Añadir traducción en paralelo Imprimir Opciones de la página

Psalm 38

A psalm of David, asking God to remember him.

O Lord, don’t rebuke me in your anger
    or discipline me in your rage!
Your arrows have struck deep,
    and your blows are crushing me.
Because of your anger, my whole body is sick;
    my health is broken because of my sins.
My guilt overwhelms me—
    it is a burden too heavy to bear.
My wounds fester and stink
    because of my foolish sins.
I am bent over and racked with pain.
    All day long I walk around filled with grief.
A raging fever burns within me,
    and my health is broken.
I am exhausted and completely crushed.
    My groans come from an anguished heart.

You know what I long for, Lord;
    you hear my every sigh.
10 My heart beats wildly, my strength fails,
    and I am going blind.
11 My loved ones and friends stay away, fearing my disease.
    Even my own family stands at a distance.
12 Meanwhile, my enemies lay traps to kill me.
    Those who wish me harm make plans to ruin me.
    All day long they plan their treachery.

13 But I am deaf to all their threats.
    I am silent before them as one who cannot speak.
14 I choose to hear nothing,
    and I make no reply.
15 For I am waiting for you, O Lord.
    You must answer for me, O Lord my God.
16 I prayed, “Don’t let my enemies gloat over me
    or rejoice at my downfall.”

17 I am on the verge of collapse,
    facing constant pain.
18 But I confess my sins;
    I am deeply sorry for what I have done.
19 I have many aggressive enemies;
    they hate me without reason.
20 They repay me evil for good
    and oppose me for pursuing good.
21 Do not abandon me, O Lord.
    Do not stand at a distance, my God.
22 Come quickly to help me,
    O Lord my savior.

Read full chapter

Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nagaantos

38 Ginoo, sa imong kasuko, ayaw akog siloti.
Daw sa gipana mo ako ug gidagmalan.
Nagsakit ako tungod kay nasuko ka sa nahimo kong mga kasal-anan.
Daw sa malumos na ako sa akong mga sala;
sama kini sa mabug-at nga palas-anon nga dili ko madaog.
Tungod sa akong kabuang,
ang akong mga samad nahimong kabahong.
Nabako na ako pag-ayo sa labihan nga kasakit,
ug nagasubo ako tibuok adlaw.
Sakit kaayo ang tibuok nakong lawas
ug gangutngot ang akong mga kilid.
Naluya na gayod ako pag-ayo.
Nagaagulo ako sa kasakit nga akong gibati.
Ginoo, nahibalo ka sa tanan kong gipangandoy ug nadungog mo ang akong pag-agulo.
10 Nagkuba-kuba ang akong dughan;
nawad-an na ako ug kusog,
ug nahalap na ang akong panan-aw.
11 Ginalikayan ako sa akong mga higala ug mga kauban tungod sa akong sakit.
Bisan ang akong mga paryente nagapahilayo na kanako.
12 Ang mga tawo nga buot mopatay kanako nagbutang ug lit-ag.
Sila nga buot mosakit kanako nagahisgot kon unsaon nila ako paglaglag.
Sa tibuok adlaw nagaplano sila ug daotan batok kanako.

13 Nagpabungol-bungol ako nga kunohay dili makadungog.
Nagpaamang-amang ako nga kunohay dili makasulti.
14 Nahisama ako sa usa ka tawo nga dili makadungog, ug dili makapangatarongan.
15 Kay nagasalig ako kanimo, Ginoo.
Ikaw, Ginoo nga akong Dios, ang magatubag sa akong pag-ampo.
16 Busa nagaampo ako nga dili mo itugot nga ang akong mga kaaway maglipay
o magpasigarbo tungod sa akong pagkapukan.
17 Kay hapit na ako mapukan,
ug daw sa walay kataposan ang akong pag-antos.
18 Isulti ko ang akong mga sala; nagahasol kini kanako.

19 Mahitungod sa akong mga kaaway, lig-on sila ug daghan.
Gikasilagan nila ako sa walay igong hinungdan.
20 Gibalosan nila ako ug daotan sa maayong gipanghimo ko kanila.
Ug nakigbatok sila kanako kay nagtinguha ako sa pagbuhat ug maayo.

21 Ginoo nga akong Dios, ayaw ako pasagdi;
ayaw pagpahilayo kanako.
22 Tabangi ako dayon, Ginoo nga akong manluluwas.

Read full chapter