Rzymian 4
Nowe Przymierze
Abraham i Dawid a usprawiedliwienie z wiary
4 Moglibyśmy zapytać: Co zatem osiągnął Abraham, nasz praojciec według ciała? 2 Jeśli Abraham został usprawiedliwiony dzięki uczynkom, to ma powód do chluby. Jednak nie tak było między Bogiem a nim. 3 Bo co czytamy w Piśmie? Abraham uwierzył Bogu i to mu uznano za sprawiedliwość.
4 Jeśli ktoś pracuje, nikt mu wynagrodzenia nie poczytuje za łaskę. Ono mu się należy. 5 Kto jednak nie pracuje, lecz wierzy Temu, który usprawiedliwia bezbożnego, temu wiarę uznaje się za sprawiedliwość. 6 Tak też Dawid opisuje szczęście człowieka, któremu Bóg przypisuje sprawiedliwość niezależnie od uczynków:
7 Szczęśliwi ci, którym przebaczono nieprawości
i których grzechy zakryto;
8 Szczęśliwy człowiek, któremu Pan
nie przypisze grzechu.
9 Czy to szczęście ma być udziałem tylko obrzezanych? Co z nieobrzezanymi? Przyjrzyjmy się temu. Kiedy czytamy, że wiarę uznano Abrahamowi za sprawiedliwość, 10 to pojawia się pytanie, w jakich okolicznościach się to dokonało? Czy był on wówczas obrzezany, czy nie? Otóż nie był obrzezany. Był nieobrzezany.
11 Znak obrzezania otrzymał jako pieczęć usprawiedliwiającej wiary — tej wiary, którą miał przed obrzezaniem. W ten sposób stał się on ojcem wszystkich wierzących: nieobrzezanych, aby im również wiarę uznano za sprawiedliwość, 12 i obrzezanych, tych jednak, którzy, obok obrzezania, wstępują również na drogę wiary naszego ojca Abrahama — wiary, którą miał jeszcze przed obrzezaniem.
13 Zauważmy, że to nie za pośrednictwem Prawa Abraham i jego nasienie otrzymał obietnicę, że będzie dziedzicem świata. Stało się to za pośrednictwem usprawiedliwiającej wiary. 14 Jeśli dziedzicami są ci, którzy trzymają się Prawa, to wiara traci znaczenie, a obietnica swą treść. 15 Prawo bowiem sprowadza gniew, a tam, gdzie nie ma Prawa, nie ma wykroczenia.
16 Obietnica natomiast dlatego została uwarunkowana wiarą, aby udział w niej był sprawą łaski. Została także dana w taki sposób po to, aby dotyczyła wszystkich skupionych w nasieniu, czyli nie tylko tych, którzy trzymają się Prawa, ale i tych, którzy podążają śladami wiary Abrahama, ojca nas wszystkich, 17 zgodnie ze słowami: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów. Czynią to natomiast przed obliczem Tego, któremu on uwierzył — Boga, który ożywia umarłych i to, czego nie ma, powołuje do bytu.[a]
18 Abraham, wbrew beznadziei, mając nadzieję uwierzył, aby stać się ojcem wielu narodów, zgodnie z zapowiedzią: Takie będzie twoje nasienie. 19 I nie cofnął się w wierze, choć miał świadomość, że jego ciało, jako około stuletniego mężczyzny, jest już martwe dla rozrodczości, podobnie jak martwe jest łono Sary.
20 Nie zwątpił on w niewierze w obietnicę Boga. Przeciwnie, wzmocniony wiarą oddał chwałę Bogu. 21 Był przy tym w pełni przekonany, że to, co Bóg obiecał, ma moc również spełnić. 22 Właśnie dlatego uznano mu to za sprawiedliwość. 23 Nie czytamy przy tym, że uznano mu tylko ze względu na niego. 24 Stało się to również ze względu na nas. Nam ma to być uznane, wierzącym w Tego, który wzbudził z martwych Jezusa, naszego Pana, 25 wydanego za nasze upadki i wzbudzonego dla naszego usprawiedliwienia.
Footnotes
- Rzymian 4:17 Lub: i to, co nie istnieje, powołuje tak, jak gdyby istniało.
Romans 4
New King James Version
Abraham Justified by Faith(A)
4 What then shall we say that (B)Abraham our (C)father[a] has found according to the flesh? 2 For if Abraham was (D)justified by works, he has something to boast about, but not before God. 3 For what does the Scripture say? (E)“Abraham believed God, and it was [b]accounted to him for righteousness.” 4 Now (F)to him who works, the wages are not counted [c]as grace but as debt.
David Celebrates the Same Truth
5 But to him who (G)does not work but believes on Him who justifies (H)the ungodly, his faith is accounted for righteousness, 6 just as David also (I)describes the blessedness of the man to whom God imputes righteousness apart from works:
7 “Blessed(J) are those whose lawless deeds are forgiven,
And whose sins are covered;
8 Blessed is the man to whom the Lord shall not impute sin.”
Abraham Justified Before Circumcision
9 Does this blessedness then come upon the circumcised only, or upon the uncircumcised also? For we say that faith was accounted to Abraham for righteousness. 10 How then was it accounted? While he was circumcised, or uncircumcised? Not while circumcised, but while uncircumcised. 11 And (K)he received the sign of circumcision, a seal of the righteousness of the faith which he had while still uncircumcised, that (L)he might be the father of all those who believe, though they are uncircumcised, that righteousness might be imputed to them also, 12 and the father of circumcision to those who not only are of the circumcision, but who also walk in the steps of the faith which our father (M)Abraham had while still uncircumcised.
The Promise Granted Through Faith
13 For the promise that he would be the (N)heir of the world was not to Abraham or to his seed through the law, but through the righteousness of faith. 14 For (O)if those who are of the law are heirs, faith is made void and the promise made of no effect, 15 because (P)the law brings about wrath; for where there is no law there is no transgression.
16 Therefore it is of faith that it might be (Q)according to grace, (R)so that the promise might be [d]sure to all the seed, not only to those who are of the law, but also to those who are of the faith of Abraham, (S)who is the father of us all 17 (as it is written, (T)“I have made you a father of many nations”) in the presence of Him whom he believed—God, (U)who gives life to the dead and calls those (V)things which do not exist as though they did; 18 who, contrary to hope, in hope believed, so that he became the father of many nations, according to what was spoken, (W)“So shall your descendants be.” 19 And not being weak in faith, (X)he did not consider his own body, already dead (since he was about a hundred years old), (Y)and the deadness of Sarah’s womb. 20 He did not waver at the promise of God through unbelief, but was strengthened in faith, giving glory to God, 21 and being fully convinced that what He had promised (Z)He was also able to perform. 22 And therefore (AA)“it was accounted to him for righteousness.”
23 Now (AB)it was not written for his sake alone that it was imputed to him, 24 but also for us. It shall be imputed to us who believe (AC)in Him who raised up Jesus our Lord from the dead, 25 (AD)who was delivered up because of our offenses, and (AE)was raised because of our justification.
Footnotes
- Romans 4:1 Or (fore)father according to the flesh has found?
- Romans 4:3 imputed, credited, reckoned, counted
- Romans 4:4 according to
- Romans 4:16 certain
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
