Prediker 3-4

Het Boek

Alles op zijn tijd

3 Voor alles bestaat een bepaalde tijd: ² een tijd om te worden geboren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om te oogsten, ³ een tijd om te doden en een tijd om te genezen, een tijd om te verwoesten en een tijd om te herbouwen, ⁴ een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd om te treuren en een tijd om te dansen, ⁵ een tijd om stenen weg te gooien en een tijd om stenen bij elkaar te zoeken, een tijd om te omhelzen en een tijd om niet te omhelzen, ⁶ een tijd om te vinden en een tijd om te verliezen, een tijd om iets te bewaren en een tijd om iets weg te gooien, ⁷ een tijd om te scheuren en een tijd om te herstellen, een tijd om stil te zijn en een tijd om te spreken, ⁸ een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten, een tijd van oorlog en een tijd van vrede.

⁹ Wat bereikt iemand nu werkelijk door hard te werken? ¹⁰ Ik heb hierover nagedacht met betrekking tot alle soorten werk die God de mensheid heeft gegeven. ¹¹ Voor alles wat Hij heeft gemaakt, bestaat een geschikt moment. Ook al heeft God het besef van de eeuwigheid in het hart van de mensen geplant, toch kan de mens al Gods werk, vanaf het eerste begin tot het absolute einde, niet overzien. ¹² Daarom trek ik de conclusie dat er niets beters voor een mens is dan blij te zijn en plezier in het leven te scheppen, zolang hij kan. ¹³ En daarnaast dat hij zou moeten eten en drinken en zou moeten genieten van alle vruchten van zijn werk, omdat dat alles een geschenk van God is.

¹⁴ En ik weet dat alles wat God doet, onherroepelijk is, er kan niets aan worden toegevoegd of van worden afgedaan, God heeft daarbij voor ogen dat de mens ontzag moet hebben voor de Almachtige God. ¹⁵ Wat er nu is, was er lang geleden ook al, en wat nog gaat gebeuren, is al eerder gebeurd. Wat in het verre verleden gebeurde en toen verdween, brengt God weer terug.

¹⁶ Verder merkte ik dat overal op aarde de misdaad zich onder het oog van de justitie afspeelt en dat zelfs de rechtbanken corrupt zijn. ¹⁷ Ik zei bij mijzelf: ‘God zal op het juiste moment alles wat de mens doet, beoordelen, zowel het goede als het kwade.’ ¹⁸ En toen besefte ik dat God de wereld haar zondige gang laat gaan om de mensheid op de proef te stellen en de mensen te laten zien dat zij in feite niets beter zijn dan de dieren. ¹⁹ Want mensen en dieren ademen allebei dezelfde lucht in en sterven ook allebei. De mensheid heeft in feite dus niets vóór op de dierenwereld, wat zinloos eigenlijk! ²⁰ Zij gaan allemaal naar dezelfde plaats, het stof waaruit zij kwamen en waarnaar zij ook weer moeten terugkeren. ²¹ Want wie kan bewijzen dat de geest van de mensen opstijgt en de geest van de dieren neerdaalt in het stof? ²² Op die manier kwam ik erachter dat er voor een mens niets beters bestaat dan vreugde te scheppen in zijn werk, want daarom is hij hier. Niemand kan hem van iets laten genieten na zijn dood, daarom moet hij er nú van genieten.

Verdrukking en verdriet op aarde

4 Daarna keek ik naar alle verdrukking en verdriet op aarde, ik zag de tranen van de onderdrukten, er was niemand die hen hielp. Hun onderdrukkers gebruikten veel geweld, maar er was niemand die de onderdrukten hielp. ² Ik kwam tot de slotsom dat de doden beter af zijn dan de levenden. ³ En het beste af zijn zij die nooit werden geboren en al het kwaad en onrecht op aarde niet zullen zien.

⁴ Vervolgens ontdekte ik dat succes meestal voortkomt uit afgunst en jaloezie. Maar ook dat is dwaasheid. ⁵ De dwaas weigert te werken en verhongert daardoor bijna. ⁶ Beter nu en dan een beetje rust, dan steeds maar hard werken en zinloos gejaag.

⁷ Ik constateerde nog een zinloze zaak op aarde. ⁸ Daarbij gaat het om de mens die helemaal alleen is, zonder zoon of broer, maar die toch keihard werkt om meer rijkdom te krijgen. Maar aan wie moet hij dat alles nalaten? En waarom ontzegt hij zich nu zoveel? Het is allemaal nutteloos en ontmoedigend. ⁹ Twee mensen kunnen door samenwerking meer bereiken dan een. ¹⁰ Als er een valt, helpt de ander hem overeind. Maar als er een valt en hij is alleen, zit hij in moeilijkheden. ¹¹ In een koude nacht kunnen twee mensen onder één deken elkaar verwarmen, maar hoe zou iemand in zijn eentje warm moeten worden? ¹² Iemand die alleen staat, kan worden aangevallen en verslagen, maar twee mensen kunnen elkaar te hulp komen en zo de overwinning behalen, drie is zelfs nog beter, want een koord dat uit drie strengen is gevlochten is niet gemakkelijk te breken.

¹³ Het is beter een arme, maar wijze jongere te zijn dan een oude en dwaze koning die alle goede raad van de hand wijst. ¹⁴ Want zoʼn jongere zou uit de gevangenis kunnen komen om koning te worden, ook al werd hij arm geboren. ¹⁵ Iedereen wil zoʼn jongere graag helpen, omdat hij de nieuwe machthebber wordt. ¹⁶ Hij kan de leider van miljoenen mensen worden en een goede heerser voor zijn onderdanen zijn. Maar dan groeit rond hem een nieuwe generatie op die hem weer aan de kant wil zetten. Dus ook hiervan blijkt weer de dwaasheid en zinloosheid.

¹⁷ Neem uzelf in acht als u naar de tempel, Gods huis, gaat. Het is beter om rustig te luisteren dan ondoordacht te offeren, zoals een dwaas wel doet, die zich er niet van bewust is dat dat verkeerd is.