Font Size
Predikuesi 5-8
Albanian Bible
Predikuesi 5-8
Albanian Bible
5 Ki kujdes hapat e tua kur shkon te shtëpia e Perëndisë; afrohu për të dëgjuar në vend që të ofrosh flijimin e budallenjve, të cilët as nuk dinë që veprojnë keq.
2 Mos u nxito me gojën tënde, dhe zemra jote të mos shpejtohet të thotë asnjë fjalë përpara Perëndisë, sepse Perëndia është në qiell dhe ti mbi tokë; prandaj fjalët e tua të jenë të pakta.
3 Sepse nga punët e shumta vijnë ëndrrat, dhe nga fjalët e shumta zëri i budallait.
4 Kur i ke bërë një zotim Perëndisë mos humb kohë ta plotësosh, sepse ai nuk kënaqet me budallenjtë; plotëso zotimin që ke marrë.
5 Më mirë të mos marrësh zotime se sa t’i bësh dhe të mos i plotësosh.
6 Mos lejo që goja jote ta çojë trupin tënd të mëkatojë dhe mos thuaj para lajmëtarit të Perëndisë: "Ka qenë gabim". Pse Perëndia duhet të zemërohej me fjalët e tua dhe të shkatërronte veprën e duarve të tua?
7 Sepse në ëndrrat e shumta dhe në fjalët e shumta ka kotësi; por ti ke frikë nga Perëndia.
8 Në rast se në provincë sheh shtypjen e të varfërit dhe shkeljen me dhunë të së drejtës dhe të drejtësisë, mos u habit nga kjo gjë; sepse mbi një pushtet të lartë ndodhet një më i lartë dhe mbi ta disa pushtete akoma më të larta.
9 Toka ofron përfitime më të mëdha se çdo gjë tjetër, dhe vetë mbreti shërbehet nga fusha.
10 Kush është i dhënë pas parasë, nuk ngopet kurrë me para, dhe kush dëshiron pasuritë nxjerr përfitim prej tyre. Edhe kjo është kotësi.
11 Kur rritet pasuria, shtohen edhe ata që e përpijnë; dhe çfarë përfitimi kanë prej saj pronarët, veç asaj që e shohin me sytë e tyre?
12 I ëmbël është gjumi i punonjësit, qoftë edhe kur ha pak ose shumë; por velitja e të pasurit nuk e lë atë të flerë.
13 Éshtë një e keqe tjetër e vajtueshme që kam parë nën diell: pasuritë e ruajtura për pronarin e tyre në dëm të tij.
14 Këto pasuri humbasin për shkak të një pune të keqe, dhe kështu në duart e birit që ka lindur nuk mbetet më asgjë.
15 Ashtu si ka dalë nga barku i nënës, kështu lakuriq do të kthehet për të shkuar si pati ardhur, pa marrë gjë nga mundi i tij që mund ta marrë me vete.
16 Edhe kjo është një e keqe e vajtueshme që duhet të shkojë pikërisht ashtu si ka ardhur; dhe çfarë përfitimi ka se është munduar për erën?
17 Përveç kësaj ai ha çdo ditë të jetës së tij në errësirrë, dhe ka shumë hidhërime, sëmundje dhe telashe.
18 Ja çfarë kuptova: është mirë dhe e përshtatshme për njeriun të hajë, të pijë dhe të gëzojë të mirën e gjithë mundit të tij nën diell, tërë ditët e jetës që Perëndia i jep, sepse kjo është pjesa e tij.
19 Çdo njeriu të cilit Perëndia i jep pasuri dhe të mira dhe të cilit i jep gjithashtu mundësinë t’i gëzojë ato, të marrë pjesën e vet dhe të gëzojë mundin e tij, kjo është një dhuratë e Perëndisë.
20 Në fakt ai nuk do të kujtojë shumë ditët e jetës së tij, sepse Perëndia i përgjigjet me gëzimin e zemrës së tij.
6 Éshtë një e keqe tjetër që kam parë nën diell dhe që është e përhapur midis njerëzve:
2 dikujt Perëndia i ka dhënë pasuri, të mira dhe lavdi, dhe nuk i mungon asgjë nga gjithë ato që mund të dëshirojë, por Perëndia nuk i jep mundësinë t’i gëzojë, por i gëzon një i huaj. Kjo është kotësi dhe një e keqe e madhe.
3 Në qoftë se dikujt i lindin njëqind bij dhe jeton shumë vite dhe të shumta janë ditët e viteve të tij, por shpirti i tij nuk ngopet me të mira dhe nuk ka as varr unë them se një dështim është më i lumtur se ai;
4 sepse ka ardhuar më kot dhe po ikën në terr, dhe emri i tij është mbuluar nga terri.
5 Edhe sikur të mos e ketë parë as njohur diellin, megjithatë ka më shumë pushim se tjetri.
6 Po, edhe sikur të duhej të jetonte dy herë një mijë vjet, por pa mundur të gëzojë të mirat e tij. A nuk mbarojnë të gjitha në po atë vend?
7 Tërë mundi i njeriut është për gojën e tij, megjithatë oreksi i tij nuk ngopet kurrë.
8 Ç’përfitim ka i urti mbi budallanë? Ç’përfitim ka i varfëri në rast se di të ecë përpara njerëzve të gjallë?
9 Éshtë më mirë të shikosh me sy se sa të endesh me dëshirën. Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën.
10 Ajo që është, prej kohe është quajtur me emrin e vet dhe dihet se ç’është njeriu, dhe që nuk mund të hahet me atë që është më i fortë se ai.
11 Duke qenë se ka shumë gjëra që e shtojnë kotësinë, çfarë përfitimi ka prej tyre njeriu?
12 Kush e di në fakt ç’është e mirë për njeriun në këtë jetë, gjatë tërë ditëve të jetës së tij të kotë që ai i kalon si një hije? Kush mund t’i thotë njeriut çfarë ka për të ndodhur pas tij nën diell?
7 Një emër i mirë pëlqehet më tepër se një vaj i parfumuar, dhe dita e vdekjes është më e mirë se dita e lindjes.
2 Éshtë më mirë të shkosh në një shtëpi ku mbahet zi se sa të shkosh në një shtëpi ku ka festë, sepse ky është fundi i çdo njeriu, dhe kush rron ka për të vënë mend.
3 Trishtimi është më i mirë nga gazi, sepse përpara një fytyre të trishtuar zemra bëhet më e mirë.
4 Zemra e të urtit është në shtëpinë ku mbahet zi, por zemra e budallenjve është në një shtëpi të gëzuar.
5 Éshtë më mirë për dikë të dëgjojë qortimin e të urtit se sa të dëgjojë këngën e budallenjve,
6 sepse ashtu siç është kërcitja e shkurreve nën një tenxhere, kështu është e qeshura e budallait. Edhe kjo është kotësi.
7 Me siguri shtypja e bën të pamend njeriun e urtë, dhe dhurata bën që të humbasë arsyen.
8 Më mirë fundi i një gjëje se fillimi i saj, dhe më mirë ai që ka frymë të durueshëm se ai që ka frymë krenar.
9 Mos u nxito në frymën tënd të zemërohesh, sepse zemërimi gjen strehë në gji të budallenjve.
10 Mos thuaj: "Si është e mundur që ditët e kaluara ishin më të mira nga këto?," sepse nuk është urtësi të bësh një pyetje të tillë.
11 Dituria është e mirë bashkë me një pasuri dhe u sjell përfitime atyre që shohin diellin.
12 Sepse dituria është një mbrojtje ashtu si është paraja; por epërsia e diturisë qëndron në këtë; dituria i bën të jetojnë ata që e zotërojnë.
13 Konsideroje veprën e Perëndisë: kush mund të drejtojë atë që ai ka bërë të shtrëmbër?
14 Në ditën e bollëkut ji i gëzuar, por në ditën e fatkqësisë mendohu thellë. Perëndia ka bërë si njerën ashtu dhe tjetrën, me qëllim që njeriu të mos zbulojë asgjë nga ato që do të ndodhin pas tij.
