Passage Resources Hebrew/Greek Your Content
Previous Next
Add parallel Print Page Options
Close NBLA

Romanos 4
Nueva Biblia de las Américas

Abraham, justificado por la fe

4 ¿Qué diremos, entonces, que halló Abraham, nuestro padre según la carne(A)? 2 Porque si Abraham fue justificado por las obras, tiene de qué jactarse, pero no para con Dios(B). 3 Porque ¿qué dice la Escritura? «Y creyó Abraham a Dios, y le fue contado por justicia(C)». 4 Ahora bien, al que trabaja(D), el salario no se le cuenta como favor, sino como deuda; 5 pero al que no trabaja, pero cree en Aquel que justifica al impío, su fe se le cuenta por justicia(E). 6 Como también David habla de la bendición que viene sobre el hombre a quien Dios atribuye justicia aparte de las obras:

7 «(F)Bienaventurados aquellos cuyas iniquidades han sido perdonadas, y cuyos pecados han sido cubiertos.
8 -»Bienaventurado el hombre cuyo pecado el Señor no tomará en cuenta(G)».

9 ¿Es, pues, esta bendición solo para[a] los circuncisos[b], o también para[c] los incircuncisos[d](H)? Porque decimos: «A Abraham, la fe le fue contada por justicia(I)». 10 Entonces, ¿cómo le fue contada? ¿Siendo circunciso[e] o incircunciso[f]? No siendo circunciso[g], sino siendo incircunciso[h]. 11 Abraham recibió la señal de la circuncisión(J) como sello de la justicia de la fe(K) que tenía mientras aún era incircunciso[i], para que fuera padre de todos los que creen(L) sin ser circuncidados, a fin de que la justicia también se les tome en cuenta a ellos. 12 También Abraham es padre de la circuncisión para aquellos que no solamente son de la circuncisión, sino que también siguen en los pasos de la fe que tenía nuestro padre Abraham cuando era incircunciso[j].

La promesa cumplida por la fe

13 Porque la promesa a Abraham o a su descendencia[k](M) de que él sería heredero del mundo, no fue hecha por medio de la ley, sino por medio de la justicia de la fe(N). 14 Porque si los que son de la ley son herederos, vana resulta la fe y anulada la promesa(O). 15 Porque la ley produce ira, pero donde no hay ley, tampoco hay transgresión(P).

16 Por eso es por[l] fe, para que esté de acuerdo con la gracia(Q), a fin de que la promesa sea firme para toda la posteridad[m], no solo a los que son[n] de la ley, sino también a los que son[o] de la fe de Abraham, quien es padre de todos nosotros(R). 17 Como está escrito: «Te he hecho padre de muchas naciones(S)», delante de Aquel en quien creyó, es decir Dios, que da vida a los muertos(T) y llama(U) a las cosas que no son, como si fueran(V).

18 Abraham creyó en esperanza contra esperanza, a fin de llegar a ser padre de muchas naciones(W), conforme a lo que se le había dicho: «Así será tu descendencia[p](X)». 19 Y sin debilitarse en la fe contempló su propio cuerpo, que ya estaba como muerto(Y) puesto que tenía como cien años(Z), y también la esterilidad[q] de la matriz de Sara(AA).

20 Sin embargo, respecto a la promesa de Dios, Abraham no titubeó con incredulidad, sino que se fortaleció en fe, dando gloria a Dios(AB), 21 estando plenamente convencido(AC) de que lo que Dios había prometido, poderoso era[r] también para cumplirlo(AD). 22 Por lo cual también su fe le fue contada por justicia(AE).

Justificación para todos los que creen

23 Y no solo por él fue escrito(AF) que le fue contada, 24 sino también por nosotros, a quienes será contada, como los que creen en Aquel que levantó de los muertos a Jesús nuestro Señor(AG), 25 que fue entregado por causa de nuestras transgresiones(AH) y resucitado para nuestra justificación(AI).

