Psalm 39
King James Version
39 I said, I will take heed to my ways, that I sin not with my tongue: I will keep my mouth with a bridle, while the wicked is before me.
2 I was dumb with silence, I held my peace, even from good; and my sorrow was stirred.
3 My heart was hot within me, while I was musing the fire burned: then spake I with my tongue,
4 Lord, make me to know mine end, and the measure of my days, what it is: that I may know how frail I am.
5 Behold, thou hast made my days as an handbreadth; and mine age is as nothing before thee: verily every man at his best state is altogether vanity. Selah.
6 Surely every man walketh in a vain shew: surely they are disquieted in vain: he heapeth up riches, and knoweth not who shall gather them.
7 And now, Lord, what wait I for? my hope is in thee.
8 Deliver me from all my transgressions: make me not the reproach of the foolish.
9 I was dumb, I opened not my mouth; because thou didst it.
10 Remove thy stroke away from me: I am consumed by the blow of thine hand.
11 When thou with rebukes dost correct man for iniquity, thou makest his beauty to consume away like a moth: surely every man is vanity. Selah.
12 Hear my prayer, O Lord, and give ear unto my cry; hold not thy peace at my tears: for I am a stranger with thee, and a sojourner, as all my fathers were.
13 O spare me, that I may recover strength, before I go hence, and be no more.
Psalm 39
New King James Version
Prayer for Wisdom and Forgiveness
To the Chief Musician. To Jeduthun. A Psalm of David.
39 I said, “I will guard my ways,
Lest I sin with my (A)tongue;
I will restrain my mouth with a muzzle,
While the wicked are before me.”
2 (B)I was mute with silence,
I held my peace even from good;
And my sorrow was stirred up.
3 My heart was hot within me;
While I was [a]musing, the fire burned.
Then I spoke with my tongue:
4 “Lord, (C)make me to know my end,
And what is the measure of my days,
That I may know how frail I am.
5 Indeed, You have made my days as handbreadths,
And my age is as nothing before You;
Certainly every man at his best state is but (D)vapor. Selah
6 Surely every man walks about like a shadow;
Surely they [b]busy themselves in vain;
He heaps up riches,
And does not know who will gather them.
7 “And now, Lord, what do I wait for?
My (E)hope is in You.
8 Deliver me from all my transgressions;
Do not make me (F)the reproach of the foolish.
9 (G)I was mute, I did not open my mouth,
Because it was (H)You who did it.
10 (I)Remove Your plague from me;
I am consumed by the blow of Your hand.
11 When with rebukes You correct man for iniquity,
You make his beauty (J)melt away like a moth;
Surely every man is vapor. Selah
12 “Hear my prayer, O Lord,
And give ear to my cry;
Do not be silent at my tears;
For I am a stranger with You,
A sojourner, (K)as all my fathers were.
13 (L)Remove Your gaze from me, that I may regain strength,
Before I go away and (M)am no more.”
Footnotes
- Psalm 39:3 meditating
- Psalm 39:6 make an uproar for nothing
Psalmen 39
BasisBijbel
Psalm 39
1 Voor Jedutun, de leider van het koor. Een lied van David.
2 Ik was van plan om goed op te letten
en mijn tong in bedwang te houden
zodat ik niets verkeerds zou zeggen
tegenover de mensen die zich niets van U aantrekken.
3 Dus zweeg ik en zei helemaal niets.
Ik hield mijn mond.
Maar mijn zorgen werden steeds groter.
4 Mijn hart brandde in mijn binnenste.
Ik móet U wel vragen:
5 Heer, laat me weten hoelang ik nog zal leven.
Zeg me hoeveel dagen mijn leven nog tellen zal.
Dat zal mij helpen om te begrijpen hoe sterfelijk ik ben.
6 Mijn leven duurt voor U maar een ogenblik.
Een mensenleven is voor U als één enkele zucht.
Elk mens, hoe goed het ook met hem gaat,
is uiteindelijk niets.
7 Hij is maar een schaduw die voorbij glijdt.
Hij werkt voor niets zo hard:
hij verzamelt rijkdom, maar weet niet eens voor wie.
8 Heer, waar kan ik nog op hopen?
Ik kan alleen maar vertrouwen dat U mij redt!
9 Vergeef me alles wat ik verkeerd heb gedaan.
Zorg er alstublieft voor dat mijn vijanden me niet kunnen uitlachen.
10 Ik zwijg, ik zeg helemaal niets.
Want U doet wat U wil.
11 Maar wees niet langer boos op mij!
Ik sterf zowat onder uw straf!
12 Als U iemand straft voor de slechte dingen die hij heeft gedaan,
dan voelt hij zich ziek en zwak.
Zijn schoonheid verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Want wat is een mens? Eén enkele zucht!
13 Luister naar mijn gebed, Heer, ik roep U om hulp!
Zwijg niet als ik huilend tot U bid.
Ik heb geen rechten bij U,
want ik ben maar een vreemdeling bij U,
net als mijn voorouders.
14 Wees niet langer boos op mij.
Laat me nog een poosje gezond en gelukkig zijn
vóórdat ik sterf en ik er niet meer ben.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016