Add parallel Print Page Options

Sinasabi ko ang katotohanang na kay Cristo, na hindi ako nagsisinungaling, (A)na ako'y sinasaksihan ng aking budhi sa Espiritu Santo,

Na mayroon akong malaking kalungkutan (B)at walang tigil na karamdaman sa aking puso.

Sapagka't ako'y makapagnanasa na ako man (C)ay itakuwil mula kay Cristo dahil sa aking mga kapatid, na aking mga kamaganak (D)ayon sa laman.

Na pawang mga Israelita; (E)na sa kanila ang pagkukupkop, at (F)ang kaluwalhatian, at (G)ang mga tipan, at ang pagbibigay ng kautusan, at (H)ang paglilingkod sa Dios, at (I)ang mga kapangakuan;

Na sa kanila (J)ang mga magulang, at (K)sa kanila mula ang Cristo ayon sa laman, (L)na siyang lalo sa lahat, Dios na (M)maluwalhati magpakailan man. Siya nawa.

Datapuwa't hindi sa ang salita ng Dios ay nauwi sa wala. Sapagka't (N)hindi ang lahat ng buhat sa Israel ay mga taga Israel:

(O)Ni sapagka't sila'y binhi ni Abraham, ay mga anak na silang lahat: kundi, (P)Kay Isaac tatawagin ang iyong binhi.

Sa makatuwid, ay hindi mga anak sa laman ang mga anak ng Dios: kundi ang mga (Q)anak sa pangako'y siyang ibibilang na isang binhi.

Sapagka't ito ang salita ng pangako, (R)Ayon sa panahong ito'y paririto ako, at magkakaroon si Sara ng isang anak na lalake.

10 At hindi lamang gayon; kundi nang maipaglihi na ni (S)Rebeca sa pamamagitan ng isa, ito nga'y ng ating ama na si Isaac—

11 Sapagka't ang mga anak nang hindi pa ipinanganganak, at hindi pa nagsisigawa ng anomang mabuti o masama, upang ang layon ng Dios ay mamalagi alinsunod sa pagkahirang, na hindi sa mga gawa, kundi (T)doon sa tumatawag,

12 Ay sinabi sa kaniya, (U)Ang panganay ay maglilingkod sa bunso.

13 Gaya ng nasusulat, (V)Si Jacob ay inibig ko, datapuwa't si Esau ay aking kinapootan.

14 Ano nga ang ating sasabihin? Mayroon baga kayang kalikuan sa Dios? Huwag nawang mangyari.

15 Sapagka't sinasabi niya kay Moises, (W)Ako'y maaawa sa aking kinaaawaan, at ako'y mahahabag sa aking kinahahabagan.

16 Kaya nga hindi sa may ibig, ni hindi sa tumatakbo, kundi sa Dios na naaawa.

17 Sapagka't sinasabi ng kasulatan tungkol kay Faraon, (X)Dahil sa layong ito, ay itinaas kita, upang aking maihayag sa pamamagitan mo ang aking kapangyarihan, at upang ang aking pangala'y maitanyag sa buong lupa.

18 Kaya nga sa kaniyang ibig siya'y naaawa, at sa kaniyang ibig siya'y nagpapatigas.

19 Sasabihin mo nga sa akin, Bakit humahanap pa siya ng kamalian? Sapagka't sino ang sumasalangsang sa kaniyang kalooban?

20 (Y)Nguni't, Oh tao, sino kang tumututol sa Dios? (Z)Sasabihin baga ng bagay na ginawa doon sa gumawa sa kaniya, Bakit mo ako ginawang ganito?

21 O wala bagang (AA)kapangyarihan sa putik ang magpapalyok, upang gawin sa isa lamang limpak ang (AB)isang sisidlan sa ikapupuri, at ang isa'y sa ikahihiya.

22 Ano kung ang Dios ay inibig na ihayag ang kaniyang kagalitan, at ipakilala ang kaniyang kapangyarihan, ay nagtiis ng malaking (AC)pagpapahinuhod sa mga sisidlan ng galit na nangahahanda na sa pagkasira:

23 At upang maipakilala ang kayamanan ng kaniyang kaluwalhatian sa mga sisidlan ng awa, na (AD)kaniyang inihanda nang una pa sa kaluwalhatian,

24 Maging sa atin na kaniya namang tinawag, (AE)hindi lamang mula sa mga Judio, kundi naman mula sa mga Gentil?

25 Gaya naman ng sinasabi niya sa aklat ni Oseas,

(AF)Tatawagin kong aking bayan na hindi ko dating bayan;
At iniibig, na hindi dating iniibig.
26 At mangyayari, (AG)na sa dakong pinagsabihan sa kanila, Kayo'y hindi ko bayan,
Ay diyan sila tatawaging mga anak ng Dios na buhay.

