Ang Karunungan at ang Kamangmangan

9 Ang karunungan ay katulad ng isang taong nagtayo ng kanyang bahay na may pitong haligi. ² Pagkatapos, nagkaroon siya ng malaking handaan. Naghanda siya ng mga pagkain at mga inumin. ³ At saka inutusan niya ang mga katulong niyang babae na pumunta sa pinakamataas na lugar ng bayan para ipaalam ang ganito: ⁴ “Kayong mga kulang sa karunungan at pang-unawa, inaanyayahan kayo sa isang malaking handaan. ⁵ Halikayo, kumain kayo at uminom ng aking inihanda. ⁶ Iwanan na ninyo ang kamangmangan upang mabuhay kayo nang matagal at may pang-unawa.”

⁷ Kung sasawayin mo ang taong nangungutya, iinsultuhin ka niya. Kung sasawayin mo ang taong masama, sasaktan ka niya. ⁸ Kaya huwag mong sasawayin ang taong nangungutya, sapagkat magagalit siya sa iyo. Sawayin mo ang taong marunong at mamahalin ka niya. ⁹ Kapag tinuruan mo ang isang taong marunong, lalo siyang magiging marunong. At kapag tinuruan mo ang isang taong matuwid, lalo pang lalawak ang kanyang kaalaman.

¹⁰ Ang paggalang sa Panginoon ang pasimula ng karunungan. At ang pagkilala sa Banal na Dios ay nagpapahiwatig ng pagkaunawa. ¹¹ Sa pamamagitan ng karunungan, hahaba ang iyong buhay. ¹² Kung may karunungan ka, magdudulot ito sa iyo ng kabutihan, ngunit magdurusa ka kung itoʼy iyong tatanggihan.

¹³ Ang kamangmangan ay katulad ng isang babaeng maingay, hindi marunong at walang nalalaman. ¹⁴ Nakaupo siya sa pintuan ng kanyang bahay o sa upuan sa mataas na lugar sa lungsod, ¹⁵ at tinatawag ang mga dumadaan na papunta sa kanilang trabaho. ¹⁶ Sabi niya, “Halikayo rito, kayong mga walang karunungan.” At sinabi pa niya sa walang pang-unawa, ¹⁷ “Mas masarap ang tubig na ninakaw at mas masarap ang pagkain na kinakain ng lihim.” ¹⁸ Ngunit hindi alam ng mga taong pumupunta sa kanya na sila ay mamamatay. Ang mga nakapunta na sa kanya ay naroon na sa libingan.