Footnotes

  1. 4:9 Lit. sobre.
  2. 4:9 Lit. la circuncisión.
  3. 4:9 Lit. sobre.
  4. 4:9 Lit. la incircuncisión.
  5. 4:10 Lit. en circuncisión.
  6. 4:10 Lit. en incircuncisión.
  7. 4:10 Lit. en circuncisión.
  8. 4:10 Lit. en incircuncisión.
  9. 4:11 Lit. estaba en incircuncisión.
  10. 4:12 Lit. estaba en incircuncisión.
  11. 4:13 Lit. simiente.
  12. 4:16 O de.
  13. 4:16 Lit. simiente.
  14. 4:16 Lit. lo que es.
  15. 4:16 Lit. lo que es.
  16. 4:18 Lit. simiente.
  17. 4:19 Lit. lo muerto.
  18. 4:21 Lit. es.
Close BPT

Rô-ma 4
Vietnamese Bible: Easy-to-Read Version

Dùng Áp-ra-ham làm dẫn chứng

4 Chúng ta có thể nói Áp-ra-ham, tổ tiên của dân tộc ta, đã học được gì về đức tin? 2 Nếu Áp-ra-ham được hòa thuận với Thượng Đế nhờ những điều ông làm thì ông sẽ có lý do chính đáng để khoe. Nhưng Áp-ra-ham không thể tự khoe trước Thượng Đế. 3 Vì Thánh Kinh viết, “Áp-ra-ham đặt niềm tin nơi Thượng Đế, Ngài chấp nhận niềm tin của ông và niềm tin ấy khiến ông hòa thuận lại với Ngài.” [a]

4 Ai làm việc thì lương bổng không thể xem là quà biếu mà là tiền công của mình. 5 Nhưng con người không thể làm cách nào để hòa thuận lại với Thượng Đế được. Nên con người phải trông cậy vào Thượng Đế là Đấng có thể khiến cho kẻ ác hòa thuận lại với Ngài. Thượng Đế sẽ chấp nhận đức tin của họ, nhờ đó họ được hòa thuận lại với Ngài. 6 Đa-vít cũng đã nói tương tự như thế. Ông bảo rằng ai được hòa thuận với Thượng Đế, nghĩa là được Ngài tha thứ những tội lỗi của mình, thật có phúc.

7 “Phúc cho người nào được xóa hết tội,
    bao nhiều việc phạm pháp đều được tha thứ.
8 Phúc cho kẻ mà Chúa không kết tội.” (A)

9 Có phải phúc lành nầy chỉ dành cho người được cắt dương bì thôi hay là cũng dành cho người không được cắt dương bì nữa? Chúng ta đã nói rằng Thượng Đế chấp nhận niềm tin của Áp-ra-ham và chính niềm tin ấy khiến ông hòa thuận lại với Ngài. 10 Ông được hòa thuận ra sao? Thượng Đế chấp nhận Áp-ra-ham trước khi ông chịu phép cắt dương bì hay là sau?—Trước khi ông chịu phép cắt dương bì. 11 Áp-ra-ham chịu cắt dương bì để chứng tỏ ông đã hòa thuận lại với Thượng Đế vì ông tin Ngài trước khi chịu cắt dương bì. Cho nên Áp-ra-ham trở nên cha của những người tin nhưng không được cắt dương bì; ông là cha của mọi tín hữu đã hòa thuận lại với Thượng Đế. 12 Áp-ra-ham cũng đồng thời là cha của những người đã chịu cắt dương bì và sống theo niềm tin mà Áp-ra-ham, tổ tiên chúng ta đã có trước khi chịu cắt dương bì.