15 Pashë gjithçka në ditët e kotësisë sime. Ndodh që i drejti të vdesë në drejtësinë e vet dhe që i pabesi të jetojë gjatë në ligësinë e tij.
16 Mos ji tepër i drejtë as i urtë jashtë mase. Pse kërkon të shkatërohesh?
17 Mos ji tepër i keq dhe mos u trego budalla. Pse kërkon të vdesësh para kohës sate?
18 Éshtë mirë që ti të kapesh pas kësaj gjëje dhe të mos heqësh dorë prej saj, sepse ai që ka frikë Perëndinë do t’u shmanget tërë këtyre gjërave.
19 Dituria e bën të urtin më të fortë se dhjetë të fuqishëm në një qytet.
20 Nuk ka në fakt asnjë njeri të drejtë mbi tokë që bën të mirën dhe të mos mëkatojë.
21 Përveç kësaj mos u vër veshin tërë fjalëve që thuhen, që të mos mallkohesh nga shërbëtori yt,
22 sepse zemra jote gjithashtu e di që ti vet i ke mallkuar shumë herë të tjerët.
23 Unë i hetova të gjitha këto gjëra me dituri. Thashë: "Do të bëhem i urtë," por dituria është mjaft larg nga unë.
24 Një gjë që është kaq larg dhe kaq e thellë, kush mund ta gjejë?
25 Atëherë e vura zemrën time të njohë, të hetojë dhe të kërkojë diturinë dhe shkakun e gjërave dhe të njohë ligësinë e marrëzisë dhe budallallëkun e marrëzisë;
26 dhe gjeta një gjë më të hidhur se vdekja; gruan zemra e së cilës është kurth dhe grackë dhe duart e së cilës janë pranga. Kush i pëlqen Perëndisë i shpëton asaj; por mëkatari do të kapet nga ajo.
27 Ja ajo që gjeta," thotë Predikuesi, "duke i shqyrtuar një për një gjërat, për të gjetur shkakun e tyre.
28 Atë që unë po kërkoj ende, por nuk e kam gjetur; një burrë ndër një mijë e gjeta, por një grua në mes gjithë atyre nuk e gjeta.
29 Ja, vetëm këtë gjeta: Perëndia e ka bërë njeriun të drejtë, por njerëzit kanë kërkuar shumë marifete.
8 Kush është si i urti? Kush e njeh interpretimin e sendeve? Dituria e njeriut bën që të shkëlqejë fytyra e tij dhe e ndryshon ashpërsinë e fytyrës së tij.
2 Unë të jap një këshillë: respekto urdhërin e mbretit për shkak të betimit të bërë Perëndisë.
3 Mos u nxito të largohesh nga prania e tij dhe mos ngul këmbë në një gjë të keqe, sepse ai bën të gjitha gjërat që i pëlqen.
4 Në fakt fjala e mbretit është e fuqishme; dhe kush mund t’i thotë: "Çfarë po bën?".
5 Kush respekton urdhërin e tij nuk do të pësojë asnjë të keqe; zemra e njeriut të urtë di në fakt të dallojë kohën dhe gjykimin,
6 sepse për çdo gjë ka një kohë dhe një gjykim, dhe ligësia e njeriut rëndon shumë mbi të.
7 Sepse ai nuk e di çfarë ka për të ndodhur; kush në fakt do t’i tregojë si do të venë gjërat?
8 Nuk ka njeri që të ketë pushtet mbi frymën për ta përmbajtur, apo të ketë pushtet mbi ditën e vdekjes. Nuk ka leje në betejë, dhe padrejtësia nuk mund të shpëtojë atë që e kryen.
9 E pashë tërë këtë gjë dhe vura mend për të gjitha gjërat që bëhen nën diell; ka një kohë kur një njeri sundon mbi një tjetër për ta dëmtuar.
10 Pastaj pashë të pabesët që u varrosën, të cilët kishin hyrë dhe kishin dalë nga vendi i shenjtë; edhe ata ishin harruar në qytetin ku kishin bërë këto gjëra. Edhe kjo është kotësi.
11 Sepse vendimi kundër një veprimi të keq nuk zbatohet menjëherë, zemra e bijve të njerëzve është e mbushur nga dëshira për të bërë të keqen.
12 Edhe në qoftë se mëkatari bën njëqind herë të keqen dhe i zgjat ditët e tij, megjithatë, unë e di që do të kenë të mirën ata që kanë frikë nga Perëndia, që kanë frikë para tij.
13 Por nuk ka të mirë për të pabesin, dhe nuk ka për t’i zgjatur ditët e tij si hija sepse nuk ka frikë përpara Perëndisë.
14 Éshtë një kotësi që ndodh mbi tokë; ka njerëz të drejtë që trajtohen ashtu sikur i përket veprës të të pabesëve, dhe ka të pabesë që trajtohen sikur i përket veprës të të drejtëve. Kam thënë që edhe kjo është kotësi.
15 Kështu lëvdova harenë, sepse nuk ka gjë më të mirë për njeriun nën diell se të hajë, të pijë dhe të jetë i gëzuar, sepse kjo i mbetet në mundin e tij gjatë ditëve të jetës që Perëndia i ka dhënë nën diell.
16 Kur unë e vura zemrën time të njohë diturinë dhe të mendojë përpjekjet që bëhen mbi tokë (edhe kur dikush nuk i lë të pushojnë sytë e tij as ditën as natën),
17 atëherë pashë gjithë veprën e Perëndisë, që njeriu nuk mund të arrijë të zbulojë të gjitha ato që bëhen nën diell sepse, edhe sikur njeriu të mundohet duke kërkuar, nuk arrin t’i zbulojë; edhe sikur i urti të thotë që e di, nuk është në gjendje t’i zbulojë.
Ecclesiastes 5-8
New International Version
Ecclesiastes 5-8
New International Version
Fulfill Your Vow to God
5 [a]Guard your steps when you go to the house of God. Go near to listen rather than to offer the sacrifice of fools, who do not know that they do wrong.
2 Do not be quick with your mouth,
do not be hasty in your heart
to utter anything before God.(A)
God is in heaven
and you are on earth,
so let your words be few.(B)
3 A dream(C) comes when there are many cares,
and many words mark the speech of a fool.(D)
4 When you make a vow to God, do not delay to fulfill it.(E) He has no pleasure in fools; fulfill your vow.(F) 5 It is better not to make a vow than to make one and not fulfill it.(G) 6 Do not let your mouth lead you into sin. And do not protest to the temple messenger, “My vow was a mistake.” Why should God be angry at what you say and destroy the work of your hands? 7 Much dreaming and many words are meaningless. Therefore fear God.(H)
Riches Are Meaningless
8 If you see the poor oppressed(I) in a district, and justice and rights denied, do not be surprised at such things; for one official is eyed by a higher one, and over them both are others higher still. 9 The increase from the land is taken by all; the king himself profits from the fields.
10 Whoever loves money never has enough;
whoever loves wealth is never satisfied with their income.
This too is meaningless.
11 As goods increase,
so do those who consume them.
And what benefit are they to the owners
except to feast their eyes on them?
12 The sleep of a laborer is sweet,
whether they eat little or much,
but as for the rich, their abundance
permits them no sleep.(J)
13 I have seen a grievous evil under the sun:(K)
wealth hoarded to the harm of its owners,
14 or wealth lost through some misfortune,
so that when they have children
there is nothing left for them to inherit.
15 Everyone comes naked from their mother’s womb,
and as everyone comes, so they depart.(L)
They take nothing from their toil(M)
that they can carry in their hands.(N)
16 This too is a grievous evil:
As everyone comes, so they depart,
and what do they gain,
since they toil for the wind?(O)
17 All their days they eat in darkness,
with great frustration, affliction and anger.
