Psalm Dawida.

25 Do ciebie, PANIE, wznoszę moją duszę.

² Mój Boże, tobie ufam, niech nie doznam wstydu; niech moi wrogowie nie tryumfują nade mną.

³ Zaprawdę nikt, kto ciebie oczekuje, nie dozna wstydu; zawstydzą się ci, którzy bez powodu popełniają nieprawość.

⁴ PANIE, daj mi poznać twe drogi, naucz mnie twoich ścieżek.

⁵ Prowadź mnie w twojej prawdzie i pouczaj mnie, bo ty jesteś Bogiem mego zbawienia; ciebie co dzień oczekuję.

⁶ Pamiętaj o swoim miłosierdziu, PANIE, i o twoich łaskach, które trwają od wieków.

⁷ I nie wspominaj grzechów mojej młodości i moich występków; pamiętaj o mnie według twego miłosierdzia, ze względu na twą dobroć, PANIE.

⁸ PAN jest dobry i prawy, dlatego grzeszników naucza drogi.

⁹ Poprowadzi pokornych w sprawiedliwości, pokornych nauczy swojej drogi.

¹⁰ Wszystkie ścieżki PANA to miłosierdzie i prawda dla tych, którzy strzegą jego przymierza i świadectwa.

¹¹ PANIE, przez wzgląd na twoje imię przebacz moją nieprawość, bo jest wielka.

¹² Który to człowiek, co się boi PANA? Nauczy go drogi, którą ma wybrać.

¹³ Jego dusza będzie trwać w szczęściu i jego potomstwo odziedziczy ziemię.

¹⁴ Tajemnica PANA jest objawiona tym, którzy się go boją, oznajmi im swoje przymierze.

¹⁵ Moje oczy nieustannie patrzą na PANA, bo on wyrwie z sidła moje nogi.

¹⁶ Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną, bo jestem nędzny i opuszczony.

¹⁷ Utrapienia mego serca rozmnożyły się, wyzwól mnie z moich udręczeń.

¹⁸ Spójrz na moje utrapienie i trud i przebacz wszystkie moje grzechy.

¹⁹ Popatrz, jak wielu jest moich wrogów i jak strasznie mnie nienawidzą.

²⁰ Strzeż mojej duszy i ocal mnie, abym nie doznał wstydu; w tobie bowiem pokładam nadzieję.

²¹ Niech mnie strzegą uczciwość i prawość, bo ciebie oczekuję.

²² Boże, wybaw Izraela ze wszystkich jego udręczeń.

Przedniejszemu śpiewakowi, na Neginot. Pieśń pouczająca Dawida.

55 Boże, nakłoń ucha ku mojej modlitwie i nie ukrywaj się przed moją prośbą.

² Posłuchaj uważnie i wysłuchaj mnie; uskarżam się w swej modlitwie i jęczę;

³ Z powodu głosu wroga, z powodu ucisku niegodziwego; zwalają na mnie nieprawość i w gniewie sprzeciwiają mi się.

⁴ Moje serce boleje we mnie i dopadł mnie strach przed śmiercią.

⁵ Przyszły na mnie bojaźń i drżenie i przejęła mnie trwoga.

⁶ I powiedziałem: O, gdybym miał skrzydła jak gołębica, uleciałbym i odpoczął.

⁷ Oto bym uleciał daleko i zamieszkał na pustyni. Sela.

⁸ Pospieszyłbym, aby ujść przed wichrem i nawałnicą.

⁹ Zniszcz, Panie, rozdziel ich język, bo widzę przemoc i niezgodę w mieście.

¹⁰ Dniem i nocą krążą wokoło po jego murach, a wewnątrz niego zło i ucisk.

¹¹ Wewnątrz niego jest niegodziwość, a z jego ulic nie znika oszustwo i podstęp.

¹² Bo to nie wróg mnie lżył, co mógłbym znieść; nie powstał przeciwko mnie ten, który mnie nienawidził – wtedy ukryłbym się przed nim;

¹³ Ale ty, człowiek równy mi, mój wódz i przyjaciel.

¹⁴ Mile naradzaliśmy się ze sobą i razem chodziliśmy do domu Bożego.

¹⁵ Niech śmierć ich zaskoczy, niech żywcem zstąpią do piekła, bo w ich domach i wśród nich mieszka zło.

¹⁶ Ja zaś do Boga zawołam i PAN mnie wybawi.

¹⁷ Wieczorem, rano i w południe będę się modlić i głośno wołać, a on wysłucha mego głosu.

¹⁸ Odkupił moją duszę, abym miał spokój od walki, jaką ze mną toczyli, bo wielu ich było przy mnie.

