Add parallel Print Page Options

Ang Awit sa Pagdayeg sa Ginoo

40 Mapailubon akong naghulat sa Ginoo,
ug gidungog niya ang akong pagpangayo ug tabang.
Gihaw-as niya ako gikan sa makuyaw ug lapokon nga bangag,
ug gipahimutang sa dakong bato aron dili ako maunsa.
Gitudloan niya ako ug bag-ong awit,
awit sa pagdayeg kaniya nga atong Dios.
Daghang mga tawo ang makakita niini,
ug motahod gayod sila ug mosalig sa Ginoo.
Bulahan ang tawo nga nagasalig sa Ginoo,
ug dili modangop sa mga garboso nga nagasunod sa bakak.[a]

Ginoo nga akong Dios, walay sama kanimo.
Daghang katingalahang mga butang ang imong gihimo,
ug daghan ang imong mga plano alang kanamo.
Dili ko masaysay kining tanan kay labihan kini kadaghan.
Wala ka malipay sa nagkalain-laing matang sa mga halad,
sama sa halad nga sinunog ug halad sa paghinlo.
Gihimo mo hinuon ako nga matinumanon kanimo.
Busa miingon ako,
“Ania ako, andam ako nga motuman sa imong mga sugo nga nasulat sa Kasulatan.
O Dios ko, ikalipay ko ang pagtuman sa imong kabubut-on.
Ang imong kasugoan gitipigan ko sulod sa akong kasingkasing.”

Gisugilon ko ang imong pagkamatarong sa panagtigom sa imong mga katawhan.
Nahibalo ka, Ginoo, nga dili ako mohunong sa pagsugilon niini.
10 Wala ko tagoi sa akong kaugalingon ang mahitungod sa imong pagkamatarong.
Isugilon ko nga ikaw kasaligan ug makaluwas.
Wala ako magpakahilom mahitungod sa imong gugma ug kamatuoran[b] diha sa mga panagtigom sa imong katawhan.

Read full chapter

Footnotes

  1. 40:4 bakak: o, bakakon nga mga dios-dios.
  2. 40:10 kamatuoran: o, pagkamatinud-anon. Mao usab sa bersikulo 11.