Proverbios 7
Nueva Biblia de las Américas
Artimañas de la ramera
7 Hijo mío, guarda mis palabras
Y atesora mis mandamientos contigo(A).
2 Guarda mis mandamientos y vivirás(B),
Y mi enseñanza[a] como la niña de tus ojos(C).
3 Átalos a tus dedos(D),
Escríbelos en la tabla de tu corazón(E).
4 Di a la sabiduría: «Tú eres mi hermana»,
Y llama a la inteligencia tu mejor amiga,
5 Para que te guarden de la mujer extraña,
De la desconocida[b] que lisonjea[c] con sus palabras.
6 ¶Porque desde la ventana de mi casa
Miraba por la celosía(F),
7 Y vi entre los simples(G),
Distinguí entre los muchachos[d]
A un joven falto de juicio[e](H),
8 Pasando por la calle, cerca de su[f] esquina(I);
Iba[g] camino de su[h] casa(J),
9 Al atardecer, al anochecer[i](K),
En medio[j] de la noche y la oscuridad.
10 Entonces una mujer le sale al encuentro,
Vestida como ramera y astuta de corazón(L).
11 Es alborotadora(M) y rebelde,
Sus pies no permanecen en casa(N);
12 Está ya en las calles, ya en las plazas(O),
Y acecha(P) por todas las esquinas.
13 Así que ella lo agarra y lo besa,
Y descarada[k](Q) le dice:
14 «Tenía que ofrecer ofrendas de paz[l](R),
Y hoy he cumplido mis votos(S);
15 Por eso he salido a encontrarte,
Buscando tu rostro con ansiedad, y te he hallado.
16 -»He tendido mi lecho con colchas(T),
Con linos de Egipto en colores(U).
17 -»He rociado mi cama
Con mirra, áloes(V) y canela(W).
18 -»Ven, embriaguémonos de amor hasta la mañana,
Deleitémonos con caricias.
19 -»Porque mi[m] marido no está en casa,
Se ha ido a un largo viaje;
20 Se ha llevado en la mano la bolsa del dinero(X),
Volverá a casa para la luna llena».
21 Con sus palabras persuasivas lo atrae,
Lo seduce con sus labios lisonjeros[n](Y).
22 Al instante la sigue
Como va el buey al matadero,
O como uno en grillos al castigo de un necio[o],
23 Hasta que una flecha le traspasa el hígado;
Como el ave que se precipita en la trampa(Z),
Y no sabe que esto le costará la vida.
24 ¶Ahora pues, hijos míos, escúchenme,
Y presten atención a las palabras de mi boca(AA).
25 No se desvíe tu corazón hacia sus caminos,
No te extravíes en sus sendas(AB).
26 Porque muchas son las víctimas[p] derribadas por ella,
Y numerosos los que ha matado(AC).
27 Su casa es el camino al Seol,
Que desciende a las cámaras de la muerte(AD).
Footnotes
- 7:2 O ley.
- 7:5 O extranjera.
- 7:5 Lit. es suave.
- 7:7 Lit. hijos.
- 7:7 Lit. corazón.
- 7:8 I.e. de ella.
- 7:8 Lit. da pasos.
- 7:8 I.e. de ella.
- 7:9 Lit. al anochecer del día.
- 7:9 Lit. la pupila (del ojo).
- 7:13 Lit. ella pone cara atrevida y.
- 7:14 Lit. Sacrificios de ofrendas de paz están conmigo.
- 7:19 Lit. el.
- 7:21 Lit. suaves.
- 7:22 Otra posible lectura es: como un ciervo entra en una trampa; así dicen algunas versiones antiguas.
- 7:26 Lit. los asesinados.
Proverbios 7
Reina-Valera 1960
Las artimañas de la ramera
7 Hijo mío, guarda mis razones,
Y atesora contigo mis mandamientos.
2 Guarda mis mandamientos y vivirás,
Y mi ley como las niñas de tus ojos.
3 Lígalos a tus dedos;
Escríbelos en la tabla de tu corazón.
4 Di a la sabiduría: Tú eres mi hermana,
Y a la inteligencia llama parienta;
5 Para que te guarden de la mujer ajena,
Y de la extraña que ablanda sus palabras.
6 Porque mirando yo por la ventana de mi casa,
Por mi celosía,
7 Vi entre los simples,
Consideré entre los jóvenes,
A un joven falto de entendimiento,
8 El cual pasaba por la calle, junto a la esquina,
E iba camino a la casa de ella,
9 A la tarde del día, cuando ya oscurecía,
En la oscuridad y tinieblas de la noche.
10 Cuando he aquí, una mujer le sale al encuentro,
Con atavío de ramera y astuta de corazón.
11 Alborotadora y rencillosa,
Sus pies no pueden estar en casa;
12 Unas veces está en la calle, otras veces en las plazas,
Acechando por todas las esquinas.
13 Se asió de él, y le besó.
Con semblante descarado le dijo:
14 Sacrificios de paz había prometido,
Hoy he pagado mis votos;
15 Por tanto, he salido a encontrarte,
Buscando diligentemente tu rostro, y te he hallado.
