Psalm 73
New Living Translation
Book three (Psalms 73–89)
Psalm 73
A psalm of Asaph.
1 Truly God is good to Israel,
to those whose hearts are pure.
2 But as for me, I almost lost my footing.
My feet were slipping, and I was almost gone.
3 For I envied the proud
when I saw them prosper despite their wickedness.
4 They seem to live such painless lives;
their bodies are so healthy and strong.
5 They don’t have troubles like other people;
they’re not plagued with problems like everyone else.
6 They wear pride like a jeweled necklace
and clothe themselves with cruelty.
7 These fat cats have everything
their hearts could ever wish for!
8 They scoff and speak only evil;
in their pride they seek to crush others.
9 They boast against the very heavens,
and their words strut throughout the earth.
10 And so the people are dismayed and confused,
drinking in all their words.
11 “What does God know?” they ask.
“Does the Most High even know what’s happening?”
12 Look at these wicked people—
enjoying a life of ease while their riches multiply.
13 Did I keep my heart pure for nothing?
Did I keep myself innocent for no reason?
14 I get nothing but trouble all day long;
every morning brings me pain.
15 If I had really spoken this way to others,
I would have been a traitor to your people.
16 So I tried to understand why the wicked prosper.
But what a difficult task it is!
17 Then I went into your sanctuary, O God,
and I finally understood the destiny of the wicked.
18 Truly, you put them on a slippery path
and send them sliding over the cliff to destruction.
19 In an instant they are destroyed,
completely swept away by terrors.
20 When you arise, O Lord,
you will laugh at their silly ideas
as a person laughs at dreams in the morning.
21 Then I realized that my heart was bitter,
and I was all torn up inside.
22 I was so foolish and ignorant—
I must have seemed like a senseless animal to you.
23 Yet I still belong to you;
you hold my right hand.
24 You guide me with your counsel,
leading me to a glorious destiny.
25 Whom have I in heaven but you?
I desire you more than anything on earth.
26 My health may fail, and my spirit may grow weak,
but God remains the strength of my heart;
he is mine forever.
27 Those who desert him will perish,
for you destroy those who abandon you.
28 But as for me, how good it is to be near God!
I have made the Sovereign Lord my shelter,
and I will tell everyone about the wonderful things you do.
Salmo 73
Ang Pulong Sa Dios
Ang Matarong nga Paghukom sa Dios
73 Maayo gayod ang Dios sa Israel,
labi na gayod sa mga putli ug kasingkasing.
2 Apan ako, hapit na mawad-ig pagtuo,
3 kay nasina ako sa garboso ug daotang mga tawo sa dihang nakita ko nga nagmauswagon sila.
4 Himsog ang ilang panglawas ug dili sakit ang ilang kamatayon.
5 Wala sila mag-antos ug walay mga katalagman nga moabot kanila sama sa ubang mga tawo.
6 Busa gipakita nila ang ilang pagkagarboso ug pagkabangis.[a]
7 Ang ilang mga kasingkasing puno sa kadaotan,
ug ang kanunay lang nilang gihunahuna mao ang paghimo ug daotan.
8 Mobiaybiay sila ug mosultig daotan.
Mapasigarbohon kaayo silang nanghulga sa pagdaog-daog sa uban.
9 Nagasulti sila ug daotan batok sa Dios sa langit ug sa mga tawo sa kalibotan.
10 Bisan ang katawhan sa Dios mosunod kanila ug modawat sa ilang gipanulti.
11 Moingon sila, “Walay kalibotan ang Labing Halangdong Dios!
Unsaon niya pagkahibalo?”
12 Ingon niana ang mga daotan,
walay kabalaka ug mosamot pa gayod kadato.
13 Busa wala ba diay kapuslanan ang pagkinabuhi ko nga matarong ug putli?
14 Kanunay mo akong gipaantos, O Dios;
halos kada buntag gisilotan mo ako.
15 Kon gibugalbugalan ko man ikaw sama sa gisulti sa mga daotan, morag giluiban ko na niana ang imong katawhan.
16 Apan sa dihang naninguha ako sa pagsabot niining mga butanga, nalisdan ako,
17 hangtod nga miadto ako sa imong templo,
ug didto nasabtan ko kon unsa ang mahitabo sa mga daotan.
18 Tinuod gayod nga gibutang mo sila sa walay kasigurohan nga kahimtang,
ug laglagon mo sila.
19 Kalit lang silang malaglag;
modangat kanilang tanan ang makalilisang nga kamatayon.
20 Sama sila sa damgo nga mahanaw ra inigmata.
Dili na sila mahinumdoman pa kon masilotan mo na sila.
21 Sa dihang nasilo ako ug nasakitan sa hilabihan,
22 nahimo akong usa ka hungog;
nahisama ako sa usa ka hayop sa imong atubangan nga dili makasabot.
23 Apan uban gihapon ako kanimo ug giagak mo ako.
24 Gigiyahan mo ako pinaagi sa imong mga tambag,
ug sa kaulahian pasidunggan mo ako.
25 Wala nay lain pa sa langit nga akong gikinahanglan kondili ikaw lang.
Tungod kay ikaw ania kanako, wala na akoy lain pang gihandom sa kalibotan.
26 Magmaluya man ang akong lawas ug hunahuna,
apan ikaw gihapon, O Dios, mao ang akong kusog.
Ikaw lang gayod ang akong gikinahanglan hangtod sa kahangtoran.
27 Sigurado gayod nga mangawala ang mga tawo nga mobiya kanimo;
laglagon mo kadtong wala magmatinumanon kanimo.
28 Apan alang kanako, maayo ang magpaduol kanimo, O Dios.
Ikaw Ginoong Dios ang gihimo ko nga akong tigpanalipod,
ug isaysay ko ang tanan mong binuhatan.
Footnotes
- 73:6 gipakita… pagkabangis: sa literal, nanguwintas sila ug garbo ug nagsul-ob ug kabangis.
Holy Bible, New Living Translation, copyright © 1996, 2004, 2015 by Tyndale House Foundation. Used by permission of Tyndale House Publishers, Inc., Carol Stream, Illinois 60188. All rights reserved.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.