Psalm 90-91
New Living Translation
Book four (Psalms 90–106)
Psalm 90
A prayer of Moses, the man of God.
1 Lord, through all the generations
you have been our home!
2 Before the mountains were born,
before you gave birth to the earth and the world,
from beginning to end, you are God.
3 You turn people back to dust, saying,
“Return to dust, you mortals!”
4 For you, a thousand years are as a passing day,
as brief as a few night hours.
5 You sweep people away like dreams that disappear.
They are like grass that springs up in the morning.
6 In the morning it blooms and flourishes,
but by evening it is dry and withered.
7 We wither beneath your anger;
we are overwhelmed by your fury.
8 You spread out our sins before you—
our secret sins—and you see them all.
9 We live our lives beneath your wrath,
ending our years with a groan.
10 Seventy years are given to us!
Some even live to eighty.
But even the best years are filled with pain and trouble;
soon they disappear, and we fly away.
11 Who can comprehend the power of your anger?
Your wrath is as awesome as the fear you deserve.
12 Teach us to realize the brevity of life,
so that we may grow in wisdom.
13 O Lord, come back to us!
How long will you delay?
Take pity on your servants!
14 Satisfy us each morning with your unfailing love,
so we may sing for joy to the end of our lives.
15 Give us gladness in proportion to our former misery!
Replace the evil years with good.
16 Let us, your servants, see you work again;
let our children see your glory.
17 And may the Lord our God show us his approval
and make our efforts successful.
Yes, make our efforts successful!
Psalm 91
1 Those who live in the shelter of the Most High
will find rest in the shadow of the Almighty.
2 This I declare about the Lord:
He alone is my refuge, my place of safety;
he is my God, and I trust him.
3 For he will rescue you from every trap
and protect you from deadly disease.
4 He will cover you with his feathers.
He will shelter you with his wings.
His faithful promises are your armor and protection.
5 Do not be afraid of the terrors of the night,
nor the arrow that flies in the day.
6 Do not dread the disease that stalks in darkness,
nor the disaster that strikes at midday.
7 Though a thousand fall at your side,
though ten thousand are dying around you,
these evils will not touch you.
8 Just open your eyes,
and see how the wicked are punished.
9 If you make the Lord your refuge,
if you make the Most High your shelter,
10 no evil will conquer you;
no plague will come near your home.
11 For he will order his angels
to protect you wherever you go.
12 They will hold you up with their hands
so you won’t even hurt your foot on a stone.
13 You will trample upon lions and cobras;
you will crush fierce lions and serpents under your feet!
14 The Lord says, “I will rescue those who love me.
I will protect those who trust in my name.
15 When they call on me, I will answer;
I will be with them in trouble.
I will rescue and honor them.
16 I will reward them with a long life
and give them my salvation.”
Salmo 90-91
Ang Pulong Sa Dios
Ang Dios ug ang Tawo
90 Ginoo, ikaw ang among dalangpanan sukad pa kaniadto.
2 Sa wala mo pa buhata ang mga bukid ug ang kalibotan, ikaw na ang Dios,
ug ikaw ang Dios sa walay kataposan.
3 Ikaw ang nagabuot sa kamatayon sa tawo;
ibalik mo siya sa yuta nga mao ang iyang gigikanan.
4 Ang usa ka libo ka tuig kanamo sama lang sa usa ka adlaw nga milabay alang kanimo,
o morag pipila lang ka oras sa kagabhion.
5 Gibutangan mo ug kataposan ang among kinabuhi sama sa damgo
6 o sama sa sagbot nga moturok ug motubo inigkabuntag, apan pagkahapon malaya ug mamatay.
7 Ang imong kasuko makapalisang kanamo;
ang imong kapungot makapalaglag kanamo.
8 Nakita mo ang among mga sala,
bisan ang mga sala nga gihimo namo sa tago.
9 Tinuod nga mahanaw ang among kinabuhi tungod sa imong kasuko;
matapos ang among kinabuhi nga daw usa lang ka panghupaw.
10 Ang katas-on sa among kinabuhi 70 ka tuig, o 80 ka tuig kon baskog kami.
Apan bisan pa ang labing maayo namong mga katuigan puno sa mga kaguol ug kalisod.
Unya molabay kini, ug mahanaw kami.
11 Walay pa gayoy nakasinati sa grabe mong kasuko.
Ug samtang nagdugang ang among kahibalo bahin sa imong kasuko nagadugang usab ang among pagtahod kanimo.
12 Pasabta kami nga mubo lang ang among kinabuhi,
aron mahimo kaming maalamon sa among pagkinabuhi.
13 Ginoo, hangtod kanus-a ang imong kasuko kanamo?
Tagda ug kaloy-i kami, nga imong mga alagad.
14 Kada buntag ipakita ang imong gugma kanamo aron mag-awit kami sa kalipay ug magmalipayon kami sa tibuok namong kinabuhi.
15 Hatagi kami ug malipayong mga katuigan,
sama kataas sa mga katuigan diin imo kaming gisilotan ug gipaantos.
16 Ipakita kanamo nga imong mga alagad, ug sa among mga kaliwat, ang imong katingalahang buhat ug ang imong pagkagamhanan.
17 Ginoo nga among Dios, hinaut nga panalanginan mo kami, ug hatagan ug kalamposan sa tanan namong buhaton.
Ang Dios Atong Tigpanalipod
91 Si bisan kinsa nga mangayo sa pagpanalipod sa Labing Halangdong Dios nga Makagagahom, panalipdan niya.
2 Makaingon siya[a] sa Ginoo, “Ikaw ang akong tigpanalipod ug lig-ong tagoanan.
Ikaw ang akong Dios nga ginasaligan.”
3 Luwason ka gayod niya gikan sa mga lit-ag ug sa makapatay nga mga balatian.
4 Panalipdan ka niya sama sa usa ka langgam nga nagapanalipod sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.
Sa iyang pagkamatinumanon, panalipdan ka niya ug labanan.
5-6 Dili ka angayng mahadlok sa mga makalilisang nga mga panghitabo, sa mga motakboy nga mga balatian, ug sa mga katalagman nga moabot—sa gabii man o sa adlaw.
7 Bisan linibo pa ka mga tawo ang mangamatay sa imong palibot, ikaw dili maunsa.
8 Makita mo na lang kon unsaon pagsilot ang daotang mga tawo.
9 Tungod kay gihimo mo mang dalangpanan ang Ginoo, ang Labing Halangdong Dios nga akong tigpanalipod,
10 walay kalamidad o katalagman nga moabot kanimo o sa imong panimalay.
11 Kay sugoon sa Dios ang iyang mga anghel sa pagbantay kanimo bisan asa ka moadto.
12 Sakwaton ka nila aron dili masamad ang imong tiil sa mga bato.[b]
13 Tumban mo ang mga liyon ug ang malala nga mga bitin.
14 Miingon ang Dios, “Luwason ko ug panalipdan ang nagahigugma ug nagaila kanako.
15 Kon motawag siya kanako, tubagon ko siya;
kon anaa siya sa kalisod, ubanan ko siya;
luwason ko siya ug pasidunggan.
16 Hatagan ko siyag taas nga kinabuhi,
ug ipakita ko kaniya kon unsaon ko siya pagluwas.”
Holy Bible, New Living Translation, copyright © 1996, 2004, 2015 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers, Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.