Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

11 W PANU pokładam ufność. Jakże więc możecie mówić mojej duszy: Odleć jak ptak na twoją górę?

² Bo oto niegodziwi napinają łuk, kładą strzałę na cięciwę, aby w ciemności strzelać do tych, którzy są prawego serca.

³ Gdy zostaną zburzone fundamenty, cóż może zrobić sprawiedliwy?

⁴ PAN jest w swym świętym przybytku, tron PANA jest w niebie, jego oczy patrzą, jego powieki badają synów ludzkich.

⁵ PAN doświadcza sprawiedliwego, ale jego dusza nienawidzi niegodziwego i tego, kto kocha bezprawie.

⁶ Spuści na niegodziwych deszcz sideł, ognia i siarki, a palący wicher będzie udziałem ich kielicha.

⁷ Bo sprawiedliwy PAN kocha sprawiedliwość, jego oczy patrzą na prawego.

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.

41 Błogosławiony, kto zważa na ubogiego, PAN go wybawi w dniu niedoli.

² PAN będzie go strzegł, zachowa przy życiu, będzie mu błogosławił na ziemi i nie wyda go na pastwę jego wrogów.

³ PAN pokrzepi go na łożu boleści, w czasie choroby poprawi całe jego posłanie.

⁴ Powiedziałem: PANIE, zmiłuj się nade mną, uzdrów moją duszę, bo zgrzeszyłem przeciwko tobie.

⁵ Moi wrogowie źle o mnie mówią: Kiedy on umrze i zginie jego imię?

⁶ Jeśli któryś przychodzi mnie odwiedzić, mówi obłudnie; w swoim sercu gromadzi nieprawość, a gdy wychodzi, rozpowiada.

⁷ Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, szepczą wspólnie przeciwko mnie, przeciwko mnie obmyślają zło;

⁸ Mówiąc: Spadła na niego złośliwa zaraza, położył się i już nie wstanie.

⁹ Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem, który jadł mój chleb, podniósł przeciwko mnie piętę.

¹⁰ Ale ty, PANIE, zmiłuj się nade mną i podnieś mnie, abym im odpłacił.

¹¹ Po tym poznam, że mnie sobie upodobałeś, że mój wróg nie będzie triumfował nade mną.

¹² Ty zaś wesprzesz mnie ze względu na moją uczciwość i na wieki postawisz mnie przed swoim obliczem.

¹³ Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków aż na wieki. Amen, amen.

71 W tobie, PANIE, pokładam ufność, niech nigdy nie będę zawstydzony.

² Według swej sprawiedliwości ocal mnie i wyzwól; nakłoń ku mnie ucha i wybaw mnie.

³ Bądź mi skałą schronienia, gdzie zawsze mogę uciec; przykazałeś, aby mnie wybawiono, bo ty jesteś moją skałą i twierdzą.

⁴ Mój Boże, wyzwól mnie z ręki niegodziwego, z ręki przewrotnego i ciemiężyciela.

⁵ Ty bowiem jesteś moją nadzieją, Panie BOŻE, moją ufnością od młodości.

⁶ Ty byłeś moją podporą od narodzin, ty mnie wyprowadziłeś z łona mojej matki; w tobie zawsze będzie moja chwała.

⁷ Dla wielu jestem jakby cudem, lecz ty jesteś moim potężnym schronieniem.

⁸ Niech moje usta będą pełne twojej chwały, twojej sławy przez cały dzień.

⁹ Nie odrzucaj mnie w czasie starości; gdy ustanie moja siła, nie opuszczaj mnie.

¹⁰ Moi wrogowie bowiem mówili przeciwko mnie, a ci, którzy czyhają na moją duszę, wspólnie się naradzają;

¹¹ Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcie go i schwytajcie, bo nie ma nikogo, kto by go ocalił.

¹² Boże, nie oddalaj się ode mnie; mój Boże, pospiesz mi na pomoc.

¹³ Niech się zawstydzą i zginą przeciwnicy mojej duszy, niech się okryją hańbą i wstydem ci, którzy szukają mego nieszczęścia.

¹⁴ Ja zaś zawsze będę ufał i jeszcze bardziej pomnożę twoją chwałę.