27 At si Isaias ay sumisigaw tungkol sa Israel, (AH)Kung ang bilang man ng mga anak ng Israel ay maging tulad sa buhangin sa dagat, (AI)ay ang nalalabi lamang ang maliligtas:

28 Sapagka't isasagawa ng Panginoon ang kaniyang salita sa lupa, na tatapusin (AJ)at paiikliin.

29 At gaya ng sinabi nang una ni Isaias,

(AK)Kung hindi nagiwan sa atin ng isang binhi ang Panginoon ng mga hukbo,
(AL)Tayo'y naging katulad sana ng Sodoma, at naging gaya ng Gomorra.

30 Ano nga ang ating sasabihin? Na ang mga Gentil, na hindi nangagsisisunod sa katuwiran, ay nagkamit ng katuwiran, sa makatuwid baga'y (AM)ng katuwiran sa pananampalataya:

31 Datapuwa't ang Israel (AN)sa pagsunod sa kautusan ng katuwiran, ay hindi umabot sa kautusang iyan.

32 Bakit? Sapagka't hindi nila hinanap sa pamamagitan ng pananampalataya, kundi ng ayon sa mga gawa. (AO)Sila'y nangatisod sa batong katitisuran;

33 Gaya ng nasusulat,

(AP)Narito, inilalagay ko sa Sion ang isang batong katitisuran, at batong pangbuwal:
(AQ)At ang sumasampalataya sa kaniya'y hindi mapapahiya.

Israel’s Rejection of Christ

I (A)tell the truth in Christ, I am not lying, my conscience also bearing me witness in the Holy Spirit, (B)that I have great sorrow and continual grief in my heart. For (C)I could wish that I myself were accursed from Christ for my brethren, my [a]countrymen according to the flesh, who are Israelites, (D)to whom pertain the adoption, (E)the glory, (F)the covenants, (G)the giving of the law, (H)the service of God, and (I)the promises; (J)of whom are the fathers and from (K)whom, according to the flesh, Christ came, (L)who is over all, the eternally blessed God. Amen.

Israel’s Rejection and God’s Purpose(M)

(N)But it is not that the word of God has taken no effect. For (O)they are not all Israel who are of Israel, (P)nor are they all children because they are the seed of Abraham; but, (Q)“In Isaac your seed shall be called.” That is, those who are the children of the flesh, these are not the children of God; but (R)the children of the promise are counted as the seed. For this is the word of promise: (S)“At this time I will come and Sarah shall have a son.”

10 And not only this, but when (T)Rebecca also had conceived by one man, even by our father Isaac 11 (for the children not yet being born, nor having done any good or evil, that the purpose of God according to election might stand, not of works but of (U)Him who calls), 12 it was said to her, (V)“The older shall serve the younger.” 13 As it is written, (W)“Jacob I have loved, but Esau I have hated.”

Israel’s Rejection and God’s Justice

14 What shall we say then? (X)Is there unrighteousness with God? Certainly not! 15 For He says to Moses, (Y)“I will have mercy on whomever I will have mercy, and I will have compassion on whomever I will have compassion.” 16 So then it is not of him who wills, nor of him who runs, but of God who shows mercy. 17 For (Z)the Scripture says to the Pharaoh, (AA)“For this very purpose I have raised you up, that I may show My power in you, and that My name may be declared in all the earth.” 18 Therefore He has mercy on whom He wills, and whom He wills He (AB)hardens.

19 You will say to me then, “Why does He still find fault? For (AC)who has resisted His will?” 20 But indeed, O man, who are you to reply against God? (AD)Will the thing formed say to him who formed it, “Why have you made me like this?” 21 Does not the (AE)potter have power over the clay, from the same lump to make (AF)one vessel for honor and another for dishonor?

22 What if God, wanting to show His wrath and to make His power known, endured with much longsuffering (AG)the vessels of wrath (AH)prepared for destruction, 23 and that He might make known (AI)the riches of His glory on the vessels of mercy, which He had (AJ)prepared beforehand for glory, 24 even us whom He (AK)called, (AL)not of the Jews only, but also of the Gentiles?