18 This is what I have observed to be good: that it is appropriate for a person to eat, to drink(P) and to find satisfaction in their toilsome labor(Q) under the sun during the few days of life God has given them—for this is their lot. 19 Moreover, when God gives someone wealth and possessions,(R) and the ability to enjoy them,(S) to accept their lot(T) and be happy in their toil—this is a gift of God.(U) 20 They seldom reflect on the days of their life, because God keeps them occupied with gladness of heart.(V)
6 I have seen another evil under the sun, and it weighs heavily on mankind: 2 God gives some people wealth, possessions and honor, so that they lack nothing their hearts desire, but God does not grant them the ability to enjoy them,(W) and strangers enjoy them instead. This is meaningless, a grievous evil.(X)
3 A man may have a hundred children and live many years; yet no matter how long he lives, if he cannot enjoy his prosperity and does not receive proper burial, I say that a stillborn(Y) child is better off than he.(Z) 4 It comes without meaning, it departs in darkness, and in darkness its name is shrouded. 5 Though it never saw the sun or knew anything, it has more rest than does that man— 6 even if he lives a thousand years twice over but fails to enjoy his prosperity. Do not all go to the same place?(AA)
7 Everyone’s toil is for their mouth,
yet their appetite is never satisfied.(AB)
8 What advantage have the wise over fools?(AC)
What do the poor gain
by knowing how to conduct themselves before others?
9 Better what the eye sees
than the roving of the appetite.
This too is meaningless,
a chasing after the wind.(AD)
10 Whatever exists has already been named,(AE)
and what humanity is has been known;
no one can contend
with someone who is stronger.
11 The more the words,
the less the meaning,
and how does that profit anyone?
12 For who knows what is good for a person in life, during the few and meaningless days(AF) they pass through like a shadow?(AG) Who can tell them what will happen under the sun after they are gone?
Wisdom
7 A good name is better than fine perfume,(AH)
and the day of death better than the day of birth.(AI)
2 It is better to go to a house of mourning
than to go to a house of feasting,
for death(AJ) is the destiny(AK) of everyone;
the living should take this to heart.
3 Frustration is better than laughter,(AL)
because a sad face is good for the heart.
4 The heart of the wise is in the house of mourning,
but the heart of fools is in the house of pleasure.(AM)
5 It is better to heed the rebuke(AN) of a wise person
than to listen to the song of fools.
6 Like the crackling of thorns(AO) under the pot,
so is the laughter(AP) of fools.
This too is meaningless.
7 Extortion turns a wise person into a fool,
and a bribe(AQ) corrupts the heart.
8 The end of a matter is better than its beginning,
and patience(AR) is better than pride.
9 Do not be quickly provoked(AS) in your spirit,
for anger resides in the lap of fools.(AT)
10 Do not say, “Why were the old days(AU) better than these?”
For it is not wise to ask such questions.
11 Wisdom, like an inheritance, is a good thing(AV)
and benefits those who see the sun.(AW)
12 Wisdom is a shelter
as money is a shelter,
but the advantage of knowledge is this:
Wisdom preserves those who have it.
13 Consider what God has done:(AX)
Who can straighten
what he has made crooked?(AY)
14 When times are good, be happy;
but when times are bad, consider this:
God has made the one
as well as the other.(AZ)
Therefore, no one can discover
anything about their future.
15 In this meaningless life(BA) of mine I have seen both of these:
the righteous perishing in their righteousness,
and the wicked living long in their wickedness.(BB)
16 Do not be overrighteous,
neither be overwise—
why destroy yourself?
17 Do not be overwicked,
and do not be a fool—
why die before your time?(BC)
18 It is good to grasp the one
and not let go of the other.
Whoever fears God(BD) will avoid all extremes.[b]
20 Indeed, there is no one on earth who is righteous,(BG)
no one who does what is right and never sins.(BH)
21 Do not pay attention to every word people say,
or you(BI) may hear your servant cursing you—
22 for you know in your heart
that many times you yourself have cursed others.
23 All this I tested by wisdom and I said,
“I am determined to be wise”(BJ)—
but this was beyond me.
24 Whatever exists is far off and most profound—
who can discover it?(BK)
25 So I turned my mind to understand,
to investigate and to search out wisdom and the scheme of things(BL)
and to understand the stupidity of wickedness
and the madness of folly.(BM)
26 I find more bitter than death
the woman who is a snare,(BN)
whose heart is a trap
and whose hands are chains.
The man who pleases God will escape her,
but the sinner she will ensnare.(BO)
27 “Look,” says the Teacher,[c](BP) “this is what I have discovered:
“Adding one thing to another to discover the scheme of things—
28 while I was still searching
but not finding—
I found one upright man among a thousand,
but not one upright woman(BQ) among them all.
29 This only have I found:
God created mankind upright,
but they have gone in search of many schemes.”
8 Who is like the wise?
Who knows the explanation of things?
A person’s wisdom brightens their face
and changes its hard appearance.
Obey the King
2 Obey the king’s command, I say, because you took an oath before God. 3 Do not be in a hurry to leave the king’s presence.(BR) Do not stand up for a bad cause, for he will do whatever he pleases. 4 Since a king’s word is supreme, who can say to him, “What are you doing?(BS)”
5 Whoever obeys his command will come to no harm,
and the wise heart will know the proper time and procedure.
6 For there is a proper time and procedure for every matter,(BT)
though a person may be weighed down by misery.
7 Since no one knows the future,
who can tell someone else what is to come?
8 As no one has power over the wind to contain it,
so[d] no one has power over the time of their death.
As no one is discharged in time of war,
so wickedness will not release those who practice it.
9 All this I saw, as I applied my mind to everything done under the sun. There is a time when a man lords it over others to his own[e] hurt. 10 Then too, I saw the wicked buried(BU)—those who used to come and go from the holy place and receive praise[f] in the city where they did this. This too is meaningless.
11 When the sentence for a crime is not quickly carried out, people’s hearts are filled with schemes to do wrong. 12 Although a wicked person who commits a hundred crimes may live a long time, I know that it will go better(BV) with those who fear God,(BW) who are reverent before him.(BX) 13 Yet because the wicked do not fear God,(BY) it will not go well with them, and their days(BZ) will not lengthen like a shadow.
14 There is something else meaningless that occurs on earth: the righteous who get what the wicked deserve, and the wicked who get what the righteous deserve.(CA) This too, I say, is meaningless.(CB) 15 So I commend the enjoyment of life(CC), because there is nothing better for a person under the sun than to eat and drink(CD) and be glad.(CE) Then joy will accompany them in their toil all the days of the life God has given them under the sun.
16 When I applied my mind to know wisdom(CF) and to observe the labor that is done on earth(CG)—people getting no sleep day or night— 17 then I saw all that God has done.(CH) No one can comprehend what goes on under the sun. Despite all their efforts to search it out, no one can discover its meaning. Even if the wise claim they know, they cannot really comprehend it.(CI)
Footnotes
- Ecclesiastes 5:1 In Hebrew texts 5:1 is numbered 4:17, and 5:2-20 is numbered 5:1-19.
- Ecclesiastes 7:18 Or will follow them both
- Ecclesiastes 7:27 Or the leader of the assembly
- Ecclesiastes 8:8 Or over the human spirit to retain it, / and so
- Ecclesiastes 8:9 Or to their
- Ecclesiastes 8:10 Some Hebrew manuscripts and Septuagint (Aquila); most Hebrew manuscripts and are forgotten
Ecclesiastes 5-8
King James Version
Ecclesiastes 5-8
King James Version
5 Keep thy foot when thou goest to the house of God, and be more ready to hear, than to give the sacrifice of fools: for they consider not that they do evil.
2 Be not rash with thy mouth, and let not thine heart be hasty to utter any thing before God: for God is in heaven, and thou upon earth: therefore let thy words be few.
3 For a dream cometh through the multitude of business; and a fool's voice is known by multitude of words.
4 When thou vowest a vow unto God, defer not to pay it; for he hath no pleasure in fools: pay that which thou hast vowed.
