Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

21 PANIE, król cieszy się z twojej mocy i bardzo się raduje twoim zbawieniem.

² Spełniłeś pragnienie jego serca i prośbie jego ust nie odmówiłeś. Sela.

³ Wyszedłeś mu bowiem naprzeciw z hojnymi błogosławieństwami, koronę szczerozłotą włożyłeś mu na głowę.

⁴ Prosił cię o życie i dałeś mu je, długie dni na wieki wieków.

⁵ Wielka jest jego chwała dzięki twemu zbawieniu, okryłeś go sławą i dostojeństwem;

⁶ Bo uczyniłeś go błogosławieństwem na wieki, rozradowałeś go swoim obliczem.

⁷ Król bowiem w PANU pokłada nadzieję i nie zachwieje się dzięki miłosierdziu Najwyższego.

⁸ Twoja ręka znajdzie wszystkich twoich wrogów; twoja prawica dosięgnie wszystkich, którzy cię nienawidzą.

⁹ Uczynisz ich jakby piecem ognistym w czasie twego gniewu; PAN w swojej zapalczywości pochłonie ich, a ogień ich strawi.

¹⁰ Wytracisz z ziemi ich ród, a ich potomstwo spośród synów ludzkich.

¹¹ Bo zamierzali zło przeciwko tobie, uknuli spisek, którego nie mogli wykonać.

¹² Dlatego ich zmusisz do ucieczki, strzały na twej cięciwie wymierzysz w ich twarze.

¹³ Powstań, PANIE, w swojej mocy; będziemy śpiewać i wysławiać twą potęgę.

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, gdy do niego przyszedł prorok Natan po tym, jak on wszedł do Batszeby.

51 Zmiłuj się nade mną, Boże, według twojego miłosierdzia; według twojej wielkiej litości zgładź moje występki.

² Obmyj mnie zupełnie z mojej nieprawości i oczyść mnie z mego grzechu.

³ Uznaję bowiem moje występki, a mój grzech zawsze jest przede mną.

⁴ Przeciw tobie, tobie samemu, zgrzeszyłem i zło uczyniłem na twoich oczach, abyś okazał się sprawiedliwy w swoich słowach i czysty w swoim sądzie.

⁵ Oto zostałem zrodzony w nieprawości i w grzechu poczęła mnie moja matka.

⁶ Oto miłujesz prawdę wewnętrzną i w głębi serca dasz mi poznać mądrość.

⁷ Oczyść mnie hizopem, a będę oczyszczony; obmyj mnie, a stanę się bielszy od śniegu.

⁸ Daj mi usłyszeć radość i wesele; niech się rozradują kości, które skruszyłeś.

⁹ Odwróć swe oblicze od moich grzechów i zgładź wszystkie moje nieprawości.

¹⁰ Stwórz we mnie serce czyste, o Boże, i odnów we mnie ducha prawego.

¹¹ Nie odrzucaj mnie od twego oblicza i nie odbieraj mi swego Ducha Świętego.

¹² Przywróć mi radość twego zbawienia i wesprzyj mnie duchem ochoczym.

¹³ Wtedy będę nauczał przestępców twoich dróg i grzesznicy nawrócą się do ciebie.

¹⁴ Uwolnij mnie od winy za przelanie krwi, o Boże, Boże mego zbawienia, a mój język będzie wysławiał twoją sprawiedliwość.

¹⁵ Panie, otwórz moje wargi, a moje usta będą głosić twoją chwałę.

¹⁶ Ty bowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani nie przyjmiesz całopalenia.

¹⁷ Ofiary dla Boga to duch skruszony; sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, o Boże!

¹⁸ Okaż dobroć Syjonowi według twego upodobania; odbuduj mury Jeruzalem.

¹⁹ Wtedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste i całopalenia; wtedy będą składać cielce na twoim ołtarzu.

Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa.

81 Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; radośnie wykrzykujcie Bogu Jakuba.

² Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.

³ Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.

⁴ Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.

⁵ Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi egipskiej, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.

⁶ Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od dźwigania kotłów.

⁷ Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. Sela.

⁸ Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;

⁹ Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;

¹⁰ Ja, PAN, jestem twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej; otwórz usta, a ja je napełnię.

¹¹ Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.

¹² Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.

¹³ O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!

¹⁴ W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.

¹⁵ Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.

¹⁶ I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.

111 Alleluja. Będę wysławiał PANA całym sercem w radzie prawych i w zgromadzeniu.

² Wielkie są dzieła PANA, rozważane przez wszystkich, którzy je miłują.

³ Jego dzieło jest chwalebne i wspaniałe, a jego sprawiedliwość trwa na wieki.

⁴ Pamiętnymi uczynił swe cuda; miłosierny i litościwy jest PAN.

⁵ Dał pokarm tym, którzy się go boją, pamięta wiecznie o swoim przymierzu.

⁶ Okazał swemu ludowi potęgę swoich dzieł, dając mu dziedzictwo pogan.

⁷ Dzieła rąk jego to prawda i sąd, niezmienne są wszystkie jego przykazania;

⁸ Ustalone na wieki wieków, ustanowione w prawdzie i prawości.

