Psalm Dawida.

28 Do ciebie wołam, PANIE, skało moja; nie bądź głuchy na moje wołanie, abym jeśli się nie odezwiesz, nie stał się podobny do zstępujących do dołu.

² Usłysz głos mego błagania, gdy wołam do ciebie, gdy podnoszę ręce ku twojemu miejscu najświętszemu.

³ Nie zabieraj mnie z niegodziwymi i z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoju z bliźnimi, a zło jest w ich sercach.

⁴ Oddaj im według ich uczynków i według zła ich postępków; według czynów ich rąk odpłać im, oddaj im, co im się należy.

⁵ Skoro nie zważają na czyny PANA ani na dzieła jego rąk, on zniszczy ich i nie odbuduje.

⁶ Błogosławiony niech będzie PAN, bo wysłuchał głosu mego błagania.

⁷ PAN jest moją siłą i tarczą, moje serce jemu zaufało i doznałem pomocy; dlatego moje serce się rozweseliło i moją pieśnią będę go chwalić.

⁸ PAN jest siłą dla swoich i twierdzą zbawienia swego pomazańca.

⁹ Wybaw twój lud, PANIE, błogosław twemu dziedzictwu, paś ich i nieś na wieki.

Przewodnikowi chóru. Al taszchet. Miktam Dawida.

58 O zgromadzenie, czy rzeczywiście mówicie to, co sprawiedliwe? Czy słusznie sądzicie, synowie ludzcy?

² Przeciwnie, w sercu knujecie nieprawości, wymierzacie przemoc waszych rąk na ziemi.

³ Niegodziwi zeszli na bezdroża już od łona matki, od urodzenia błądzą, mówiąc kłamstwo.

⁴ Ich jad podobny do jadu węża, są jak głucha żmija, która zatyka uszy;

⁵ Aby nie słyszeć głosu zaklinaczy ani czarownika, co biegle zaklina.

⁶ Boże, skrusz zęby w ich ustach; PANIE, połam zęby trzonowe lwiąt.

⁷ Niech znikną jak spływająca woda, niech będą jak ten, który naciąga łuk, lecz jego strzały się łamią.

⁸ Niech przeminą jak ślimak, który się rozpływa; jak poroniony płód kobiety niech nie zobaczą słońca.

⁹ Zanim wasze ciernie wypuszczą kolce, gdy jeszcze są zielone, porwie je wicher gniewu Boga.

¹⁰ Będzie się weselił sprawiedliwy, gdy ujrzy pomstę; swoje stopy umyje we krwi niegodziwego.

¹¹ A ludzie powiedzą: Jest, doprawdy, nagroda dla sprawiedliwego; doprawdy jest Bóg, który sądzi na ziemi.

Pieśń i psalm dla synów Korego, przewodnikowi chóru, na Machalat do śpiewania, pouczający, od Hemana Ezrachity.

88 PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.

² Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń twego ucha na moje wołanie.

³ Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu.

⁴ Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.

⁵ Zaliczono mnie do umarłych; jestem jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.

⁶ Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.

⁷ Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. Sela.

⁸ Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.

⁹ Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.

¹⁰ Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? Sela.

¹¹ Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?

¹² Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?

¹³ Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.

¹⁴ Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?

¹⁵ Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.

¹⁶ Twój srogi gniew spadł na mnie i wyniszczyła mnie twoja groza.

¹⁷ Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.

¹⁸ Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.

118 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

² Niech powie teraz Izrael, że jego miłosierdzie trwa na wieki.

³ Niech powie teraz dom Aarona, że jego miłosierdzie trwa na wieki.

⁴ Niech powiedzą teraz ci, którzy się boją PANA, że jego miłosierdzie trwa na wieki.

⁵ Wzywałem PANA w ucisku; PAN mnie wysłuchał i postawił mnie na miejscu przestronnym.

⁶ PAN jest ze mną, nie będę się bał; cóż może mi uczynić człowiek?

⁷ PAN jest ze mną wśród tych, którzy mi pomagają, więc zobaczę pomstę nad tymi, którzy mnie nienawidzą.

⁸ Lepiej ufać PANU, niż polegać na człowieku.

⁹ Lepiej ufać PANU, niż polegać na władcach.

¹⁰ Wszystkie narody mnie otoczyły, ale w imię PANA wytępiłem je.

¹¹ Otoczyły mnie, tak, otoczyły mnie, ale w imię PANA wytępiłem je.

¹² Otoczyły mnie jak pszczoły, ale zgasły jak ogień z cierni, bo w imię PANA wytępiłem je.

¹³ Pchnąłeś mnie silnie, abym upadł, ale PAN mi pomógł.

¹⁴ PAN jest moją siłą i pieśnią, on stał się moim zbawieniem.

¹⁵ Głos radości i zbawienia w namiotach sprawiedliwych: Prawica PANA działa potężnie;

¹⁶ Prawica PANA jest wywyższona, prawica PANA działa potężnie.

¹⁷ Nie umrę, lecz będę żył i opowiadał dzieła PANA.

¹⁸ PAN ukarał mnie surowo, ale nie wydał mnie na śmierć.

¹⁹ Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, a wejdę w nie i będę wysławiał PANA.

²⁰ To jest brama PANA, którą wchodzą sprawiedliwi.

²¹ Będę cię wysławiać, bo mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem.

²² Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym.

²³ PAN to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach.

