Add parallel Print Page Options

108 In finem. Psalmus David.

Deus, laudem meam ne tacueris, quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est.

Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.

Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi; ego autem orabam.

Et posuerunt adversum me mala pro bonis, et odium pro dilectione mea.

Constitue super eum peccatorem, et diabolus stet a dextris ejus.

Cum judicatur, exeat condemnatus; et oratio ejus fiat in peccatum.

Fiant dies ejus pauci, et episcopatum ejus accipiat alter.

Fiant filii ejus orphani, et uxor ejus vidua.

10 Nutantes transferantur filii ejus et mendicent, et ejiciantur de habitationibus suis.

11 Scrutetur foenerator omnem substantiam ejus, et diripiant alieni labores ejus.

12 Non sit illi adjutor, nec sit qui misereatur pupillis ejus.

13 Fiant nati ejus in interitum; in generatione una deleatur nomen ejus.

14 In memoriam redeat iniquitas patrum ejus in conspectu Domini, et peccatum matris ejus non deleatur.

15 Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:

16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam,

17 et persecutus est hominem inopem et mendicum, et compunctum corde, mortificare.

18 Et dilexit maledictionem, et veniet ei; et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum; et intravit sicut aqua in interiora ejus, et sicut oleum in ossibus ejus.

19 Fiat ei sicut vestimentum quo operitur, et sicut zona qua semper praecingitur.

20 Hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.

21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua.

22 Libera me, quia egenus et pauper ego sum, et cor meum conturbatum est intra me.

23 Sicut umbra cum declinat ablatus sum, et excussus sum sicut locustae.

24 Genua mea infirmata sunt a jejunio, et caro mea immutata est propter oleum.

25 Et ego factus sum opprobrium illis; viderunt me, et moverunt capita sua.

26 Adjuva me, Domine Deus meus; salvum me fac secundum misericordiam tuam.

27 Et sciant quia manus tua haec, et tu, Domine, fecisti eam.

28 Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me confundantur; servus autem tuus laetabitur.

29 Induantur qui detrahunt mihi pudore, et operiantur sicut diploide confusione sua.

30 Confitebor Domino nimis in ore meo, et in medio multorum laudabo eum:

31 quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.

108 O God, my heart is fixed; I will sing and give praise, even with my glory.

Awake, psaltery and harp: I myself will awake early.

I will praise thee, O Lord, among the people: and I will sing praises unto thee among the nations.

For thy mercy is great above the heavens: and thy truth reacheth unto the clouds.

Be thou exalted, O God, above the heavens: and thy glory above all the earth;

That thy beloved may be delivered: save with thy right hand, and answer me.

God hath spoken in his holiness; I will rejoice, I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

Gilead is mine; Manasseh is mine; Ephraim also is the strength of mine head; Judah is my lawgiver;

Moab is my washpot; over Edom will I cast out my shoe; over Philistia will I triumph.

10 Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?

11 Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go forth with our hosts?

12 Give us help from trouble: for vain is the help of man.

13 Through God we shall do valiantly: for he it is that shall tread down our enemies.