¹ Niet wij, Heer, moeten worden geprezen,
maar U alleen, want U bent goed en trouw.
² Waarom zouden de volken die U niet kennen, zeggen:
"Waar is hun God dan?"
³ Onze God is in de hemel.
Wat Híj wil, gebeurt.
⁴ De goden van de volken zijn van zilver en goud.
Ze zijn door mensen gemaakt.
⁵ Ze hebben een mond, maar spreken niet.
Ze hebben ogen, maar zien niet.
⁶ Ze hebben oren, maar horen niet.
Ze hebben een neus, maar ruiken niet.
⁷ Hun handen voelen niet.
Hun voeten lopen niet.
Hun keel maakt geen geluid.
⁸ De mensen die hen maakten en op hen vertrouwden,
zijn nét zo machteloos als zij.
⁹ Israël, vertrouw jij maar op de Heer!
Hij beschermt je als een schild.
Hij is je Redder.
¹⁰ Priesters, vertrouw op de Heer.
Hij beschermt jullie als een schild.
Hij is jullie Redder.
¹¹ Jullie die ontzag voor de Heer hebben,
vertrouw op de Heer.
Hij beschermt jullie als een schild.
Hij is jullie Redder.
¹² De Heer heeft aan ons gedacht.
Hij zal goed voor ons zijn.
Hij zal goed zijn voor het volk Israël.
Hij zal goed zijn voor de priesters.
¹³ Hij zal goed zijn voor de mensen
die diep ontzag voor Hem hebben,
arm en rijk.
¹⁴ De Heer zal goed voor jullie zijn
en voor jullie kinderen.
¹⁵ De Heer die de hemel en aarde gemaakt heeft,
zal voor altijd goed voor jullie zijn.
¹⁶ De hemel is van de Heer,
maar de aarde heeft Hij aan de mensen gegeven.
¹⁷ Niet de doden zullen de Heer prijzen.
Niemand die in de stilte van het graf ligt, zal de Heer nog prijzen.
¹⁸ Maar wij, wij zullen de Heer prijzen,
nu en voor eeuwig. Halleluja!