Mga Awit 142
Ang Biblia, 2001
Maskil(A) ni David, nang siya ay nasa yungib. Isang Panalangin.
142 Ako'y dumadaing ng aking tinig sa Panginoon;
sa pamamagitan ng aking tinig ay sumasamo ako sa Panginoon.
2 Ibinubuhos ko sa kanyang harapan ang aking daing,
sinasabi ko sa kanyang harapan ang aking suliranin.
3 Kapag ang aking espiritu'y nanlulupaypay sa loob ko,
ang aking landas ay iyong nalalaman!
Sa daan na aking tinatahak
sila'y nagkubli para sa akin ng isang bitag.
4 Tumingin ka sa kanan, at iyong masdan,
walang nakakapansin sa aking sinuman;
walang kanlungang nalalabi para sa akin;
walang sinumang lumilingap sa aking kaluluwa.
5 Ako'y dumaing sa iyo, O Panginoon;
aking sinabi, “Ikaw ang aking kanlungan,
ang aking bahagi sa lupain ng mga buháy.”
6 Pakinggan mo ang aking pagsamo,
sapagkat ako'y dinalang napakababa.
Iligtas mo ako sa mga nagsisiusig sa akin;
sapagkat sila'y napakalakas para sa akin.
7 Ilabas mo ako sa bilangguan,
upang ako'y makapagpasalamat sa iyong pangalan!
Paliligiran ako ng mga matuwid;
sapagkat ako'y pakikitunguhan mong may kasaganaan.
Psalm 142
New King James Version
A Plea for Relief from Persecutors
A (A)Contemplation[a] of David. A Prayer (B)when he was in the cave.
142 I cry out to the Lord with my voice;
With my voice to the Lord I make my supplication.
2 I pour out my complaint before Him;
I declare before Him my trouble.
3 When my spirit [b]was (C)overwhelmed within me,
Then You knew my path.
In the way in which I walk
They have secretly (D)set a snare for me.
4 Look on my right hand and see,
For there is no one who acknowledges me;
Refuge has failed me;
No one cares for my soul.
5 I cried out to You, O Lord:
I said, “You are my refuge,
My portion in the land of the living.
6 [c]Attend to my cry,
For I am brought very low;
Deliver me from my persecutors,
For they are stronger than I.
7 Bring my soul out of prison,
That I may (E)praise Your name;
The righteous shall surround me,
For You shall deal bountifully with me.”
Footnotes
- Psalm 142:1 Heb. Maschil
- Psalm 142:3 Lit. fainted
- Psalm 142:6 Give heed
Psaumes 142
Nouvelle Edition de Genève – NEG1979
Prière dans la détresse
142 Cantique de David. Lorsqu’il était dans la caverne. Prière.
2 De ma voix je crie à l’Eternel,
De ma voix j’implore l’Eternel.
3 Je répands ma plainte devant lui,
Je lui raconte ma détresse.
4 Quand mon esprit est abattu au-dedans de moi,
Toi, tu connais mon sentier.
Sur la route où je marche
Ils m’ont tendu un piège.
5 Jette les yeux à droite, et regarde!
Personne ne me reconnaît,
Tout refuge est perdu pour moi,
Nul ne prend souci de mon âme.
6 Eternel! c’est à toi que je crie.
Je dis: Tu es mon refuge,
Mon partage sur la terre des vivants.
7 Sois attentif à mes cris!
Car je suis bien malheureux.
Délivre-moi de ceux qui me poursuivent!
Car ils sont plus forts que moi.
8 Tire mon âme de sa prison,
Afin que je célèbre ton nom!
Les justes viendront m’entourer,
Quand tu m’auras fait du bien.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
Nouvelle Edition de Genève Copyright © 1979 by Société Biblique de Genève