16 He adornado mi cama con colchas
Recamadas con cordoncillo de Egipto;
17 He perfumado mi cámara
Con mirra, áloes y canela.
18 Ven, embriaguémonos de amores hasta la mañana;
Alegrémonos en amores.
19 Porque el marido no está en casa;
Se ha ido a un largo viaje.
20 La bolsa de dinero llevó en su mano;
El día señalado volverá a su casa.
21 Lo rindió con la suavidad de sus muchas palabras,
Le obligó con la zalamería de sus labios.
22 Al punto se marchó tras ella,
Como va el buey al degolladero,
Y como el necio a las prisiones para ser castigado;
23 Como el ave que se apresura a la red,
Y no sabe que es contra su vida,
Hasta que la saeta traspasa su corazón.
24 Ahora pues, hijos, oídme,
Y estad atentos a las razones de mi boca.
25 No se aparte tu corazón a sus caminos;
No yerres en sus veredas.
26 Porque a muchos ha hecho caer heridos,
Y aun los más fuertes han sido muertos por ella.
27 Camino al Seol es su casa,
Que conduce a las cámaras de la muerte.
Proverbele 7
Cornilescu 1924 - Revised 2010, 2014
Ispita preacurviei şi urmările ei
7 Fiule, păstrează cuvintele mele şi ţine(A) la tine sfaturile mele.
2 Ţine(B) sfaturile mele, şi vei trăi;
păzeşte învăţăturile(C) mele ca lumina ochilor.
3 Leagă-le(D) la degete,
scrie-le pe tăbliţa inimii tale.
4 Zii înţelepciunii: „Tu eşti sora mea!”
Şi numeşte priceperea prietena ta,
5 ca(E) să te ferească de nevasta altuia,
de străina care întrebuinţează cuvinte ademenitoare.
6 Stăteam la fereastra casei mele
şi mă uitam prin zăbrele.
7 Am zărit printre cei neîncercaţi,
am văzut printre tineri
pe un băiat fără minte(F).
8 Trecea pe uliţă, la colţul unde stătea una din aceste străine,
şi a apucat pe calea care ducea spre locuinţa ei.
9 Era în(G) amurg, seara,
în noaptea neagră şi întunecoasă.
10 Şi iată că i-a alergat înainte o femeie
îmbrăcată ca o curvă şi cu inima şireată.
11 Era bună(H) de gură şi fără astâmpăr;
picioarele(I) nu-i puteau sta acasă:
12 când în uliţă, când în pieţe,
pe la toate colţurile stătea la pândă.
13 Ea l-a îmbrăţişat şi l-a sărutat,
şi, cu o faţă fără ruşine, i-a zis:
14 „Eram datoare cu o jertfă de mulţumire,
azi mi-am împlinit juruinţele.
15 De aceea ţi-am ieşit înainte,
să te caut, şi te-am şi găsit.
16 Mi-am împodobit patul cu învelitori,
cu aşternut de pânzeturi(J) din Egipt;
17 mi-am stropit aşternutul
cu smirnă, aloe şi scorţişoară.
18 Vino, să ne îmbătăm de dragoste până dimineaţă,
să ne desfătăm cu dezmierdări!
19 Căci bărbatul meu nu este acasă,
a plecat într-o călătorie lungă,
20 a luat cu el sacul cu bani
şi nu se va întoarce acasă decât la luna nouă.”
21 Tot vorbindu-i(K), ea l-a ademenit
şi l-a atras cu(L) buzele ei ademenitoare.
22 Deodată, a început să meargă după ea,
ca boul care se duce la măcelărie,
ca un cerb care aleargă spre cursă,
23 ca pasărea(M) care dă buzna în laţ,
fără să ştie că o va costa viaţa,
până ce săgeata îi străpunge ficatul.
24 Şi acum, fiilor, ascultaţi-mă
şi luaţi aminte la cuvintele gurii mele.
25 Să nu ţi se abată inima spre calea unei asemenea femei,
nu te rătăci pe cărările ei.
26 Căci ea a făcut să cadă multe jertfe
şi(N) mulţi sunt cei pe care i-a ucis ea.
27 Casa(O) ei este drumul spre Locuinţa morţilor,
drumul care pogoară spre locaşurile morţii.
Nueva Biblia de las Américas™ NBLA™ Copyright © 2005 por The Lockman Foundation
Reina-Valera 1960 ® © Sociedades Bíblicas en América Latina, 1960. Renovado © Sociedades Bíblicas Unidas, 1988. Utilizado con permiso. Si desea más información visite americanbible.org, unitedbiblesocieties.org, vivelabiblia.com, unitedbiblesocieties.org/es/casa/, www.rvr60.bible
Copyright of the Cornilescu Bible © 1924 belongs to British and Foreign Bible Society. Copyright © 2010, 2014 of the revised edition in Romanian language belongs to the Interconfessional Bible Society of Romania, with the approval of the British and Foreign Bible Society.