25 As He says also in Hosea:

(AM)“I will call them My people, who were not My people,
And her beloved, who was not beloved.”
26 “And(AN) it shall come to pass in the place where it was said to them,
‘You are not My people,’
There they shall be called sons of the living God.”

27 Isaiah also cries out concerning Israel:

(AO)“Though the number of the children of Israel be as the sand of the sea,
(AP)The remnant will be saved.
28 For [b]He will finish the work and cut it short in righteousness,
(AQ)Because the Lord will make a short work upon the earth.”

29 And as Isaiah said before:

(AR)“Unless the Lord of [c]Sabaoth had left us a seed,
(AS)We would have become like Sodom,
And we would have been made like Gomorrah.”

Present Condition of Israel

30 What shall we say then? (AT)That Gentiles, who did not pursue righteousness, have attained to righteousness, (AU)even the righteousness of faith; 31 but Israel, (AV)pursuing the law of righteousness, (AW)has not attained to the law [d]of righteousness. 32 Why? Because they did not seek it by faith, but as it were, [e]by the works of the law. For (AX)they stumbled at that stumbling stone. 33 As it is written:

(AY)“Behold, I lay in Zion a stumbling stone and rock of offense,
And (AZ)whoever believes on Him will not be put to shame.”

Footnotes

  1. Romans 9:3 Or relatives
  2. Romans 9:28 NU the Lord will finish the work and cut it short upon the earth
  3. Romans 9:29 Lit., in Heb., Hosts
  4. Romans 9:31 NU omits of righteousness
  5. Romans 9:32 NU by works, omitting of the law

Ang Dios at ang mga Israelita

Ngayon, ako na mananampalataya ni Cristo ay may sasabihin sa inyo. Totoo ito at hindi ako nagsisinungaling. At pinapatunayan ng Banal na Espiritu sa aking konsensya na totoo ang sasabihin ko: Labis akong nalulungkot at nababalisa para sa aking mga kalahi at kababayang Judio. Kung maaari lang sana, ako na lang ang sumpain ng Dios at mahiwalay kay Cristo, maligtas lang sila. Bilang mga Israelita itinuring sila ng Dios na kanyang mga anak; ipinakita niya sa kanila ang kanyang kadakilaan; gumawa ang Dios ng mga kasunduan sa kanila; ibinigay sa kanila ang Kautusan; tinuruan sila ng tunay na pagsamba; maraming ipinangako ang Dios sa kanila; ang kanilang mga ninunoʼy mga pinili ng Dios; at nagmula sa kanilang lahi si Cristo nang siyaʼy maging tao – ang Dios na makapangyarihan sa lahat na dapat purihin magpakailanman! Amen.

Hindi ito nangangahulugan na hindi natupad ang mga pangako ng Dios dahil hindi sila sumampalataya, sapagkat hindi naman lahat ng nagmula kay Israel ay maituturing na pinili ng Dios. At hindi rin naman lahat ng nagmula kay Abraham ay maituturing na mga anak ni Abraham. Sapagkat sinabi ng Dios kay Abraham, “Ang mga anak lang na magmumula kay Isaac ang mga lahi na aking ipinangako.”[a] Ang ibig sabihin, hindi lahat ng anak ni Abraham ay itinuturing na anak ng Dios, kundi ang mga anak lamang na ipinanganak ayon sa ipinangako. Sapagkat ganito ang ipinangako ng Dios sa kanya, “Babalik ako rito sa ganito ring panahon sa susunod na taon at magkakaroon ng anak na lalaki si Sara.”[b]

10 Hindi lang iyon, kundi nangyari rin ang ganoon sa dalawang anak ni Rebeka sa ating ninunong si Isaac, ipinakita rin ng Dios na hindi lahat ng nagmula kay Abraham ay itinuturing na mga anak niya. 11-12 Bago pa man ipanganak ang kambal, sinabi na ng Dios kay Rebeka, “Maglilingkod ang nakatatanda sa nakababatang kapatid.”[c] Sinabi ito ng Dios noong wala pa silang nagagawang mabuti o masama, para patunayan na ang pagpili niya ay batay sa sarili niyang pasya at hindi sa mabubuting gawa ng tao. 13 Gaya nga ng sinabi ng Dios sa Kasulatan,

    “Minamahal ko si Jacob, pero si Esau ay hindi.”[d]

