Revelation 9
J.B. Phillips New Testament
The fifth trumpet: The fathomless pit
9 The fifth angel blew his trumpet. I saw a star, that had fallen down from Heaven to earth, and he was given the key to the fathomless pit.
2 Then he opened the pit and smoke like the smoke of a vast furnace rose out of it, so that the light of the sun and the air itself grew dark from the smoke of the pit.
3-5 Then out of the smoke emerged locusts to descend upon the earth. They were given powers like those of earthly scorpions. They had orders to do no harm to any grass, green thing or tree upon the earth, but to injure only those human beings who did not bear the seal of God upon their foreheads. They were given no power to kill men, but only to torture them for five months. The torture they could inflict was like the pain of a scorpion’s sting.
6 In those days men will seek death but they will never find it; they will long to die but death will elude them.
7-11 These locusts looked to me in my vision like horses prepared for battle, On their heads were what appeared to be crowns like gold; their faces were like human faces, and they had long hair like women. Their teeth were like lion’s teeth, their breasts were like iron-breastplates, and the noise of their wings was like the noise of a host of chariots and horses charging into battle. They have tails and stings like scorpions, and it is in their tails that they possess the power to injure men for five months. They have as their king the angel of the pit, whose name in Hebrew is Abaddon and in Greek Apollyon, (meaning the destroyer).
12 The first disaster is now past, but I see two more approaching.
The sixth trumpet: the destroying angels
13-14 Then the sixth angel blew his trumpet, and I heard a solitary voice speaking from the four corners of the golden altar that stands in the presence of God. And it said to the sixth angel who held the trumpet, “Release the four angels who are bound at the great river Euphrates!”
15 Then these four angels who had been held ready for the hour, the day, the month and the year, were set free to kill a third-part of all mankind.
16-19 The number of their horsemen was two hundred million—I heard what their number was. In my vision I saw these horses and their riders, and their breastplates were fiery-red, blue and yellow. The horses’ heads looked to me like the heads of lions, and out of their mouths poured fire and smoke and sulphur. A third of all mankind died from the fearful effects of these three, the fire, the smoke and the sulphur which pours out of their mouths. For the power of these horses lies in their mouths and in their tails. Indeed their tails are like serpents with heads, and with these they inflict injury.
20-21 The rest of mankind, who did not die in this fearful destruction, neither repented of the works of their own hands nor ceased to worship evil powers and idols of gold, silver, brass, stone or wood, which can neither see nor hear nor move. Neither did they repent of their murders, their sorceries, their sexual sins, nor of their thieving.
Zbulesa 9
Albanian Bible
9 Dhe i pesti engjëll i ra borisë, dhe unë pashë një yll që ra nga qielli përmbi tokë; dhe atij iu dha çelësi i pusit të humnerës.
2 Dhe ai hapi pusin e humnerës dhe nga pusi u ngrit një tym si nga një oxhak i madh; dhe dielli dhe ajri u errën nga tymi i pusit.
3 Edhe nga ky tym dolën mbi dhe karkaleca, dhe atyre iu dha një pushtet, i ngjashëm me atë të akrepave të tokës.
4 Dhe atyre iu tha të mos dëmtojnë barin e dheut, asnjë gjelbërim e asnjë dru, por vetëm ata njerëzit të cilët nuk kanë vulën e Perëndisë mbi ballë.
5 Dhe atyre iu dha fuqia të mos i vrasin ata, por t’i mundojnë pesë muaj; dhe mundimi i tyre si mundimi i akrepit, kur pickon.
6 Dhe në ato ditë njerëzit do të kërkojnë vdekjen, por nuk do ta gjejnë atë, edhe do të dëshirojnë të vdesin, por vdekja do të largohet prej tyre.
7 Dhe pamja e karkalecave u përngjante kuajve të gatitur për luftë; dhe mbi kokat e tyre kishin si kurora prej ari dhe fytyrat e tyre ishin si fytyra njerëzish.
8 Dhe kishin flokë si flokë grash; dhe dhëmbët e tyre ishin si dhëmbë luanësh.
9 Dhe kishin parzmore si parzmore hekuri, dhe ushtima e krahëve të tyre ishte si ushtima i shumë qerrëve dhe kuajve që rendin në luftim.
10 Dhe kishin bishtra që u ngjanin akrepave dhe me thumb në bishtrat e tyre: në të cilat qëndronte fuqia të dëmtonin njerëzit për pesë muaj.
11 Dhe për mbret përmbi ta kishin engjëllin e humnerës, emri e tij në hebraisht është Abadon dhe në greqisht emrin e ka Apolion.
12 Mjerimi i parë kaloi; ja, po vijnë edhe dy mjerime paskëtaj.
13 Dhe i gjashti engjëll i ra borisë, dhe dëgjova një zë nga të katër brirët e altarit të artë që është përpara Perëndisë,
14 që i thoshte engjëllit të gjashtë që kishte borinë: “Zgjidh të katër engjëjt që janë të lidhur në Lumin e madh, Eufratin.”
15 Atëherë të katër engjëjt, që ishin përgatitur për atë orë, ditë, muaj dhe vit, u zgjidhën që të vrasin të tretën pjesë të njerëzve.
16 Dhe numri i ushtarëve të kalorësisë ishte dyqind milion: dhe unë e dëgjova numrin e tyre.
17 Dhe kështu unë pashë në vegim kuajt dhe ata që i kalëronin; ata kishin parzmore ngjyrë zjarri, hiacinti dhe squfuri; dhe kokat e kuajve ishin si koka luanësh dhe nga gojët e tyre dilte zjarr, tym dhe squfur.
18 Nga këto të tri plagë u vra e treta e njerëzve, nga zjarri e nga tymi e nga squfuri, që dilnin nga gojët e tyre.
19 Sepse pushteti i tyre në fakt ishte në gojën e tyre dhe në bishtrat e tyre; sepse bishtrat e tyre ishin të ngjashëm me gjarpërinj, që kanë koka dhe me anë të tyre dëmtonin.
20 Dhe njerëzit e tjerë, ata që nuk u vranë nga këto plagë, nuk u penduan nga veprat e duarve të tyre që të mos nderojnë demonët dhe idhujt prej ari, argjendi, bronzi, guri dhe druri, që nuk mund të shohin, as të dëgjojnë, as të ecin;
21 dhe ata nuk u penduan nga vrasjet e tyre, as nga magjia e tyre, as nga kurvërimi i tyre dhe as nga vjedhjet e tyre.
The New Testament in Modern English by J.B Phillips copyright © 1960, 1972 J. B. Phillips. Administered by The Archbishops’ Council of the Church of England. Used by Permission.