5 Better is it that thou shouldest not vow, than that thou shouldest vow and not pay.
6 Suffer not thy mouth to cause thy flesh to sin; neither say thou before the angel, that it was an error: wherefore should God be angry at thy voice, and destroy the work of thine hands?
7 For in the multitude of dreams and many words there are also divers vanities: but fear thou God.
8 If thou seest the oppression of the poor, and violent perverting of judgment and justice in a province, marvel not at the matter: for he that is higher than the highest regardeth; and there be higher than they.
9 Moreover the profit of the earth is for all: the king himself is served by the field.
10 He that loveth silver shall not be satisfied with silver; nor he that loveth abundance with increase: this is also vanity.
11 When goods increase, they are increased that eat them: and what good is there to the owners thereof, saving the beholding of them with their eyes?
12 The sleep of a labouring man is sweet, whether he eat little or much: but the abundance of the rich will not suffer him to sleep.
13 There is a sore evil which I have seen under the sun, namely, riches kept for the owners thereof to their hurt.
14 But those riches perish by evil travail: and he begetteth a son, and there is nothing in his hand.
15 As he came forth of his mother's womb, naked shall he return to go as he came, and shall take nothing of his labour, which he may carry away in his hand.
16 And this also is a sore evil, that in all points as he came, so shall he go: and what profit hath he that hath laboured for the wind?
17 All his days also he eateth in darkness, and he hath much sorrow and wrath with his sickness.
18 Behold that which I have seen: it is good and comely for one to eat and to drink, and to enjoy the good of all his labour that he taketh under the sun all the days of his life, which God giveth him: for it is his portion.
19 Every man also to whom God hath given riches and wealth, and hath given him power to eat thereof, and to take his portion, and to rejoice in his labour; this is the gift of God.
20 For he shall not much remember the days of his life; because God answereth him in the joy of his heart.
6 There is an evil which I have seen under the sun, and it is common among men:
2 A man to whom God hath given riches, wealth, and honour, so that he wanteth nothing for his soul of all that he desireth, yet God giveth him not power to eat thereof, but a stranger eateth it: this is vanity, and it is an evil disease.
3 If a man beget an hundred children, and live many years, so that the days of his years be many, and his soul be not filled with good, and also that he have no burial; I say, that an untimely birth is better than he.
4 For he cometh in with vanity, and departeth in darkness, and his name shall be covered with darkness.
5 Moreover he hath not seen the sun, nor known any thing: this hath more rest than the other.
6 Yea, though he live a thousand years twice told, yet hath he seen no good: do not all go to one place?
7 All the labour of man is for his mouth, and yet the appetite is not filled.
8 For what hath the wise more than the fool? what hath the poor, that knoweth to walk before the living?
9 Better is the sight of the eyes than the wandering of the desire: this is also vanity and vexation of spirit.
10 That which hath been is named already, and it is known that it is man: neither may he contend with him that is mightier than he.
11 Seeing there be many things that increase vanity, what is man the better?
12 For who knoweth what is good for man in this life, all the days of his vain life which he spendeth as a shadow? for who can tell a man what shall be after him under the sun?
7 A good name is better than precious ointment; and the day of death than the day of one's birth.
2 It is better to go to the house of mourning, than to go to the house of feasting: for that is the end of all men; and the living will lay it to his heart.
3 Sorrow is better than laughter: for by the sadness of the countenance the heart is made better.
4 The heart of the wise is in the house of mourning; but the heart of fools is in the house of mirth.
5 It is better to hear the rebuke of the wise, than for a man to hear the song of fools.
6 For as the crackling of thorns under a pot, so is the laughter of the fool: this also is vanity.
7 Surely oppression maketh a wise man mad; and a gift destroyeth the heart.
8 Better is the end of a thing than the beginning thereof: and the patient in spirit is better than the proud in spirit.
9 Be not hasty in thy spirit to be angry: for anger resteth in the bosom of fools.
10 Say not thou, What is the cause that the former days were better than these? for thou dost not enquire wisely concerning this.
11 Wisdom is good with an inheritance: and by it there is profit to them that see the sun.
12 For wisdom is a defence, and money is a defence: but the excellency of knowledge is, that wisdom giveth life to them that have it.
13 Consider the work of God: for who can make that straight, which he hath made crooked?
14 In the day of prosperity be joyful, but in the day of adversity consider: God also hath set the one over against the other, to the end that man should find nothing after him.
15 All things have I seen in the days of my vanity: there is a just man that perisheth in his righteousness, and there is a wicked man that prolongeth his life in his wickedness.
16 Be not righteous over much; neither make thyself over wise: why shouldest thou destroy thyself ?
17 Be not over much wicked, neither be thou foolish: why shouldest thou die before thy time?
18 It is good that thou shouldest take hold of this; yea, also from this withdraw not thine hand: for he that feareth God shall come forth of them all.
19 Wisdom strengtheneth the wise more than ten mighty men which are in the city.
20 For there is not a just man upon earth, that doeth good, and sinneth not.
21 Also take no heed unto all words that are spoken; lest thou hear thy servant curse thee:
22 For oftentimes also thine own heart knoweth that thou thyself likewise hast cursed others.
23 All this have I proved by wisdom: I said, I will be wise; but it was far from me.
24 That which is far off, and exceeding deep, who can find it out?
25 I applied mine heart to know, and to search, and to seek out wisdom, and the reason of things, and to know the wickedness of folly, even of foolishness and madness:
26 And I find more bitter than death the woman, whose heart is snares and nets, and her hands as bands: whoso pleaseth God shall escape from her; but the sinner shall be taken by her.
27 Behold, this have I found, saith the preacher, counting one by one, to find out the account:
28 Which yet my soul seeketh, but I find not: one man among a thousand have I found; but a woman among all those have I not found.
29 Lo, this only have I found, that God hath made man upright; but they have sought out many inventions.
8 Who is as the wise man? and who knoweth the interpretation of a thing? a man's wisdom maketh his face to shine, and the boldness of his face shall be changed.
2 I counsel thee to keep the king's commandment, and that in regard of the oath of God.
3 Be not hasty to go out of his sight: stand not in an evil thing; for he doeth whatsoever pleaseth him.
4 Where the word of a king is, there is power: and who may say unto him, What doest thou?
5 Whoso keepeth the commandment shall feel no evil thing: and a wise man's heart discerneth both time and judgment.
6 Because to every purpose there is time and judgment, therefore the misery of man is great upon him.
7 For he knoweth not that which shall be: for who can tell him when it shall be?
8 There is no man that hath power over the spirit to retain the spirit; neither hath he power in the day of death: and there is no discharge in that war; neither shall wickedness deliver those that are given to it.
9 All this have I seen, and applied my heart unto every work that is done under the sun: there is a time wherein one man ruleth over another to his own hurt.
10 And so I saw the wicked buried, who had come and gone from the place of the holy, and they were forgotten in the city where they had so done: this is also vanity.
11 Because sentence against an evil work is not executed speedily, therefore the heart of the sons of men is fully set in them to do evil.
12 Though a sinner do evil an hundred times, and his days be prolonged, yet surely I know that it shall be well with them that fear God, which fear before him:
13 But it shall not be well with the wicked, neither shall he prolong his days, which are as a shadow; because he feareth not before God.
14 There is a vanity which is done upon the earth; that there be just men, unto whom it happeneth according to the work of the wicked; again, there be wicked men, to whom it happeneth according to the work of the righteous: I said that this also is vanity.
15 Then I commended mirth, because a man hath no better thing under the sun, than to eat, and to drink, and to be merry: for that shall abide with him of his labour the days of his life, which God giveth him under the sun.
16 When I applied mine heart to know wisdom, and to see the business that is done upon the earth: (for also there is that neither day nor night seeth sleep with his eyes:)
17 Then I beheld all the work of God, that a man cannot find out the work that is done under the sun: because though a man labour to seek it out, yet he shall not find it; yea farther; though a wise man think to know it, yet shall he not be able to find it.
