Psalm 18
The Message
18 1-2 I love you, God—
you make me strong.
God is bedrock under my feet,
the castle in which I live,
my rescuing knight.
My God—the high crag
where I run for dear life,
hiding behind the boulders,
safe in the granite hideout.
3 I sing to God, the Praise-Lofty,
and find myself safe and saved.
4-5 The hangman’s noose was tight at my throat;
devil waters rushed over me.
Hell’s ropes cinched me tight;
death traps barred every exit.
6 A hostile world! I call to God,
I cry to God to help me.
From his palace he hears my call;
my cry brings me right into his presence—
a private audience!
7-15 Earth wobbles and lurches;
huge mountains shake like leaves,
Quake like aspen leaves
because of his rage.
His nostrils flare, bellowing smoke;
his mouth spits fire.
Tongues of fire dart in and out;
he lowers the sky.
He steps down;
under his feet an abyss opens up.
He’s riding a winged creature,
swift on wind-wings.
Now he’s wrapped himself
in a trenchcoat of black-cloud darkness.
But his cloud-brightness bursts through,
spraying hailstones and fireballs.
Then God thundered out of heaven;
the High God gave a great shout,
spraying hailstones and fireballs.
God shoots his arrows—pandemonium!
He hurls his lightnings—a rout!
The secret sources of ocean are exposed,
the hidden depths of earth lie uncovered
The moment you roar in protest,
let loose your hurricane anger.
16-19 But me he caught—reached all the way
from sky to sea; he pulled me out
Of that ocean of hate, that enemy chaos,
the void in which I was drowning.
They hit me when I was down,
but God stuck by me.
He stood me up on a wide-open field;
I stood there saved—surprised to be loved!
20-24 God made my life complete
when I placed all the pieces before him.
When I got my act together,
he gave me a fresh start.
Now I’m alert to God’s ways;
I don’t take God for granted.
Every day I review the ways he works;
I try not to miss a trick.
I feel put back together,
and I’m watching my step.
God rewrote the text of my life
when I opened the book of my heart to his eyes.
25-27 The good people taste your goodness,
The whole people taste your health,
The true people taste your truth,
The bad ones can’t figure you out.
You take the side of the down-and-out,
But the stuck-up you take down a notch.
28-29 Suddenly, God, you floodlight my life;
I’m blazing with glory, God’s glory!
I smash the bands of marauders,
I vault the highest fences.
30 What a God! His road
stretches straight and smooth.
Every God-direction is road-tested.
Everyone who runs toward him
Makes it.
31-42 Is there any god like God?
Are we not at bedrock?
Is not this the God who armed me,
then aimed me in the right direction?
Now I run like a deer;
I’m king of the mountain.
He shows me how to fight;
I can bend a bronze bow!
You protect me with salvation-armor;
you hold me up with a firm hand,
caress me with your gentle ways.
You cleared the ground under me
so my footing was firm.
When I chased my enemies I caught them;
I didn’t let go till they were dead men.
I nailed them; they were down for good;
then I walked all over them.
You armed me well for this fight,
you smashed the upstarts.
You made my enemies turn tail,
and I wiped out the haters.
They cried “uncle”
but Uncle didn’t come;
They yelled for God
and got no for an answer.
I ground them to dust; they gusted in the wind.
I threw them out, like garbage in the gutter.
43-45 You rescued me from a squabbling people;
you made me a leader of nations.
People I’d never heard of served me;
the moment they got wind of me they listened.
The foreign devils gave up; they came
on their bellies, crawling from their hideouts.
46-48 Live, God! Blessings from my Rock,
my free and freeing God, towering!
This God set things right for me
and shut up the people who talked back.
He rescued me from enemy anger,
he pulled me from the grip of upstarts,
He saved me from the bullies.
49-50 That’s why I’m thanking you, God,
all over the world.
That’s why I’m singing songs
that rhyme your name.
God’s king takes the trophy;
God’s chosen is beloved.
I mean David and all his children—
always.
Salmo 18
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible)
Awit ng Tagumpay ni David(A)
18 Iniibig ko kayo Panginoon. Kayo ang aking kalakasan.
2 Panginoon, kayo ang aking matibay na batong kanlungan at pananggalang.
Kayo ang aking Tagapagligtas na nag-iingat sa akin.
3 Karapat-dapat kayong purihin, Panginoon,
dahil kapag tumatawag ako sa inyo, inililigtas nʼyo ako sa mga kalaban ko.
4-5 Ang kamatayaʼy parang lubid na nakapulupot sa akin at parang bitag sa aking dadaanan,
na para ring malakas na agos na tumatangay sa akin.
6 Kinakabahan ako! Humingi ako ng tulong sa inyo, Panginoon kong Dios,
at pinakinggan nʼyo ang panalangin ko sa inyong templo.
7 Nagalit kayo, at lumindol, maging ang pundasyon ng mga bundok ay nayanig.
8 Umusok din ang inyong ilong,
at ang inyong bibig ay bumuga ng apoy at mga nagliliyab na baga.
9 Binuksan nʼyo ang langit at kayoʼy bumaba,
at tumuntong sa maitim at makapal na ulap.
10 Kayoʼy sumakay sa isang kerubin,
at mabilis na lumipad na dala ng hangin.
11 Ginawa nʼyong talukbong ang kadiliman,
at nagtago kayo sa maitim na ulap.
12 Kumidlat mula sa inyong kinaroroonan,
at mula rooʼy bumagsak ang mga yelo at nagliliyab na baga.
13 Ang tinig nʼyo, Kataas-taasang Dios na aming Panginoon, ay dumadagundong mula sa langit.
14 Pinana nʼyo ng kidlat ang inyong mga kalaban
at nataranta silang nagsitakas.
