Psaumes 88
La Bible du Semeur
Prière d’un homme près de la mort
88 Un psaume des Qoréites[a]. Cantique à chanter avec accompagnement de flûtes[b]. Au chef de chœur. Une méditation[c] d’Hémân[d] l’Ezrahite.
2 Eternel Dieu, toi qui me sauves,
je crie à toi, ╵pendant le jour, pendant la nuit, ╵en ta présence.
3 Que ma prière ╵parvienne jusqu’à toi !
Veuille prêter attention à mes cris !
4 Car je suis rassasié de maux,
et je suis tout près de la mort.
5 Déjà je suis compté ╵parmi ceux qui s’en vont ╵dans le tombeau.
Je ressemble à un homme
qui a perdu ses forces.
6 C’est au milieu des morts ╵que j’ai ma place,
comme ceux qui, ╵mortellement blessés, ╵sont couchés dans la tombe,
que tu as oubliés
et dont tu ne t’occupes plus.
7 Tu m’as jeté ╵dans un gouffre sans fond,
dans les fonds ténébreux.
8 Ta fureur me tenaille,
les flots de ta colère ╵ont déferlé sur moi.
Pause
9 Tu as fait s’éloigner de moi mes proches,
tu as fait de moi un objet d’horreur pour eux.
Je suis emprisonné, ╵je ne peux m’en sortir.
10 Mes yeux sont épuisés ╵à force d’affliction.
Je t’invoque, Eternel, ╵tout au long de mes jours,
je tends les mains vers toi.
11 Feras-tu des prodiges ╵pour ceux qui ne sont plus ?
Verra-t-on se lever ╵les morts pour te louer ?
Pause
12 Parle-t-on dans la tombe ╵de ton amour ?
De ta fidélité ╵dans le séjour des morts ?
13 Connaît-on tes prodiges ╵là où sont les ténèbres,
et ta justice ╵au pays de l’oubli ?
14 Pour moi, ô Eternel, ╵je crie à toi,
je te présente ma prière ╵chaque matin.
15 Pourquoi, ô Eternel, ╵me rejeter,
me refuser ton attention ?
16 Car je suis affligé, ╵près de la mort ╵depuis que je suis jeune ;
j’endure les terreurs ╵que tu m’imposes. ╵Je suis désemparé.
17 Les flots de ta colère ╵ont déferlé sur moi,
je suis anéanti ╵par les angoisses ╵qui me viennent de toi.
18 Comme des eaux qui me submergent,
de toutes parts, ╵elles m’assaillent tous les jours.
19 Tu as fait s’éloigner de moi ╵tous mes amis, mes compagnons !
Ma seule compagnie ╵est celle des ténèbres.
Psalm 88
King James Version
88 O lord God of my salvation, I have cried day and night before thee:
2 Let my prayer come before thee: incline thine ear unto my cry;
3 For my soul is full of troubles: and my life draweth nigh unto the grave.
4 I am counted with them that go down into the pit: I am as a man that hath no strength:
5 Free among the dead, like the slain that lie in the grave, whom thou rememberest no more: and they are cut off from thy hand.
6 Thou hast laid me in the lowest pit, in darkness, in the deeps.
7 Thy wrath lieth hard upon me, and thou hast afflicted me with all thy waves. Selah.
8 Thou hast put away mine acquaintance far from me; thou hast made me an abomination unto them: I am shut up, and I cannot come forth.
9 Mine eye mourneth by reason of affliction: Lord, I have called daily upon thee, I have stretched out my hands unto thee.
10 Wilt thou shew wonders to the dead? shall the dead arise and praise thee? Selah.
11 Shall thy lovingkindness be declared in the grave? or thy faithfulness in destruction?
12 Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?
13 But unto thee have I cried, O Lord; and in the morning shall my prayer prevent thee.
14 Lord, why castest thou off my soul? why hidest thou thy face from me?
15 I am afflicted and ready to die from my youth up: while I suffer thy terrors I am distracted.
16 Thy fierce wrath goeth over me; thy terrors have cut me off.
17 They came round about me daily like water; they compassed me about together.
18 Lover and friend hast thou put far from me, and mine acquaintance into darkness.
Salmo 88
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
Panalangin ng Nagdurusa
88 Panginoon, kayo ang Dios na aking Tagapagligtas.
Tumatawag ako sa inyo araw-gabi.
2 Dinggin nʼyo ang panalangin ko at sagutin ang aking panawagan.
3 Dahil napakaraming paghihirap na dumarating sa akin
at parang mamamatay na ako.
4 Para na akong isang taong nag-aagaw buhay na hindi na matutulungan pa.
5 Pinabayaan na ako, kasama ng mga patay.
Para akong patay na inilagay sa libingan,
kinalimutan nʼyo na at hindi tinutulungan.
6 Para nʼyo akong inilagay sa napakalalim at napakadilim na hukay.
7 Sobra ang galit nʼyo sa akin,
parang mga alon na humahampas sa akin.
8 Inilayo nʼyo sa akin ang aking mga kaibigan at ginawa nʼyo akong kasuklam-suklam sa kanila.
Nakulong ako at hindi na makatakas.
9 Dumidilim na ang paningin ko dahil sa hirap.
Panginoon, araw-araw akong tumatawag sa inyo na nakataas ang aking mga kamay.
10 Gumagawa ba kayo ng himala sa mga patay?
Bumabangon ba sila upang kayoʼy papurihan?
11 Ang katapatan nʼyo ba at pag-ibig ay pinag-uusapan sa libingan?
12 Makikita ba ang inyong mga himala at katuwiran sa madilim na lugar ng mga patay?
Doon sa lugar na iyon ang lahat ay kinakalimutan.
13 Kaya Panginoon, humihingi ako ng tulong sa inyo.
Tuwing umagaʼy nananalangin ako sa inyo.
14 Ngunit bakit nʼyo ako itinatakwil Panginoon?
Bakit nʼyo ako pinagtataguan?
15 Mula pa noong bata ay nagtitiis na ako at muntik nang mamatay.
Tiniis ko ang mga nakakatakot na ginawa nʼyo sa akin.
16 Ang inyong galit ay humampas sa akin na parang malakas na hangin.
Halos mamatay ako sa mga nakakatakot na ginawa nʼyo sa akin.
17 Dumating ang mga ito sa akin na parang baha at pinalibutan ako.
18 Inilayo nʼyo sa akin ang mga mahal ko sa buhay at mga kaibigan;
wala akong naging kasama kundi kadiliman.
La Bible Du Semeur (The Bible of the Sower) Copyright © 1992, 1999 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. ®