⁹ Zesłał swemu ludowi odkupienie, ustanowił na wieki swoje przymierze; jego imię jest święte i straszne.

¹⁰ Bojaźń PANA jest początkiem mądrości; prawdziwego rozumu nabywają wszyscy, którzy wypełniają jego przykazania; jego chwała trwa na wieki.

Pieśń Dawida.

141 PANIE, wołam do ciebie, pospiesz ku mnie; wysłuchaj mego głosu, gdy wołam do ciebie.

² Niech moja modlitwa będzie przed tobą jak kadzidło, a podniesienie moich rąk jak wieczorna ofiara.

³ PANIE, postaw straż przy moich ustach; strzeż drzwi moich warg.

⁴ Nie skłaniaj mego serca ku złemu, abym nie popełniał czynów niegodziwych z ludźmi, którzy czynią nieprawość, i żebym się nie karmił ich rozkoszami.

⁵ Niech mnie bije sprawiedliwy, a przyjmę to za miłosierdzie; i niech mnie strofuje, a będzie mi to jak wyborny olejek, który nie zaszkodzi mojej głowie; bo jeszcze będę się modlił w czasie ich nieszczęścia.

⁶ Gdy ich sędziowie będą zrzuceni do miejsc skalistych, usłyszą moje słowa, bo są wdzięczne.

⁷ Jak gdyby kto rąbał i łupał drwa na ziemi, tak nasze kości są rozrzucone przy wejściu do grobu.

⁸ Ale podnoszę swoje oczy do ciebie, BOŻE, Panie; tobie ufam, nie porzucaj mojej duszy.

⁹ Strzeż mnie od sidła, które zastawili na mnie, i od pułapek czyniących nieprawość.

¹⁰ Niech niegodziwi wpadną w swoje sieci, podczas gdy ja ujdę cało.

21 Serce króla jest w ręku PANA jak potoki wód; kieruje je, dokąd chce.

² Wszelka droga człowieka jest słuszna w jego oczach, ale PAN waży serca.

³ Czynienie sprawiedliwości i sądu bardziej się podobają PANU niż ofiara.

⁴ Wyniosłe oczy, pyszne serce i praca niegodziwych są grzechem.

⁵ Myśli pracowitego przynoszą pewny dostatek, a myśli każdego spieszącego się – niedostatek.

⁶ Gromadzenie skarbów kłamliwym językiem jest przemijającą marnością tych, którzy szukają śmierci.

⁷ Grabież niegodziwych zniszczy ich, bo nie chcą czynić tego, co sprawiedliwe.

⁸ Droga człowieka jest przewrotna i obca, ale dzieło czystego jest prawe.

⁹ Lepiej mieszkać w kącie dachu niż z kłótliwą żoną w przestronnym domu.

¹⁰ Dusza niegodziwego pragnie zła, a jego bliźni nie znajduje łaski w jego oczach.

¹¹ Gdy się karze szydercę, prosty mądrzeje, a gdy uczą mądrego, przyjmuje wiedzę.

¹² Sprawiedliwy zważa na dom niegodziwego, ale Bóg powala niegodziwych za ich nieprawość.

¹³ Kto zatyka swe ucho na wołanie ubogiego, ten sam będzie wołał, a nie zostanie wysłuchany.

¹⁴ Potajemny dar łagodzi zapalczywość i upominek w zanadrzu uspokaja wielki gniew.

¹⁵ Radością jest dla sprawiedliwego czynić sąd, a na czyniących nieprawość przyjdzie zniszczenie.

¹⁶ Człowiek, który zbacza z drogi mądrości, odpocznie w zgromadzeniu umarłych.

¹⁷ Kto kocha zabawę, zubożeje, a kto kocha wino i olejek, nie wzbogaci się.

¹⁸ Niegodziwy będzie okupem za sprawiedliwego, a przewrotny – za prawych.

¹⁹ Lepiej mieszkać na pustyni niż z kłótliwą i gniewliwą żoną.

²⁰ Pożądany skarb i olej są w mieszkaniu mądrego, ale głupiec je trwoni.

²¹ Kto podąża za sprawiedliwością i miłosierdziem, znajduje życie, sprawiedliwość i chwałę.

²² Mądry wdziera się do miasta mocarzy i burzy potęgę ich ufności.

²³ Kto strzeże swoich ust i języka, strzeże swojej duszy przed utrapieniem.

²⁴ Hardy i pyszny szyderca – oto imię tego, kto działa w pysznym gniewie.

²⁵ Pragnienie leniwego zabija go, bo jego ręce nie chcą pracować.

²⁶ Przez cały dzień pożąda on zachłannie, a sprawiedliwy daje i nie szczędzi.

²⁷ Ofiara niegodziwych budzi odrazę, a cóż dopiero, gdy ją w niegodziwości ofiarują.

²⁸ Fałszywy świadek zginie, lecz kto słucha, będzie mówił nieustannie.

²⁹ Niegodziwy ma upór na twarzy, ale prawy wytycza swoją drogę.

³⁰ Nie ma mądrości ani rozumu, ani rady przeciwko PANU.

³¹ Konia przygotowują na dzień bitwy, ale wybawienie zależy od PANA.