sila, “Magkatag sa baba sa lubnganan ang atong mga bukog sama sa mga bato nga manggawas sa pagdaro sa yuta.”

Ginoong Dios, kanunay akong nagadangop kanimo;
ikaw ang akong tigpanalipod,
busa ayaw itugot nga mamatay ako.
Ilikay ako sa mga lit-ag nga gibutang sa mga tawong daotan alang kanako.
10 Hinaut nga sila mismo ang malit-agan sa ilang kaugalingong mga lit-ag, samtang ako makalikay niini.

Footnotes

  1. 141:2 halad sa kagabhion: Ginahimo kini sa pagsalop sa adlaw.
  2. 141:5 pagdawat kanako: sa literal, daw ginabuboan niya ug lana ang akong ulo.