¹⁹ Bóg wysłucha i będzie ich trapić ten, który trwa od wieków. Sela. Bo nie poprawiają się i nie boją się Boga.

²⁰ Podniósł rękę na tych, którzy utrzymywali z nim pokój; złamał swoje przymierze.

²¹ Gładsze niż masło były słowa jego ust, lecz wrogość miał w sercu; miększe niż oliwa jego słowa, ale były jak obnażone miecze.

²² Przerzuć swój ciężar na PANA, a on cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy.

²³ Ale ty, Boże, wtrącisz ich w dół zatracenia; ludzie krwawi i podstępni nie dożyją połowy swoich dni; ja zaś zaufam tobie.

Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego.

85 PANIE, okazałeś łaskę swej ziemi, przyprowadziłeś z niewoli Jakuba.

² Przebaczyłeś nieprawość twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy. Sela.

³ Uśmierzyłeś całe swoje zagniewanie, odwróciłeś się od zapalczywości twojego gniewu.

⁴ Odnów nas, Boże naszego zbawienia, i odwróć od nas swój gniew.

⁵ Czy wiecznie będziesz się na nas gniewać? Czy rozciągniesz swój gniew na wszystkie pokolenia?

⁶ Czy nie ożywisz nas na nowo, aby twój lud rozradował się w tobie?

⁷ PANIE, okaż nam twoje miłosierdzie i daj nam swoje zbawienie.

⁸ Posłucham, co będzie mówił Bóg, PAN; zaiste ogłosi pokój swojemu ludowi i swoim świętym, aby tylko nie wracali do swojej głupoty.

⁹ Doprawdy jego zbawienie jest blisko tych, którzy się go boją, aby jego chwała zamieszkała w naszej ziemi.

¹⁰ Miłosierdzie i prawda spotkają się ze sobą, sprawiedliwość i pokój ucałują się.

¹¹ Prawda wyrośnie z ziemi, a sprawiedliwość wyjrzy z nieba.

¹² PAN też obdarzy tym, co dobre, a nasza ziemia wyda swój plon.

¹³ Sprawiedliwość przed nim pójdzie i będzie wytyczać drogę jego krokom.

115 Nie nam, PANIE, nie nam, ale twemu imieniu daj chwałę za twoje miłosierdzie i prawdę.

² Czemu mają mówić poganie: Gdzież teraz jest ich Bóg?

³ A nasz Bóg jest w niebie, czyni wszystko, co zechce.

⁴ Ich bożki to srebro i złoto, dzieło rąk ludzkich.

⁵ Usta mają, ale nie mówią; mają oczy, ale nie widzą.

⁶ Uszy mają, ale nie słyszą; mają nozdrza, ale nie czują.

⁷ Ręce mają, ale nie dotykają; mają nogi, ale nie chodzą; ani gardłem swoim nie wydają głosu.

⁸ Niech będą do nich podobni ci, którzy je robią, i wszyscy, którzy im ufają.

⁹ Izraelu, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.

¹⁰ Domu Aarona, ufaj PANU; on jest ich pomocą i tarczą.

¹¹ Wy, którzy się boicie PANA, ufajcie PANU; on jest ich pomocą i tarczą.

¹² PAN pamięta o nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraela, będzie błogosławił domowi Aarona.

¹³ Będzie błogosławił tym, którzy boją się PANA, i małym, i wielkim.

¹⁴ Rozmnoży was PAN, was i waszych synów.

¹⁵ Błogosławieni jesteście przez PANA, który stworzył niebo i ziemię.

¹⁶ Niebiosa są niebiosami PANA, ale ziemię dał synom ludzkim.

¹⁷ Umarli nie będą chwalili PANA ani nikt z tych, którzy zstępują do miejsca milczenia.

¹⁸ Ale my będziemy błogosławili PANA, odtąd aż na wieki. Alleluja.

Pieśń pochwalna Dawida.

145 Będę cię wywyższać, Boże mój, królu mój, i będę błogosławić twe imię na wieki wieków.

² Każdego dnia będę cię błogosławić i chwalić twoje imię na wieki wieków.

³ Wielki jest PAN i godzien wielkiej chwały, a jego wielkość jest niezbadana.

⁴ Pokolenie pokoleniu będzie wychwalać twoje dzieła i opowiadać o twoich potężnych czynach.

⁵ Będę wysławiać wspaniałość chwały twojego majestatu i twoje cudowne dzieła.

⁶ I będą mówić o mocy twoich straszliwych czynów, a ja będę opowiadać twoją wielkość.

⁷ Będą wysławiać pamięć twojej wielkiej dobroci i śpiewać o twojej sprawiedliwości.

⁸ Łaskawy jest PAN i litościwy, nieskory do gniewu i bardzo miłosierny.

