Revelation 18
King James Version
18 And after these things I saw another angel come down from heaven, having great power; and the earth was lightened with his glory.
2 And he cried mightily with a strong voice, saying, Babylon the great is fallen, is fallen, and is become the habitation of devils, and the hold of every foul spirit, and a cage of every unclean and hateful bird.
3 For all nations have drunk of the wine of the wrath of her fornication, and the kings of the earth have committed fornication with her, and the merchants of the earth are waxed rich through the abundance of her delicacies.
4 And I heard another voice from heaven, saying, Come out of her, my people, that ye be not partakers of her sins, and that ye receive not of her plagues.
5 For her sins have reached unto heaven, and God hath remembered her iniquities.
6 Reward her even as she rewarded you, and double unto her double according to her works: in the cup which she hath filled fill to her double.
7 How much she hath glorified herself, and lived deliciously, so much torment and sorrow give her: for she saith in her heart, I sit a queen, and am no widow, and shall see no sorrow.
8 Therefore shall her plagues come in one day, death, and mourning, and famine; and she shall be utterly burned with fire: for strong is the Lord God who judgeth her.
9 And the kings of the earth, who have committed fornication and lived deliciously with her, shall bewail her, and lament for her, when they shall see the smoke of her burning,
10 Standing afar off for the fear of her torment, saying, Alas, alas that great city Babylon, that mighty city! for in one hour is thy judgment come.
11 And the merchants of the earth shall weep and mourn over her; for no man buyeth their merchandise any more:
12 The merchandise of gold, and silver, and precious stones, and of pearls, and fine linen, and purple, and silk, and scarlet, and all thyine wood, and all manner vessels of ivory, and all manner vessels of most precious wood, and of brass, and iron, and marble,
13 And cinnamon, and odours, and ointments, and frankincense, and wine, and oil, and fine flour, and wheat, and beasts, and sheep, and horses, and chariots, and slaves, and souls of men.
14 And the fruits that thy soul lusted after are departed from thee, and all things which were dainty and goodly are departed from thee, and thou shalt find them no more at all.
15 The merchants of these things, which were made rich by her, shall stand afar off for the fear of her torment, weeping and wailing,
16 And saying, Alas, alas that great city, that was clothed in fine linen, and purple, and scarlet, and decked with gold, and precious stones, and pearls!
17 For in one hour so great riches is come to nought. And every shipmaster, and all the company in ships, and sailors, and as many as trade by sea, stood afar off,
18 And cried when they saw the smoke of her burning, saying, What city is like unto this great city!
19 And they cast dust on their heads, and cried, weeping and wailing, saying, Alas, alas that great city, wherein were made rich all that had ships in the sea by reason of her costliness! for in one hour is she made desolate.
20 Rejoice over her, thou heaven, and ye holy apostles and prophets; for God hath avenged you on her.
21 And a mighty angel took up a stone like a great millstone, and cast it into the sea, saying, Thus with violence shall that great city Babylon be thrown down, and shall be found no more at all.
22 And the voice of harpers, and musicians, and of pipers, and trumpeters, shall be heard no more at all in thee; and no craftsman, of whatsoever craft he be, shall be found any more in thee; and the sound of a millstone shall be heard no more at all in thee;
23 And the light of a candle shall shine no more at all in thee; and the voice of the bridegroom and of the bride shall be heard no more at all in thee: for thy merchants were the great men of the earth; for by thy sorceries were all nations deceived.
24 And in her was found the blood of prophets, and of saints, and of all that were slain upon the earth.
Apocalipsis 18
Ang Biblia, 2001
Ang Pagbagsak ng Babilonia
18 Pagkatapos ng mga bagay na ito ay nakita ko ang isa pang anghel na nananaog mula sa langit, na may dakilang kapangyarihan; at ang lupa ay naliwanagan ng kanyang kaluwalhatian.
2 At(A) siya'y sumigaw nang may malakas na tinig na nagsasabi,
“Bumagsak, bumagsak ang dakilang Babilonia!
Ito'y naging tirahan ng mga demonyo,
pugad ng bawat espiritung karumaldumal,
at pugad ng bawat karumaldumal at kasuklamsuklam na mga ibon;
3 sapagkat(B) lahat ng mga bansa ay uminom
ng alak ng galit ng kanyang pakikiapid,
at ang mga hari sa lupa ay nakiapid sa kanya,
at ang mga mangangalakal sa lupa ay yumaman dahil sa kapangyarihan ng kanyang kalayawan.”
4 At(C) narinig ko ang isa pang tinig na mula sa langit na nagsasabi,
“Magsilabas kayo sa kanya, bayan ko,
upang huwag kayong madamay sa kanyang mga kasalanan,
at huwag kayong makabahagi
sa kanyang mga salot;
5 sapagkat(D) ang kanyang mga kasalanan ay nagkapatung-patong na umaabot hanggang sa langit,
at natatandaan ng Diyos ang kanyang mga kasalanan.
