Psalm 69
GOD’S WORD Translation
For the choir director; according to shoshannim; by David.
69 Save me, O God!
The water is already up to my neck!
2 I am sinking in deep mud.
There is nothing to stand on.
I am in deep water.
A flood is sweeping me away.
3 I am exhausted from crying for help.
My throat is hoarse.
My eyes are strained ⌞from⌟ looking for my God.
4 Those who hate me for no reason
outnumber the hairs on my head.
Those who want to destroy me are mighty.
They have no reason to be my enemies.
I am forced to pay back what I did not steal.
5 O God, you know my stupidity,
and the things of which I am guilty are not hidden from you.
6 Do not let those who wait with hope for you
be put to shame because of me, O Almighty Lord of Armies.
Do not let those who come to you for help
be humiliated because of me, O God of Israel.
7 Indeed, for your sake I have endured insults.
Humiliation has covered my face.
8 I have become a stranger to my ⌞own⌟ brothers,
a foreigner to my mother’s sons.
9 Indeed, devotion for your house has consumed me,
and the insults of those who insult you have fallen on me.
10 I cried and fasted, but I was insulted for it.
11 I dressed myself in sackcloth, but I became the object of ridicule.
12 Those who sit at the gate gossip about me,
and drunkards make up songs about me.
13 May my prayer come to you at an acceptable time, O Lord.
O God, out of the greatness of your mercy,
answer me with the truth of your salvation.
14 Rescue me from the mud.
Do not let me sink ⌞into it⌟.
I want to be rescued from those who hate me
and from the deep water.
15 Do not let floodwaters sweep me away.
Do not let the ocean swallow me up,
or the pit close its mouth over me.
16 Answer me, O Lord, because your mercy is good.
Out of your unlimited compassion, turn to me.
17 I am in trouble, so do not hide your face from me.
Answer me quickly!
18 Come close, and defend my soul.
Set me free because of my enemies.
19 You know that I have been insulted, put to shame, and humiliated.
All my opponents are in front of you.
20 Insults have broken my heart, and I am sick.
I looked for sympathy, but there was none.
I looked for people to comfort me, but I found no one.
21 They poisoned my food,
and when I was thirsty, they gave me vinegar to drink.
22 Let the table set for them become a trap
and a snare for their friends.
23 Let their vision become clouded so that they cannot see.
Let their thighs continually shake.
24 Pour your rage on them.
Let your burning anger catch up with them.
25 Let their camp be deserted
and their tents empty.
26 They persecute the one you have struck,
and they talk about the pain of those you have wounded.
27 Charge them with one crime after another.
Do not let them be found innocent.
28 Let their ⌞names⌟ be erased from the Book of Life.
Do not let them be listed with righteous people.
29 I am suffering and in pain.
Let your saving power protect me, O God.
30 I want to praise God’s name with a song.
I want to praise his great name with a song of thanksgiving.
31 This will please the Lord more than ⌞sacrificing⌟ an ox
or a bull with horns and hoofs.
32 Oppressed people will see ⌞this⌟ and rejoice.
May the hearts of those who look to God for help be refreshed.
33 The Lord listens to needy people.
He does not despise his own who are in prison.
34 Let heaven and earth, the seas, and everything that moves in them, praise him.
35 When God saves Zion, he will rebuild the cities of Judah.
His servants will live there and take possession of it.
36 The descendants of his servants will inherit it.
Those who love him will live there.
Mga Awit 69
Ang Biblia, 2001
Sa Punong Mang-aawit: ayon sa mga Liryo. Awit ni David.
69 O Diyos! Ako'y iyong sagipin!
Sapagkat ang tubig hanggang sa aking kaluluwa ay nakarating.
2 Ako'y lumulubog sa malalim na putikan,
ang mga paa ay walang tuntungan;
ako'y dumating sa tubig na malalim,
at ang baha ay tumatangay sa akin.
3 Ako'y pagod na sa pagdaing ko;
ang lalamunan ko ay nanuyo.
Ang mga mata ko'y lumalabo
sa kahihintay sa aking Diyos.
4 Higit(A) kaysa mga buhok ng aking ulo ang bilang
ng mga namumuhi sa akin ng walang kadahilanan;
ang mga nais pumuksa sa akin ay makapangyarihan na mga kaaway kong may kamalian.
Anumang hindi ko naman ninakaw ay dapat kong isauli.
5 O Diyos, nalalaman mo ang kahangalan ko;
ang mga pagkakamaling nagawa ko'y hindi lingid sa iyo.
6 Huwag nawang mapahiya dahil sa akin ang mga umaasa sa iyo,
O Panginoong Diyos ng mga hukbo;
huwag nawang malagay sa kasiraang-puri dahil sa akin ang mga nagsisihanap sa iyo,
O Diyos ng Israel.