Thượng Đế giữ lời hứa của Ngài

13 Áp-ra-ham và dòng dõi ông đã nhận lời hứa rằng sản nghiệp của họ sẽ gồm toàn thế giới. Ông nhận lời hứa ấy không nhờ luật pháp mà nhờ giảng hòa lại với Thượng Đế qua đức tin. 14 Nếu chúng ta có thể nhận được lời hứa của Thượng Đế bằng cách tuân giữ luật pháp thì đức tin trở nên vô ích. Lời hứa của Thượng Đế cho Áp-ra-ham cũng vô ích, 15 Vì luật pháp chỉ đưa đến cơn thịnh nộ của Thượng đế mà thôi. Nhưng nơi nào không có luật pháp thì cũng không có việc phạm pháp.

16 Cho nên chúng ta nhận được lời hứa của Thượng Đế qua đức tin. Lời hứa ấy trở thành một quà tặng, mà tất cả con cháu Áp-ra-ham đều có thể nhận. Lời hứa ấy không phải dành cho những người sống dưới luật pháp Mô-se mà là cho những người sống trong đức tin như Áp-ra-ham, tổ phụ chúng ta. 17 Như Thánh Kinh viết, “Ta lập ngươi làm cha của nhiều dân tộc.” [b] Điều nầy được thực hiện trước mặt Thượng Đế vì Áp-ra-ham tin cậy Ngài là Đấng ban sự sống cho kẻ chết và đã sáng tạo mọi vật từ chỗ hư vô.

18 Áp-ra-ham không hi vọng có con cái nối dòng, nhưng ông tin cậy Thượng đế và vẫn nuôi hi vọng, nên ông đã trở thành cha của nhiều dân tộc. Đúng như Thượng Đế đã bảo, “Dòng dõi ngươi sẽ đông không thể đếm được.” [c] 19 Lúc ấy Áp-ra-ham đã gần một trăm tuổi, quá tuổi bình thường để có con, còn Sa-ra thì không thể nào sinh con được. Áp-ra-ham lo âu về điều ấy nhưng niềm tin của ông nơi Thượng Đế vẫn không lay chuyển. 20 Ông không bao giờ hoài nghi rằng Thượng Đế sẽ không giữ lời hứa của Ngài, trái lại ông nắm chắc niềm tin. Ông vững tin hơn và ca ngợi Thượng Đế. 21 Áp-ra-ham tin chắc rằng những gì Ngài hứa thì Ngài cũng có quyền thực hiện được. 22 Cho nên “Thượng Đế chấp nhận đức tin của Áp-ra-ham, và đức tin ấy khiến ông hòa thuận lại với Ngài.” [d] 23 Câu “Thượng Đế chấp nhận đức tin của Áp-ra-ham” không phải chỉ viết cho ông mà thôi 24 mà còn cho chúng ta nữa. Thượng Đế sẽ chấp nhận chúng ta vì chúng ta tin nơi Đấng đã khiến Giê-xu, Chúa chúng ta, sống lại từ kẻ chết. 25 Chúa Giê-xu đã chịu chết vì tội chúng ta, Ngài đã sống lại để chúng ta được hòa thuận lại với Thượng Đế.

Footnotes

  1. Rô-ma 4:3 Áp-ra-ham … với Ngài Sáng 15:6.
  2. Rô-ma 4:17 Ta lập … dân tộc Sáng 17:5.
  3. Rô-ma 4:18 Dòng dõi … đếm được Sáng 15:5.
  4. Rô-ma 4:22 Thượng Đế … với Ngài Sáng 15:6.
Close RVA-2015

Romanos 4
Reina Valera Actualizada

Abraham, justificado por la fe

4 ¿Qué diremos, pues, que ha encontrado Abraham, nuestro progenitor según la carne? 2 Porque si Abraham fue justificado por las obras tiene de qué gloriarse, pero no delante de Dios. 3 Pues ¿qué dice la Escritura? Y creyó Abraham a Dios, y le fue contado por justicia[a].