¹⁵ Moje usta głosić będą twoją sprawiedliwość i twoje zbawienie przez cały dzień, choć nie znam ich miary.

¹⁶ Pójdę w wielkiej mocy Pana BOGA, będę wspominał tylko twoją sprawiedliwość.

¹⁷ Boże, uczyłeś mnie od mojej młodości i dotąd głoszę twoje cudowne dzieła.

¹⁸ Dlatego i w starości, gdy będę już siwy, nie opuszczaj mnie, Boże, aż opowiem o twojej mocy temu pokoleniu i wszystkim potomkom o twojej potędze.

¹⁹ Twoja sprawiedliwość, Boże, jest wywyższona, czynisz wielkie rzeczy; Boże, któż jest podobny do ciebie?

²⁰ Zesłałeś na mnie wielkie i ciężkie utrapienia, lecz znowu przywrócisz mi życie i z głębi ziemi znów mnie wydobędziesz.

²¹ Pomnożysz moje dostojeństwo i znowu mnie pocieszysz.

²² A ja na instrumentach muzycznych będę wysławiać ciebie i twoją prawdę, mój Boże; będę ci śpiewał z harfą, Święty Izraela!

²³ Rozradują się moje wargi, gdy będę ci śpiewał, i moja dusza, którą odkupiłeś.

²⁴ Również mój język będzie głosił przez cały dzień twoją sprawiedliwość, bo okryli się wstydem i hańbą ci, którzy szukali mego nieszczęścia.

Psalm Dawida.

101 Będę śpiewał o miłosierdziu i sądzie; tobie, PANIE, będę śpiewać.

² Kroczyć będę mądrze drogą prawą. Kiedy przyjdziesz do mnie? Będę postępował w swoim domu w prawości serca.

³ Nie będę stawiał przed oczami niegodziwej rzeczy; nienawidzę czynów ludzi występnych, nie przylgną one do mnie.

⁴ Serce przewrotne odstąpi ode mnie, nie chcę znać złego.

⁵ Zgładzę tego, który potajemnie oczernia swego bliźniego, nie zniosę wyniosłych oczu i nadętego serca.

⁶ Moje oczy zwrócone będą na wiernych tej ziemi, aby mieszkali ze mną; kto chodzi drogą prawą, ten będzie mi służyć.

⁷ Nie zamieszka w moim domu oszust, kłamca nie ostoi się przed mymi oczyma.

⁸ Każdego ranka będę tępić wszystkich niegodziwych na ziemi, aby tak wykorzenić z miasta PANA wszystkich złoczyńców.

Pieśń stopni Dawida.

131 PANIE, moje serce nie wywyższa się i moje oczy nie są wyniosłe ani nie ubiegam się o wielkie rzeczy albo zbyt cudowne dla mnie.

² Doprawdy uciszyłem i uspokoiłem swoją duszę jak dziecko odstawione od piersi swej matki; moja dusza jest jak dziecko odstawione.

³ Niech Izrael pokłada nadzieję w PANU odtąd na wieki.

11 Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.

² Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.

³ Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.

⁴ Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.

⁵ Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.

⁶ Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.

⁷ Gdy umiera niegodziwy, ginie jego nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.

⁸ Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.

⁹ Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.

¹⁰ Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.

¹¹ Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.

¹² Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.

¹³ Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa powierzoną sprawę.

¹⁴ Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.

¹⁵ Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.

¹⁶ Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.

¹⁷ Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.

¹⁸ Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę pewną.

¹⁹ Jak sprawiedliwość prowadzi do życia, tak do śmierci zmierza ten, kto naśladuje zło.

²⁰ Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.

²¹ Zły nie uniknie kary, choćby innych wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.

²² Czym złoty kolczyk w ryju świni, tym piękna kobieta pozbawiona roztropności.

²³ Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.

²⁴ Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, drugi nad miarę skąpi, a ubożeje.

²⁵ Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto innych syci, sam też będzie nasycony.

²⁶ Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo będzie nad głową tego, który je sprzedaje.

²⁷ Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.

²⁸ Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.

²⁹ Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.

³⁰ Owoc sprawiedliwego jest drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.

³¹ Jeśli sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.