Predikuesi 5-8
Albanian Bible
Predikuesi 5-8
Albanian Bible
5 Ki kujdes hapat e tua kur shkon te shtëpia e Perëndisë; afrohu për të dëgjuar në vend që të ofrosh flijimin e budallenjve, të cilët as nuk dinë që veprojnë keq.
2 Mos u nxito me gojën tënde, dhe zemra jote të mos shpejtohet të thotë asnjë fjalë përpara Perëndisë, sepse Perëndia është në qiell dhe ti mbi tokë; prandaj fjalët e tua të jenë të pakta.
3 Sepse nga punët e shumta vijnë ëndrrat, dhe nga fjalët e shumta zëri i budallait.
4 Kur i ke bërë një zotim Perëndisë mos humb kohë ta plotësosh, sepse ai nuk kënaqet me budallenjtë; plotëso zotimin që ke marrë.
5 Më mirë të mos marrësh zotime se sa t’i bësh dhe të mos i plotësosh.
6 Mos lejo që goja jote ta çojë trupin tënd të mëkatojë dhe mos thuaj para lajmëtarit të Perëndisë: "Ka qenë gabim". Pse Perëndia duhet të zemërohej me fjalët e tua dhe të shkatërronte veprën e duarve të tua?
7 Sepse në ëndrrat e shumta dhe në fjalët e shumta ka kotësi; por ti ke frikë nga Perëndia.
8 Në rast se në provincë sheh shtypjen e të varfërit dhe shkeljen me dhunë të së drejtës dhe të drejtësisë, mos u habit nga kjo gjë; sepse mbi një pushtet të lartë ndodhet një më i lartë dhe mbi ta disa pushtete akoma më të larta.
9 Toka ofron përfitime më të mëdha se çdo gjë tjetër, dhe vetë mbreti shërbehet nga fusha.
10 Kush është i dhënë pas parasë, nuk ngopet kurrë me para, dhe kush dëshiron pasuritë nxjerr përfitim prej tyre. Edhe kjo është kotësi.
11 Kur rritet pasuria, shtohen edhe ata që e përpijnë; dhe çfarë përfitimi kanë prej saj pronarët, veç asaj që e shohin me sytë e tyre?
12 I ëmbël është gjumi i punonjësit, qoftë edhe kur ha pak ose shumë; por velitja e të pasurit nuk e lë atë të flerë.
13 Éshtë një e keqe tjetër e vajtueshme që kam parë nën diell: pasuritë e ruajtura për pronarin e tyre në dëm të tij.
14 Këto pasuri humbasin për shkak të një pune të keqe, dhe kështu në duart e birit që ka lindur nuk mbetet më asgjë.
15 Ashtu si ka dalë nga barku i nënës, kështu lakuriq do të kthehet për të shkuar si pati ardhur, pa marrë gjë nga mundi i tij që mund ta marrë me vete.
16 Edhe kjo është një e keqe e vajtueshme që duhet të shkojë pikërisht ashtu si ka ardhur; dhe çfarë përfitimi ka se është munduar për erën?
17 Përveç kësaj ai ha çdo ditë të jetës së tij në errësirrë, dhe ka shumë hidhërime, sëmundje dhe telashe.
18 Ja çfarë kuptova: është mirë dhe e përshtatshme për njeriun të hajë, të pijë dhe të gëzojë të mirën e gjithë mundit të tij nën diell, tërë ditët e jetës që Perëndia i jep, sepse kjo është pjesa e tij.
19 Çdo njeriu të cilit Perëndia i jep pasuri dhe të mira dhe të cilit i jep gjithashtu mundësinë t’i gëzojë ato, të marrë pjesën e vet dhe të gëzojë mundin e tij, kjo është një dhuratë e Perëndisë.
20 Në fakt ai nuk do të kujtojë shumë ditët e jetës së tij, sepse Perëndia i përgjigjet me gëzimin e zemrës së tij.
6 Éshtë një e keqe tjetër që kam parë nën diell dhe që është e përhapur midis njerëzve:
2 dikujt Perëndia i ka dhënë pasuri, të mira dhe lavdi, dhe nuk i mungon asgjë nga gjithë ato që mund të dëshirojë, por Perëndia nuk i jep mundësinë t’i gëzojë, por i gëzon një i huaj. Kjo është kotësi dhe një e keqe e madhe.
3 Në qoftë se dikujt i lindin njëqind bij dhe jeton shumë vite dhe të shumta janë ditët e viteve të tij, por shpirti i tij nuk ngopet me të mira dhe nuk ka as varr unë them se një dështim është më i lumtur se ai;
4 sepse ka ardhuar më kot dhe po ikën në terr, dhe emri i tij është mbuluar nga terri.
5 Edhe sikur të mos e ketë parë as njohur diellin, megjithatë ka më shumë pushim se tjetri.
6 Po, edhe sikur të duhej të jetonte dy herë një mijë vjet, por pa mundur të gëzojë të mirat e tij. A nuk mbarojnë të gjitha në po atë vend?
7 Tërë mundi i njeriut është për gojën e tij, megjithatë oreksi i tij nuk ngopet kurrë.
8 Ç’përfitim ka i urti mbi budallanë? Ç’përfitim ka i varfëri në rast se di të ecë përpara njerëzve të gjallë?
9 Éshtë më mirë të shikosh me sy se sa të endesh me dëshirën. Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën.
10 Ajo që është, prej kohe është quajtur me emrin e vet dhe dihet se ç’është njeriu, dhe që nuk mund të hahet me atë që është më i fortë se ai.
11 Duke qenë se ka shumë gjëra që e shtojnë kotësinë, çfarë përfitimi ka prej tyre njeriu?
12 Kush e di në fakt ç’është e mirë për njeriun në këtë jetë, gjatë tërë ditëve të jetës së tij të kotë që ai i kalon si një hije? Kush mund t’i thotë njeriut çfarë ka për të ndodhur pas tij nën diell?
7 Një emër i mirë pëlqehet më tepër se një vaj i parfumuar, dhe dita e vdekjes është më e mirë se dita e lindjes.
2 Éshtë më mirë të shkosh në një shtëpi ku mbahet zi se sa të shkosh në një shtëpi ku ka festë, sepse ky është fundi i çdo njeriu, dhe kush rron ka për të vënë mend.
3 Trishtimi është më i mirë nga gazi, sepse përpara një fytyre të trishtuar zemra bëhet më e mirë.
4 Zemra e të urtit është në shtëpinë ku mbahet zi, por zemra e budallenjve është në një shtëpi të gëzuar.
5 Éshtë më mirë për dikë të dëgjojë qortimin e të urtit se sa të dëgjojë këngën e budallenjve,
6 sepse ashtu siç është kërcitja e shkurreve nën një tenxhere, kështu është e qeshura e budallait. Edhe kjo është kotësi.
7 Me siguri shtypja e bën të pamend njeriun e urtë, dhe dhurata bën që të humbasë arsyen.
8 Më mirë fundi i një gjëje se fillimi i saj, dhe më mirë ai që ka frymë të durueshëm se ai që ka frymë krenar.
9 Mos u nxito në frymën tënd të zemërohesh, sepse zemërimi gjen strehë në gji të budallenjve.
10 Mos thuaj: "Si është e mundur që ditët e kaluara ishin më të mira nga këto?," sepse nuk është urtësi të bësh një pyetje të tillë.
11 Dituria është e mirë bashkë me një pasuri dhe u sjell përfitime atyre që shohin diellin.
12 Sepse dituria është një mbrojtje ashtu si është paraja; por epërsia e diturisë qëndron në këtë; dituria i bën të jetojnë ata që e zotërojnë.
13 Konsideroje veprën e Perëndisë: kush mund të drejtojë atë që ai ka bërë të shtrëmbër?
14 Në ditën e bollëkut ji i gëzuar, por në ditën e fatkqësisë mendohu thellë. Perëndia ka bërë si njerën ashtu dhe tjetrën, me qëllim që njeriu të mos zbulojë asgjë nga ato që do të ndodhin pas tij.