⁹ Dobry jest PAN dla wszystkich, a jego miłosierdzie nad wszystkimi jego dziełami.

¹⁰ Twoje dzieła będą cię wysławiać, PANIE, a twoi święci będą ci błogosławić.

¹¹ Będą opowiadać o chwale twego królestwa i mówić o twojej potędze;

¹² Aby oznajmić synom ludzkim jego potężne czyny i wspaniałą chwałę jego królestwa.

¹³ Twoje królestwo jest królestwem wiecznym, a twoje panowanie trwa przez wszystkie pokolenia.

¹⁴ PAN podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich przygnębionych.

¹⁵ Oczy wszystkich oczekują ciebie, a ty im dajesz pokarm we właściwym czasie.

¹⁶ Otwierasz swoją rękę i nasycasz do woli wszystko, co żyje.

¹⁷ Sprawiedliwy jest PAN we wszystkich swoich drogach i miłosierny we wszystkich swoich dziełach.

¹⁸ Bliski jest PAN wszystkim, którzy go wzywają; wszystkim, którzy go wzywają w prawdzie.

¹⁹ Spełni pragnienia tych, którzy się go boją; usłyszy ich wołanie i wybawi ich.

²⁰ PAN strzeże wszystkich, którzy go miłują; a wytraci wszystkich niegodziwych.

²¹ Moje usta będą głosić chwałę PANA i niech wszelkie ciało błogosławi jego święte imię na wieki wieków.

25 To również są przysłowia Salomona, które przepisali mężowie Ezechiasza, króla Judy.

² Chwałą Boga jest sprawę taić, ale chwałą królów – dociekać sprawy.

³ Wysokość niebios i głębia ziemi, i serca królów są niezbadane.

⁴ Usuń żużel ze srebra, a wyjdzie naczynie dla złotnika.

⁵ Usuń niegodziwego sprzed króla, a jego tron umocni się w sprawiedliwości.

⁶ Nie wywyższaj się przed królem i nie stawaj na miejscu wielkich;

⁷ Bo lepiej, żeby ci powiedziano: Przystąp tu, niż żeby cię poniżono przed księciem, którego twoje oczy widziały.

⁸ Nie spiesz się do kłótni, bo na końcu nie będziesz wiedział, co zrobić, gdy cię zawstydzi twój bliźni.

⁹ Załatw sprawę ze swoim bliźnim i nie zdradzaj tajemnicy drugiemu;

¹⁰ By ten, który słucha, nie zawstydził cię, a twoja niesława nie przylgnęła do ciebie.

¹¹ Odpowiednio wypowiedziane słowo jest jak złote jabłko w srebrnych rzeźbach.

¹² Jak złoty kolczyk i klejnot ze szczerego złota tak jest dla uszu posłusznego ten, który mądrze strofuje.

¹³ Czym chłód śniegu w czasie żniwa, tym wierny posłaniec dla tych, którzy go posyłają, bo pokrzepia dusze swych panów.

¹⁴ Człowiek, który się chlubi zmyślonym darem, jest jak chmury i wiatr bez deszczu.

¹⁵ Cierpliwością można przekonać władcę, a łagodny język łamie kości.

¹⁶ Czy znalazłeś miód? Zjedz tyle, ile trzeba, byś objadłszy się, nie zwrócił go.

¹⁷ Oddal nogę od domu bliźniego, by nie miał cię dość i cię nie znienawidził.

¹⁸ Kto mówi fałszywe świadectwo przeciw swemu bliźniemu, jest młotem i mieczem, i ostrą strzałą.

¹⁹ Ufność w człowieka przewrotnego w dniu ucisku jest jak złamany ząb i zwichnięta noga.

²⁰ Jak ten, kto zabiera odzienie w czasie zimy i jak ocet na saletrze taki jest ten, kto śpiewa pieśni smutnemu sercu.

²¹ Jeśli twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go chlebem, a jeśli jest spragniony, napój go wodą;

²² Bo zgarniesz rozżarzone węgle na jego głowę, a PAN cię nagrodzi.

²³ Jak północny wiatr przepędza deszcz, tak gniewna twarz przepędza plotkarski język.

²⁴ Lepiej mieszkać w kącie pod dachem niż z kłótliwą żoną w przestronnym domu.

²⁵ Jak zimna woda dla pragnącej duszy, tak dobra wieść z dalekiej ziemi.

²⁶ Jak zmącone źródło i zepsuty zdrój, tak sprawiedliwy, który upada przed niegodziwym.

²⁷ Niedobrze jest jeść za dużo miodu, a szukanie własnej chwały nie jest chwałą.

²⁸ Człowiek, który nie panuje nad swoim duchem, jest jak miasto zburzone i bez muru.