15 Sa inyong tinig at matinding galit, natuyo ang dagat at nakita ang lupa sa ilalim nito,
pati na rin ang pundasyon ng mundo ay nalantad.
16 At mula sa langit akoʼy inabot nʼyo
at inahon mula sa malalim na tubig.
17 Iniligtas nʼyo ako sa kapangyarihan ng aking mga kalaban na hindi ko kayang labanan.
18 Sinalakay nila ako sa oras ng aking kagipitan.
Ngunit sinaklolohan nʼyo ako, Panginoon.
19 Dinala nʼyo ako sa lugar na walang kapahamakan dahil nalulugod kayo sa akin.
20 Pinagpala nʼyo ako dahil akoʼy namumuhay sa katuwiran.
Sa kalinisan ng aking kamay akoʼy inyong ginantimpalaan.
21 Dahil sinusunod ko ang inyong kalooban,
at hindi ko kayo tinalikuran, Panginoon na aking Dios.
22 Tinutupad ko ang lahat ng inyong utos.
Ang inyong mga tuntunin ay hindi ko sinusuway.
23 Alam nʼyong namumuhay ako ng walang kapintasan,
at iniiwasan ko ang kasamaan.
24 Kaya naman akoʼy inyong ginagantimpalaan,
dahil nakita nʼyong matuwid ang aking pamumuhay.
25 Tapat kayo sa mga tapat sa inyo,
at mabuti kayo sa mabubuting tao.
26 Tapat kayo sa mga taong totoo sa inyo,
ngunit tuso kayo sa mga taong masama.
27 Inililigtas nʼyo ang mga mapagpakumbaba,
ngunit ang nagmamataas ay inyong ibinababa.
28 Panginoon kong Dios, kayo ang nagbibigay sa akin ng liwanag.
Sa gitna ng kadiliman kayo ang aking tanglaw.
29 Sa tulong nʼyo, kaya kong salakayin ang grupo ng mga sundalo,
at kaya kong akyatin ang pader ng kanilang tanggulan.
30 Ang pamamaraan nʼyo, O Dios ay walang kamalian.
Ang inyong mga salita ay maaasahan.
Kayoʼy katulad ng isang kalasag sa mga naghahanap ng kaligtasan[a] sa inyo.
31 Kayo lang, Panginoon, ang tunay na Dios, at wala nang iba.
At kayo lang talaga ang aming batong kanlungan.
32 Kayo ang nagbibigay sa akin ng kalakasan,
at nagbabantay sa aking daraanan.
33 Pinatatatag nʼyo ang aking paa tulad ng paa ng usa,
upang maging ligtas ang pag-akyat ko sa matataas na lugar.
34 Sinasanay nʼyo ako sa pakikipaglaban, tulad ng pagbanat ng matibay na pana.
35 Ang katulad nʼyo ay kalasag na nag-iingat sa akin.
Inaakay nʼyo ako sa pamamagitan ng inyong kapangyarihan,
at dahil sa tulong nʼyo, naging tanyag ako.
36 Pinaluwang nʼyo ang aking dadaanan,
kaya hindi ako natitisod.
37 Hinabol ko ang aking mga kalaban at inabutan ko sila,
at hindi ako tumigil hanggang sa naubos ko sila.
38 Hinampas ko sila hanggang sa magsibagsak,
at hindi na makabangon sa aking paanan.
39 Binigyan nʼyo ako ng lakas sa pakikipaglaban,
kaya natalo ko ang aking mga kalaban.
40 Dahil sa inyo, umatras ang aking mga kaaway na may galit sa akin,
at silaʼy pinatay ko.
41 Humingi sila ng tulong, ngunit walang sinumang tumulong.
Tumawag din sila sa inyo Panginoon, ngunit kayoʼy hindi tumugon.
42 Dinurog ko sila hanggang sa naging alikabok na lang na inililipad ng hangin,
at tinatapak-tapakan na parang putik sa kalsada.
43 Akoʼy iniligtas nʼyo sa mga rebelde,
at ginawa nʼyo akong pinuno ng maraming bansa.
Kahit akoʼy hindi nila kilala, pinaglingkuran nila ako.
44 Yumuyukod sila sa aking harapan.
Naririnig pa lang nila ang tungkol sa akin, sumusunod agad sila sa utos ko.
45 Nawawalan sila ng lakas ng loob,
kaya lumalabas sila sa kanilang pinagtataguan na nanginginig sa takot.
46 Buhay kayo, Panginoon!
Karapat-dapat kayong purihin at dakilain,
O Dios na aking batong kanlungan at Tagapagligtas!
47 Pinaghigantihan nʼyo ang aking mga kaaway,
at ipinasailalim mo ang mga bansa sa aking kapangyarihan.
48 Inililigtas nʼyo ako sa mararahas kong kalaban,
at pinagtagumpay nʼyo ako sa kanila.
49 Kaya pararangalan ko kayo sa mga bansa.
O Panginoon, aawitan ko kayo ng mga papuri.
50 Sa hinirang nʼyong hari ay nagbigay kayo ng maraming tagumpay.
Ang inyong pagmamahal ay ipinadama nʼyo kay David at sa kanyang lahi magpakailanman.
Footnotes
- 18:30 naghahanap ng kaligtasan: sa Hebreo, nanganganlong.
Copyright © 1993, 2002, 2018 by Eugene H. Peterson
Ang Salita ng Dios (Tagalog Contemporary Bible) Copyright © 2009, 2011, 2014, 2015 by Biblica, Inc. ®