6 Ibigay(E) din ninyo ang ayon sa ibinigay niya sa inyo,
at bayaran ninyo ng makalawang ulit ang kanyang mga gawa;
sa kopang kanyang pinaghaluan ay inyong ipaghalo siya ng makalawang ulit.
7 Kung(F) gaano siya nagmalaki at namuhay sa kalayawan,
ay gayundin ang ibigay ninyo sa kanyang pahirap at pagluluksa.
Sapagkat sinasabi niya sa kanyang puso,
‘Ako'y nakaupong isang reyna.
Hindi ako balo
at hindi ko makikita kailanman ang pagluluksa.’
8 Kaya't sa loob ng isang araw ay darating ang mga salot sa kanya,
kamatayan, pagluluksa at gutom;
at siya'y lubos na susunugin sa apoy;
sapagkat makapangyarihan ang Panginoong Diyos na humatol sa kanya.”
9 At(G) ang mga hari sa lupa na nakiapid at namuhay sa kalayawan na kasama niya, ay iiyakan at tatangisan siya kapag nakita nila ang usok ng pagsusunog sa kanya.
10 Sila'y tatayo sa malayo dahil sa takot sa pahirap sa kanya, na nagsasabi,
“Kahabag-habag, kahabag-habag ang dakilang lunsod,
ikaw na makapangyarihang lunsod ng Babilonia!
Sapagkat sa isang oras ay dumating ang hatol sa iyo.”
11 Ang(H) mga mangangalakal sa lupa ay tumatangis at nagluluksa dahil sa kanya, sapagkat wala nang bibili pa ng kanilang kalakal;
12 kalakal(I) na ginto at pilak, mahalagang bato at mga perlas, pinong lino, kulay-ube, sutla at pula; ng sari-saring mababangong kahoy, at bawat kasangkapang garing, bawat kasangkapang mahalagang kahoy, tanso, bakal, marmol,
13 kanela, pampalasa, kamanyang, mira at insenso; alak at langis, at mainam na harina at trigo, mga baka at mga tupa, mga kabayo at mga karwahe, at mga alipin; at ng mga kaluluwa ng mga tao.
14 “Ang mga bungang ninanais ng kaluluwa mo
ay wala na sa iyo,
at lahat ng mga bagay na mararangya at mariringal
ay nalipol sa iyo,
at hindi na kailanman matatagpuan pang muli!”
15 Ang(J) mga mangangalakal ng mga bagay na ito na tumatangis at tumataghoy, na yumaman dahil sa kanya, ay tatayo sa malayo dahil sa takot sa pahirap sa kanya,
16 na nagsasabi,
“Kahabag-habag, kahabag-habag ang dakilang lunsod,
siyang nagsusuot ng pinong lino at ng kulay-ube, at pula,
at napapalamutian ng ginto, mahahalagang bato at perlas!
17 Sapagkat(K) sa loob ng isang oras ay nalipol ang ganito kalaking kayamanan!”
At ang bawat pinuno ng barko, ang bawat naglalayag saan mang dako, ang mga mandaragat, at lahat ng naghahanap-buhay sa dagat, ay nakatayo sa malayo,
18 at(L) nagsisisigaw pagkakita sa usok ng pagsusunog sa kanya, na nagsasabi,
“Anong lunsod ang katulad ng dakilang lunsod?”
19 At(M) sila'y nagbubuhos ng alabok sa kanilang mga ulo at nagsisigawan, na nag-iiyakan at nananaghoy, na nagsasabi,
“Kahabag-habag, kahabag-habag ang dakilang lunsod,
na siyang nagpapayaman sa lahat na may mga barko sa dagat, dahil sa kanyang mga kayamanan!
Sapagkat sa loob ng isang oras siya ay nawasak!
20 Magalak(N) ka tungkol sa kanya, O langit,
at kayong mga banal at mga apostol, at mga propeta;
sapagkat iginawad na ng Diyos para sa inyo ang hatol sa kanya!”
21 Pagkatapos(O) ay dinampot ng isang malakas na anghel ang isang bato, na gaya ng isang malaking gilingang bato, at inihagis sa dagat na sinasabi,
“Sa ganitong karahasan ibabagsak ang dakilang Babilonia,
at hindi na matatagpuan pa.
22 At(P) (Q) ang tunog ng mga manunugtog ng alpa at ng mga musikero at ng mga manunugtog ng plauta, at ng mga manunugtog ng trumpeta
ay hindi na maririnig pa sa iyo;
at wala nang manggagawa ng anumang gawa
ang matatagpuan pa sa iyo;
at ang ingay ng gilingan
ay hindi na maririnig pa sa iyo;
23 at ang liwanag ng ilawan
ay hindi na tatanglaw pa sa iyo
at ang tinig ng lalaking ikakasal at ng babaing ikakasal
ay hindi na maririnig pa sa iyo;
sapagkat ang mga mangangalakal mo ay dating mga pangunahin sa lupa;
sapagkat dinaya ng iyong pangkukulam ang lahat ng mga bansa.
24 At(R) natagpuan sa kanya ang dugo ng mga propeta at ng mga banal,
at ng lahat ng mga pinatay sa lupa.”