15 Pashë gjithçka në ditët e kotësisë sime. Ndodh që i drejti të vdesë në drejtësinë e vet dhe që i pabesi të jetojë gjatë në ligësinë e tij.
16 Mos ji tepër i drejtë as i urtë jashtë mase. Pse kërkon të shkatërohesh?
17 Mos ji tepër i keq dhe mos u trego budalla. Pse kërkon të vdesësh para kohës sate?
18 Éshtë mirë që ti të kapesh pas kësaj gjëje dhe të mos heqësh dorë prej saj, sepse ai që ka frikë Perëndinë do t’u shmanget tërë këtyre gjërave.
19 Dituria e bën të urtin më të fortë se dhjetë të fuqishëm në një qytet.
20 Nuk ka në fakt asnjë njeri të drejtë mbi tokë që bën të mirën dhe të mos mëkatojë.
21 Përveç kësaj mos u vër veshin tërë fjalëve që thuhen, që të mos mallkohesh nga shërbëtori yt,
22 sepse zemra jote gjithashtu e di që ti vet i ke mallkuar shumë herë të tjerët.
23 Unë i hetova të gjitha këto gjëra me dituri. Thashë: "Do të bëhem i urtë," por dituria është mjaft larg nga unë.
24 Një gjë që është kaq larg dhe kaq e thellë, kush mund ta gjejë?
25 Atëherë e vura zemrën time të njohë, të hetojë dhe të kërkojë diturinë dhe shkakun e gjërave dhe të njohë ligësinë e marrëzisë dhe budallallëkun e marrëzisë;
26 dhe gjeta një gjë më të hidhur se vdekja; gruan zemra e së cilës është kurth dhe grackë dhe duart e së cilës janë pranga. Kush i pëlqen Perëndisë i shpëton asaj; por mëkatari do të kapet nga ajo.
27 Ja ajo që gjeta," thotë Predikuesi, "duke i shqyrtuar një për një gjërat, për të gjetur shkakun e tyre.
28 Atë që unë po kërkoj ende, por nuk e kam gjetur; një burrë ndër një mijë e gjeta, por një grua në mes gjithë atyre nuk e gjeta.
29 Ja, vetëm këtë gjeta: Perëndia e ka bërë njeriun të drejtë, por njerëzit kanë kërkuar shumë marifete.
8 Kush është si i urti? Kush e njeh interpretimin e sendeve? Dituria e njeriut bën që të shkëlqejë fytyra e tij dhe e ndryshon ashpërsinë e fytyrës së tij.
2 Unë të jap një këshillë: respekto urdhërin e mbretit për shkak të betimit të bërë Perëndisë.
3 Mos u nxito të largohesh nga prania e tij dhe mos ngul këmbë në një gjë të keqe, sepse ai bën të gjitha gjërat që i pëlqen.
4 Në fakt fjala e mbretit është e fuqishme; dhe kush mund t’i thotë: "Çfarë po bën?".
5 Kush respekton urdhërin e tij nuk do të pësojë asnjë të keqe; zemra e njeriut të urtë di në fakt të dallojë kohën dhe gjykimin,
6 sepse për çdo gjë ka një kohë dhe një gjykim, dhe ligësia e njeriut rëndon shumë mbi të.
7 Sepse ai nuk e di çfarë ka për të ndodhur; kush në fakt do t’i tregojë si do të venë gjërat?
8 Nuk ka njeri që të ketë pushtet mbi frymën për ta përmbajtur, apo të ketë pushtet mbi ditën e vdekjes. Nuk ka leje në betejë, dhe padrejtësia nuk mund të shpëtojë atë që e kryen.
9 E pashë tërë këtë gjë dhe vura mend për të gjitha gjërat që bëhen nën diell; ka një kohë kur një njeri sundon mbi një tjetër për ta dëmtuar.
10 Pastaj pashë të pabesët që u varrosën, të cilët kishin hyrë dhe kishin dalë nga vendi i shenjtë; edhe ata ishin harruar në qytetin ku kishin bërë këto gjëra. Edhe kjo është kotësi.
11 Sepse vendimi kundër një veprimi të keq nuk zbatohet menjëherë, zemra e bijve të njerëzve është e mbushur nga dëshira për të bërë të keqen.
12 Edhe në qoftë se mëkatari bën njëqind herë të keqen dhe i zgjat ditët e tij, megjithatë, unë e di që do të kenë të mirën ata që kanë frikë nga Perëndia, që kanë frikë para tij.
13 Por nuk ka të mirë për të pabesin, dhe nuk ka për t’i zgjatur ditët e tij si hija sepse nuk ka frikë përpara Perëndisë.
14 Éshtë një kotësi që ndodh mbi tokë; ka njerëz të drejtë që trajtohen ashtu sikur i përket veprës të të pabesëve, dhe ka të pabesë që trajtohen sikur i përket veprës të të drejtëve. Kam thënë që edhe kjo është kotësi.
15 Kështu lëvdova harenë, sepse nuk ka gjë më të mirë për njeriun nën diell se të hajë, të pijë dhe të jetë i gëzuar, sepse kjo i mbetet në mundin e tij gjatë ditëve të jetës që Perëndia i ka dhënë nën diell.
16 Kur unë e vura zemrën time të njohë diturinë dhe të mendojë përpjekjet që bëhen mbi tokë (edhe kur dikush nuk i lë të pushojnë sytë e tij as ditën as natën),
17 atëherë pashë gjithë veprën e Perëndisë, që njeriu nuk mund të arrijë të zbulojë të gjitha ato që bëhen nën diell sepse, edhe sikur njeriu të mundohet duke kërkuar, nuk arrin t’i zbulojë; edhe sikur i urti të thotë që e di, nuk është në gjendje t’i zbulojë.
Ecclesiastes 5-8
New International Version
Ecclesiastes 5-8
New International Version
Fulfill Your Vow to God
5 [a]Guard your steps when you go to the house of God. Go near to listen rather than to offer the sacrifice of fools, who do not know that they do wrong.
2 Do not be quick with your mouth,
do not be hasty in your heart
to utter anything before God.(A)
God is in heaven
and you are on earth,
so let your words be few.(B)
3 A dream(C) comes when there are many cares,
and many words mark the speech of a fool.(D)
4 When you make a vow to God, do not delay to fulfill it.(E) He has no pleasure in fools; fulfill your vow.(F) 5 It is better not to make a vow than to make one and not fulfill it.(G) 6 Do not let your mouth lead you into sin. And do not protest to the temple messenger, “My vow was a mistake.” Why should God be angry at what you say and destroy the work of your hands? 7 Much dreaming and many words are meaningless. Therefore fear God.(H)
Riches Are Meaningless
8 If you see the poor oppressed(I) in a district, and justice and rights denied, do not be surprised at such things; for one official is eyed by a higher one, and over them both are others higher still. 9 The increase from the land is taken by all; the king himself profits from the fields.
10 Whoever loves money never has enough;
whoever loves wealth is never satisfied with their income.
This too is meaningless.
11 As goods increase,
so do those who consume them.
And what benefit are they to the owners
except to feast their eyes on them?
12 The sleep of a laborer is sweet,
whether they eat little or much,
but as for the rich, their abundance
permits them no sleep.(J)
13 I have seen a grievous evil under the sun:(K)
wealth hoarded to the harm of its owners,
14 or wealth lost through some misfortune,
so that when they have children
there is nothing left for them to inherit.
15 Everyone comes naked from their mother’s womb,
and as everyone comes, so they depart.(L)
They take nothing from their toil(M)
that they can carry in their hands.(N)
16 This too is a grievous evil:
As everyone comes, so they depart,
and what do they gain,
since they toil for the wind?(O)
17 All their days they eat in darkness,
with great frustration, affliction and anger.