4 Al que obra, no se le considera el salario como gracia sino como obligación. 5 Pero al que no obra sino que cree en aquel que justifica al impío, se considera su fe como justicia. 6 De igual manera, David también proclama la felicidad del hombre a quien Dios confiere justicia sin obras, 7 diciendo:

Bienaventurados aquellos

cuyas iniquidades son perdonadas,

y cuyos pecados son cubiertos.

8 Bienaventurado el hombre

a quien el Señor jamás le tomará en cuenta su pecado[b].

9 Luego, ¿es esta felicidad solamente para los de la circuncisión, o también es para los de la incircuncisión? Pues decimos: A Abraham le fue contada su fe por justicia[c]. 10 ¿Cómo le fue contada? ¿Estando él circuncidado o incircunciso? No fue en la circuncisión sino en la incircuncisión. 11 Él recibió la señal de la circuncisión como sello de la justicia de la fe que tenía estando aún incircunciso para que fuera padre de todos los creyentes no circuncidados —para que también a ellos les fuera conferida la justicia—; 12 y padre de la circuncisión, de los que no solamente son de la circuncisión sino que también siguen las pisadas de la fe que tuvo nuestro padre Abraham antes de ser circuncidado.

La promesa se cumple por la fe

13 Porque la promesa a Abraham y a su descendencia, de que sería heredero del mundo, no fue dada por medio de la ley sino por medio de la justicia de la fe. 14 Porque si los herederos son los que se basan en la ley, la fe ha sido hecha inútil y la promesa invalidada. 15 Porque la ley produce ira; pero donde no hay ley tampoco hay transgresión. 16 Por esto, proviene de la fe a fin de que sea según la gracia, para que la promesa sea firme para toda su descendencia. No para el que es solamente de la ley sino también para el que es de la fe de Abraham, quien es padre de todos nosotros 17 —como está escrito: Te he puesto por padre de muchas naciones[d]— delante de Dios, a quien él creyó, quien vivifica a los muertos y llama a las cosas que no existen como si existieran.

18 Abraham creyó contra toda esperanza, de modo que vino a ser padre de muchas naciones[e], de acuerdo con lo que le había sido dicho: Así será tu descendencia[f]. 19 Sin debilitarse en la fe, él tuvo muy en cuenta[g] su cuerpo ya muerto (pues tenía casi cien años) y la matriz muerta de Sara. 20 Pero no dudó de la promesa de Dios por falta de fe. Al contrario, fue fortalecido en su fe dando gloria a Dios, 21 plenamente convencido de que Dios, quien había prometido, era poderoso para hacerlo. 22 Por esta razón le fue contada por justicia[h].

23 Pero no solo para él fue escrito que le fue contada 24 sino también para nosotros (a quienes nos habría de ser contada), los que creemos en Dios que resucitó de entre los muertos a Jesús nuestro Señor, 25 quien fue entregado por causa de nuestras transgresiones y resucitado para nuestra justificación.

Footnotes

  1. Romanos 4:3 Gén. 15:6; cf. Gál. 3:6.
  2. Romanos 4:8 Sal. 32:1, 2.
  3. Romanos 4:9 Gén. 15:6.
  4. Romanos 4:17 Gén. 17:5.
  5. Romanos 4:18 Gén. 17:5.
  6. Romanos 4:18 Gén. 15:5.
  7. Romanos 4:19 Algunos mss. antiguos tienen él no consideró.
  8. Romanos 4:22 Gén. 15:6.
Next
Romanos 3
Romanos 5
Next
dropdown
Nueva Biblia de las Américas (NBLA)

Nueva Biblia de las Américas™ NBLA™ Copyright © 2005 por The Lockman Foundation

Nueva Biblia de las Américas™ NBLA™ is made available by The Lockman Foundation
Vietnamese Bible: Easy-to-Read Version (BPT)

© 2010 Bible League International

Reina Valera Actualizada (RVA-2015)

Version Reina Valera Actualizada, Copyright © 2015 by Editorial Mundo Hispano