7 Sapagkat alang-alang sa iyo ay nagbata ako ng kasiraan,
at tumakip sa aking mukha ang kahihiyan.
8 Sa aking mga kapatid ako'y naging isang dayuhan,
sa mga anak ng aking ina ay isang taga-ibang bayan.
9 Sapagkat(B) ang pagmamalasakit sa iyong bahay ang sa aki'y umubos,
at ang mga paghamak ng mga sa iyo'y humahamak sa akin ay nahulog.
10 Nang umiyak ako sa aking kaluluwa na may pag-aayuno,
iyon ay naging kahihiyan ko.
11 Nang magsuot ako ng damit-sako,
naging bukambibig nila ako.
12 Ang mga umuupo sa pintuang-bayan, ang pinag-uusapan ay ako,
at ako ang awit ng mga lasenggo.
13 Ngunit para sa akin, ang dalangin ko'y sa iyo, O Panginoon,
sa isang kaaya-ayang panahon, O Diyos,
sa kasaganaan ng iyong tapat na pag-ibig, sagutin mo ako.
Sa pamamagitan ng iyong tapat na tulong,
14 sagipin mo ako sa paglubog sa putikan,
at huwag mo akong hayaang lumubog;
iligtas mo ako sa aking mga kaaway
mula sa tubig na may kalaliman.
15 Ang baha nawa'y huwag akong tangayin,
ni ng kalaliman ako man ay lamunin,
ni isara ng Hukay ang kanyang bunganga sa akin.
16 O Panginoon, ako'y iyong sagutin, sapagkat ang iyong tapat na pag-ibig ay mabuti;
ayon sa iyong masaganang awa, bumalik ka sa akin.
17 Huwag mong ikubli ang iyong mukha sa iyong lingkod;
sapagkat ako'y nasa kahirapan, magmadali kang sa aki'y sumagot.
18 O lumapit ka sa aking kaluluwa, at ako'y iyong tubusin,
dahil sa aking mga kaaway ako'y iyong palayain!
19 Nalalaman mo ang aking kasiraan,
ang aking kahihiyan at aking kakutyaan;
lahat ng aking mga kaaway ay nasa harapan mo.
20 Ang mga paghamak sa aking puso ay sumira;
kaya't ako'y may sakit.
Ako'y naghanap ng habag, ngunit wala naman;
at ng mga mang-aaliw, ngunit wala akong natagpuan.
21 Binigyan(C) nila ako ng lason bilang pagkain,
at sa aking uhaw ay binigyan nila ako ng sukang iinumin.
22 Ang(D) kanila nawang sariling hapag na nasa harapan nila ay maging isang bitag;
kung sila'y nasa kapayapaan, ito nawa'y maging isang patibong.
23 Lumabo nawa ang kanilang mga mata, upang sila'y huwag makakita;
at papanginigin mo ang kanilang mga balakang sa tuwina.
24 Ibuhos mo sa kanila ang iyong poot,
at ang iyong nag-aalab na galit sa kanila nawa'y umabot.
25 Ang(E) kanilang kampo nawa'y maging mapanglaw;
sa kanilang mga tolda wala sanang tumahan.
26 Sapagkat kanilang inuusig siya na iyong hinataw,
at isinaysay nila ang sakit nila na iyong sinugatan.
27 Dagdagan mo ng kasamaan ang kanilang kasamaan;
at huwag nawa silang dumating sa iyong katuwiran.
28 Mapawi(F) nawa sila sa aklat ng mga nabubuhay,
huwag nawa silang makasama ng matuwid sa talaan.
29 Ngunit ako'y nagdadalamhati at nasasaktan,
ang iyo nawang pagliligtas, O Diyos, ang magtaas sa akin!
30 Sa pamamagitan ng awit ang pangalan ng Diyos ay aking pupurihin,
at sa pasasalamat siya'y aking dadakilain.
31 Ito'y makakalugod sa Panginoon ng higit kaysa baka,
o sa toro na may mga sungay at mga paa.
32 Nakita ito ng mapagkumbaba at sila'y natuwa,
ikaw na naghahanap sa Diyos, ang puso mo'y muling mabuhay nawa.
33 Sapagkat dinirinig ng Panginoon ang kinakapos,
at hindi hinahamak ang sariling kanya na nakagapos.
34 Purihin nawa siya ng langit at ng lupa,
ng mga dagat, at ng lahat ng gumagalaw roon.
35 Sapagkat ililigtas ng Diyos ang Zion,
at muling itatayo ang mga lunsod ng Juda;
at ang mga lingkod niya ay maninirahan doon, at aangkinin iyon;
36 ang mga anak ng kanyang mga lingkod ang magmamana niyon,
at silang umiibig sa kanyang pangalan ay maninirahan doon.
Copyright © 1995, 2003, 2013, 2014, 2019, 2020 by God’s Word to the Nations Mission Society. All rights reserved.