18 This is what I have observed to be good: that it is appropriate for a person to eat, to drink(P) and to find satisfaction in their toilsome labor(Q) under the sun during the few days of life God has given them—for this is their lot. 19 Moreover, when God gives someone wealth and possessions,(R) and the ability to enjoy them,(S) to accept their lot(T) and be happy in their toil—this is a gift of God.(U) 20 They seldom reflect on the days of their life, because God keeps them occupied with gladness of heart.(V)
6 I have seen another evil under the sun, and it weighs heavily on mankind: 2 God gives some people wealth, possessions and honor, so that they lack nothing their hearts desire, but God does not grant them the ability to enjoy them,(W) and strangers enjoy them instead. This is meaningless, a grievous evil.(X)
3 A man may have a hundred children and live many years; yet no matter how long he lives, if he cannot enjoy his prosperity and does not receive proper burial, I say that a stillborn(Y) child is better off than he.(Z) 4 It comes without meaning, it departs in darkness, and in darkness its name is shrouded. 5 Though it never saw the sun or knew anything, it has more rest than does that man— 6 even if he lives a thousand years twice over but fails to enjoy his prosperity. Do not all go to the same place?(AA)
7 Everyone’s toil is for their mouth,
yet their appetite is never satisfied.(AB)
8 What advantage have the wise over fools?(AC)
What do the poor gain
by knowing how to conduct themselves before others?
9 Better what the eye sees
than the roving of the appetite.
This too is meaningless,
a chasing after the wind.(AD)
10 Whatever exists has already been named,(AE)
and what humanity is has been known;
no one can contend
with someone who is stronger.
11 The more the words,
the less the meaning,
and how does that profit anyone?
12 For who knows what is good for a person in life, during the few and meaningless days(AF) they pass through like a shadow?(AG) Who can tell them what will happen under the sun after they are gone?
Wisdom
7 A good name is better than fine perfume,(AH)
and the day of death better than the day of birth.(AI)
2 It is better to go to a house of mourning
than to go to a house of feasting,
for death(AJ) is the destiny(AK) of everyone;
the living should take this to heart.
3 Frustration is better than laughter,(AL)
because a sad face is good for the heart.
4 The heart of the wise is in the house of mourning,
but the heart of fools is in the house of pleasure.(AM)
5 It is better to heed the rebuke(AN) of a wise person
than to listen to the song of fools.
6 Like the crackling of thorns(AO) under the pot,
so is the laughter(AP) of fools.
This too is meaningless.
7 Extortion turns a wise person into a fool,
and a bribe(AQ) corrupts the heart.
8 The end of a matter is better than its beginning,
and patience(AR) is better than pride.
9 Do not be quickly provoked(AS) in your spirit,
for anger resides in the lap of fools.(AT)
10 Do not say, “Why were the old days(AU) better than these?”
For it is not wise to ask such questions.
11 Wisdom, like an inheritance, is a good thing(AV)
and benefits those who see the sun.(AW)
12 Wisdom is a shelter
as money is a shelter,
but the advantage of knowledge is this:
Wisdom preserves those who have it.
13 Consider what God has done:(AX)
Who can straighten
what he has made crooked?(AY)
14 When times are good, be happy;
but when times are bad, consider this:
God has made the one
as well as the other.(AZ)
Therefore, no one can discover
anything about their future.
15 In this meaningless life(BA) of mine I have seen both of these:
the righteous perishing in their righteousness,
and the wicked living long in their wickedness.(BB)
16 Do not be overrighteous,
neither be overwise—
why destroy yourself?
17 Do not be overwicked,
and do not be a fool—
why die before your time?(BC)
18 It is good to grasp the one
and not let go of the other.
Whoever fears God(BD) will avoid all extremes.[b]
20 Indeed, there is no one on earth who is righteous,(BG)
no one who does what is right and never sins.(BH)
21 Do not pay attention to every word people say,
or you(BI) may hear your servant cursing you—
22 for you know in your heart
that many times you yourself have cursed others.
23 All this I tested by wisdom and I said,
“I am determined to be wise”(BJ)—
but this was beyond me.
24 Whatever exists is far off and most profound—
who can discover it?(BK)
25 So I turned my mind to understand,
to investigate and to search out wisdom and the scheme of things(BL)
and to understand the stupidity of wickedness
and the madness of folly.(BM)
26 I find more bitter than death
the woman who is a snare,(BN)
whose heart is a trap
and whose hands are chains.
The man who pleases God will escape her,
but the sinner she will ensnare.(BO)
27 “Look,” says the Teacher,[c](BP) “this is what I have discovered:
“Adding one thing to another to discover the scheme of things—
28 while I was still searching
but not finding—
I found one upright man among a thousand,
but not one upright woman(BQ) among them all.
29 This only have I found:
God created mankind upright,
but they have gone in search of many schemes.”
8 Who is like the wise?
Who knows the explanation of things?
A person’s wisdom brightens their face
and changes its hard appearance.
Obey the King
2 Obey the king’s command, I say, because you took an oath before God. 3 Do not be in a hurry to leave the king’s presence.(BR) Do not stand up for a bad cause, for he will do whatever he pleases. 4 Since a king’s word is supreme, who can say to him, “What are you doing?(BS)”
5 Whoever obeys his command will come to no harm,
and the wise heart will know the proper time and procedure.
6 For there is a proper time and procedure for every matter,(BT)
though a person may be weighed down by misery.
7 Since no one knows the future,
who can tell someone else what is to come?
8 As no one has power over the wind to contain it,
so[d] no one has power over the time of their death.
As no one is discharged in time of war,
so wickedness will not release those who practice it.
9 All this I saw, as I applied my mind to everything done under the sun. There is a time when a man lords it over others to his own[e] hurt. 10 Then too, I saw the wicked buried(BU)—those who used to come and go from the holy place and receive praise[f] in the city where they did this. This too is meaningless.
11 When the sentence for a crime is not quickly carried out, people’s hearts are filled with schemes to do wrong. 12 Although a wicked person who commits a hundred crimes may live a long time, I know that it will go better(BV) with those who fear God,(BW) who are reverent before him.(BX) 13 Yet because the wicked do not fear God,(BY) it will not go well with them, and their days(BZ) will not lengthen like a shadow.
14 There is something else meaningless that occurs on earth: the righteous who get what the wicked deserve, and the wicked who get what the righteous deserve.(CA) This too, I say, is meaningless.(CB) 15 So I commend the enjoyment of life(CC), because there is nothing better for a person under the sun than to eat and drink(CD) and be glad.(CE) Then joy will accompany them in their toil all the days of the life God has given them under the sun.
16 When I applied my mind to know wisdom(CF) and to observe the labor that is done on earth(CG)—people getting no sleep day or night— 17 then I saw all that God has done.(CH) No one can comprehend what goes on under the sun. Despite all their efforts to search it out, no one can discover its meaning. Even if the wise claim they know, they cannot really comprehend it.(CI)
Footnotes
- Ecclesiastes 5:1 In Hebrew texts 5:1 is numbered 4:17, and 5:2-20 is numbered 5:1-19.
- Ecclesiastes 7:18 Or will follow them both
- Ecclesiastes 7:27 Or the leader of the assembly
- Ecclesiastes 8:8 Or over the human spirit to retain it, / and so
- Ecclesiastes 8:9 Or to their
- Ecclesiastes 8:10 Some Hebrew manuscripts and Septuagint (Aquila); most Hebrew manuscripts and are forgotten
Ecclesiastes 5-8
King James Version
Ecclesiastes 5-8
King James Version
5 Keep thy foot when thou goest to the house of God, and be more ready to hear, than to give the sacrifice of fools: for they consider not that they do evil.
2 Be not rash with thy mouth, and let not thine heart be hasty to utter any thing before God: for God is in heaven, and thou upon earth: therefore let thy words be few.
3 For a dream cometh through the multitude of business; and a fool's voice is known by multitude of words.
4 When thou vowest a vow unto God, defer not to pay it; for he hath no pleasure in fools: pay that which thou hast vowed.