²⁴ Oto dzień, który PAN uczynił, weselmy się i radujmy się w nim.

²⁵ Proszę, PANIE, wybaw teraz; proszę, PANIE, daj pomyślność.

²⁶ Błogosławiony, który przychodzi w imię PANA; błogosławimy wam z domu PANA.

²⁷ Bóg jest PANEM, on nas oświecił; przywiążcie baranki powrozami aż do rogów ołtarza.

²⁸ Ty jesteś moim Bogiem, będę cię wysławiać; mój Boże, będę cię wywyższać.

²⁹ Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

148 Alleluja. Chwalcie PANA z niebios, chwalcie go na wysokościach.

² Chwalcie go, wszyscy jego aniołowie; chwalcie go, wszystkie jego zastępy.

³ Chwalcie go, słońce i księżycu; chwalcie go, wszystkie gwiazdy święcące.

⁴ Chwalcie go, niebiosa nad niebiosami i wody, które są nad niebiosami.

⁵ Niech chwalą imię PANA, on bowiem rozkazał i zostały stworzone.

⁶ I ustanowił je na wieki wieków; dał prawo, które nie przeminie.

⁷ Chwalcie PANA z ziemi, smoki i wszystkie głębiny.

⁸ Ogniu i gradzie, śniegu i paro, wietrze gwałtowny, wykonujący jego rozkaz;

⁹ Góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry;

¹⁰ Zwierzęta i wszelkie bydło, istoty pełzające i ptactwo skrzydlate.

¹¹ Królowie ziemscy i wszystkie narody; władcy i wszyscy sędziowie ziemi;

¹² Młodzieńcy, a także dziewice, starzy i dzieci;

¹³ Niech chwalą imię PANA, bo tylko jego imię jest wzniosłe, a jego chwała nad ziemią i niebem.

¹⁴ I wywyższył róg swego ludu, chwałę wszystkich jego świętych, zwłaszcza synów Izraela, ludu mu bliskiego. Alleluja.

28 Niegodziwi uciekają, choć nikt ich nie goni, ale sprawiedliwi są dzielni jak lew.

² Z powodu grzechu ziemi wielu jest jej władców, ale dzięki człowiekowi roztropnemu i rozumnemu będzie trwała.

³ Ubogi człowiek, który gnębi biednych, jest jak gwałtowny deszcz, po którym nie ma chleba.

⁴ Ci, którzy odstępują od prawa, chwalą niegodziwych, lecz ci, którzy przestrzegają prawa, zwalczają ich.

⁵ Źli ludzie nie rozumieją sądu, ale ci, którzy szukają PANA, rozumieją wszystko.

⁶ Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek przewrotny w swych drogach, chociaż jest bogaty.

⁷ Kto przestrzega prawa, jest rozumnym synem, a towarzysz rozwiązłych hańbi swego ojca.

⁸ Kto pomnaża swój majątek lichwą i odsetką, zbiera go dla tego, kto zlituje się nad ubogimi.

⁹ Kto odwraca swe ucho, aby nie słyszeć prawa, nawet jego modlitwa budzi odrazę.

¹⁰ Kto sprowadza prawych na złą drogę, sam wpadnie we własny dół, ale nienaganni odziedziczą dobro.

¹¹ Bogacz jest mądry w swoich oczach, ale rozumny biedak go bada.

¹² Gdy sprawiedliwi się radują, jest wielka chwała, a gdy niegodziwi powstają, człowiek się kryje.

¹³ Kto ukrywa swe grzechy, nie będzie miał szczęścia, ale kto je wyznaje i porzuca, dostąpi miłosierdzia.

¹⁴ Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi, ale kto zatwardza swoje serce, wpada w nieszczęście.

¹⁵ Jak lew ryczący i zgłodniały niedźwiedź, tak niegodziwy władca panujący nad ubogim ludem.

¹⁶ Władca bezrozumny jest wielkim ciemięzcą, a kto nienawidzi chciwości, przedłuży swoje dni.

¹⁷ Człowiek, który przeleje krew ludzką, ucieknie aż do dołu; niech nikt go nie zatrzymuje.

¹⁸ Kto postępuje uczciwie, będzie wybawiony, a przewrotny na swoich drogach nagle upadnie.

¹⁹ Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżniaków, nasyci się nędzą.

²⁰ Wierny człowiek będzie opływał w błogosławieństwa, a kto chce się szybko wzbogacić, nie będzie bez winy.

²¹ Niedobrze jest mieć wzgląd na osobę, bo dla kęsa chleba niejeden popełni przestępstwo.

²² Kto chce szybko się wzbogacić, ma złe oko, a nie wie, że przyjdzie na niego bieda.

²³ Kto strofuje człowieka, znajdzie potem więcej przychylności niż ten, który pochlebia językiem.

²⁴ Kto kradnie ojcu lub matce i mówi: To nie grzech, jest towarzyszem zbójcy.

²⁵ Człowiek wyniosły wszczyna spór, ale kto pokłada ufność w PANU, będzie nasycony.

²⁶ Kto ufa własnemu sercu, jest głupi, a kto mądrze postępuje, będzie ocalony.

²⁷ Kto daje ubogiemu, nie zazna braku, a na tego, kto odwraca swe oczy od niego, spadnie wiele przekleństw.

²⁸ Gdy niegodziwi powstają, ludzie się kryją, ale gdy giną, sprawiedliwi się mnożą.