14 Baka naman sabihin ng iba na hindi makatarungan ang Dios. Aba, hindi! 15 Sapagkat sinabi niya kay Moises, “Mahahabag ako sa gusto kong kahabagan; maaawa ako sa gusto kong kaawaan.”[e] 16 Kung ganoon, ang pagpili ng Dios ay hindi batay sa kagustuhan ng tao o sa paggawa niya ng mabuti, kundi sa awa ng Dios. 17 Sapagkat ayon sa Kasulatan, sinabi ng Dios sa Faraon, “Pinayagan kitang mabuhay dahil dito: para maipakita ko ang kapangyarihan ko sa pamamagitan mo at makilala ang pangalan ko sa buong mundo.”[f] 18 Kaya nga, kinaaawaan ng Dios ang ibig niyang kaawaan, at pinatitigas niya ang ulo ng ibig niyang patigasin.

Ang Galit at Awa ng Dios

19 Maaaring may magsabi sa akin, “Kung ganoon, bakit pa niya pinapanagot ang mga tao sa kanilang mga kasalanan? At sino ang makakasalungat sa kanyang kalooban?” 20 Pero sino ka para magreklamo sa Dios ng ganyan? Tayoʼy mga nilikha lang ng Dios, kaya hindi tayo makakapagreklamo kung bakit niya tayo ginawang ganito. 21 Tulad sa isang gumagawa ng palayok, may karapatan siyang gawin ang putik ayon sa gusto niya. May karapatan siyang gumawa ng dalawang uri ng sisidlan mula sa iisang tumpok ng putik: ang isa ay pang-espesyal, at ang isa naman ay pangkaraniwan lang.

22 Ganoon din naman ang Dios. Nais niyang ipakita ang kanyang kapangyarihan at matinding galit sa mga makasalanan, pero minabuti niyang tiisin muna nang buong tiyaga ang mga taong dapat sanang lipulin na. 23 Ginawa niya ito para ipakita kung gaano siya kadakila sa mga taong kinaaawaan niya, na inihanda na niya noon pa para parangalan. 24 Itoʼy walang iba kundi tayo na mga tinawag niya, hindi lang mula sa mga Judio kundi mula rin sa mga hindi Judio. 25 Ito ang sinabi ng Dios sa aklat ni Hoseas:

    “Ang dating hindi ko mga tao ay tatawagin kong, ‘Mga tao ko.’
    At ang dating hindi ko mahal ay mamahalin ko.[g]
26 At sa mga sinabihang, ‘Kayoʼy hindi ko mga mamamayan,’
    silaʼy tatawaging, ‘Mga anak ng Dios na buhay.’ ”[h]

27 Tungkol naman sa mga Israelita, sinabi ni Propeta Isaias: “Kahit na maging kasindami pa ng buhangin sa tabing-dagat ang lahi ni Israel, kakaunti lang sa kanila ang maliligtas, 28 dahil mabilis at matindi ang gagawing paghatol ng Panginoon sa mga tao sa mundo.”[i] 29 Sinabi rin ni Isaias,

    “Kung ang Panginoong Makapangyarihan ay walang itinira sa ating lahi, natulad na sana tayo sa Sodom at Gomora.”[j]

Ang Israel at ang Magandang Balita

30 Ano ngayon ang masasabi natin tungkol dito? Ang mga hindi Judio na hindi nagsikap na maging matuwid ay itinuring ng Dios na matuwid nang dahil sa kanilang pananampalataya. 31 Pero ang mga Judio na nagsikap na maituring na matuwid sa pamamagitan ng pagsunod nila sa Kautusan ay nabigo. 32 Bakit sila nabigo? Sapagkat nagtiwala sila sa kanilang mga gawa at hindi sila sumampalataya kay Jesu-Cristo. Natisod sila sa “batong nakakatisod.” 33 Gaya nga ng sinabi ng Dios sa Kasulatan,

    “Maglalagay ako sa Zion ng batong naging katitisuran sa mga tao, at nakakapagpadapa sa kanila.
    Pero hindi mapapahiya ang mga sumasampalataya sa kanya.”[k]

Footnotes

  1. 9:7 Gen. 21:12.
  2. 9:9 Gen. 18:10, 14.
  3. 9:11-12 Gen. 25:23.
  4. 9:13 Mal. 1:2-3.
  5. 9:15 Exo. 33:19.
  6. 9:17 Exo. 9:16.
  7. 9:25 Hos. 2:23.
  8. 9:26 Hos. 1:10.
  9. 9:28 Isa. 10:22-23.
  10. 9:29 Isa. 1:9.
  11. 9:33 Isa. 8:14; 28:16.