5 Better is it that thou shouldest not vow, than that thou shouldest vow and not pay.
6 Suffer not thy mouth to cause thy flesh to sin; neither say thou before the angel, that it was an error: wherefore should God be angry at thy voice, and destroy the work of thine hands?
7 For in the multitude of dreams and many words there are also divers vanities: but fear thou God.
8 If thou seest the oppression of the poor, and violent perverting of judgment and justice in a province, marvel not at the matter: for he that is higher than the highest regardeth; and there be higher than they.
9 Moreover the profit of the earth is for all: the king himself is served by the field.
10 He that loveth silver shall not be satisfied with silver; nor he that loveth abundance with increase: this is also vanity.
11 When goods increase, they are increased that eat them: and what good is there to the owners thereof, saving the beholding of them with their eyes?
12 The sleep of a labouring man is sweet, whether he eat little or much: but the abundance of the rich will not suffer him to sleep.
13 There is a sore evil which I have seen under the sun, namely, riches kept for the owners thereof to their hurt.
14 But those riches perish by evil travail: and he begetteth a son, and there is nothing in his hand.
15 As he came forth of his mother's womb, naked shall he return to go as he came, and shall take nothing of his labour, which he may carry away in his hand.
16 And this also is a sore evil, that in all points as he came, so shall he go: and what profit hath he that hath laboured for the wind?
17 All his days also he eateth in darkness, and he hath much sorrow and wrath with his sickness.
18 Behold that which I have seen: it is good and comely for one to eat and to drink, and to enjoy the good of all his labour that he taketh under the sun all the days of his life, which God giveth him: for it is his portion.
19 Every man also to whom God hath given riches and wealth, and hath given him power to eat thereof, and to take his portion, and to rejoice in his labour; this is the gift of God.
20 For he shall not much remember the days of his life; because God answereth him in the joy of his heart.
6 There is an evil which I have seen under the sun, and it is common among men:
2 A man to whom God hath given riches, wealth, and honour, so that he wanteth nothing for his soul of all that he desireth, yet God giveth him not power to eat thereof, but a stranger eateth it: this is vanity, and it is an evil disease.
3 If a man beget an hundred children, and live many years, so that the days of his years be many, and his soul be not filled with good, and also that he have no burial; I say, that an untimely birth is better than he.
4 For he cometh in with vanity, and departeth in darkness, and his name shall be covered with darkness.
5 Moreover he hath not seen the sun, nor known any thing: this hath more rest than the other.
6 Yea, though he live a thousand years twice told, yet hath he seen no good: do not all go to one place?
7 All the labour of man is for his mouth, and yet the appetite is not filled.
8 For what hath the wise more than the fool? what hath the poor, that knoweth to walk before the living?
9 Better is the sight of the eyes than the wandering of the desire: this is also vanity and vexation of spirit.
10 That which hath been is named already, and it is known that it is man: neither may he contend with him that is mightier than he.
11 Seeing there be many things that increase vanity, what is man the better?
12 For who knoweth what is good for man in this life, all the days of his vain life which he spendeth as a shadow? for who can tell a man what shall be after him under the sun?
7 A good name is better than precious ointment; and the day of death than the day of one's birth.
2 It is better to go to the house of mourning, than to go to the house of feasting: for that is the end of all men; and the living will lay it to his heart.
3 Sorrow is better than laughter: for by the sadness of the countenance the heart is made better.
4 The heart of the wise is in the house of mourning; but the heart of fools is in the house of mirth.
5 It is better to hear the rebuke of the wise, than for a man to hear the song of fools.
6 For as the crackling of thorns under a pot, so is the laughter of the fool: this also is vanity.
7 Surely oppression maketh a wise man mad; and a gift destroyeth the heart.
8 Better is the end of a thing than the beginning thereof: and the patient in spirit is better than the proud in spirit.
9 Be not hasty in thy spirit to be angry: for anger resteth in the bosom of fools.
10 Say not thou, What is the cause that the former days were better than these? for thou dost not enquire wisely concerning this.
11 Wisdom is good with an inheritance: and by it there is profit to them that see the sun.
12 For wisdom is a defence, and money is a defence: but the excellency of knowledge is, that wisdom giveth life to them that have it.
13 Consider the work of God: for who can make that straight, which he hath made crooked?
14 In the day of prosperity be joyful, but in the day of adversity consider: God also hath set the one over against the other, to the end that man should find nothing after him.
15 All things have I seen in the days of my vanity: there is a just man that perisheth in his righteousness, and there is a wicked man that prolongeth his life in his wickedness.
16 Be not righteous over much; neither make thyself over wise: why shouldest thou destroy thyself ?
17 Be not over much wicked, neither be thou foolish: why shouldest thou die before thy time?
18 It is good that thou shouldest take hold of this; yea, also from this withdraw not thine hand: for he that feareth God shall come forth of them all.
19 Wisdom strengtheneth the wise more than ten mighty men which are in the city.
20 For there is not a just man upon earth, that doeth good, and sinneth not.
21 Also take no heed unto all words that are spoken; lest thou hear thy servant curse thee:
22 For oftentimes also thine own heart knoweth that thou thyself likewise hast cursed others.
23 All this have I proved by wisdom: I said, I will be wise; but it was far from me.
24 That which is far off, and exceeding deep, who can find it out?
25 I applied mine heart to know, and to search, and to seek out wisdom, and the reason of things, and to know the wickedness of folly, even of foolishness and madness:
26 And I find more bitter than death the woman, whose heart is snares and nets, and her hands as bands: whoso pleaseth God shall escape from her; but the sinner shall be taken by her.
27 Behold, this have I found, saith the preacher, counting one by one, to find out the account:
28 Which yet my soul seeketh, but I find not: one man among a thousand have I found; but a woman among all those have I not found.
29 Lo, this only have I found, that God hath made man upright; but they have sought out many inventions.
8 Who is as the wise man? and who knoweth the interpretation of a thing? a man's wisdom maketh his face to shine, and the boldness of his face shall be changed.
2 I counsel thee to keep the king's commandment, and that in regard of the oath of God.
3 Be not hasty to go out of his sight: stand not in an evil thing; for he doeth whatsoever pleaseth him.
4 Where the word of a king is, there is power: and who may say unto him, What doest thou?
5 Whoso keepeth the commandment shall feel no evil thing: and a wise man's heart discerneth both time and judgment.
6 Because to every purpose there is time and judgment, therefore the misery of man is great upon him.
7 For he knoweth not that which shall be: for who can tell him when it shall be?
8 There is no man that hath power over the spirit to retain the spirit; neither hath he power in the day of death: and there is no discharge in that war; neither shall wickedness deliver those that are given to it.
9 All this have I seen, and applied my heart unto every work that is done under the sun: there is a time wherein one man ruleth over another to his own hurt.
10 And so I saw the wicked buried, who had come and gone from the place of the holy, and they were forgotten in the city where they had so done: this is also vanity.
11 Because sentence against an evil work is not executed speedily, therefore the heart of the sons of men is fully set in them to do evil.
12 Though a sinner do evil an hundred times, and his days be prolonged, yet surely I know that it shall be well with them that fear God, which fear before him:
13 But it shall not be well with the wicked, neither shall he prolong his days, which are as a shadow; because he feareth not before God.
14 There is a vanity which is done upon the earth; that there be just men, unto whom it happeneth according to the work of the wicked; again, there be wicked men, to whom it happeneth according to the work of the righteous: I said that this also is vanity.
15 Then I commended mirth, because a man hath no better thing under the sun, than to eat, and to drink, and to be merry: for that shall abide with him of his labour the days of his life, which God giveth him under the sun.
16 When I applied mine heart to know wisdom, and to see the business that is done upon the earth: (for also there is that neither day nor night seeth sleep with his eyes:)
17 Then I beheld all the work of God, that a man cannot find out the work that is done under the sun: because though a man labour to seek it out, yet he shall not find it; yea farther; though a wise man think to know it, yet shall he not be able to find it.
Albanian Bible (ALB)
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.